του Rian Johnson. Με τους Daniel Craig, Chris Evans, Ana de Armas, Jamie Lee Curtis, Michael Shannon, Don Johnson, Toni Collette, Lakeith Stanfield, Katherine Langford, Jaeden Martell, Christopher Plummer.
Και αφού κανέναν δε όλους τους μισώ, στον κόσμο να σκοτώσω...
του zerVo (@moviesltd)
Είτε αφορά στον πρωτότυπο γραπτό λόγο, είτε σε οποιαδήποτε μεταφορά του αρχικού κειμένου στην μεγάλη οθόνη, η περίπτωση του whodunnit, από πάντοτε ασκούσε μια ιδιαίτερη γοητεία στο ευρύ κοινό, που έδειχνε μια ξεχωριστή δίψα στο να εντοπίσει, πολύ πριν τον κεντρικό ερευνητή το ποιος είναι ο θύτης του φονικού. Συνήθως καμιά ντουζίνα ύποπτοι πέφτουν στο τραπέζι, με τον καθένα τους, από λίγο έως πολύ, να διαθέτουν το κίνητρο εκείνο που θα τους ωθούσε στο να προκαλέσουν την ανεπανόρθωτη ζημιά. Φυσικά και το μυαλό όλων των φανς των γεμάτων σασπένς Cluedo (ουκ ολίγοι, ειδικά στα μέρη μας, αν αναλογιστούμε την τεράστια επιτυχία μόλις πέρσι της μοντέρνας διασκευής του Orient Express) μονομιάς πηγαίνει στην μία και μοναδική πένα που δίδαξε το είδος μέσα από τις δεκάδες ιστορίες μυστηρίου. Και που ορκίστηκα να προσπαθήσω να μην αναφέρω το όνομα της, έτσι, για την διαφοροποίηση, μέχρι το τέλος του κειμένου μου.
Δεν απουσιάζει ούτε ένα από τα βασικά μέλη της οικογένειας, από τον εορτασμό των 85ων γενεθλίων του ζάπλουτου και διακεκριμένου λογοτέχνη αστυνομικών μυθιστορημάτων Χάρλαν Θρόμπι, που λαμβάνουν χώρα στην πολυτελή του έπαυλη. Μια γιορτή που στην εκπνοή της θα βαφτεί με αίμα, καθώς το επόμενο πρωινό, ο ονομαστός ηλικιωμένος συγγραφέας, θα βρεθεί νεκρός στο δωμάτιο του, με μια λεπίδα να του έχει κόψει από άκρου εις άκρο την καρωτίδα. Το αρχικό σοκ των παρευρισκομένων, θα ακολουθήσει η τάχιστη διαπίστωση του ιατροδικαστή, πως πρόκειται για μια ξεκάθαρη περίπτωση αυτοκτονίας. Οι αστυνομικές αρχές, όπως πάντοτε καχύποπτες, δεν θα μείνουν στο προφανές, αλλά θα επιχειρήσουν να ξεσκεπάσουν όλα τα μυστικά που κρύβονται πίσω από το απονενοημένο διάβημα του σοφού γέροντα.
Και σε αυτή τους την αναζήτηση δεν θα είναι μόνες, καθώς στο πλευρό τους, από την θέση του παθητικού παρατηρητή και συμβουλάτορα, βρίσκεται ο διαβόητος ιδιωτικός ντετέκτιβ, Μπενουά Μπλαν, που κάποιος άγνωστος, έχει πληρώσει αδρά, προκειμένου με την εμπειρία του να αποκαλύψει όσα κρύβει ο θάνατος του Χάρλαν. Και που με μια πρώτη ματιά στα πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος, δεν μπορεί να αποκλειστεί δόλος από πλευράς τους, ειδικά από την στιγμή που στο αίμα του νεκρού θα βρεθεί πολύ υψηλότερη δόση μορφίνης από την συνηθισμένη καθημερινή της φαρμακευτικής του αγωγής. Υποψίες που θα πέσουν πάνω σε όλους τους συγγενείς, καθώς άπαντες - εκτός από την βαλσαμωμένη υπερήλικα μητέρα του - διαθέτουν μοτίβες τέτοιες, ώστε να επιθυμούν τον θάνατο του πλούσιου λογοτέχνη:
Η απομακρυσμένη θυγατέρα του Λίντα που έχει βάλει για τα καλά στο μάτι την περιουσία του, αλλά και ο μπερμπάντης άντρας της Ρίτσαρντ, που μόνον εκείνος γνωρίζει την εξωσυζυγική του σχέση. Ο ανίκανος γιος του Γουόλτ, που οι πληροφορίες λένε πως τον έπαυσε από CEO της εκδοτικής του επιχείρησης, μαζί με την πεισματάρα κι επίμονη συμβία του και τον μοναχικό κανακάρη τους, που δεν σηκώνει στιγμή τα μάτια από το τάμπλετ. Η πανούργα νύφη του, Τζόνι, που κάθε μήνα του αποσπά ένα τεράστιο ποσό σε μετρητά για τα δίδακτρα της κόρης της, άσχετα αν εκείνος έχει φροντίσει από πριν την αποπληρωμή τους. Και τέλος ο εκρηκτικού χαρακτήρα εγγονός του, Ράνσομ, ο μοναδικός που δεν πέρασε το βράδυ του στην βίλα, έχοντας προηγούμενα διαπληκτιστεί μαζί του. Αυτοί είναι όλοι κι όλοι?
Χμ, όχι ακριβώς, αφού ο πολυεκατομμυριούχος, έχει στην δούλεψη του την πιστή και συνεσταλμένη καμαριέρα Φραν, εκείνη δηλαδή που εντόπισε το πτώμα, αλλά και την έμπιστη νεαρή νοσοκόμα Μάρτα Καμπρέρα, δεύτερης γενιάς (παράνομη) μετανάστη, που μαζί της έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερα φιλική σχέση. Η ιδιαιτερότητα της νοσηλεύτριας στο να μην μπορεί να εκστομίσει το παραμικρό ψέμα, αλλιώς θα της έρθει αναγούλα, θα αποτελέσει ένα γερό σκαλοπάτι για τον επίμονο ερευνητή, αφού η μικρή είναι ένα από τα πρόσωπα κλειδιά της υπόθεσης, ούσα αυτόπτης μάρτυς καθόλη την νυχτιά που προηγήθηκε του μοιραίου.
Ένας ξεχωριστός ορός της αλήθειας, εύρημα της υπόθεσης που ορίζει καταλύτη για την εξέλιξη της, μιας και από το στόμα της νεαράς προκύπτουν η μία μετά την άλλη οι αποκαλύψεις για το ποιόν των πάντων, αλλά και εκείνης. Που σύμφωνα με τα δεδομένα, είναι και αυτή που επισκέφθηκε τελευταία την κρεβατοκάμαρα του Χάρλαν, για να φροντίσει την βραδινή του θεραπεία. Ή μήπως όχι? Και αν πίσω από το αθώο προσωπάκι της πιτσιρίκας κρύβεται μια καλά στημένη μηχανορραφία, που ενδέχεται να διαθέτει τουλάχιστον έναν συνεργό από τους υπολοίπους? Δύσκολα τα πράγματα για τον μπερδεμένο Μπλαν, που επιβάλλεται τάχιστα να εντοπίσει την άκρη του νήματος, ει δυνατόν προτού ανοίξει η διαθήκη, πολυαναμενόμενο άκουσμα για όλους τους υποψήφιους κληρονόμους, που εποφθαλμιούν τα αμέτρητα φράγκα του γερο-παράξενου.
Απίθανη τροπή! Απίθανη πλοκή! Απίθανη ανατροπή! Αν μπορεί κανείς να προσδώσει ένα και μόνο χαρακτηρισμό στο καταιγιστικού, σε βαθμό εξάντλησης, τέμπο Knives Out, αυτός δεν είναι άλλος από το ευρηματικό. Αφού το μοναδικό σταθερό κλου που δίνει στον θεατή, είναι πως δεν πρόκειται για έγκλημα, αλλά για αυτοκτονία. Μόνο που πίσω από τις γραμμές της, αφήνεται να διαφανεί η παρουσία ενός (τουλάχιστον) υπαιτίου, που εξώθησε τον παππού στην τραγική απόφαση. Ρόλο που αποποιούνται σύσσωμοι οι εξ αίματος και εξ αγχιστείας παρόντες, ρίχνοντας τα βάρη κατά κύριο λόγο στην λάθρα εισερχόμενη στα μέρη τους λατίνα, που μπαινόβγαινε ανενόχλητη στα ιδιαίτερα του εκκεντρικού Μίστερ Θρόμπι.
