Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Μια από τις πιο επιτυχημένες στιγμές κινουμένων σχεδίων, της σεζόν 2013, φέροντας την σφραγίδα της Dreamworks Animation και την υποστήριξη στην διανομή της Fox, υπήρξε η περίπτωση των The Croods, που με συνολικό κόστος περίπου 150 εκατομμυρίων δολαρίων, κατάφεραν να τετραπλασιάσουν το νούμερο σε τζίρο. Δεν αποτέλεσε καμία απολύτως έκπληξη λοιπόν η επαναφορά του πιασάρικου τίτλου στην δράση, αντιθέτως μάλλον αργοπόρησε η αξιόλογη φίρμα στο είδος, να ασχοληθεί και πάλι με τις περιπέτειες της πρωτόγονης φαμίλιας.

Η διαδρομή της ενωμένης, αν και σε πολλές περιπτώσεις γκρινιάρας οικογένειας των Κρουντς, στον κόσμο των Νεάντερταλ, προς αναζήτηση της ιδανικής περιοχής για να κτίσει το σπιτικό της, μοιάζει ατελείωτη, εκτός από επικίνδυνη, καθώς σε κάθε της βήμα παραμονεύουν αμέτρητες αντιξοότητες. Το δυσμενέστερο στοιχείο για τον πατριάρχη Γκραγκ, όμως, δεν είναι τα άγρια θηρία που καραδοκούν να τους επιτεθούν, αλλά ο μορφονιός Γκάι, ένας νεαρός που δρα και σκέφτεται μπροστά από την εποχή του, που κάνει τα γλυκά μάτια στην θυγατέρα του, Ιπ. Και το χειρότερο για εκείνον, αυτή ανταποκρίνεται!

Το διάβα τους ταλαιπωρημένους ταξιδιώτες, θα τους οδηγήσει μονομιάς, από την ερειπωμένη έρημο, σε έναν τόπο παραδεισένιο και ονειρικό, που κρύβει πίσω του όλα τα καλά του Θεού να τους καρτερούν. Εκείνο που θα τους εκπλήξει πάντως, είναι πως αυτό το ιδανικό για διαβίωση μέρος, το έχουν δημιουργήσει οι Μπέτερμαν, που δεν είναι άλλοι από εκείνους που μεγάλωσαν με κάθε φροντίδα τον ορφανό Γκάι. Κι έχουν κι αυτοί κόρη, την Ντόν. Με την διαφορά πως ετούτοι επιθυμούν να του την προξενέψουν!

Κι έτσι με φόντο ένα τοπίο που αυτοστιγμεί μεταλλάσσεται από αυτό των σπηλαίων, σε κάτι εφάμιλλο με αυτό του Charlie And The Chocolat Factory, ξεκινά μια πολυδιάστατη διαμάχη, που φέρνει σε ρήξη τους δυο εκ διαμέτρου αντίθετης συλλογιστικής, όπως και τις πιτσιρίκες που ερίζουν για την καρδιά του γόη, χωρίς πάντως η δράση του καθενός να πείθει πως είναι η σωστή και η λογική. Και σαν να μην έφταναν οι εσωτερικές κόντρες στην μικρή κοινότητα που μόλις σχηματίστηκε, θα δεχτούν και την επίθεση εκατοντάδων πειραγμένων και πανίσχυρων μαιμούδων, που θα πείσει όλους πως επιβάλλεται να ενωθούν για να βάλουν πλάτη τον κοινό εχθρό.

Πέραν του στούντιο της Pixar, που από μόνο του ορίζει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στο σύγχρονο κινηματογραφικό σκίτσο, όλες οι υπόλοιπες σημαντικές μπράντες, παλεύουν κινούμενες σε μια κοινή πεπατημένη, προσφέροντας φιλμς, που δεν χαρακτηρίζονται από καμία ξεχωριστή θεματική έμπνευση, ουσιαστικά ανακατεύοντας τα ίδια και τα ίδια στόρι. Οι δημιουργίες τους βεβαίως, τεχνικά είναι φροντισμένες, με σχέδιο που πολλές φορές πιάνει το άριστα, φέροντας μάλιστα το χαρακτηριστικό της έντονης πολυχρωμίας, που θα έλξει σαν μαγνήτης την ματιά των ανήλικων σινεφίλ.

Όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή και στο The Croods: A New Age, ένα φιλμ που διακατέχεται από μια έντονη και ακατάπαυστη κινητικότητα των ηρώων του, μια αστείρευτη ενέργεια στην καταιγιστική εναλλαγή των πλάνων του, μια διάθεση χιουμοριστικής εξυπνάδας στις ατάκες που βγάζουν οι εναλλακτικοί Φλιντστόουνς. Μέχρις εκεί όμως. Από το μέσον και κατοπινά, κατόπιν της εμφάνισης των ύπουλων μάνκις, όλα όσα επιφανειακής μοιρασιάς ηθικών οικογενειακών αρχών και παραδόσεων διαλαλεί, πηγαίνουν περίπατο κάτω από την φρενίτιδα του να φτάσουμε όπως όπως στο φαντασμαγορικό φινάλε.

Πλακίτσα παίζει στο εκράν, δημιουργούμενη κατά βάση από τις οξείες αντιπαραθέσεις των μουτρήδων ανθρώπων των σπηλαίων (γαμπρού και πεθερικών κυρίως) απουσιάζει όμως η οποιαδήποτε πρωτοπορία θα καθιστούσε ένα ακόμη animation, ως μη του (αξιέπαινου τεχνικά) σωρού. Απλοϊκή υπόθεση με αστείες συνομωσίες και συμμαχίες που γρήγορα θα αλλάξουν συσχετισμούς, που αναμφίβολα θα διασκεδάσει τα μικράκια θεατάκια, δεν θα αποτρέψει όμως από τους συνοδούς τους, να κοιτάζουν κάθε τρεις και λίγο το ρολόι, ωσότου το φιλμάκι λάβει τέλος.