Ταξίδι στην Ελλάδα
του Michael Winterbottom. Με τους Rob Brydon, Steve Coogan.
Τράβελογκ για λεόντεια χασμουρητά
του gaRis (@takisgaris) 
Η ιστορία τραβά μια γεμάτη 10ετία από το The Trip (2010) αφού διαπέρασε τη Μεσόγειο πρώτα από Ιταλία (2014), μια λοξή προς Ιβήρων Ισπανία (2017) για να τερματίσει στην Ελλάδα, δήθεν και τάχαμου διαγράφοντας την Οδύσσεια των 10ετών (γουίνκ) από Τροία (Τουρκία) σε Ίθακα εντός έξι ημερών. Γιατί σε έξι; Γιατί έτσι γουστάρει ο 60άρης πια Michael Winterbottom, άρχοντας της άνισης προσωπικής κινηματογραφίας, από την οποία μετρώ δυό διαμαντάκια - 24 Hour Party People (2002) και The Killer Inside Me (2010). Το The Trip αποτελεί την πιο ανυποψίαστη υπέρβαση των τριών σήκουελ, πατώντας στις πλάτες των κωμικών μιμήσεων ενός εντελώς βρεταννικού (όπως το πάρεις αυτό) ντουέτου, Steve Coogan – Rob Brydon, σε ένα εξαντλητικό ρεσιτάλ βιρτουόζικης παπαρολογίας και φλεγματώδους αυταρέσκειας. Πασπάλισέ το τώρα με καρτ - ποστάλια, γκουρμεδιές και κουανασεριές και μέσα είσαι. Τηλεοπτικίλας (έγινε και σειρά με τέσσαρες σεζόνε) το ανάγνωσμα - πρόσχωμεν.
Φωνάζω το Τινάκι να παρακολουθήσουμε παρέα αυτό το μίνι οδοιπορικό, σύμφωνα με τα προντάκσιο νόουτς μεταξύ «Τemple of Apollo at Delphi, the Ancient Agora of Athens, the Ancient Theatre of Epidaurus, the unique island of Hydra, the Caves of Diros, Nestor's Palace, Niokastro Fortress in Pylos, and Ancient Stagira, as well as a lot of shooting in restaurants and hotels in Athens, Hydra, Lesvos, Chalkidiki, Pelion, Kavala, and at the Peloponnese.»
Τι λέ ρε μεγάλε σοβαρά μιλάς τώρα, δηλαδή να ετοιμαστούμε για τρελό νταβαντούρι, έτσι; Τα τυπάκια σεσημασμένα από τα παλιά, δε λέω, με γνώση αρχαίας ελληνικής ιστορίας επιπέδου Κοσμοπόλιταν (υπάρχει ακόμη αυτό;) και τσαχπινιά λιγούρη 50άρη στο λυκόφως της αρσενικότητός του, να οδηγούν SUV τραγουδώντας Bee Gees και να περιδιαβαίνουν παραλίες και λαγκάδια, χωρίς ο κος Winterbottom να σπαταλά «δράμι» κάδρο, ούτε καν στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Χώρια οι εμβόλιμες δραματουργικά στιγμές από τον οικογενειακό περίγυρο των πρωταγωνιστών, να προσπαθούν βαριεστημένα μήπως και προσδώσουν ψυχία αυθεντικότητας, σε μια κάργα μέτα - κατάσταση, όπου το αστείο, υποτεθείσθω, είναι το πομπώδες σελεμπριτίστικο, δυο, όχι ιδιαίτερα επιτυχημένων, ηθοποιών in real life.
Και να αγωνιά το Τινάκι (κοράκλα) και να αγανακτεί, που άφησε την πατρίδα δυο χρονώνε και έχει ματαπάει στα πεταχτά έκτοτε δυο βδομάδες σκάρτες το καλοκαίρι του 2017. Που είναι η ελληνική ομορφιά, η ιστορία, ο πολιτισμός, το αυθεντικό φαγητό, μια ουσιαστική απεικόνιση του προσφυγικού, μια νύξη για το Grexit; Κομπογιανίτικος, ιμπεριάλ σταρχιδισμός και ταξιδιωτική οργάντζα εμμονικής πατριαρχίας. Δες το The Trip to Greece (με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου περικαλώ) για να σακουλεφτείς ποιοί είναι οι τυπάδες, η σκούφια /νοοτροπία των οποίων κρατά αποκεί που έχουν κλοπιμαία, παρά την παγκόσμια χλεύη, την μια από τις έξι Καρυάτιδες στο Βρεταννικό Μουσείο.
Ντεμέκ πουθενο - μπουρζουάδες, τουρίστες - υπηρέτες ταξιδιωτικών οδηγών και λοιπών συντηρητικών (με την αυθεντικότερη του όρου έννοια) οπισθοδρομικών δυνάμεων. Δυστυχώς υπάρχει κοινό για να υπάρχει τρίτο σήκουελ, ώστε να μην πάρω ούτε τη χαρά, πως αυτή η εξαγρίωσή μου, θα είναι και η τελευταία με τον Χειμωνοκώλη.
Τι λέ ρε μεγάλε σοβαρά μιλάς τώρα, δηλαδή να ετοιμαστούμε για τρελό νταβαντούρι, έτσι; Τα τυπάκια σεσημασμένα από τα παλιά, δε λέω, με γνώση αρχαίας ελληνικής ιστορίας επιπέδου Κοσμοπόλιταν (υπάρχει ακόμη αυτό;) και τσαχπινιά λιγούρη 50άρη στο λυκόφως της αρσενικότητός του, να οδηγούν SUV τραγουδώντας Bee Gees και να περιδιαβαίνουν παραλίες και λαγκάδια, χωρίς ο κος Winterbottom να σπαταλά «δράμι» κάδρο, ούτε καν στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Χώρια οι εμβόλιμες δραματουργικά στιγμές από τον οικογενειακό περίγυρο των πρωταγωνιστών, να προσπαθούν βαριεστημένα μήπως και προσδώσουν ψυχία αυθεντικότητας, σε μια κάργα μέτα - κατάσταση, όπου το αστείο, υποτεθείσθω, είναι το πομπώδες σελεμπριτίστικο, δυο, όχι ιδιαίτερα επιτυχημένων, ηθοποιών in real life.
Και να αγωνιά το Τινάκι (κοράκλα) και να αγανακτεί, που άφησε την πατρίδα δυο χρονώνε και έχει ματαπάει στα πεταχτά έκτοτε δυο βδομάδες σκάρτες το καλοκαίρι του 2017. Που είναι η ελληνική ομορφιά, η ιστορία, ο πολιτισμός, το αυθεντικό φαγητό, μια ουσιαστική απεικόνιση του προσφυγικού, μια νύξη για το Grexit; Κομπογιανίτικος, ιμπεριάλ σταρχιδισμός και ταξιδιωτική οργάντζα εμμονικής πατριαρχίας. Δες το The Trip to Greece (με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου περικαλώ) για να σακουλεφτείς ποιοί είναι οι τυπάδες, η σκούφια /νοοτροπία των οποίων κρατά αποκεί που έχουν κλοπιμαία, παρά την παγκόσμια χλεύη, την μια από τις έξι Καρυάτιδες στο Βρεταννικό Μουσείο.
Ντεμέκ πουθενο - μπουρζουάδες, τουρίστες - υπηρέτες ταξιδιωτικών οδηγών και λοιπών συντηρητικών (με την αυθεντικότερη του όρου έννοια) οπισθοδρομικών δυνάμεων. Δυστυχώς υπάρχει κοινό για να υπάρχει τρίτο σήκουελ, ώστε να μην πάρω ούτε τη χαρά, πως αυτή η εξαγρίωσή μου, θα είναι και η τελευταία με τον Χειμωνοκώλη.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 2 Ιουλίου 2020 από την Tanweer!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική