2021 Toronto Film Festival Poster

Είναι Σαββάτο πρωί και κινάω χαρωπός - χαρωπός κατά 350 King St. West μεριά (45’ με το κάρο από Μισσισσάγκα όπου μένω). Φτάνω κατά τις 10 και. Αντιλαμβάνομαι ότι η παράστα του Last Night in Soho είναι προγραμματισμένη για τη 1:30μμ. Αυτά παθαίνει όποιος αρνείται πεισματικά να χρησιμοποιήσει τα γυαλιά (γκουχ,γκουχ) πρεσβυωπίας του. Προσπερνώ το TIFF Lightbox, ροβολώντας στην ευθεία για το Roy Thomson Hall. Βλέπω μπρος μου Cameron Bailey (ιθύνοντα νου του Φεστιβάλ) να συνομιλεί με (δεν παίρνω όρκο λόγω μασκών) Dionne Warwick. Έχω να σκοτώσω κανα 2ωρο. Συνειδητοποιώ πως έχω χάσει τις φωτοτυπίες από τους εμβολιασμούς μου (απαραίτητοι στην είσοδο). Επιστρέφω στο πάρκινγκ, κανα χιλιόμετρο πίσω. Μου έρχεται φλασιά, ότι εφόσον ηλεκτρονικό το εισιτήριο, γιατί όχι ηλεκτρονικά και τα πιστοποιητικά. Ράιτ; Ξανά πίσω στο Roy Thomson Hall, αυστηρή πόρτα, δεν έβαλα μέσα ούτε μπουκάλι με νερό. Κάθομαι κεντρικό εξώστη, κοντά στην αγαπημένη Karen Gordon του ραδιοφωνικού CBC, μαζί με την οποία είδαμε το περσινό Joker. Ακόμη πιο σιμά μου ο Richard Crouse, του καναλιού CP24. Cut.


Σουρουπόβραδο. Ontario Place, Cinesphere. Η πρώτη IMAX αίθουσα στον πλανήτη, από τα 1971. Παγκόσμια πρεμιέρα του Dune (Part 1), με μια ώρα περίπου υλικό γυρισμένο στο συγκεκριμένο φορμά. Παρών ο ίδιος ο Denis Villeneuve με τη θεάρα Rebecca Ferguson (ζούλευε zerVo). Μας το ξεκαθάρισε αποξαρχής ο Κεμπεκουά, παρόντος του Cameron Bailey πως αν δεν μας αρέσει αυτή η βέρσιον, μην το ψάχνουμε άλλο. Και είχε δίκιο. Σε ένα χώρο μέσα στη λίμνη του Οντάριο, μεταλλική σφαίρα βγαλμένη λες από το production design του Dune κι αυτή, η απόλαυση ήτο εγγυημένη.

The Power of the Dog (Special Presentations) 
Australia, New Zealand, 2021 English 127 minutes 
Director Jane Campion Cast Benedict Cumberbatch, Kirsten Dunst, Jesse Plemons, Kodi Smit-McPhee, Thomasin McKenzie 
“Deliver my soul from the sword, my precious life from the power of the dog”Exodus 22:31 Κάπου στην Μοντάνα, περί τα 1920. Ο αδελφικός δεσμός αίματος των ράντσερς Τζώρτζ (Plemons) και Φιλ (Cumberbatch) δοκιμάζεται τα μάλα με την άφιξη της χήρας (Dunst) μετά του εφήβου τεκνού (sic) της (Kodi Smit) ως συζύγου του καλοκάγαθου Τζώρτζ. Ο σκληρός, τραχύς Φιλ μπαίνει στη διαδικασία να ωθήσει τη μπεκρουλού χήρα εκτός σπιτιού και να κάνει μπούλινγκ στον ευαισθητούλη γιόκα της, όμως ο τελευταίος του βρίσκει το ευαίσθητο σημείο του κι αυτό είναι μείον του (μεγάλο μείον του). Η βετεράνα, πιονέρα, θρυλική χέλμερ του Τhe Piano (1993) χτυπάει πηκ καριέρας με ένα νεο-γουέστερν ολικού στρηπτήζ της αρσενικότητας. Με μουσική (Γκρήνγουντ) και αισθητική PTA (There Will Be Blood), αμπαλάρει ένα καθαροόαιμα χιτσκοκικό θρίλερ με την ύπουλα ερεθιστική προσωπική της ματιά. Μοναδικός Βενέδικτος, και συνολικά, εσύ φίλος μέτρα οσκαρικές υποψηφιότητες από τώρα.


Dune (Special Events) 
United States of America, Hungary, 2021 English 155 minutes 
Director Denis Villeneuve Cast Timothée Chalamet, Rebecca Ferguson, Oscar Isaac, Josh Brolin, Stellan Skarsgård, Dave Bautista 
Ως γνήσιος Lynch-ικός οφείλω να παραδεχτώ (σου παίρνει χρόνια) ότι πέρα από το cult status το Dune είναι το ναδίρ της δημιουργίας του και εκτός χωρικών υδάτων, κάτι που εν αντιθέσει δεν ισχύει για το πατριωτάκι τον Ντενί Βιλνούβ. Με το Arrival, εύκολα το καλύτερο sci-fiτου 21ου αιώνα, και κατοπινά με το ατσαλένιο Blade Runner 2049, το Dune: Part I έρχεται να... γρανιτώσει την μπράντα του ιδιοφυούς σκηνοθέτη ο οποίος καταφέρνει να συνδυάζει ουρανομήκη καλλιτεχνική φιλοδοξία με κατασκευαστική μαεστρία συν...ταπεινότητα. Το world - building εδώ είναι next level, η μουσική Ζίμμερ σαρώνει, ο Τίμμυ με τη Ρεβέκκα ζωγραφίζουν υποκριτικά ως μάνα και special one υιός. Όπως το Fellowship of the Ring, λείπει το αυτόνομο τελείωμα, όμως το παρτ του προμηνύεται συγκλονιστικό. Οψόμεθα μετά ανυπομονησίας. 

Last Night in Soho (Gala Presentations) 
United Kingdom, 2021 English 116 minutes 
Director Edgar Wright Cast Thomasin McKenzie, Anya Taylor - Joy, Matt Smith 
O Edgar Wright είναι αυτό που αποκαλούμε critical darling, υπό την έννοια ότι κάθε φιλμ του σαγηνεύει κάθε ευυπόληπτο κριτικό (εδώ γελάς), αρχής γενομένης από το Shaun of the Dead (2004) μέχρι το οσκαρούχο (ήχοι, μοντάζ) Baby Driver. Genre σινεμά, με αρτχάουζ επιρροές και δαιμονισμένα ξεσηκωτική τραγουδιστική επένδυση. Το Soho εμφανίζει όλα τα προτερήματά του εξαρχής (αστραφτερή αναπαράσταση με σκηνικά-pophits-κοστούμια 60s και δυνατό πρωταγωνιστικό δίδυμο η εύθραυστη scream queen Thomasin με τη σαγηνευτική femme fatale Anya) όμως στο δεύτερο ημίχρονο που το βαγόνι τρέχει αλλοπρόσαλλα από το Giallo στο μεταφυσικό θρίλερ, το πράμα εκτροχιάζεται και το αποτέλεσμα πέφτει φανερά κάτω από τις υψηλές προσδοκίες. Για το δεδομένο φαν του εγχειρήματος πάντως, ούτε λόγος. 


Night Raiders (Gala Presentations) 
Canada, New Zealand, 2021 Cree, English 101 minutes 
Director Danis Goulet Cast Elle-Máijá Tailfeathers, Brooklyn Letexier-Hart, Gail Maurice, Amanda Plummer 
Στο είχα προμηνύσει παρακολουθητή μου στο Episode 0 πως το Night Raiders είναι ιδιάζουσας, υψίστης αν θες σημασίας, όχι μόνο για το φετινό TIFF αλλά και για το Καναδέζικο σινεμά εν γένει. Το καυτό ζήτημα των residential schools, trademark της αποικιοκρατίας (από τα 1870) μέχρι τα 1996 (!) οπόταν έκλεισε το τελευταίο, είναι φωτιά στα σωθικά μιας χώρας που (ορθώς) επαίρεται για την πολυπολιτισμικότητα και την προώθηση κάθε μορφής μειονοτήτων. Η ταινία της Danis Goulet (Cree-Metis η ίδια, έλκει την καταγωγή της από τη Σασκάτσουαν, με βιογραφικό programmer στο φεστιβάλ για μια 3τία πρόσφατα) αναφέρεται σε ένα δυστοπικό 2043 όπου το καθεστώς παίρνει τα μικρά παιδιά και τα αφομοιώνει σε «ακαδημίες», ουσιαστικά ως απόλυτο μέσω γενιτσαρισμού εναντίον των αυτοχθόνων πληθυσμών που ζουν στην απόλυτη εξαθλίωση. Μάνα χάνει κόρη και συμμαχεί με Cree ακτιβιστές για να οργανώσει τη δραπέτευσή της από την κρατική αιχμαλωσία. Πολυσήμαντα αγαθές προθέσεις, δυστυχώς όμως είναι μια σχηματική παρουσίαση χωρίς γκρίζες ζώνες, εργαλείο ιστορικής τεκμηρίωσης για εκπαιδευτικούς σκοπούς περισσότερο παρά πολυεπίπεδη ανάλυση του πολιτικού σκέλους πίσω από το φαινόμενο. Τεχνικά το μπάτζετ είναι χαμηλό και είναι εμφανές παρά την εκτεταμένη χρήση drones. 

The Electrical Life of Louis Wein (Gala Presentations) 
United Kingdom, 2021 English 111 minutes 
Director Will Sharpe Cast Benedict Cumberbatch, Claire Foy, Andrea Riseborough, Toby Jones 
Η δεύτερη κινηματογραφική παρουσία του Benedict Cumberbatch σε ένα biopic που του ταιριάζει γάντι (αλλοπαρμένος σκιτσογράφος - εφευρέτης στη βικτωριανή εποχή, άντρας του σπιτιού με 5 ανύπανδρες αδερφές, γνωρίζει για πρώτη φορά τον έρωτα στα μάτια της γκουβερνάντας του σπιτιού Claire Foy). Μια η αφήγηση (Olivia Coleman), μια τα οπτικά τρικάκια προδίδουν το τηλεοπτικό παρελθόν του Will Sharpe (Flowers στο Channel 4). H χημεία του πρωταγωνιστικού ζεύγους απογειώνει το πρώτο μισό και μετά το πράμα ξεφουσκώνει. Το πρόβλημα είναι πως η κυρίως ιστορούμενη δράση του Louis Wein βρίσκεται στο δεύτερο μέρος όπου ο Βενέδικτος σηκώνει το βάρος μόνος του, κόντρα στο σενάριο που λειτουργεί κάπως τηλεγραφικά. Ως οικογενειακή ταινία για cat lovers (όπως η αδερφή μου το Σοφάκι) προτείνεται με ευκολία πάντως (+ χαριτωμένα κάμεο από Taika Waititiκαι NickCave). 

The Guilty (Special Presentations) 
United States of America, 2021 English 90 minutes 
Director Antoine Fuqua Cast Jake Gyllenhaal, Ethan Hawke, Riley Keough, Christina Vidal Mitchell 
Να το γυρίσουμε και λιγουλάκι στο πιο μπλοκμπαστερούδικο χολιγουντιανό με το αμερικανικό remake του προ 3ετίας ομότιτλου δανέζικου φιλμ. Ο βετεράνος πλέον Antoine Fuqua ψάχνει να βρει τις ρίζες της μέχρι και σήμερα καλύτερης δουλειάς του (Training Day). Ο Ένοχος είναι μια σφιχτή σα συρματόπλεγμα άσκηση ύφους, όπου όλα συμβαίνουν με φυσική ροή μέσα από το κέντρο δράσης του 9-1-1. Συνεπικουρούμενος από μια πλειάδα φωνών με ιδιαίτερο στίγμα (Ethan Hawke, Peter Sarsgaard, Paul Dano), ο τίμιος Jake Gyllenhaal παραδίδει ένα δυναμικό one-man-show που σε κρατά από το πρώτο μέχρι και το 90ο λεπτό της αναμέτρησής του με μια υπόθεση απαγωγής με τουίστ αλλά και τους προσωπικούς του δαίμονες με την τελική κάθαρση να ανακουφίζει μεν, αλλά εγώ την ήθελα κομματάκι λιγότερο εύκολη.

gaRis

Toronto Film Festival 2020