Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Ο βασικότερος λόγος που μια φορά κι έναν καιρό οι κινηματογραφικές αίθουσες γνώριζαν φοβερούς και τρομερούς θριάμβους, δεν απαντάται τόσο στις ονομαστές χολιγουντιανές παραγωγές, τις ας πούμε οσκαρικές, που τότενες, ποιοτικώς, άξιζαν καμιά τριακοσαριά φορές παραπάνω από τις τωρινές. Τον κουρνιαχτό τον σήκωναν οι απίστευτες περιπέτειες δράσης, με τον έναν ήρωα στο επίκεντρο, προκαλώντας πανζουρλισμούς στα γκισέ και ουρές δεκάδων μέτρων όπου προβάλλονταν. Το σπουδαίο είναι πως για κάθε μία τακτική κυκλοφορία των σούπερ σταρ της περιόδου, Sly, Schwartz, Gibson ή Willis, ακόμη δυο τρεις αντίστοιχες έσκαζαν στις βίντεο λέσχες, με τους θεωρούμενους δεύτερους, Van Damme, Seagal, Dudikoff. Άλλες εποχές. Σε σημείο που αν στις μέρες μας εμφανιστεί μια ανάλογης ποιότητας δημιουργία του λατρεμένου genre, η διανομή να την θάψει, ανεξήγητα, εκδίδοντας την, σχεδόν έναν χρόνο κατοπινά, από την ώρα που την έχει παρακολουθήσει όλος ο πλανήτης στο στριμ του. Κρίμα. Κι άδικο...

Η ενέδρα, από την καλά οργανωμένη συμμορία των πάνοπλων ληστών, στο θωρακισμένο, τίγκα στις εισπράξεις, όχημα της Φόρτικο Σεκιούριτυ, θα καταλήξει σε τραγωδία, καθώς θα χάσουν την ζωή τους τρεις άνθρωποι, οι δύο οδηγοί του φορτηγού κι ένας αθώος περαστικός πιτσιρικάς. Τους μήνες που ακολούθησαν την μοιραία και αιματηρή διαδρομή, η εταιρία θα εκδώσει οδηγία στους φύλακες της, να μην δείχνουν την παραμικρή αντίσταση στις ορέξεις των επιτιθέμενων κλεφτών, προκειμένου να αποφευχθεί ακόμη ένα παρόμοιο μακελειό. Και καθώς πλησιάζει η Μπλακ Φράιντεη, η ημέρα της μεγαλύτερης διακίνησης μετρητών στους δρόμους του Λος Άντζελες, ένας καινούργιος, αινιγματικός και με ασαφές παρελθόν υπάλληλος, θα προσληφθεί ως οδηγός από την φίρμα. Και ο, αγνώστων λοιπών στοιχείων, Η, δεν θα αργήσει να κάνει γνωστές σε όλους τις πραγματικές του προθέσεις.

Το ενδιαφέρον καρφώνεται ψηλά, μονομιάς, με την εκκίνηση κιόλας του φιλμ, στην σεκάνς παρμένη από την εσωτερική στην καρότσα του φορτηγού CCTV κάμερα, από όπου αναπτύσσεται έξοχα σεναριακά, το συμβάν της ληστείας. Αλλά και της στυγερής δολοφονίας, που θα ορίσει την απαρχή των όσων θα ακολουθήσουν. Όχι κατ ανάγκη με την απόλυτη χρονολογική σειρά που έτυχαν, αλλά ανάκατα, σκόρπια και μοιρασμένα, έτσι όπως ο εκκεντρικός ντιρέκτορας επιθυμεί να τα μοιράσει στο κοινό του. Καλώντας το να βάλει εκείνο τα κομματάκια του παζλ στην σωστή γραμμή, προκειμένου να λύσει τον γρίφο που ξετυλίγεται μπρος του. Μα ποιος στην ευχή είναι αυτός ο αέρινος σούπερμαν, που τα βάζει αλά Lone Wolf με ολάκερο τον υπόκοσμο? Και φυσικά τον κερδίζει κατά κράτος.

Μια κλασική αφήγηση εκδίκησης βλέπουμε, μόνο που είναι προσαρμοσμένη στην μέθοδο που αρέσκεται να την προφέρει ο αγαπημένος Guy Ritchie. Τιγκάτη στην αναπαραγωγή βίαιων εικόνων, γεμάτη ταχύτατα πλάνα ληστειών και πολέμων των δρόμων, μπολιασμένη με έντονο σασπένς, που και βέβαια ζωγραφίζει στο πανί την καλλιτεχνική προσωπικότητα του δημιουργού της. Που δεν σιστάζει να αποτίσει φόρο τιμής στις κορυφαίες στιγμές του είδους, μιξάροντας το Heat με το Death Wish. Όπως μας καλόμαθε από την εποχή του Lock Stock, του Snatch, του Revolver, του Rocknrolla, ο Εγγλέζος, με την ίδια ακριβώς συλλογιστική, ανατρεπτική αλλά και αδιάφορη για το αν ενοχλεί με την αγριάδα της, μας συμπεριφέρεται κι εδώ. Η τιμωρία είναι απόλυτα βέβαιο πως θα έρθει. Το μονοπάτι της, δεν έχει καμία σχέση με εκείνο το τουσέ, το κοινότυπο, το βαρετό.

Βασισμένο στην γαλλόφωνη ταινία Le Convoyeur, από τις αρχές του μιλένιουμ με τον Jean Dujardin, το Wrath Of Man, ξετυλίγει το μυστήριο του με μια ιδιόρρυθμη διάθεση ανακατωσούρας και μπερδέματος των βασικών ρόλων. Που σταδιακά και όσο περνά ο χρόνος ξεδιαλύνουν και ο καθένας φορά το διακριτικό του φίλιου ή του εχθρικού. Στον κεντρικό άξονα της πλοκής, τον πανίσχυρο άντρα, που είναι πολύ παραπάνω από δεδομένο πως πίσω από τις αέρινες κινήσεις του κρύβει μια αλήθεια, για την οποία κανείς δεν είναι προετοιμασμένος. Στην αποκάλυψη της αλήθειας, δεν βρισκόμαστε ενώπιον κάποιου μοναδικά πρωτότυπου πατρόν, ο τρόπος που σερβίρεται όμως, είναι τόσο εντυπωσιακά ελκυστικός, ώστε να καθιστά αυτό το φιλμ δράσης, ως ένα από τα καλύτερα των (πολλών) τελευταίων ετών.

Μερίδιο της επιτυχίας που μπόλικο του αναλογεί και στον Jason Statham, από παλιά συνεταιράκι του Mr Nice Guy, που είναι και ο άτυχος της υπόθεσης, καθώς δεν βρισκόμαστε πια στα 80s, προκειμένου το όνομα του να εξελιχθεί σε θρυλικό. Όπως των προαναφερόμενων αστέρων στην εισαγωγή δηλαδή. Ο Transporter, τον ρόλο του ανέκφραστου τιμωρού, όχι απλά γνωρίζει να τον παίζει άριστα, αλλά πείθει και τον πιο δύσπιστο πως δεν υπάρχει κανείς άλλος όμοιος του, σύγχρονος, που να τον ξεπερνά. Κι ας μην τον αβαντάρει το προμόσιο σαν κάποιους άλλους, τύπου χωρίς λόγο ύπαρξης John Wick ας πούμε, που μπροστά του δεν κάνουν ούτε για προσκοπάκια...