Movies Ltd

Γαμπρός ειν`το γαρύφαλλο...

του zerVo (@moviesltd)

Μέσα από μερικές ντουζίνες, αμερικάνικης κατά βάση κοπής, ανάλαφρων κομεντί, το ζήτημα του μη ικανοποιητικού ταιριού, για την δημιουργία οικογένειας, στα μάτια των γονέων, από το τζιέρι τους, νομίζω πως έχει ολοκληρωτικά εξαντληθεί. Με κορωνίδα του θεματικού πανεριού, φυσικά το σαρωτικό εμπορικά Meet The Parents και κάπως αξιοπρεπείς παραστάτες φιλμς σαν τα Family Stone, My Boss's Daughter, Betsie's Wedding, Monster In Law, Guess Who, το πρόβλημα στις σχέσεις ανάμεσα στα πεθερικά και (κατά κύριο λόγο) τον γαμπρό τους, γνώρισε ακόμη και την πιο ακραία του, γλαφυρής όψης, έκφανση. Τι γίνεται όμως όταν συμβαίνει το αντίθετο και οι εκ αγχιστείας γονείς, ούτε καν σκέφτονται πως μπορεί να υπάρξει άλλος, στην καρδιά της θυγατέρας τους? Beaux-parents, λέει...

Ο γάμος της πολυάσχολης Γκαράνς με τον χαμηλών τόνων αγαπημένο της Χάρολντ, μοιάζει ονειρικός, αφού ούτε μισό συννεφάκι δεν φαίνεται στον ορίζοντα ικανό να σκεπάσει την ευτυχία τους. Οι σχέσεις δεν του σπιτόγατου γαμπρού με τους γονείς της νύφης, είναι τόσο αρμονικές, αφού τόσο ο πεθερός του Αντρέ όσο και η μαμά Κολίν, τον αγαπούν τόσο, ώστε να τον θεωρούν δικό τους παιδί. Μια σύγχυση που θα λάβει ώρα κατά την διάρκεια επαγγελματικού ταξιδιού του Χάρολντ, με την κούκλα σύζυγο του καλύτερου του φίλου (όσο και μπερμπάντη) Ερβέ, Κλοέ, θα αναστατώσει την μέχρι πρότινος νηνεμία στο σπιτικό. Σε σημείο που η Κυρά να ζητήσει εδώ και τώρα διαζύγιο, θεωρώντας εαυτόν εξαπατημένο!

Και φυσικά να απαιτήσει από τους γονείς της, που ξέρει πως του τρέφουν αδυναμία, να κόψουν κάθε είδους σχέση με τον πρώην, πλέον, άντρα της, πετώντας τον κυριολεκτικά στον δρόμο. Για το έμπειρο ηλικιωμένο αντρόγυνο, πάντως, οι δικαιολογίες του ex καλού της κόρης τους, φαντάζουν κάτι περισσότερο από πειστικές. Σε βαθμό που να σπάσουν το εμπάργκο και όχι απλά να τον κάνουν παρέα, αλλά να τον φιλοξενήσουν κιόλας, μέχρι η κατάσταση να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα, στο δικό τους σπιτικό.

Ακόμη μιας εύθυμης τρικολόρ φάρσας, λοιπόν, το ανάγνωσμα, από τις αμέτρητες εκείνες που παρασκευάζει το φραντσέζικο σινεμά στην βιομηχανία του ετησίως. Ανήρ, ηθικότατος, με αρχές συντηρητικές, που δεν έχει μάτια παρά μόνο για την καλή του, που ούτε διανοείται να κάνει την στραβή, ούτε καν να ξενοκοιτάξει, βρίσκεται παγιδευμένος σε μια περιδίνηση, για την οποία ο φουκαράς δεν ευθύνεται στο ελάχιστο. Και το χειρότερο για εκείνον είναι πως λεπτό με το λεπτό, κάθε καινούργια αποκάλυψη, τον μπάζει ολοένα και πιο βαθιά στον λάκκο του δίχως καμία αμφιβολία ενόχου.

Αλλά ας μην γελιόμαστε. Ακόμη κι αν το φάντασμα του, ευφάνταστου σε τέτοιου είδους μπερδεψοδουλειές, Feydaux σκεπάζει ολάκερη την σεναριακή δομή, οι απιθανότητες πάνω στις οποίες στηρίζεται το στόρι, είναι τόσο ακραίες, ώστε το μόνο που μπορεί να πιστέψει κανείς είναι πως η Μαντάμ, μάλλον επιδιώκει να τον ξεφορτωθεί τον κανακάρη της. Και να βγει λάδι. Αλλιώς με μια ολιγόλεπτη και μόνον έρευνα, τα πάντα θα είχαν μπει στην θέση τους από πολύ νωρίς. Αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν θα είχαμε ταινία. Φαύλος κύκλος...

Με το εισαγωγικό φιάσκο να μην χωνεύεται ποτέ, λογικό είναι και η εξέλιξη της ταινίας του Cabello Reyes, παρότι διαθέτει μια δυο κωμικές σεκάνς, να μην γίνεται αποδεκτή από την πλατεία. Ούτε σαν αστείο. Στο διάβα δε της πλοκής, όταν στο κόλπο θα εισέλθουν και τα πεθερικά της συμφοράς (οι πεπειραμένοι Bourdon και Balasko) του πολυδιαφημισμένου, αλλά και πάλι λίγου ερμηνευτικά Bénabar, η ανακατωσούρα θα γενικευτεί, οι θεατρικού παρεξηγησιάρικου τύπου πόρτες θα αρχίσουν να ανοιγοκλείνουν βαριεστημένα και ο θεατής θα αναγκαστεί να λοξοκοιτά το ρολόι του διαρκώς, περιμένοντας την ολοκλήρωση του 90λεπτου. Ας πρόσεχε. Από την στιγμή που έκοβε το μπιλιέτο στην είσοδο, γνώριζε επακριβώς τι τον καρτερεί...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Ιουλίου 2020 από την Weird Wave!