Movies Ltd

Look. Listen. Learn. Enjoy.

του gaRis (@takisgaris)

Joe Gardner (Jamie Foxx). Μεσόκοπος καθηγητής μουσικής σε νεοϋορκέζικο γυμνάσιο. Βαριέται τη ζωή του. Όταν του δίδεται η ευκαιρία να παίξει στην μπάντα της διαβόητης σαξοφωνίστα Dorothea Williams (Angela Bassett) η ψυχή του σχεδόν (ή μάλλον εντελώς) εγκαταλείπει το σώμα του από τον υπέρμετρο ενθουσιασμό (και την απροσεξία). Αποφασισμένος να αφήσει τον παράδεισο να περιμένει, ο Joe παίρνει την αναποφάσιστη έως αδιάφορη αγέννητη ψυχούλα νο 22 (Tina Fey) μαζί του και επιστρέφει στη Γη, ώστε να κάνει το όνειρο πραγματικότητα, κόντρα στα θέλω μαμάς και συγγενών, κόντρα στη μοίρα του την ίδια. All that jazz, με μεθυστικές μουσικές Treznor / Ross (των Nine Inch Nails), κολληταριών του Fincher που προαλείφονται για διπλή υποψηφιότητα φέτο μαζί με το Mank) και την παθιάρα NY, με τα λάιβ μιούζικ μπαράκια και την νωχελική φθινοπωρίλα που αγαπάμε.

Τι να πεις για τον Pete Docter, ιθύνοντα νου πίσω από μεγαλουργήματα τύπου Up!, Monsters Inc, Wall-E και Inside Out. Μετά τη ντροπιαστική έξοδο του πατριάρχη John Lasseter (λόγω πλήθους καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση υπαλλήλων εποπτείας του) από την Pixar προ 2ετίας, ο Docter φέρνει τον κολοσσό στη νέα 10ετία, με μια ακόμη υψηλών ρίσκων διατριβή περί ψυχής, προσωπικότητας και προορισμού του Ανθρώπου. 

Έχοντας εμπιστοσύνη στο κοινό των διαφορετικών ηλικιών και θρησκειολογικών αναφορών, προτείνει μια carpe diem προσέγγιση, καμουφλάροντας τα μεταφυσικά άγχη σε περιπέτεια - κυνηγιού του πραγματικού οχτρού που είναι ο πανδαμάτωρ Χρόνος, ο οποίος ως γνωστό ΠΟΤΕ δεν είναι αρκετός. Το σχέδιο στα πασίγνωστα υψηλά στάνταρντς, με σενάριο που κλείνει συνεχώς το ματάκι στον Hayao Miyazaki και ένα στοχασμό που θυσιάζει κομμάτι αγνής διασκέδασης για να στοχεύσει ψηλότερα, εκεί που ο άνθρωπας αναρρωτάται τα περί της υπάρξεώς του. 

Άλλη μια ακόμη παραγωγή ύτερα από το πρόσφατο Onward, συναφών υπαρξιακών ερωτημάτων που δεν είναι sequel εξασφαλισμένων εισπράξεων. Κι αν στο μυαλό το Soul κάνει τα πάντα σωστά, στο πανί (ή τον στρημώνα της Disney +) υπάρχει μια θολούρα κυρίως στη διαδρομή - αλληλουχία Γης και της έτερης διάστασης, που περιθάλπει την ύπαρξη προτού αποφασίσει να πέσει ουρανοκατέβατα στον στίβο της Ζωής. Μια ευκολία στην ερμηνεία των υπαρξιακών καταβολών που αγγίζει τόσο-όσο εξυπηρετεί την αφηγηματική κατασκευή. 

Έστω κι έτσι όμως, το Soul διαθέτει πάθος, συναίσθημα και ναι, ψυχή, ικανή να προσδώσει χαρά, κουράγιο και λίγη περαιτέρω χρειαζούμενη έμπνευση στον θεατή της εποχής κορωναϊού, φως στην καντήφλα του τούνελ δηλαδή. Δεν είναι διόλου αμελητέο αυτό, σε κάθε περίπτωση. Υποψηφιότητες ορατές εκτός της εύκολης επικράτησης στο Animated Feature, ψιθυρίζεται σε Μουσική, Πρωτότυπο Σενάριο μέχρι και για Καλύτερη Ταινία.