Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Έχω την αίσθηση, μετά από την παρακολούθηση και του τρίτου κομματιού αυτού του σινέ σήριαλ, πως τα πράγματα δεν έχουν πάει για την παραγωγή κατά πως θα τα περίμενε. Τουλάχιστον όχι, όσο φιλόδοξα τα ονειρευόταν, όταν αποφάσιζε να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη, μια από τις μεγαλύτερες εκδοτικές επιτυχίες της τελευταίες δεκαετίας, ειδικά για την γύρω στην εφηβεία ηλικιακή ομάδα, του After της Anna Todd. Μπορεί μέχρι στιγμής το κόστος των πρώτων δύο επεισοδίων - από 14 εκατομμύρια το καθένα - να έχει γυρίσει στα ταμεία της Voltage Pictures τετραπλάσιο νούμερο, σε καμία περίπτωση όμως ο τίτλος δεν κάνει το αναμενόμενο γκελ στο ευρύτερο κοινό. Με το νέφος της αδιαφορίας να σκεπάζει το πρότζεκτ, ελάχιστα πριν την έλευση του τέταρτου και τελευταίου, φαντάζομαι, τεύχους, δεν μου μοιάζει και τόσο τυχαίο που η ποιοτική του διαδρομή έχει φθίνουσα πορεία

Τα πάντα στην επαγγελματική καριέρα της ομορφούλας Τέσσα Γιανγκ πηγαίνουν καλύτερα και από ότι τα είχε προγραμματίσει, καθώς ο εκδοτικός οίκος Βανς, όπου εργάζεται, για να ανταμείψει την ικανότητα της, θα της προτείνει προαγωγή, με μία βασική όμως προϋπόθεση. Να εγκαταλείψει την πόλη της και να μεταβεί στα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης, στο Σιάτλ, για να αναλάβει τα καινούργια της καθήκοντα. Όνειρο ζωής αυτό για την ονειροπόλα νεαρή, που όμως έχει να ξεπεράσει ένα βασανιστικό αγκάθι. Τον ερωτικό δεσμό της με τον λατρεμένο της Χάρντιν Σκοτ, που μπορεί να περνάει διαρκώς από χίλια μύρια κύματα μα πάντοτε διατηρείται ζωντανός χάρη στο πάθος που δείχνουν οι δύο ερωτευμένοι. 

Εκείνος, εκρηκτικός και απρόβλεπτος, θα αντιδράσει έντονα στην απόφαση της να φύγει μακριά του, αρπάζοντας την ευκαιρία που της δίνεται. Εκείνη, συγκαταβατική και πιο υποχωρητική, θα παλέψει να διατηρήσει τις ισορροπίες, επιθυμώντας να μην απωλέσει ούτε το εργασιακό της πόστο, ούτε την αγκαλιά του αγαπημένου της. Η αναπάντεχη άφιξη, σχεδόν μια δεκαετία μετά την φυγή του από το σπίτι, του αλκοολικού και προβληματικού πατέρα της, θα ορίσει ακόμη ένα εμπόδιο στην εξέλιξη της. 

Υπό κανονικές συνθήκες, ο καθένας συνάπτει δεσμό με τον άνθρωπο που επιλέγει, προκειμένου να περνά καλά, να είναι ευτυχισμένος, να νιώθει πλάι του ασφάλεια, να το χαίρεται βρε αδελφέ, ακόμη κι αν υπάρχουν τα φυσιολογικά κύματα στην διαδρομή του ζευγαριού. Εδώ μου δόθηκε η εντύπωση πως οι δύο νέοι, έχουν κάνει σχέση για τους ακριβώς αντίθετους της λογικής λόγους. Αφού βρίσκονται διαρκώς σε ρήξη, τα μούτρα βασιλεύουν και υπάρχει διάχυτη η αίσθηση πως ο χωρισμός είναι πολύ κοντά. Κι όμως με έναν μαγικό τρόπο, μονομιάς από εκεί που νομίζει πως πάει, πάπαλα, νάσου ξανά φιλιούνται κι αγκαλιάζονται και άντε πάλι από την αρχή. 

Διχόνοια που κατά κύριο λόγο πηγάζει από την στάση του, εκ πρώτης όψης ιδανικού για παρτενέρ, Χάρντιν, που και χωστός είναι και γοητευτικός και επαναστάτης και φέρει στο κορμί του καμιά εικοσαριά τατουάζ, για να κάνει το εφέ στα κοριτσάκια. Μόνο που συνάμα είναι και εγωιστής και απότομος και ζηλιάρης και εριστικός. Συνέπεια τούτου είναι η κοπελιά της ιστορίας μας, ούτε την δουλειά της να μπορεί να κάνει σωστά, ούτε να μιλήσει με τον οποιονδήποτε δεν εγκρίνει ο καλός της, ούτε τον καημένο μπαμπά της περιθάλψει από το πεζοδρόμιο, ως οφείλει. Θα πάρει για δώρο την μουρτζούφλα του μορφονιού.

Αυτή τη διαρκή ρομαντζαδουρική ανεβοκατεβασιά, όμως, ολοκληρωμένη κινηματογραφική πρόταση δεν μπορείς να την αποκαλέσεις. Με νορμάλ χρονόμετρο, το After We Fell δεν θα κρατούσε περισσότερο από ένα εικοσάλεπτο, αφού στην συντριπτική του διάρκεια δεν συμβαίνει το παραμικρό που θα ωθήσει την πλοκή, έστω και μισό βήμα εμπρός. Οι αμέτρητες ερωτικές σκηνές, του τύπου βίντεο κλιπ, διανθισμένες με αγαπησιάρικα τραγουδάκια, στην πισίνα, στο γυμναστήριο, στην κουζίνα, στην βεράντα, παντού εν ολίγοις, είναι εκείνες που ξεχειλώνουν την κλεψύδρα, μπας και φτάσει την μιάμιση ώρα και ανανεωθεί το ραντεβού μέχρι το επόμενο τσάπτερ και το, άιντε να πηγαίνουμε σπίτια μας, φινάλε.

Δεν έχω διαβάσει γραμμή από τους ογκώδεις τόμους των Άρλεκιν της Todd, μα μου είναι αδιανόητο να πιστέψω πως στις χιλιεςτόσες σελίδες τους, απλώς ανακυκλώνουν την περιγραφή ενός έρωτα δίχως αύριο, τόσο τοξικού, ώστε να σε εντυπωσιάζει το πως παραμένει ακόμη εν ζωή. Για τρίτη φορά πάντως, η χαριτωμένη μινιμάλ Josephine Langford, κερδίζει στα ερμηνευτικά σημεία τον καβαλιέρο της, Hero Fiennes Tiffin, που δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να μοιράζει μπουνιές και αγριοκοιτάγματα, σε όποιον δεν του κάθεται καλά η φάτσα του. Και ενδιαμέσως, ολοσχερώς αντιφατικά και κυκλοθυμικά, τρυφερές αγκαλίτσες και φιλάκια. Νοιάξιμο για τον θεατή μηδενικό, πάμε παρακάτω, όπου μας καρτερεί η ύστατη και οριστική Πτώση.