Movies Ltd

γράφει ο Θόδωρος Γιαχουστίδης(@PAOK1969) 

Μια γυναίκα μόνο ξέρει και μπορεί...

Η Lili Horvát γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1982 στη Βουδαπέστη, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε οπτικοακουστικές τέχνες στη Sorbonne Nouvelle στο Παρίσι και σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο Θεάτρου και Κινηματογράφου στη Βουδαπέστη. Μετά από τρεις μικρού μήκους ταινίες και τη συμμετοχή της σε δύο τηλεοπτικές σειρές, η Horvát γυρίζει το απρόβλητο στην Ελλάδα «Szerdai gyerek» (Wednesday Child, 2015), την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, με την οποία κέρδισε τον διαγωνισμό East of the West στο Karlovy Vary κι έλαβε πολλά βραβεία παγκοσμίως. Το 2016, η Lili συνίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Poste Restante, η οποία παρήγαγε τη δεύτερη ταινία της. Fun fact: η Horvát ήταν υπεύθυνη κάστινγκ έχοντας και μικρό ρόλο ως ηθοποιός στο αριστούργημα του συμπατριώτη της Kornél Mundruczó, «Λευκός Θεός».

Το «Προετοιμασίες για να είμαστε μαζί, άγνωστο για πόσο» είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της Horvát, η οποία δεν έχει γυρίσει τίποτε άλλο από τότε, εδώ και τρία χρόνια δηλαδή! Η παγκόσμια πρεμιέρα της δόθηκε στο φεστιβάλ Βενετίας του 2020 (!!!!!!!), όπου συμμετείχε στο τμήμα «Venice Days». Την πανελλήνια πρεμιέρα της η ταινία την πραγματοποίησε τον Νοέμβριο του 2020, στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου συμμετείχε στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα. Αποτέλεσε την επίσημη πρόταση της Ουγγαρίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ εκείνης της χρονιάς. Τρία χρόνια μετά, βρίσκει το δρόμο της και για εμπορική διανομή στους ελληνικούς κινηματογράφους.

Η υπόθεση:Η Μάρτα είναι μια 40χρονη νευροχειρουργός, η οποία ζει και εργάζεται στο Νιου Τζέρσεϊ. Εκεί, θα γνωρίσει τον Γιάνος, τον οποίο και ερωτεύεται. Σφόδρα. Μάλιστα, αποφασίζει να αφήσει πίσω της τη λαμπρή καριέρα της στις ΗΠΑ και επιστρέφει στη Βουδαπέστη για να ξεκινήσει μια νέα ζωή με τον άντρα που αγαπά. Μάταια όμως τον περιμένει στη Γέφυρα της Ελευθερίας - αφού αυτός δεν εμφανίζεται στο ραντεβού τους. Η Μάρτα αρχίζει να τον ψάχνει απεγνωσμένα κι όταν τελικά τον βρίσκει, ο έρωτας της ζωής της ισχυρίζεται ότι δεν έχουν συναντηθεί ποτέ στο παρελθόν...

Η άποψή μας: Η ταινία που κερδίζει τον τίτλο του πιο εντυπωσιακού... τίτλου ανάμεσα σε όλες όσες έχουν προβληθεί στη φετινή κινηματογραφική σεζόν αλλά και ανάμεσα σε όσες συμμετείχαν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 2020 όπου και την πρωτοείδαμε, είναι αναμφίβολα η ουγγαρέζικη «Προετοιμασίες για να είμαστε μαζί, άγνωστο για πόσο». Το... κακό είναι πως ο τίτλος δεν ονοματίζει μια αναλόγως εντυπωσιακή ταινία δυστυχώς. 

