Movies Ltd

γράφει ο zerVo (@moviesltd)

Η αισθηματική νουβέλα It Ends With Us, που βασίστηκε εν πολλοίς στα βιώματα της συγγραφέως Colleen Hoover, κυκλοφόρησε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων το καλοκαίρι του 2016, για να αποτελέσει αυτό που λέμε εκδοτικό φαινόμενο. Μέχρι να εκπνεύσει η δεκαετία το βιβλίο είχε μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες και είχε πουλήσει παραπάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, ευρισκόμενο μόνιμα στην κορυφή των σχετικών λιστών των μπεστ σέλλερς. Την μεγάλη επιτυχία του λογοτεχνικού έργου, που σύντομα έγινε στόχος των παραγωγών του Χόλιγουντ, ακολούθησε η συνέχεια του με τον τίτλο It Starts With Us. Η ταινία αποτέλε3σε ένα γερό χαρτί για την παραγωγό Sony, καθώς απέφερε στα ταμία της, δεκαπέντε φορές περισσότερα από τα 25 εκατομμύρια δολάρια που κόστισε. Να βλεπόταν κιόλας, όλα θα ήσαν πολύ καλύτερα...

Έχοντας μόλις επιστρέψει στην φιλήσυχη Βοστόνη, αμέσως μετά την κηδεία του όχι και τόσο αγαπημένου πατέρα της, η φιλόδοξη Λίλι Μπλουμ θα βάλει μπροστά το επαγγελματικό σχέδιο που πάντοτε ονειρευόταν, να ανοίξει ένα μοντέρνο ανθοπωλείο στην καρδιά της μεγαλούπολης. Η γνωριμία της με τον γοητευτικό γείτονα της, νευροχειρουργό Ράιλ Κινκέιντ - και σύμπτωση 1η, αδελφό της υπαλλήλου της - θα ξυπνήσει μέσα της έντονα τα ερωτικά σκιρτήματα, με συνέπεια να εξελιχθεί σε μια σχέση γεμάτη πάθος! Μέχρι την στιγμή που - σύμπτωση 2η - σε μια βραδινή τους έξοδο σε ένα από τα πλέον κοσμικά εστιατόρια της περιοχής, θα συναντήσει μετά από καιρό, τον Άτλας, την πρώτη θυελλώδη νεανική της σχέση, που τερμάτισε άδοξα μετά την βίαιη παρέμβαση του πατρός της...

Άρα τι? Στην ψυχή της μεγαλοκοπέλας, που και μόνο από το ονοματεπώνυμο της ως Ανθισμένος Κρίνος, καταλαβαίνει κανείς πως η προφέσιοναλ καριέρα της ήταν προδιαγεγραμμένη, θα ξυπνήσουν οι θύμησες από εκείνη την εποχή που μάζεψε στο φοιτητικό της σπίτι τον άστεγο συμμαθητή της, ειδικά τώρα που τον θαρρεί ως έναν σούπερ επιτυχημένο σεφ! Κι αν η καρδιά της παραμένει δοσμένη αποκλειστικά στον μεγαλογιατρό, που καθημερινά σώζει ζωές με το νυστέρι του, κάποιες παρεξηγήσεις θα γεμίσουν τα μέσα του με συναισθήματα ζήλιας και ανασφάλειας, γεγονότα που θα τον ωθήσουν σε αγριεμένα ξεσπάσματα πάνω της. Όπως ακριβώς τα ένιωθε κάποτε και η δική της η μητέρα από τον σύζυγό της, βιώματα που έχουν παραμείνει ανεξίτηλα γραμμένα στην μνήμη της Λίλι...

Έλα μου όμως, κορίτσι μου, που δεν θέλεις να πιστέψεις πως ο μορφονιός και άντρακλας που πήρες την απόφαση να ζήσεις μια ολόκληρη ζωή μαζί του, δεν είναι εκείνος ο αγαπησιάρης και τρυφερός που νόμιζες, ελπίζοντας πως εσύ κάπου κάνεις το λάθος, δικαιολογώντας εν μέρει την επιθετική του στάση. Κακοποιητικές συμπεριφορές που δεν θα αργήσουν να την οδηγήσουν στο να πάρει καίριες αποφάσεις για το μέλλον της οικογένειας της. Όπως ακριβώς δεν τις είχε πάρει η γονέας της, τον καιρό που έπρεπε. Τραύματα που για χρόνια έχει αποθηκευμένα στην ψυχή της η ιδιαίτερα προβληματισμένη πλέον, γυναίκα.

Για να είμαι δίκαιος οι προθέσεις των δημιουργών δεν είναι άσχημές, ενώ υπάρχουν και τα συστατικά για μια αξιοπρεπή καλλιτεχνική δημιουργία, πέραν του αναμενόμενου εισπρακτικού χιτ. Αλλά οι εμπνεύσεις του πρωτάρη την σκηνοθετική καρέκλα, όπως και υποδυόμενου τον σκοτεινού χαρακτήρα δόκτορα, Justin Baldoni, δεν αφήνουν το δημοφιλές πρωτότυπο να εξελιχθεί σε τίποτα περισσότερο από ένα κατάμεστο από κλισέδες φιλμικό Άρλεκιν, χάνοντας πλήρως την ευκαιρία να εμβαθύνει στο ακραίο δράμα της ενδοοικογενειακής βίας. Απίστευτα αργό στην ανάπτυξη του πρώτου, κυρίως, μέρους, με μπόλικα χρονικά πέρα δώθε, που μόνο να μαντέψεις μπορείς για το που πρόκειται να σε οδηγήσουν, το σενάριο, αναγκάζεται να ζητήσει βοήθεια στους από μηχανής θεούς, που θα ζυγώσουν, για όσους δεν έχουν διαβάσει το μυθιστόρημα, σαν κεραυνοί στην εξέλιξη, από τις ακρότητες που προανέφερα.

Με ελάχιστα λογική σκέψη και σύνεση, η κοπελιά θα έπρεπε να την είχε κάνει με αλαφρά βήματα από την γεμάτη νεύρα κλωτσιά που ο γόης έριξε στην καρέκλα της ταράτσας, την βραδιά που πρωτοσυναντήθηκαν. Προφανώς κι έπαιξε ρόλο η γραμμωμένη κορμοστασιά του στο να διαγράψει μονομιάς την αρχική βίαιη εικόνα του, πέφτοντας στην παθιασμένη του αγκάλη. Όμορφη μεν, σαγηνευτική και σέξι, για μια ακόμη φορά, στον βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο της ονειροπόλας λουλουδούς, η Blake Lively, καταγράφει όμως την πιο αρνητική της ερμηνευτική στιγμή, μετά από μια σειρά, το λιγότερο, αξιόλογων εμφανίσεων στο εκράν. Εύχομαι κι ελπίζω η 37χρονη, πυρόξανθης κώμης εδώ, Μίσιζ Ρέινολντς να μην τελειώνει κάπου εδώ και με εμάς, αν και η δυνατή πορεία στα μποξ όφις, ακόμη κι αυτού του μετριότατου σινερομάντζου, μιλά ακριβώς για το αντίθετο...