του Mark Mylod. Με τους Ralph Fiennes, Anya Taylor-Joy, Nicholas Hoult, Hong Chau, Janet McTeer, Reed Birney, Judith Light, John Leguizamo.
Η εκδίκηση του 99% ως απόλυτη γκουρμεδιά
του gaRis (@takisgaris)
Αδελφοί,
η άναρχη συσσώρευση πλούτου είναι κάκιστο πράμα. Βουλιαγμένοι στο γκραμ, φέης, τουήτα κάθε ώρα -όλη μέρα, νοιώθετε το 1% να μοστράρει την ανοίκεια αναίδειά του κάτω από το πετσί σας, γραπώνοντας άγαρμπα το φυλλοκάρδι της ταξικής σας ασημαντότητας. Ουδείς λόγος ανησυχίας όμως, υπάρχει το καταφύγιο του σινεμά για να αποκαταστήσει τη φυσική τάξη των πραγμάτων. Για δεύτερη φορά εφέτο μετά την αγαλλιαστικά αστική αγένεια του Triangle of Sadness, ενσκήπτει το κυνικότερα μέηνστρημ, νηχιλιστικά εστέτ αδελφάκι του, The Menu για να γαργαλήσει τη γευστική παλέτα με δυναμωτική τροφή για σκέψη.
Ο Mark Mylod, ικανότατος τηλεορασάς (Game of Thrones, βραβευμένος δις την τελευταία 3ετία για το άχαστο Succession) έχει προ 20ετίας δώσει δήγμα (sic) γραφής με το ρηξικέλευθο Ali G in Da House. Εδωνά ενορχηστρώνει μια θεατρικάλε, γραμμική ιστοριούλα που ακούγεται μάλλον σχηματική. Καμιά ντουζίνα μπουρζουάδες, ζάμπλουτοι επιχειρηματίες, ανθυπο-μούβι σταρ, σνομπ κριτικοί γευσιγνωσίας, μεταβαίνουν με πλοιάριο ως γνωστοί θαμώνες μα σίγουρα όχι φίλιοι σε απομονωμένο νησί, προσκεκλημένοι υπέρτατης αίγλης μάστερ σεφ που τους υπόσχεται το "γεύμα τησ ζωής τους". Μα εντελώς κυριολεκτικά όμως! Ένα βράδυ, αυτό μόνο.
Ο σαλεμένος ψυχικά μα ιδιοφυής σεφ Ralph Fiennes, δεν την αντέχει πχιά την μπουρζουαζί, είναι ένας χείμαρρος καταπιεσμένης οργής και αυτομεμψίας, ενώ στο φινάλε-φινάλε, δεν ορρωδεί προ ουδενός: Οι υψηλοί καλεσμένοι με τα όχι τόσο σημαντικά για τους ίδιους ταίρια τους (προεξάρχοντες οι Anya Taylor-Joy, Nicholas Hoult, Hong Chau, John Leguizamo, Janet McTeer) θα τραβήξουν του λιναριού τα πάθη σε ένα εξυφαινόμενο ολοκαύτωμα που θα παρασύρει μεθοδικά και αδυσώπητα δικαίους και αδίκους εκεί που όλοι ανήκουμε. Στο πυρ το εσώτερο (sic).
Στα χνάρια λοιπόνε των Get Out, The Hunt και εννοείται (είπαμε) του Triangle, ο chef Slowik (Fiennes) κεντά με συντροφιά την ταπεινή κολγκέρλα Margo (Taylor-Joy) το γιλεκάκι που φορείς, φίλος, διπλοφοδραρισμένο. Τα μαγείρια και τα γκαρσόνια αντεπιτίθενται, ασκέρι έτοιμο να τα κάνει όλα κούγκι, έτσι για το γαμώτο, για την οριστική καταδίκη του κατεστημένου ναούμ.
Ορθοτομημένο προντάξιον ντηζάιν, πληθωριστικό στην υποβολιμιαία καυστική του θωριά, το The Menu διαθέτει σχεδόν πλήρη κατάλογο γκαγκς, θριλς και τσιλς για γερά στομάχια. Το ντηζέρτ πέφτει στην ευκολία λιγονά και οι χαρακτήρες πλην Fiennes είναι κάπως τζενέρικ (ευτυχώς που Joy και Chau γεμίζουν το κενό με στυλ και προσωπικότητα). Πα μαλ, θα του βάλω 3 1/2 αστέρια (και άλλα δυο Michelin).
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 17 Νοεμβρίου 2022 από την Feelgood Ent.!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική