Movies Ltd

Σε λάθος μέρος, σε λάθος χρόνο

του gaRis (@takisgaris)

Η μικρή, πικρή (υπερβάλλεις μάστορα) προσωπική μου ιστορία με το Just Mercy του Destin Daniel Cretton ξεκινά στο TIFF19 όπου πήρε το αυτί μου ότι πως πρόκειται για βαρύ οσκαρικό χαρτί της WarnerBros, ειδικά λόγω του πρωταγωνιστικού διδύμου Michael B. Jordan (Bryan Stevenson) – Jamie Foxx (Walter McMillian). Μου ξέφυγε στις Press & Industry προβολές, έβγαλα εισιτήριο να το ιδώ με κοινό, το ξανάχασα. Μετά τσεκάρω, έξοδος βορειοαμερικανική, Χριστούγεννα. Περίμενα το τέρμηνο για να εισπράξω τελικά ηχηρή απογοήτευση. Το ξεύρω, σου χαλώ το σασπένς. Αλλά είμαι ειλικρινής, όσο και οι ανθρωπιστικές, αντιρατσιστικές προθέσεις του story, εννοείται βασισμένου στην πραγματική ιστορία - ομότιτλο βιβλίο του σίβιλ ράιτς άκτιβιστ, δικηγόρου αδίκως κατηγορουμένων, μαύρης φυλής θανατοποινιτών, Bryan Stevenson. Equal Justice Initiative είναι το όνομα του ιδρύματος που ίδρυσε στις αρχές του αιώνα μας ο Stevenson το οποίο επεκτάθηκε και σε πρωτοβουλίες μνήμης του καθεστώτος δουλείας, θεσμός επίγονος της σημερινής υπερχείλισης των αμερικανικών φυλακών με μαύρους κρατουμένους.

Οι αγαθές προθέσεις του χαβανέζου Cretton δεδομένες. Ο λόγος για τον εντυπωσιακής εκκίνησης ντιρέκτορα του Short Term 12, ανεξάρτητο αισθαντικό φιλμάκι που έβγαλε στο παλκοσένικο την μετέπειτα οσκαρούχα (Room) και εντέλει Captain Marvel, Brie Larson που cineργάζεται για 3η φορά εδώ (ως Eva Ansley), μετά την απρόσωπη φάμιλυ μούβι (βλ. φλόπα) Glass Castle (2017). Ταχέως εμπεδώνουμε ότι βρισκόμαστε στο Monroeville της Alabama, όπου η Harper Lee συνέγραψε στα 1960 το To Kill A Mockingbird. (Funfact, ο Atticus Finch, ερμηνευμένος από τον Gregory Peck στην ομώνυμη ταινία του 1962 έχει ανακηρυχθεί ως ο δημοφιλέστερος κινηματογραφικός ήρωας από το American Film Institute). Διανύουμε το έτος 1987, όταν η τοπική κοινωνία συνταράζεται από την είδηση της δολοφονίας ενός 18χρονου κοριτσιού. Ο Walter McMillian θα πληρώσει τη νύφη, καθώς ευρίσκεται σε - λάθος - μέρος - σε - λάθος - χρόνο. Πίσω από τα κάγκελα με συνοπτικές διαδικασίες, με κύριο μάρτυρα έναν εγκληματία που είχε συμφέρον να του φορτώσει το έγκλημα, αναμένοντας τη θανατική καταδίκη.

Αν δεν έχεις παρατήσει την ανάγνωση ακόμη, είναι γιατί περιμένεις μια έκπληξη, ανατροπή, όπως κι εγώ στην ατέρμονη διάρκεια των 137 λεπτών. Θα σε στεναχωρέσω, αλλά δεν. Εξόν της μεστής και καλοζυγιασμένης ερμηνείας του θανατοποινίτη Foxx, η κλισεδιά και τα αντιρατσιστικά κηρύγματα ηχούν παλιακά με την κακή έννοια. Η Larson σε ρολάκι χιλιμπιλούς ακτιβίστριας είναι του σωρού ενώ ο θαυμάσιος στις εκρήξεις του (πάντα θα μου θυμίζει τον Denzel Washington στα νιάτα του) Michael B. Jordan, είναι ελάχιστα πειστικός ως ρούκι δικαιόρος από Χάρβαρντ που με μάγουλο βερύκοκο (ρίκο-ρίκο-ρι-κο-κο) αντιμάχεται τους φυλετικούς ωλετήρας του δικαιικού συστήματος ναούμ. Η δε οσκαρίλας ολοπλούμιστη, σα το άλλο το Harriet (Cynthia Erivo, παρολίγο EGOT - δε λέω, αλλά σκυλοβαρέθηκα), δώστου κήρυγμα και αγωνιστικότητα #blacklivesmatter κι από ρεαλιστικούς χαρακτήρες ουδέν.

Κι όμως, εγώ σούχω ένα άγνωστο ταινιάκι που δεν ανατρέπει κατεστημένα όπως καπότενες έπραξε το In The Heat of the Night (1968) με τον τιτάνα Sidney Poitier (93 πια, ζωή νάχει) αλλά θεματολογικά τα σπάει με μια θεάρα Alfre Woodward στο ρόλο φύλακα - υπεύθυνης εκτελέσεων θανατοποινιτών. Το λένε Clemency, είναι σκηνοθετημένο από την ταλαντούχα Chinonye Chukwu και κάνει τον Αγώνα για Δικαιοσύνη του Destin Daniel Cretton να μοιάζει με φθηνή καρικατούρα σε κάθε επίπεδο. Παρεμπί, ο δικός μας βλέπω ότι συνεχίζει την καριέρα του πίσω από την κάμερα με το Marvelικό Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings. Άιντε και σε καλή μεριά.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 27 Φεβρουαρίου 2020 από την Tanweer!