Τίτλοι τέλους για έναν από τους διασημότερους, ανατρεπτικότερους και καινοτόμους Αμερικάνους σκηνοθέτες των τελευταίων τριάντα ετών, τον Joel Schumacher, που έφυγε από την ζωή σήμερα σε ηλικία 80 ετών, μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο. Γεννημένος στην Νέα Υόρκη το 1939, μετά από τις πρώτες του σπουδές στο Parsons New School For Design, μετέβει στο Λος Άντζελες για να ολοκληρώσει την φοίτηση του στο UCLA. Οι πρώτες του σεναριακές προσπάθειες καταγράφηκαν σε φιλμς όπως τα Sparkle, Car Wash και The Wiz, λίγο πριν αποφασίσει να περάσει πίσω από την κάμερα, για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στην b-movie The Incredible Shrinking Woman (Η Γυναίκα που Ζαρώνει, 1981) με την Lily Tomlin. Η δεκαετία του 80 υπήρχε ιδιαίτερα επιτυχημένη για τον Schumacher, καθώς ταινίες του όπως τα St Elmo's Fire (Το Μπαράκι του Σαν Έλμο, 1985) με τους Rob Lowe, Demi Moore, Emilio Estevez, Ally Sheedy, το βαμπιρικό θρίλερ The Lost Boys (Τα Παιδιά της Νύχτας, 1987) με τον Kiefer Sutherland, τον Jason Patrick, τον Corey Haim και το πειραγμένο sci-fi Flatliners (Ταξιδιώτες στην άλλη ζωή, 1990) υπήρξαν από τις πλέον χαρακτηριστικές της συγκεκριμένης περιόδου.
Τα 90s μπήκαν για τον φημισμένο δημιουργό, δυναμικά, με το συγκινητικό δράμα Dying Young (Για Πάντα Νέοι, 1991) με τον Campbell Scott και την Julia Roberts, το κοινωνικού εκρηκτικού προβληματισμού Falling Down (Ξεχωριστή Μέρα, 1993) σε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του Michael Douglas και τις δύο δικαστικές υποθέσεις των The Client (Ο Πελάτης, 1994) με το δίδυμο Susan Sarandon και Tommy Lee Jones και A Time To Kill (Η Ετυμηγορία, 1996) με ένα σπουδαίο καστ ηθοποιών όπως οι Sandra Bullock, Sam Jackson, Matthew McConaughey και Kevin Spacey. Είναι η περίοδος που ο Schumacher θα αναλάβει να φέρει εις πέρας το διπλό σχέδιο της Warner για τα μπακ του μπακ επεισόδια του Σκοτεινού Ιππότη, στα Batman Forever (1995) και Batman & Robin (Μπάτμαν και Ρόμπιν, 1997) στα οποία πέρασε μια διαφορετική αισθητική, πιο καρτουνίστικη από εκείνη την μυστηριώδη του Burton.
Το μιλένιουμ θα βρει τον σκηνοθέτη σε δημιουργική ανάταση, καθώς σχεδόν κάθε χρόνο μια καινούργια του ταινία έφτανε στις αίθουσες. Πιο συγκεκριμένα το αγωνιώδες 8MM (Οκτώ Χιλιοστά, 1999) με τον Nicolas Cage, το κωμικού ύφους Flawless (Κανείς δεν είναι Τέλεια, 1999) με τον De Niro και τον Seymour Hoffman, το αντιπολεμικό Tigerland (Ετοιμασία Πολέμου, 2000) με τον Colin Farrell, η περιπέτεια Bad Company (Κακές Παρέες, 2002) με το ετερόκλητο δίδυμο Hopkins - Chris Rock, το αγωνιώδες Phone Booth (Τηλε...φονικός Θάλαμος, 2002) με τους Farrell, Whitaker και την φωνή του Sutherland, το αδικημένο biopic Victoria Guerin (Θανάσιμη Αποκάλυψη, 2003) με την Cate Blanchett, την πανάκριβη μεταφορά του Phantom Of The Opera (Το Φάντασμα της Όπερας, 2004), το μυστηριώδες The Number 23 (2007) με τον Jim Carrey. Οι τελευταίες του σκηνοθετικές προσπάθειες, ήταν σε μερικά επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς του Netflix, House Of Cards, αλλά και στο φιλόδοξο Trespass (2011) με το δίδυμο Kidman / Cage, που μάλλον πέρασε απαρατήρητο.
Από τους σκηνοθέτες που πέρασαν στην ματιά τους, την ιδιαιτερότητα της προσωπικής τους ζωής, ο Joel Schumacher, υπέγραψε μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές της νεότερης αμερικάνικης φιλμικής ιστορίας.
RIP
