Movies Ltd

Ραντεβουδάκι - Κόλαση

του gaRis (@takisgaris)

Emerald Fennell. Σημειώνεις το ονοματάκι παρακαλώ. H Καμίλλα του The Crown που εμφανίζεται επιπλέον στη δεύτερη χρονιά του επίσης τηλεοπτικού Killing Eve. Η απόφοιτος Οξφόρδης γράφει και σκηνοθετεί για πρώτη φορά στα 35 της, πραγματοποιώντας την υπόσχεση στους γονείς της εκεί γύρω στα 7 της χρόνια. «Θέλω να γράφω ιστορίες με φόνους και να ζήσω στην Αμερική». Hollywood, μέσω Sundance, ιδού η Εμεράλδα σου. Φρέσκια, κάργα #Metoo αντίληψη, νεανικό, προκλητικό και μαγκιώρικο φιλμ το Promising Young Woman, όσο για το πιο σημαντικό: Κατακούτελα κατά της πατριαρχίας. 

Στην αρχή σα σκάρφισμα μιας αυτο-περιθωριοποιημένης κοπελιάς που αναμοχλεύει τα υπαρξιακά της τραύματα παίζοντας με τη φωτιά. Από ποπ τσιχλόφουσκα με τραγουδάκια και ερωτικά σαλιαρίσματα, μέχρι την εκτόξευση σε vigilante σεξουαλικών εγκληματιών και του νοσηρώς υποθάλποντος περιβάλλοντος των χαριτωμένων αρσενικών, πούτανε νιοί και δεν ήξευραν, όταν ασελγούσαν σε πάρτι πλήρους αμφιλεγόμενης σεξουαλικής συναίνεσης, σε κορίτσια / συμφοιτήτριες «που τα θέλανε». 

Θυμάσαι το Destroyer προ 3τίας με την αγνώριστη Nicole Kidman να μάσαει σίδερα στο κατόπι των εγκληματικών αρσενικών; Άλλα κόλπα εδώ, όπου η Carey Mulligan, μεταμορφώνεται σκηνή με σκηνή, αλλάζει διαθέσεις και βλέμματα, σχέδιο και βούληση χαμαιλεοντικά, παρασέρνοντας πλοκή και θεατή σε ένα πηγάδι υγρό και σκοτεινό, όπου χάνονται οι καλοί χαρακτήρες και οι αγαθές προθέσεις. Κωμικοτραγικά, ειρωνικά, αυτο-σαρκαστικά, όλα συνηγορούν σε μια μπαρουτάδικη κατάληξη λύσης της τραγωδίας και εξιλέωσης της ηρωίδας / θύματος. 

Η Κασσάνδρα (Carey Mulligan) έχασε την κολλητή της όσο και είδε την προσωπική της πίστη στον έρωτα και την καριέρα να γκρεμίζονται στα χρόνια της Ιατρικής Σχολής. Τότε που ο υποψήφιος νυν γκόμενος παιδίατρος Ryan (o stand up κωμικός Bo Burnham σε αγαστή χημεία) συμμετείχε σε εκτός ελέγχου σεξουαλικά κυνήγια μεθυσμένων συμφοιτητριών που τώρα αρνείται να θυμάται. Το κολπάκι της Fennellείναι η δημιουργική ασάφεια ως προς τα κίνητρα της ηρωίδας της. Πόσο σοβαρά μπορούμε να την πάρουμε; Πόσο μακριά θα το φτάσει αυτό το τριπάκι; Ποιός στ’αλήθεια θα τη σκιαχτεί, όταν η τοπική κοινωνία έχει τους τρόπους της να δίνει άφεση στις «νεανικές ατασθαλίες»; 

Το κομβικό σημείο είναι όταν η ίδια η μητέρα της νεκρής κολλητής της τη διώχνει από το σπίτι σχεδόν επιθετικά, λέγοντάς της να «προχωρήσει παρακάτω» στη ζωή της. Κι αυτή φυσικά προχωρά ακάθεκτη. Η Mulligan, πανάξια υποψήφια εκτός συγκλονιστικού απροόπτου στα φετινά όσκαρς, σε ένα ρόλο που θα πήγαινε γάντι στη Jennifer Lawrence, χρησιμοποιεί έντεχνα κάθε κουσούρι του χαρακτήρα της εις όφελος της πλεκτάνης που στήνει η Fennell στους ανυποψίαστους θεατές. 

Με άγνοια κινδύνου, ενδεχομένως και χωρίς προοπτική, σα μια βόμβα προγραμματισμένη να εκραγεί, σπέρνοντας οδυνηρή δικαιοσύνη, ανατρέποντας την κατά Έγκλημα και Τιμωρία συλλογιστική έναντι των μετανοούντων ή μη δραστών. Η απόδοση της Δικαιοσύνης αξίζει το υψηλότερο τίμημα. Η Cassie φαίνεται πως έχει γεννηθεί γνωρίζοντας μονάχα αυτό και θα το τιμήσει με γενναιότητα ως το τέρμα.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 17 Ιουνίου 2021 από την Spentzos Films!