Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Από πολύ πριν γίνουν τα χρόνια μου διψήφια, μου έχει μείνει αυτό το σημάδι. Από τότε που μας πήγαινε ο πατέρας Κυριακάτικη βόλτα στις πράσινες αλάνες της Ραδιοφωνίας στο Μενίδι, για να κλωτσήσουμε κανά τόπι. Κι όταν άστραφτα και βρόνταγα που έχανα στα πεναλτάκια, η απειλή της τιμωρίας ήταν μόνιμη, πάντα ίδια και επαναλαμβανόμενη: "Το βλέπεις φουκαρά μου εκείνο το στυλιάρι? Εκεί που αναβοσβήνει το λαμπάκι θα σε παρατήσουμε, αν συνεχίσεις τις φωνές." Κόκκαλο εγώ! Γι αυτό από τότες δεν ανεβαίνω ούτε σε σκάλα σπιτική. Που να το φανταζόμουν πως εκείνον τον παιδικό μου τρόμο, κάποια βολά, κάποιος έξυπνος, θα τον ζωγράφιζε στο πανί. Για να με κάνει κομμάτια...

Κοντά χρόνος συμπληρώνεται από την μοιραία στιγμή του χαμού του λατρεμένου της συζύγου, Νταν, κατά την διάρκεια αναρρίχησης στις κακοτράχαλες πλαγιές και η Μπέκι, αδυνατώντας να ξεπεράσει την απώλεια, αναζητά την διέξοδο στις ψυχοτρόπες ουσίες και το αλκοόλ. Οι διαταραγμένες σχέσεις με τον πατέρα της, λόγω της ανοιχτής αντιπάθειας του στο πρόσωπο του νεκρού αγαπημένου της, τής έχουν στερήσει και το ελάχιστο στήριγμα που χρειάζεται για να ορθοποδήσει. 

Η εμφάνιση μετά από καιρό της καλύτερης της φίλης, Χάντερ, που υπήρξε κι εκείνη παρούσα στο τραγικό συμβάν, θα χαροποιήσει την σε κατάσταση ψυχικής ανισορροπίας Μπέκι. Και παρόλες τις προφανείς αντιρρήσεις, καθώς έχει χάσει κάθε εμπιστοσύνη στις ριψοκίνδυνες ικανότητες της, θα συμφωνήσει στην πρόταση να σκαρφαλώσουν παρέα στον ύψους δύο χιλιάδων ποδιών πυλώνα, που ορθώνεται αγέρωχος, πλην κακοσυντηρημένος, σε απομονωμένη και δύσβατη περιοχή της πολιτείας. Κι αν το ανέβασμα για τα δυο κορίτσια στην κορυφή της σκαλωσιάς, μοιάζει με παιχνίδι μπροστά στα mission impossible ρίσκα του παρελθόντος, η κατάβαση θα εξελιχθεί σε καταστροφή, αφού η σκουριασμένες σιδεριές θα διαλυθούν, εγκλωβίζοντας τα, αβοήθητα, επτακόσια μέτρα πάνω από το έδαφος...

Κι όπως συμβαίνει κατά κόρον, αν κάτι ξεκινήσει στραβά, δεν θα μείνει στα ρηχά, αλλά θα την τραβήξει την γκαντεμιά all the way. Δεν φτάνει στις ατίθασες φιλενάδες η απομόνωση στην μύτη της θεόρατης κεραίας, τα κινητά τηλέφωνα δεν λειτουργούν, οι μπαταρίες τους τελειώνουν, ενώ το σακίδιο με τις προμήθειες, το νερό κατά κύριο λόγο, έχει πιαστεί σε εξόγκωμα, καμιά εικοσαριά μέτρα - πολύ - μακριά τους. Εις αναμονή του μοιραίου που με μαθηματική ακρίβεια πλησιάζει, αφού ουδείς μπορεί να προβλέψει που βρίσκονται? Ή θα πρέπει να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει και να εξασκήσουν ακόμη πιότερο τις ικανότητες τους, επιχειρώντας σάλτο μορτάλε, μην και τσιμπήσουν το, έστω και για ελάχιστα, σωτήριο μπακ πακ?

Οι ισοπεδωτικοί παρακολουθητές της θρίλερ κατάστασης, μπορεί και εύκολα να γυρίσουν τις πλάτες. Θελέστα και παθέστα! Που δεν σας φτάνουν οι απώλειες από τα υπέρ extreme games, συνεχίζετε την παλαβομάρα. Ευτυχώς εδώ δεν πρόκειται για πραγματικότητα, από εκείνες που ξεσηκώνουν τις ορδές των ΕΜΑΚ, για να διασώσουν "περιπατητές" ή "φυσιολάτρες" από τις χιονοστιβάδες που το τάχαμου νιονιό τους, τους έμπασε να κοντράρουν. Ακόμη κι έτσι, στα παραμυθένια όμως, η υποβολή που δέχεται ο θεατής είναι τέτοιου βαθμού, ώστε να προσπαθεί να ψηλαφήσει με τα άκρα του το έδαφος, έχοντας την αίσθηση πως αιωρείται κι εκείνος στο κενό μαζί με τις κορασίδες. Επίτευγμα της καταπληκτικής κινηματογράφησης είναι αυτό και των υπέροχων κοφτά μονταρισμένων εφέδων, που τραβούν μαζί τους το κοινό, στην ανεμοδαρμένη, πλάτους ούτε ενός τετραγωνικού, πλατφόρμα.

Ακολουθώντας ολόπιστα την b movie προσταγή παρόμοιων εκφράσεων του είδους, που ορίζεται από αγωνιώδεις περιπέτειες του τύπου Open Water, Detour, Frozen ή Shallow, το σενάριο απλούστατα χρησιμοποιεί σαν βάση του τον υπαρκτό τρόμο που προκαλεί το χαοτικό ύψος και το πιθανότατο της θανατηφόρας Πτώσης. Ο ίλιγγος και η σκοτοδίνη που προκαλούν οι μελετημένες εναέριες σεκάνς, είναι που φτάνουν στην κορύφωση του το σασπένς. Ο μάστορας, που καλό θα είναι το όνομα του, Scott Mann, να κρατήσουμε στο μνημονικό, δεν αρκείται στην ευκολία της πιασάρικης ιδέας όμως. Αλλά σουλατσάροντας ανάμεσα στις φοβίες, εντοπίζει το πεδίο δημιουργίας bitchy συνθήκης και αντιπαλότητας. Μα το σπουδαιότερο, φυλάει για το τέλος, μια ανατροπή κεράσι στην σπέσιαλ νυχοφαγωμένη τούρτα. Καπέλο ψηλά!

Οι παραγωγοί του εφάμιλλης σκεπτικής 47 Meters Down, στριφογυρνούν εδώ το νόμισμα, στέλνοντας τα κοράσια όχι στον θαλασσινό βυθό, μα στα αιωρούμενα μποφόρια, τα καραδοκούντα λυκόρνια και την ζάλη του όρθιου χιλιομέτρου. Από όπου οι πιθανότητες να το σκάσεις αλώβητος, είναι λιγότερες και από μηδαμινές. Έκπληξη, θετική, βεληνεκούς το Fall, κάνει πλάκα σε Vertical Limit δευτεράντζες, προσκυνώντας Sly και Cliffahanger, ανοίγοντας διάπλατα πύλες τρόμου, στις συντριπτικά πλειοψηφούσες, ορθολογικά σκεπτόμενες και άτολμες για τέτοιου είδους αδιανόητα παιχνίδια ματιές. Που θα θαρρούσαν τον φονικό λαμαρινένιο ορθοστάτη και το κόκκινο φλασάκι του γι αστέρι, σαν τοπόσημο και μόνο, από μίλια μακριά. Και αγαπημένοι, που λένε...