Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Με τις ευλογίες της Lakeshore, ένα κόστος μετριούλι γύρω στο δεκάρικο και με υπαρκτή την φόρα από την μεγάλη επιτυχία της ανταγωνίστριας Annabelle, έκανε την εμφάνιση του μια τετραετία περίπου πριν, το πρώτο The Boy. Φιλόδοξη παραγωγή, που εντέλει σχεδόν εξαπλασίασε την δαπάνη του σε τζίρους, αποτελώντας μια εύκολη μπάζα για το αξιοπρεπές, αν μη τι άλλο, στούντιο. Η συνέχεια και βέβαια ήταν αναμενόμενη, καθώς έτσι έκριναν οι υπεύθυνοι, πιστεύοντας πως θα καπαρώσουν τα ίδια ποσά στα ταμεία. Με την μόνη διαφορά πως δεν έπραξαν και τίποτα στο να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του κοσμάκη, παρά μόνον να επαναλάβουν σχεδόν με ακρίβεια τα πεπραγμένα του ορίτζιναλ. Αποτέλεσμα κινηματογραφικό? Βαρετό! Συμπέρασμα ταμειακό? Φλοπ!

Η επίθεση που δέχθηκε από εισβολέα, επίδοξο ληστή, μέσα στο ίδιο της το σπίτι, θα προκαλέσει ψυχολογικό σοκ στην συνεσταλμένη Λίζα, κυρίως όμως στον μοναχογιό της, Τζουντ, που μήνες μετά το βίαιο συμβάν, δεν έχει βγάλει ούτε μισή λέξη από το στόμα. Μπροστά στο φάσμα της κατάπτωσης, ο εργασιομανής πάτερ φαμίλιας Σον, θα πάρει την δύσκολη απόφαση της μετακόμισης, σε έναν καινούργιο τόπο, μακριά από το άγχος της Λόνδρας, μέσα στο δάσος και τον καθαρό αέρα.

Εκεί που ο μικρούλης κάπως θα αναζωογονηθεί και θα βρει και πάλι το κέφι του, γεγονός που κατά βάση στηρίζεται στο εύρημα του, τον Μπραμς, μια εκφραστική πορσελάνινη κούκλα, που τον βοηθά να συνεννοείται με τους οικείους του. Σταδιακά η σχέση του νεαρού αγοριού με το άψυχο κουκλάκι θα αποκτήσει ένα δέσιμο μυστηριώδες και ανεξήγητο, σε βαθμό που να προκαλέσει σύγχυση στους γονείς του. Ίσως διότι δεν γνωρίζουν, την μεταφυσικά δραστηριότητα που κρύβεται πίσω από το ανατριχιαστικά αληθινής όψης παιχνίδι.

Κατάρα ανατριχιαστική, που θα γνωστοποιηθεί στους ενήλικους - τουλάχιστον - του στόρι, από τον πανταχού παρόντα και μονίμως με μια καραμπίνα ανά χείρας, επιστάτη της περιοχής που βρίσκεται και το χαμηλόφωτο σπίτι. Γεγονός που άμεσα θα οδηγήσει τους δύσμοιρους γονιούς να δράσουν και να αποκόψουν την σχέση του κανακάρη τους με το κουκλί του σατανά, προτού εκείνο κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στην ψυχή του και την καταστρέψει ολοσχερώς.

Μια κουβέντα μόνο να πω, που αφορά στο είδος του αγγλόφωνου, ατμοσφαιρικού τρόμου. Μισό αιώνα παρακολουθώ σινεμά, τέτοια σεζόν τραυματική για το genre δεν μου έχει ματατύχει, καθώς φαίνεται πως όλες οι νέες, πομπώδους μαρκίζας μάλιστα, παραγωγές, συναγωνίζονται η μία την άλλη για τον τίτλο της χειρότερης. Κι εκεί που πιστεύεις πως το χρυσούν μετάλλιο απονεμήθηκε στο ριμπούτ του The Grudge, έρχεται το The Turning για να πάρει τα σκήπτρα. Τα οποία με την σειρά του, ανακτά, δικαίως, η απόλυτη φοβιστική σαχλαμάρα, που υπογράφει σκηνοθετικά ο ίδιος υπαίτιος και για την πρώτη φορά, William Brent Bell.

Διότι στην πραγματικότητα το The Boy II, όχι απλά ορίζει την κορύφωση της βαριεστημάρας, των όλων όσων επαναλαμβανόμενων μας έχει προσφέρει ο κινηματογράφος τρόμου τον τελευταίο καιρό, αλλά το πράττει με τέτοιο στόμφο, που νομίζει πως είναι και εφάμιλλο της Λάμψης. Μηδενική πλοκή, ανύπαρκτη εξέλιξη, κοψοχολιάσματα ούτε με το σταγονόμετρο και το μόνο που απομένει είναι εκείνη η ριμάδα η ατμόσφαιρα, λες και η επίτευξη της, ορίζει το ήμισυ του παντός.

Ελλείψει σοβαρού σεναρίου, οι βασικοί ήρωες της (ας την πούμε) πλοκής, δείχνουν από την μεριά τους τόσο μπερδεμένοι, σχεδόν βασανισμένοι για το πως πρέπει να αποδώσουν τους ρόλους τους. Όχι και το καλύτερο δυνατό καμ μπακ δηλαδή για την ιδιαίτερα ζορισμένη και στην προσωπική της ζωή, Katie Holmes, που αναζητά την επιτυχία με το κιάλι, με τους οιωνούς να μην είναι με το μέρος της. Κακοφωτισμένη και κακοχτενισμένη, η ex mrs Cruise, μοιάζει να πέφτει στην παγίδα της ασάφειας ενός σκριπτ που δεν διαθέτει το παραμικρό ενδιαφέρον. Και πολύ λογικά οδηγεί τον Brahms στον πάτο του κάδου ανακύκλωσης, ως μη λειτουργικό και ελάχιστα ελκυστικό, τουλάχιστον ικανό να κρατήσει την πλατεία ξύπνια για ένα 90λεπτο.