Οι πληροφορίες που πρέπει να καταγραφούν στο μπλοκάκι του μπαρουτοκαπνισμένου κι ας μην του φαίνεται ντετέκτιβ, από ένα σημείο και κατοπινά, σκάνε ανά δευτερόλεπτο, αλλάζοντας την ρότα του δείκτη που αναδεικνύει τον πραγματικό φταίχτη, μπερδεύοντας συνάμα και την πλατεία, που έχει βαλθεί να τον βγάλει στην σέντρα πριν από εκείνον. Τι συμβαίνει επακριβώς σε όλο αυτό το κύλισμα του διώρου (και κάτι) εκτός του ότι δεν υπάρχει κανείς που να μην χτυπιέται αλλάζοντας ανά λεπτό την απόφαση του? Μιλάμε για ένα άκρως απολαυστικό παραμύθι, που δεν υπάρχει ούτε στιγμή του αφημένη χωρίς ατάκα, συνδυασμένη με εικόνα που ανταποκρίνεται είτε στο παρόν, είτε μέσω του εμβόλιμου φλασμπάκ, στο πρόσφατο παρελθόν. Είναι απόλυτα φυσικό δε, κάποιες σεκάνς να παρουσιάζονται εναλλασσόμενες, δοσμένες μέσα από τα μάτια του εκάστοτε αυτόπτη. Και σε όχι λίγες εξ αυτών ισχύει ο κύριος κανόνας του κάθε σοβαρού χου νταν ιτ, που λέει μην πιστεύεις πάντα ότι θαρρείς.
Ατού της αφήγησης, αποτελεί το γεγονός της πλήρους μελέτης των χαρακτήρων της ίντριγκας. Όλοι τους ενδιαφέροντες, ως άπληστοι, παρανοϊκοί, φοβισμένοι, απειλούμενοι, εκδικητικοί το πιο σημαντικό. Αυτό το χάος που τρέχει με χίλια μέσα στο αριστοκρατικό σπίτι καλείται να βάλει σε μια τάξη ο ασφαλίτης της ιστορίας μας, ο μπασκίνας που όσο κοντά πλησιάζει στην ανακάλυψη του ντοκουμέντου του, άλλο τόσο γλαφυρά το χάνει μέσα από τα χέρια του, λες και είναι κανένας πρωτάρης. Έκφανση αν μη τι άλλο χιουμοριστικά ενέσιμη στο τιγκάτο στην ένταση περιβάλλον, δοσμένη μέσα από την απρόσμενη νότια προφορά του Daniel Craig, που φορά το τριμμένο κοστούμι του πράιβατ αστυνομικού, μέσα από μια εμφάνιση πραγματική έκπληξη. Κόντρα σε οτιδήποτε άλλο τον έχουμε τρακάρει μέχρι σήμερα, ο Βρετανός, στριφογυρίζει διαρκώς το νόμισμα στον αγέρα κι εκείνο κάθεται πάντοτε στην αντίπερα πλευρά της μορφής του 007. Την αλήθεια δεν θα την βγάλει με το ζόρι, ούτε με το περίστροφο, αλλά με την λογική και την σκέψη. Το τσιγκελωτό μουστάκι του λείπει. Και το στρογγυλό καπέλο. Το γαλλόφωνο ονοματεπώνυμο μια φορά το διαθέτει.
