του Roger Kumble. Με τους Hero Fiennes Tiffin, Josephine Langford, Dylan Sprouse, Charlie Weber, Shane Paul McGhie, Louise Lombard, Candice King.
Μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε!
του zerVo (@moviesltd)
Αλλιώς τα περίμενε η - δεν την λες και πανάκριβη με μπάτζετ 14 εκατομμύρια - παραγωγή και αλλιώς της ήρθαν στην πορεία, αφού η επένδυση σε πολύτιμο τίτλο βιβλιοπωλείων, δεν αποδείχθηκε τζακ ποτ. Ενδεχόμενα οι πρωτιές σε κάποιες αγορές της Κεντρικής Ευρώπης να εκτόξευσαν στα ύψη την αισιοδοξία, οι τελικές εισπράξεις των κοντά 70 εκ. δημιούργησαν προβληματισμό στους ιθύνοντες της Voltage προκειμένου να δει το πράγμα αλλιώς. Αλλαγή πλεύσης λοιπόν στην δεδομένη και ανά έτος κινηματογραφική συνέχεια του συγγραφικού πονήματος της Anna Todd, με νέο ντιρέκτορα, χωρίς τα σταρικά καμέο αλλά και με τελείως άλλη οπτική, πολύ πιο σέξι πιπεράτη από του εισαγωγικού επεισοδίου.
Προσπαθώντας να ξεπεράσει την προδοσία του καλού της Χάρντιν, η ξεπεταγμένη πλέον Τέσσα Γιανγκ, θα αποτραβηχτεί από εκείνον, ανοίγοντας τα φτερά της προς τις επαγγελματικές ευκαιρίες που θα της δοθούν. Αναλαμβάνοντας καθήκοντα ως μαθητευόμενη στον εκδοτικό κολοσσό Βανς, πολύ σύντομα θα δει τον εαυτό της να εξελίσσεται στην κοινωνική ιεραρχία της πόλης, ένα κλίμα τελείως διαφορετικό από εκείνο το εσωστρεφές και απαισιόδοξο, δίπλα στον προβληματικό και ψυχικά ζορισμένο πρώην της.
Ο οποίος στιγμή δεν φεύγει όμως από τον νου της, συναίσθημα αμοιβαίο και για εκείνον, που δεν έχει μάτια για καμία άλλη πέρα από το κορίτσι που του χάρισε την καρδιά της. Αποφασισμένη να κλείσει μια για πάντα το κεφάλαιο Χάρντιν και με όλες τις ευκαιρίες να ανοίγονται διάπλατα μπροστά της, η Τέσσα θα πάρει το ρίσκο να βάλει τέλος σε αυτό τον άστατο δεσμό. Δεν θα υπολογίσει όμως την αναπάντεχη άφιξη της μαμάς του, που για να μην στενοχωρηθεί θα υποκριθεί πως ακόμη είναι μαζί του...
Μόνο θα υποκριθεί? Ή μήπως μέρα με την ημέρα θα καταλάβει όλο και πιο πολύ, πως το δέσιμο με τον bad boy της περιοχής είναι ακλόνητο και δεν σπάζει με κανέναν τρόπο? Κι έτσι εισερχόμαστε σε ένα ερωτικό παιχνίδι, που προφανώς το πάνω χέρι το έχει το κορίτσι, καθώς εκείνο είναι αυτό που ορίζει τους κανόνες της σχέσης. Με την μοναδική διαφορά πως δεν δείχνει την παραμικρή αποφασιστικότητα, με τελική συνέπεια, στα κοντά εκατό λεπτά του νεανικού αυτού, δράματος το χαλάω ότι φτιάχνω - και τούμπαλιν - να λαμβάνει χώρα με επαναληπτικούς ρυθμούς πολυβόλου.
Είναι πασιφανές πως οι εμπνευστές του σεναρίου είχαν βάλει σαν σκοπό τους, να ρίξουν στον τραπέζι τον προβληματισμό που πιθανόν μπορεί να προκληθεί σε ένα ζευγάρι εικοσάχρονων, όταν μεταξύ τους υπάρχουν έντονες κοινωνικές αντιθέσεις. Το αγόρι, δηλαδή, να είναι παιδί χωρισμένων γονιών, με έντονα τα σημάδια στο υποσυνείδητο του της ενδοοικογενειακής βίας, γεγονός που το έχει ωθήσει στην πράξη κάθε λογής παλαβωμάρας, το κορίτσι δε από την μεριά του, πιο ψηλομύτικο, πιο σνομπ, πιο ανωτέρου λέβελ, να δείχνει πως δεν θα έλεγε όχι σε μια ολοκληρωτική στροφή 180 μοιρών, με την επιλογή ενός άψογα γυαλισμένου συναδέλφου για ταίρι (όπως ο Τρέβορ καλή ώρα). Η ανατροπή του τελευταίου ακριβώς δευτερολέπτου της ταινίας, μπερδεύει ακόμη πιο πολύ τα πράγματα, δείχνοντας πως ούτε κάτι τέτοιο ισχύει, ενόψει του τελικού τσάπτερ, που θα σκάσει μύτη σε ένα περίπου χρονάκι από σήμερα.