Η ταινία της Horvát είναι αυτό που λέμε, μια γυναικεία ταινία. Εντάξει, δεν μου αρέσει να μιλάω με στερεότυπα, αλλά όλο αυτό το ρομαντικό παιχνίδισμα ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό – φαντασιακό, προσωπικά λίγο με πέταξε έξω και νομίζω πως θα κάνει καλύτερο γκελ σε γυναίκες θεατές. Κι ας είχε η ταινία μια ενδιαφέρουσα πρωταγωνίστρια (την Natasa Stork, που επίσης έπαιξε, όχι μόνον στον «Λευκό Θεό» αλλά και στην επόμενη ταινία του Mundruczó, το «Φεγγάρι του Δία»). Κι ας είχε τα σωστά χρώματα, τα σωστά κάδρα, την σωστή καλλιτεχνική διεύθυνση, την κατάλληλη μουσική υπόκρουση (κλασική κι όχι μόνον). 

Η σκηνοθέτιδα θεωρητικά επέλεξε να γυρίσει ένα αισθηματικό δράμα στα όρια του μελοδράματος, με ολίγη από θρίλερ, εντελώς αντισυμβατικά, για να καταλήξει στην ουσία σε κοινοτοπίες. Καλοφτιαγμένες, μα κοινοτοπίες. Εντάξει, η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε δει πολλές φορές να ανταλλάσσουν δύο χειρουργοί βλέμματα και κουβέντες ενός ιδιότυπου φλερτ πάνω από το ανοιχτό κρανίο ενός ασθενούς, στου οποίου τον εγκέφαλο επεμβαίνουν. Ποτέ, είναι η αλήθεια. Πρώτη φορά το είδα αυτό. Ορίστε, το παραδέχομαι. Αλλά αυτό το «περπατάμε παράλληλα σε αντίθετα πεζοδρόμιο, oh how cute» θα μπορούσε να είναι κομμάτι μιας οποιασδήποτε αμερικάνικης ρομαντικής κομεντί. Γνώμη μου. 

Το λέει εξάλλου και ο διευθυντής της κλινικής στη Βουδαπέστη, όπου πάει να δουλέψει η πρωταγωνίστριά μας, η Μάρτα, λαμπρή νευροχειρουργός, μόνη, ελεύθερη κι ωραία στα 40 κάτι της, με 20 χρόνια καριέρας στις ΗΠΑ και το Νιου Τζέρσεϊ, που τα παράτησε όλα για έναν άνδρα: «ακόμα και οι πιο έξυπνες γυναίκες, είστε ηλίθιες». Δεν την έβαλε τυχαία την ατάκα αυτή στο σενάριό της η σκηνοθέτιδα. Κατάλαβε πως πολλοί γκάου σωβινιστές (καλή ώρα) θα ταυτιστούν: μα να τα παρατήσεις όλα για έναν άνδρα, ο οποίος μάλιστα αρνείται ότι σε έχει γνωρίσει; Για την ιδέα του έρωτα; Για μια πλάνη; Για ένα, ίσως, αποκύημα της φαντασίας; Ή για ένα σύμπτωμα κάτι πιο βαθιού (που με λερώνει;). 

Θεωρώ τον εαυτό μου αρκούντως ρομαντικό (χτίζω άμυνα τώρα) αλλά αυτό το amour fou που παρακολουθούμε εδώ, ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω. Θέλω ρεαλισμό. Κι όταν μιλάμε για έρωτα προτιμώ εκατομμύρια φορές το σακάτεμα του «Η ψυχή και το σώμα» από αυτό το φεστιβαλικό βίπερ νόρα. Με ανοιχτούς εγκεφάλους. (Όχι τυχαία), και στο «Η ψυχή και το σώμα» έχουμε γυναίκα σκηνοθέτιδα, μια γυναίκα από την Ουγγαρία. Για να την φτάσει όμως την Ildikó Enyedi η Lili Horvát θέλει να φάει πολλά καρβέλια ψωμί ακόμα... (σημείωση: το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε ως ανταπόκριση από το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο του 2020 κι επάνω του έγιναν μερικές προσαρμογές – διαφοροποιήσεις).