Ένα από τα θρυλικότερα ονόματα των χρυσών ημερών του Χόλιγουντ, η σπουδαία Olivia de Havilland, διάσημη για τους αλησμόνητους ρόλους της στις ταινίες Gone With the Wind και The Adventures of Robin Hood, άφησε την τελευταία της πνοή στην προχωρημένη ηλικία των 104 ετών. Η De Havilland ήταν ένας από τους τελευταίους επιζώντες της μαγικής περιόδου του αμερικάνικου σινεμά, έχοντας συμμετάσχει σε μερικές από τις πιο γνωστές του δημιουργίες, κατά την άνθιση του στα μέσα του 20ου αιώνα.
Ο θάνατος της De Havilland, όπως ανακοινώθηκε από την βοηθό της Lisa Goldberg στο Παρίσι, όπου ζούσε, οφείλεται σε φυσικά αίτια. Η Πόλη του Φωτός αποτέλεσε το σπίτι της ηθοποιού για περισσότερα από εξήντα έτη, από τον καιρό που η καριέρα της είχε πάρει αντίστροφη της επιτυχίας πορεία. Η ύστατη δημόσια εμφάνιση της δε, χρονολογείται από το 2011 όταν παραβρέθηκε στην λαμπερή απονομή των ετήσιων βραβείων Cesar.
Ο θάνατος της De Havilland, όπως ανακοινώθηκε από την βοηθό της Lisa Goldberg στο Παρίσι, όπου ζούσε, οφείλεται σε φυσικά αίτια. Η Πόλη του Φωτός αποτέλεσε το σπίτι της ηθοποιού για περισσότερα από εξήντα έτη, από τον καιρό που η καριέρα της είχε πάρει αντίστροφη της επιτυχίας πορεία. Η ύστατη δημόσια εμφάνιση της δε, χρονολογείται από το 2011 όταν παραβρέθηκε στην λαμπερή απονομή των ετήσιων βραβείων Cesar.
Ο πρώτος ρόλος της De Havilland ήταν στα 1935 στην ταινία Alibi Ike, την ίδια εποχή που βρέθηκε στο πλευρό του Errol Flynn στα φιλμς Robin Hood και Captain Blood. Ο πιο διάσημος ρόλος της καριέρας της φυσικά ήταν στο κορυφαίο έργο της δεκαετίας του 30, Gone With the Wind εκεί όπου υποδύθηκε την εξαδέλφη της Σκάρλετ Ο΄Χάρα, την γλυκιά και συνεσταλμένη Μέλανι. Οι πιο χαρακτηριστικοί πρωταγωνιστικοί της ρόλοι υπήρξαν στις ταινίες My Cousin Rachel, Dark Mirror, και Lady in a Cage, όπως φυσικά και στις To Each His Own και The Heiress, που της χάρισαν το χρυσό Όσκαρ ερμηνείας. Οι τελευταίες εμφανίσεις της ηθοποιού, που υπήρξε η μεγαλύτερη αδελφή της εξίσου σπουδαίας Joan Fontaine, στο εκράν, πραγματοποιήθηκαν κοντά τριάντα χρόνια πριν, καθώς πήρε μέρος στις μίνι τηλεοπτικές σειρές The Woman He Loved και Anastasia: The Mystery of Anna. Στα πιο αξιοσημείωτα στοιχεία της καριέρας της πρέπει να καταγραφεί η επιμονή της στην τήρηση των εργασιακών δικαιωμάτων των ηθοποιών (το περίφημο De Havilland Decision), αλλά και το γεγονός πως υπήρξε η πρώτη στα χρονικά γυναίκα πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του Διεθνούς Φεστιβάλ των Καννών.
RIP