Η αλήθεια είναι πως έχοντας απομακρυνθεί υπερβολικά σε ηλικία, από το νούμερο των δύο σφόδρα ερωτευμένων - με την πενηντάχρονη σινγκλ μητέρα Χάρντιν, φερειπείν, μια χαρά θα τα έβρισκα - δεν μου είναι και τόσο εύκολο να πιάσω τον παλμό, του πως μπορεί να σκέφτεται ετούτη η νεαρότατη γενιά και αν την ικανοποιεί το ακατάσχετο πινγκ πονγκ μεταξύ χωρισμού και δεσίματος. Ακόμη πιο πολύ αυτό το χάσμα, μπορεί να διαφανεί στην άκρως διαφορετική μου άποψη, με τον εικοσάρη θεατή του σινερομάντζου, που πιθανότατα θα περάσει μια χαρά, απολαμβάνοντας στο πανί το ερωτικό πάθος των δύο παιδιών. Μην το αδικήσω λοιπόν το After We Collided, που όμοιο του σε ακατάλληλα πλάνα, στη δική μας εποχή δεν είχαμε, καθώς ως ο πιο μπερμπάντης, φερόταν ο Rob Lowe του St Elmo, που άντε να έδινε κανένα φιλάκι παραπάνω σε καμία γκρουπίτσα του.
Θα σταθώ στα ελαφρώς θετικά του έργου λοιπόν και όχι στα αμέτρητα, κυρίως σε ρυθμό και συνοχή, αρνητικά του. Η ερμηνευτική απόδοση της νεαράς Josephine Langford πείθει κάπως ως κορίτσι ονειροπόλο και τάχαμου ευγενικό, που μονομιάς μπορεί να εξελιχθεί σε παθιασμένο διαβολικό θηλυκό με αστείρευτες ορμές. Αντιστοίχως ο μορφονιός Hero Fiennes Tiffin ούτε καν το κατέχει και μοιάζει εκτός νερών, όποτε χρειαστεί να πει δυο σοβαρές ατάκες παραπάνω. Παρόλα αυτά η χημεία τους δείχνει ανεκτή, με συνέπεια οι ερωτικές σεκάνς, που από μηδέν στο πρώτο τεύχος εδώ φτάνουν σε διψήφιο αριθμάκι, να εμφανίζουν μια κάποια αισθητική, που σίγουρα θα αναψοκοκκινήσει τα μαγουλάκια της young adult πλατείας. Αν αυτό είναι αρκετό, μα το Θεό, δεν μπορώ καν να το ζυγίσω, πηγαίνω πάσο και για να μην φανώ παλαιών αρχών, βάζω βαθμό επιείκειας, λίγο κάτω από την βάση...
ΣΣ - Η εγχώρια διανομή δεν πραγματοποίησε ποτέ δημοσιογραφική προβολή του φιλμ. Εμείς θα θεωρήσουμε ως λόγο, πως δεν έφτασε στην ώρα της η κόπια στα γραφεία της. Όχι τίποτα άλλο, που ενδεχόμενα περνάει από τον νου...
Ο οποίος στιγμή δεν φεύγει όμως από τον νου της, συναίσθημα αμοιβαίο και για εκείνον, που δεν έχει μάτια για καμία άλλη πέρα από το κορίτσι που του χάρισε την καρδιά της. Αποφασισμένη να κλείσει μια για πάντα το κεφάλαιο Χάρντιν και με όλες τις ευκαιρίες να ανοίγονται διάπλατα μπροστά της, η Τέσσα θα πάρει το ρίσκο να βάλει τέλος σε αυτό τον άστατο δεσμό. Δεν θα υπολογίσει όμως την αναπάντεχη άφιξη της μαμάς του, που για να μην στενοχωρηθεί θα υποκριθεί πως ακόμη είναι μαζί του...
Μόνο θα υποκριθεί? Ή μήπως μέρα με την ημέρα θα καταλάβει όλο και πιο πολύ, πως το δέσιμο με τον bad boy της περιοχής είναι ακλόνητο και δεν σπάζει με κανέναν τρόπο? Κι έτσι εισερχόμαστε σε ένα ερωτικό παιχνίδι, που προφανώς το πάνω χέρι το έχει το κορίτσι, καθώς εκείνο είναι αυτό που ορίζει τους κανόνες της σχέσης. Με την μοναδική διαφορά πως δεν δείχνει την παραμικρή αποφασιστικότητα, με τελική συνέπεια, στα κοντά εκατό λεπτά του νεανικού αυτού, δράματος το χαλάω ότι φτιάχνω - και τούμπαλιν - να λαμβάνει χώρα με επαναληπτικούς ρυθμούς πολυβόλου.
Είναι πασιφανές πως οι εμπνευστές του σεναρίου είχαν βάλει σαν σκοπό τους, να ρίξουν στον τραπέζι τον προβληματισμό που πιθανόν μπορεί να προκληθεί σε ένα ζευγάρι εικοσάχρονων, όταν μεταξύ τους υπάρχουν έντονες κοινωνικές αντιθέσεις. Το αγόρι, δηλαδή, να είναι παιδί χωρισμένων γονιών, με έντονα τα σημάδια στο υποσυνείδητο του της ενδοοικογενειακής βίας, γεγονός που το έχει ωθήσει στην πράξη κάθε λογής παλαβωμάρας, το κορίτσι δε από την μεριά του, πιο ψηλομύτικο, πιο σνομπ, πιο ανωτέρου λέβελ, να δείχνει πως δεν θα έλεγε όχι σε μια ολοκληρωτική στροφή 180 μοιρών, με την επιλογή ενός άψογα γυαλισμένου συναδέλφου για ταίρι (όπως ο Τρέβορ καλή ώρα). Η ανατροπή του τελευταίου ακριβώς δευτερολέπτου της ταινίας, μπερδεύει ακόμη πιο πολύ τα πράγματα, δείχνοντας πως ούτε κάτι τέτοιο ισχύει, ενόψει του τελικού τσάπτερ, που θα σκάσει μύτη σε ένα περίπου χρονάκι από σήμερα.
Η αλήθεια είναι πως έχοντας απομακρυνθεί υπερβολικά σε ηλικία, από το νούμερο των δύο σφόδρα ερωτευμένων - με την πενηντάχρονη σινγκλ μητέρα Χάρντιν, φερειπείν, μια χαρά θα τα έβρισκα - δεν μου είναι και τόσο εύκολο να πιάσω τον παλμό, του πως μπορεί να σκέφτεται ετούτη η νεαρότατη γενιά και αν την ικανοποιεί το ακατάσχετο πινγκ πονγκ μεταξύ χωρισμού και δεσίματος. Ακόμη πιο πολύ αυτό το χάσμα, μπορεί να διαφανεί στην άκρως διαφορετική μου άποψη, με τον εικοσάρη θεατή του σινερομάντζου, που πιθανότατα θα περάσει μια χαρά, απολαμβάνοντας στο πανί το ερωτικό πάθος των δύο παιδιών. Μην το αδικήσω λοιπόν το After We Collided, που όμοιο του σε ακατάλληλα πλάνα, στη δική μας εποχή δεν είχαμε, καθώς ως ο πιο μπερμπάντης, φερόταν ο Rob Lowe του St Elmo, που άντε να έδινε κανένα φιλάκι παραπάνω σε καμία γκρουπίτσα του.
Θα σταθώ στα ελαφρώς θετικά του έργου λοιπόν και όχι στα αμέτρητα, κυρίως σε ρυθμό και συνοχή, αρνητικά του. Η ερμηνευτική απόδοση της νεαράς Josephine Langford πείθει κάπως ως κορίτσι ονειροπόλο και τάχαμου ευγενικό, που μονομιάς μπορεί να εξελιχθεί σε παθιασμένο διαβολικό θηλυκό με αστείρευτες ορμές. Αντιστοίχως ο μορφονιός Hero Fiennes Tiffin ούτε καν το κατέχει και μοιάζει εκτός νερών, όποτε χρειαστεί να πει δυο σοβαρές ατάκες παραπάνω. Παρόλα αυτά η χημεία τους δείχνει ανεκτή, με συνέπεια οι ερωτικές σεκάνς, που από μηδέν στο πρώτο τεύχος εδώ φτάνουν σε διψήφιο αριθμάκι, να εμφανίζουν μια κάποια αισθητική, που σίγουρα θα αναψοκοκκινήσει τα μαγουλάκια της young adult πλατείας. Αν αυτό είναι αρκετό, μα το Θεό, δεν μπορώ καν να το ζυγίσω, πηγαίνω πάσο και για να μην φανώ παλαιών αρχών, βάζω βαθμό επιείκειας, λίγο κάτω από την βάση...
ΣΣ - Η εγχώρια διανομή δεν πραγματοποίησε ποτέ δημοσιογραφική προβολή του φιλμ. Εμείς θα θεωρήσουμε ως λόγο, πως δεν έφτασε στην ώρα της η κόπια στα γραφεία της. Όχι τίποτα άλλο, που ενδεχόμενα περνάει από τον νου...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 3 Σεπτεμβρίου 2020 από την Spentzos Films!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική