Bruce Springsteen's Letter To You
του Thom Zimny. Με τους Bruce Springsteen, Roy Bittan, Nils Lofgren, Patti Scialfa, Garry Tallent, Steven Van Zandt, Max Weinberg, Charles Giordano, Jake Clemons, Frank Bruno.
Μνημόσυνο
του zerVo (@moviesltd) 
Επειδή κι εγώ βαδίζω στα 52 και ολοένα και περισσότερο κοιτάζω στο πίσω της ζωής μου. Δέκα καρτ ποστάλ αν θα χρειαζόταν να φτιάξω τώρα από θύμησες - εννοείται πέραν των οικογενειακών, συντροφικών, φιλικών, γενικώς διαπροσωπικών που είναι αμέτρητες - στα σίγουρα το ένα νταμάκι θα το τσάκωνε η ημέρα που είδα τον Boss από πολύ κοντά. 24 ώρες ορθιλίκι, από την προηγούμενη νυχτιά, ολομόναχος ως παλαβός, να περιμένω την θύρα του Λούη να ανοίξει για να τρέξω πρωταθλητής μέχρι τις μπαριέρες, που μου κράτησαν παρέα για ολόκληρη εκείνη την μαγική βραδιά. Και στο μυαλό μου δεν φέρνω τόσο τα τραγούδια, αλλά τα φοβερά περιστατικά.
Δώδεκα παρά τέταρτο βγήκε στο στέιτζ, αντάμα με όλη του την παλιοπαρέα. "Θα ήθελα να σας ενημερώσω, πριν ξεκινήσουμε, πως ο τελευταίος συρμός του ηλεκτρικού, αναχωρεί τα μεσάνυχτα. Όποιοι θέλουν να επιστρέψουν σπίτι τους, πρέπει να το κάνουν τώρα!" Ανέκδοτο ε? Να έχεις στο δεκάμετρο τον Springsteen και να σκεφτείς πάω να τσακάσω το μετρό. Που να δεις το ακόμη μεγαλύτερο χωρατό, κατόπιν τέτοιας ημερήσιας υπερκόπωσης, καθώς στην τσέπη βρισκόταν μόνο το μπιλιέτο του γυρισμού. Και ποδαράτο με πήρε η κατηφόρα, μέσα στα σκοτάδια τότε, από την Καλογρέζα μέχρι τον Κολωνό, εκατόν είκοσι λεπτά ταξίδι. Κι Εκείνος με το λευκό φανελάκι φαντασματένια δίπλα μου για παρέα, όσο κατεβαίναμε down to the river Κηφισό, που τότενες ήταν ξέσκεπος, δίπλα στην γειτονιά μας...
Εικοστό στούντιο άλμπουμ για το Αφεντικό είναι το Letter To You. Το 71 χρόνων Τζέρζι Μπόυ, που μπορεί να παίζει κιθάρα και να τραγουδά σαν έφηβος, η ράχη του όμως έχει μετρήσει τόσες εμπειρίες ώστε να μοιάζει σαν εκείνους τους πάνσοφους γέροντες των ινδιάνικων φυλών. Που κοιτάζουν ξωπίσω τους για να νοσταλγήσουν και να σκιτσάρουν μύθους με βάση το παρελθόν, γνωρίζουν καλά πως το πολύ τους έχει περάσει και μπροστά δεν μένει παρά κάτι λίγο ακόμα ως περιθώριο για να δράσουν. Ίσως εκεί να εξηγείται και η πρεμούρα του Bruce να βγάλει νέο LP - μαζί με νέα ταινία - δώδεκα μήνες και κάτι κατόπιν του Western Stars.
