του Marc Munden. Με τους Dixie Egerickx, Colin Firth, Julie Walters, Edan Hayhurst, Amir Wilson, Isis Davis, Maeve Dermody.
Βρες το κλειδί...
του zerVo (@moviesltd)
Πως περνούν τα χρόνια ε? Κοντά τριάντα έχουν διαβεί από την τελευταία φορά που η πολυδιαβασμένη νουβέλα της Frances Hodgson Burnett, μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη, με τις ευλογίες του μεγάλου Coppoal και την υπογραφή της προερχόμενης από την μεγάλη επιτυχία του Europa Europa, βοηθού Wajda, Agneszka Holland. Οι έντυποι και πολυτελείς κινηματογραφικοί οδηγοί της σεζόν, μιλούσαν τότε για μια από τις πιο σημαντικές δημιουργίες της χρονιάς 1993, φιλοδοξία που δεν άγγιξε το έντονα διαφημισμένο πόνημα, καθώς θυμάμαι. Τουλάχιστον η τωρινή εκδοχή, που επίσης δεν ορίζει κάτι το ξεχωριστό, δεν προμοταρίστηκε ανάλογα, ώστε να απογοητεύσει όποιον την καρτερούσε με ενδιαφέρον.
Ινδία 1947. Έχοντας χάσει αναπάντεχα τους λατρεμένους της γονείς από την επιδημία της χολέρας, που έχει κτυπήσει την χώρα, η νεαρή βρετανίδα Μαίρη Λέννοξ, θα βρεθεί σε κατάσταση σοκ, ξεχασμένη, ταλαιπωρημένη και πεινασμένη στην ερημωμένη έπαυλη που μεγάλωσε. Ορφανή και ολομόναχη στον αχανή τόπο, που σταδιακά περνά από τα χέρια του στέμματος στην ανεξαρτησία, θα αναγκαστεί, παρόλες τις αντιρρήσεις της, να επιστρέψει στην πατρίδα της, προκειμένου να ζήσει στην επαρχία της Αλβιόνας, μαζί με τον μοναδικό συγγενή που της έχει απομείνει, τον ξεπεσμένο ευγενή Λόρδο Άρτσιμπαλντ Κρέιβεν, σύζυγο της αδελφής της μητέρας της.
Στο εγκαταλελειμμένο ανάκτορο του Μισλγουέιθ, στα περίχωρα του Γιορκσάιρ, που εν καιρώ πολέμου χρησιμοποιήθηκε από τον στρατό ως νοσοκομείο, η μικρούλα θα υποχρεωθεί να συμβιώσει με τον ταλαιπωρημένο ψυχικά, από τότε που έχασε την σύζυγό του, θείο της, έχοντας λάβει την εντολή να μην αλωνίζει στα σφαλισμένα διαμερίσματα της βίλας. Δίχως το παραμικρό ενδιαφέρον στην καθημερινότητα της στο σπίτι, αφού ακόμη και ο συνομήλικος, φιλάσθενος εξάδελφος της, Κόλιν, θα απορρίψει την συντροφιά της, η Μαίρη θα αναζητήσει διέξοδο από τους τέσσερις τοίχους του πύργου, για να την εντοπίσει σε έναν μυστικό κήπο που κρύβεται ελάχιστα μακρύτερα του. Εκεί που ένας πολύχρωμος και ολοζώντανος κόσμος, διαφορετικός από την μουντάδα που την περιβάλλει, θα της ανοίξει την αγκαλιά του.