Η σουρπρί νούμερο δύο ακούει στο όνομα Ana De Armas! Το θηλυκό εκείνο που δεν μας είχε πείσει ως τώρα για καμιά φοβερή και τρομερή υποκριτική αξία, εδώ στην ουσία πάνω στην άμαθη ράχη της σηκώνει ολόκληρο το βάρος της ταινίας. Αυτή είναι η στάρινγκ, όποια και όσα άλλα τεράστια ονόματα διαβάσει κανείς στο κάστινγκ, αφού εκείνη κρατά το πηδάλιο της εξιστόρησης, ως πανταχού παρούσα από το φονικό και ύστερα. Τίποτα στην καριέρα της από εδώ και πέρα δεν θα είναι το ίδιο. Η πολυπληθής ομάδα τριγύρω της, υπάρχει όπως είναι φυσικό για να ανεβεί ο αριθμός των νευρωσικών suspects εκεί που πρέπει για να οριστεί το παιχνίδι. Σπουδαία (όσο και άσχημη σαν την μάνα της κι όχι σαν τον υπεργόη μπαμπά της) η Curtis, υπέροχος ξανά ο Shannon, δυναμικός όπως συνήθως ο Evans, πειστικός ο Johnson, σέξι στα 50 της η Colette. Ανσάμπλ για πολύ παλαμάκι, κάτω από την κυριαρχία του Christopher Plummer, που στα ενενήντα του δεν το βάζει κάτω ούτε γι αστείο! Ενδεχόμενα το μοναδικό ψεγάδι του σεναρίου, το ότι από το σημείο μηδέν (της συμβολαιογραφικής πράξης) οι περισσότεροι εξ αυτών σβήνουν σταδιακά από το εκράν, ελάχιστα πριν οδηγηθούμε στο φινάλε και την πτώση των μασκών.
Η κλειστοφοβική σκηνοθεσία του Λούπερ Rian Johnson, είναι αυτό που λέμε υποδειγματικά προσεχτική για το genre, αφού δεν πέφτει σε παγίδες της στιγμής, οδηγώντας μέσω του μελετημένου και έξοχα γραμμένου σεναρίου του, τους ερασιτέχνες Πουαρώ σε διαρκή αδιέξοδα, θέτοντας τους εύκολα νοκ άουτ από την επίλυση του προβλήματος. Ο ντιρέκτορας δεν μπολιάζει τον αγέρα με ακατάσχετη αγωνία, προκαλώντας πνιγμό, μα με κεφάτη διάθεση προσεγγίζει ένα μυστήριο που δεν το λες και κλισεδιάρικο. Το κλείσιμο του ματιού στις ανορθόδοξες Trumpικές ορέξεις, με την χρήση μιας, εκτός μεταναστευτικού νόμου, κοπελιάς στο επίκεντρο του πανηγυριού, δίνει μια επιπλέον σοσιολογική διάσταση στην γενικότερη κεντρική ιδέα. Μιας από τις πιο ψυχαγωγικές φιλμικές στιγμές του 2019, που δεν θα αφήσει ούτε έναν θεατή ανικανοποίητο. Και θα κάνει περήφανη, εκεί που βρίσκεται και την προφεσόρα Αγκάθα Κρίστι! Το πα!
Και σε αυτή τους την αναζήτηση δεν θα είναι μόνες, καθώς στο πλευρό τους, από την θέση του παθητικού παρατηρητή και συμβουλάτορα, βρίσκεται ο διαβόητος ιδιωτικός ντετέκτιβ, Μπενουά Μπλαν, που κάποιος άγνωστος, έχει πληρώσει αδρά, προκειμένου με την εμπειρία του να αποκαλύψει όσα κρύβει ο θάνατος του Χάρλαν. Και που με μια πρώτη ματιά στα πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος, δεν μπορεί να αποκλειστεί δόλος από πλευράς τους, ειδικά από την στιγμή που στο αίμα του νεκρού θα βρεθεί πολύ υψηλότερη δόση μορφίνης από την συνηθισμένη καθημερινή της φαρμακευτικής του αγωγής. Υποψίες που θα πέσουν πάνω σε όλους τους συγγενείς, καθώς άπαντες - εκτός από την βαλσαμωμένη υπερήλικα μητέρα του - διαθέτουν μοτίβες τέτοιες, ώστε να επιθυμούν τον θάνατο του πλούσιου λογοτέχνη:
Η απομακρυσμένη θυγατέρα του Λίντα που έχει βάλει για τα καλά στο μάτι την περιουσία του, αλλά και ο μπερμπάντης άντρας της Ρίτσαρντ, που μόνον εκείνος γνωρίζει την εξωσυζυγική του σχέση. Ο ανίκανος γιος του Γουόλτ, που οι πληροφορίες λένε πως τον έπαυσε από CEO της εκδοτικής του επιχείρησης, μαζί με την πεισματάρα κι επίμονη συμβία του και τον μοναχικό κανακάρη τους, που δεν σηκώνει στιγμή τα μάτια από το τάμπλετ. Η πανούργα νύφη του, Τζόνι, που κάθε μήνα του αποσπά ένα τεράστιο ποσό σε μετρητά για τα δίδακτρα της κόρης της, άσχετα αν εκείνος έχει φροντίσει από πριν την αποπληρωμή τους. Και τέλος ο εκρηκτικού χαρακτήρα εγγονός του, Ράνσομ, ο μοναδικός που δεν πέρασε το βράδυ του στην βίλα, έχοντας προηγούμενα διαπληκτιστεί μαζί του. Αυτοί είναι όλοι κι όλοι?
Χμ, όχι ακριβώς, αφού ο πολυεκατομμυριούχος, έχει στην δούλεψη του την πιστή και συνεσταλμένη καμαριέρα Φραν, εκείνη δηλαδή που εντόπισε το πτώμα, αλλά και την έμπιστη νεαρή νοσοκόμα Μάρτα Καμπρέρα, δεύτερης γενιάς (παράνομη) μετανάστη, που μαζί της έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερα φιλική σχέση. Η ιδιαιτερότητα της νοσηλεύτριας στο να μην μπορεί να εκστομίσει το παραμικρό ψέμα, αλλιώς θα της έρθει αναγούλα, θα αποτελέσει ένα γερό σκαλοπάτι για τον επίμονο ερευνητή, αφού η μικρή είναι ένα από τα πρόσωπα κλειδιά της υπόθεσης, ούσα αυτόπτης μάρτυς καθόλη την νυχτιά που προηγήθηκε του μοιραίου.
Ένας ξεχωριστός ορός της αλήθειας, εύρημα της υπόθεσης που ορίζει καταλύτη για την εξέλιξη της, μιας και από το στόμα της νεαράς προκύπτουν η μία μετά την άλλη οι αποκαλύψεις για το ποιόν των πάντων, αλλά και εκείνης. Που σύμφωνα με τα δεδομένα, είναι και αυτή που επισκέφθηκε τελευταία την κρεβατοκάμαρα του Χάρλαν, για να φροντίσει την βραδινή του θεραπεία. Ή μήπως όχι? Και αν πίσω από το αθώο προσωπάκι της πιτσιρίκας κρύβεται μια καλά στημένη μηχανορραφία, που ενδέχεται να διαθέτει τουλάχιστον έναν συνεργό από τους υπολοίπους? Δύσκολα τα πράγματα για τον μπερδεμένο Μπλαν, που επιβάλλεται τάχιστα να εντοπίσει την άκρη του νήματος, ει δυνατόν προτού ανοίξει η διαθήκη, πολυαναμενόμενο άκουσμα για όλους τους υποψήφιους κληρονόμους, που εποφθαλμιούν τα αμέτρητα φράγκα του γερο-παράξενου.
Απίθανη τροπή! Απίθανη πλοκή! Απίθανη ανατροπή! Αν μπορεί κανείς να προσδώσει ένα και μόνο χαρακτηρισμό στο καταιγιστικού, σε βαθμό εξάντλησης, τέμπο Knives Out, αυτός δεν είναι άλλος από το ευρηματικό. Αφού το μοναδικό σταθερό κλου που δίνει στον θεατή, είναι πως δεν πρόκειται για έγκλημα, αλλά για αυτοκτονία. Μόνο που πίσω από τις γραμμές της, αφήνεται να διαφανεί η παρουσία ενός (τουλάχιστον) υπαιτίου, που εξώθησε τον παππού στην τραγική απόφαση. Ρόλο που αποποιούνται σύσσωμοι οι εξ αίματος και εξ αγχιστείας παρόντες, ρίχνοντας τα βάρη κατά κύριο λόγο στην λάθρα εισερχόμενη στα μέρη τους λατίνα, που μπαινόβγαινε ανενόχλητη στα ιδιαίτερα του εκκεντρικού Μίστερ Θρόμπι.