Είναι η πρώτη φορά μετά από το 2014 και το High Hopes που στο πλευρό του στέκει η παλιοπαρέα της E Street. Και αυτό από μόνο του δημιουργεί μελαγχολία στα μάτια του Springsteen. Γιατί εδώ, στην καλύβα - στούντιο, καταμεσίς του χιονιά κάπου στα απόμερα δάση της Νέας Ιερσέης, μπορεί να έχει μαζωχτεί η κομπανία, ενήλικη πια και όχι πιτσιρικάδα όπως κάποτε. Και ο Stevie Van Zandt, σχεδόν τριπλάσιος σε μέγεθος σε σύγκριση με το χθες του Darkness On The Edge Of Town, μα πιότερο αέρινος και φιλοσοφημένος - και ο δεξιοτέχνης της ακουστικής κιθάρας Nils Lofgren - και ο μάγος της μπασογραμμής Garry Tallent - και ο σπουδαίος κιμπορντίστας Roy Bittan - και ο αεικίνητος στα κρουστά Max Weinberg - και η κυρά Springsteen, Patti Scialfa, για τις συνοδείες των ρεφρέν.
Λείπουν όμως δύο φίλοι ζωής, τόσο η ψυχή της ομήγυρης Danny Federici, όσο και ο σαξοφωνίστας Clarence Clemonce, που το εκτόπισμα του δεν συγκρινόταν με κανενός πάνω στην σκηνή. Σε σημείο που να μην υπάρχει δευτερόλεπτο να μην τους αναπολήσουν στο παίξιμο τους, οι κορυφαίοι στο είδος τους οργανοπαίκτες. Αφιερώνοντας τους και την παραμικρή νότα ετούτης της συλλογής - ωδής στην συντροφικότητα και την αλληλεγγύη. Ο Springsteen δεν δακρύζει, αλλά είναι φανερό πως η απώλεια, που ο χρόνος στο πέρασμα του δεν την γιάτρεψε, τον έχει τσακίσει. Και τότε σκέφτεται πως είναι ο μοναδικός που ζει, από εκείνο το μυθικό πρώτο γκρουπ της πρώτης νιότης του, τους φοβερούς και τρομερούς The Castiles, αφού ο σύντροφος του στις κιθάρες George Theiss, έφυγε από την ζωή μόλις το 2018. Ράκος ο Boss...
Εξού και το μνημόσυνο, το Γράμμα που αποστέλλει σε ζώντες και νεκρούς, μηνύοντας φόβους, ανησυχίες, πάθη, ανασφάλειες, ακόμη και απογοητεύσεις για πράγματα που δεν έκαμε ποτέ μαζί τους. Δώδεκα τραγούδια πραγματικά πολύ όμορφα, μελωδικά και συγκινητικά, σαν να γράφτηκαν τις πιο εμπνευσμένες νεανικές ημέρες του Bruce, με την γνώση του γέροντα όμως πανταχού παρούσα. Αντάμα της όμως και η λέξη θάνατος, που ανά τακτά διαστήματα αναφέρεται και μάλιστα φωναχτά: "Now I lay me down to sleep, I pray to God my soul to keep, and if I die before I wake, I pray to God my soul to take." Μελαγχολία, αν μη τι άλλο.
Το φιλμ υπογραφής του στενού συνεργάτη του Springsteen, Thom Zimny, δοσμένο σε τόνο ασπρόμαυρο, για να τονίσει έναν παραπάνω πένθιμο χαρακτήρα, αντιφατικά προβάλλει την όλο ζωντάνια, κέφι και όρεξη για δουλειά και πενθήμερη εκδρομή της κορυφαίας καλλιτεχνικής φράξιας στο καλύβι, για την δημιουργία του δίσκου. Με γενικό νου στην ενορχήστρωση τον Little Steven, το πλάνο μιλάει για την ολοκλήρωση ενός τραγουδιού ανά τέσσερις ώρες. Σεναριακός αστικός μύθος, το πιο πιθανό, μιας και θεωρώ απίθανο να μην υπήρξε βελτιωτική παρέμβαση από τον γνώριμο τελειομανή Boss στην πορεία. Δεν μας νοιάζει διόλου η αλήθεια. Εμείς θεωρούμε την σύμπραξη αυτή των σπουδαίων μουσικών ως φυσιολογικής ροής μάζωξη ισόβιων κολλητών, που θα παίξουν και πέντε νότες σε κιθάρες και πλήκτρα, αφού πρώτα υψώσουν τα ποτήρια με το φτηνό ουίσκι, πίνοντας το Εις Μνήμην των παλιόφιλων που την έκαναν νωρίς.
Στις 23 Οκτωβρίου 2020 από το δίκτυο Apple TV!