Και κάπως έτσι, ταξιδεύοντας μέρα με την ημέρα μέσα στον παράδεισο της, πλάι στην συννεφιά, τόσο της καθημερινότητας, μα κυρίως της ψυχής του, θα μαλακώσει τον θρήνο για την απώλεια που κρύβει μέσα του το προβληματισμένο κορίτσι. Ένα κακομαθημένο εκ πρώτης όψης δωδεκάχρονο, που το γαλούχησαν νταντάδες και υπηρέτριες, που όμως κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την πληγή που έχει ρημάξει τα μέσα του, ο χαμός, κυριολεκτικά μονομιάς, των ανθρώπων που το έφεραν στον κόσμο. Μέσα από την παιδιάστική συλλογιστική της, η πιτσιρίκα, θα επιχειρήσει να προσεγγίσει τον καημό όλων όσων ορίζουν τον μικρόκοσμο της. Και ακόμη πιο απλούστερα σκεπτόμενη, αν μπορεί να τον επιλύσει. Εύκολο? Εκεί επιβάλλεται να βρει το κλειδί, ώστε να διαρρήξει τις σφαλισμένες αμπάρες της καρδιάς τους, μπας και μπει ένα κάποιο φως.
Χρονικά η τελευταία διασκευή του σπουδαίου λογοτεχνικού έργου, σε αυτή την αμιγώς made in England παραγωγή, από την ομάδα των υπεύθυνων για το σίριαλ του Harry Potter και τα συγκινητικά επεισόδια του αρκούδου του Paddington, τοποθετείται σε μια (διαφορετική του ορίτζιναλ) μυστηριώδη περίοδο για την ιστορία της Κοινοπολιτείας, που πολλάκις αποφεύγεται στα μοντέρνα σενάρια, θεωρούμενη, περίπου, ως ήττα, ως πανωλεθρία για το Ηνωμένο Βασίλειο. Συνεπικουρούμενο δε από την τραγωδία που έχει αφήσει πίσω του ο μεγάλος πόλεμος, το περιβάλλον που η ανήλικη καλείται να ωριμάσει, μοιάζει τρομακτικό, καταπιεστικό, αβάσταχτο και πένθιμο. Όσο κι αν η ματιά φυλακίζεται, οι αισθήσεις, ειδικά ενός μικρού παιδιού, δεν μπορεί ποτέ να τεθούν σε αιχμαλωσία. Η δίοδος, αργά ή γρήγορα θα ανακαλυφθεί και μαζί της και η γιατρειά.
Το πόνημα του όχι ιδιαιτέρων περγαμηνών Marc Munden, έχει την τύχη να βοηθιέται αφάνταστα από μια υπέροχη κινηματογράφηση, που συνδυάζει έξοχα το ομιχλώδες τοπίο με το παστέλ των αποχρώσεων του Κήπου. Τα ειδικά εφέ, μάλιστα, που χρησιμοποιούνται για να τον απεικονίσουν, λειτουργούν ευχάριστα στο μάτι, ειδικά εκείνο το νεανικό, που ορίζει και το βασικό τάργκετ γκρουπ του φιλμ. Και κακά τα ψέματα, δοσμένο και σε μεταγλωττισμένη βερσιόν το The Secret Garden, μου μοιάζει υπερβολικά δύσκολο να αφήσει κάποιον, κοντινού στα χρόνια της παιδούλας, θεατή, ανικανοποίητο.
Κι αυτό διότι με βασικό άξονα την ερμηνεία της πραγματικά καλής Dixie Egerickx, που υποδύεται το μελαγχολικό κορίτσι, κτίζεται μια φανταστική, ονειρώδης ιστορία με θέμα την εκβιαστική ωρίμανση ενός παιδιού, που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να παίζει με τις κούκλες και όχι να βασανίζεται από τα θλιβερά κατορθώματα των μεγαλυτέρων. Με προσθήκες στο καστ των ογκόλιθων του βρετανικού σινεμά, Julie Walters και Colin Firth, το πασίγνωστο παραμύθι ξετυλίγεται με αξιοπρέπεια στο εκράν, ανεβάζοντας σταδιακά εντάσεις και πείθοντας, τελικά, ως μια ακόμη καλοσχεδιασμένης οργάνωσης και εκτέλεσης φιλμική απόπειρά. Όπως ακριβώς προσεγμένη την περιμέναμε, όμως. Τίποτα περισσότερο.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 22 Οκτωβρίου 2020 από την Spentzos Films!