Οι πληροφορίες που πρέπει να καταγραφούν στο μπλοκάκι του μπαρουτοκαπνισμένου κι ας μην του φαίνεται ντετέκτιβ, από ένα σημείο και κατοπινά, σκάνε ανά δευτερόλεπτο, αλλάζοντας την ρότα του δείκτη που αναδεικνύει τον πραγματικό φταίχτη, μπερδεύοντας συνάμα και την πλατεία, που έχει βαλθεί να τον βγάλει στην σέντρα πριν από εκείνον. Τι συμβαίνει επακριβώς σε όλο αυτό το κύλισμα του διώρου (και κάτι) εκτός του ότι δεν υπάρχει κανείς που να μην χτυπιέται αλλάζοντας ανά λεπτό την απόφαση του? Μιλάμε για ένα άκρως απολαυστικό παραμύθι, που δεν υπάρχει ούτε στιγμή του αφημένη χωρίς ατάκα, συνδυασμένη με εικόνα που ανταποκρίνεται είτε στο παρόν, είτε μέσω του εμβόλιμου φλασμπάκ, στο πρόσφατο παρελθόν. Είναι απόλυτα φυσικό δε, κάποιες σεκάνς να παρουσιάζονται εναλλασσόμενες, δοσμένες μέσα από τα μάτια του εκάστοτε αυτόπτη. Και σε όχι λίγες εξ αυτών ισχύει ο κύριος κανόνας του κάθε σοβαρού χου νταν ιτ, που λέει μην πιστεύεις πάντα ότι θαρρείς.
Ατού της αφήγησης, αποτελεί το γεγονός της πλήρους μελέτης των χαρακτήρων της ίντριγκας. Όλοι τους ενδιαφέροντες, ως άπληστοι, παρανοϊκοί, φοβισμένοι, απειλούμενοι, εκδικητικοί το πιο σημαντικό. Αυτό το χάος που τρέχει με χίλια μέσα στο αριστοκρατικό σπίτι καλείται να βάλει σε μια τάξη ο ασφαλίτης της ιστορίας μας, ο μπασκίνας που όσο κοντά πλησιάζει στην ανακάλυψη του ντοκουμέντου του, άλλο τόσο γλαφυρά το χάνει μέσα από τα χέρια του, λες και είναι κανένας πρωτάρης. Έκφανση αν μη τι άλλο χιουμοριστικά ενέσιμη στο τιγκάτο στην ένταση περιβάλλον, δοσμένη μέσα από την απρόσμενη νότια προφορά του Daniel Craig, που φορά το τριμμένο κοστούμι του πράιβατ αστυνομικού, μέσα από μια εμφάνιση πραγματική έκπληξη. Κόντρα σε οτιδήποτε άλλο τον έχουμε τρακάρει μέχρι σήμερα, ο Βρετανός, στριφογυρίζει διαρκώς το νόμισμα στον αγέρα κι εκείνο κάθεται πάντοτε στην αντίπερα πλευρά της μορφής του 007. Την αλήθεια δεν θα την βγάλει με το ζόρι, ούτε με το περίστροφο, αλλά με την λογική και την σκέψη. Το τσιγκελωτό μουστάκι του λείπει. Και το στρογγυλό καπέλο. Το γαλλόφωνο ονοματεπώνυμο μια φορά το διαθέτει.
Η σουρπρί νούμερο δύο ακούει στο όνομα Ana De Armas! Το θηλυκό εκείνο που δεν μας είχε πείσει ως τώρα για καμιά φοβερή και τρομερή υποκριτική αξία, εδώ στην ουσία πάνω στην άμαθη ράχη της σηκώνει ολόκληρο το βάρος της ταινίας. Αυτή είναι η στάρινγκ, όποια και όσα άλλα τεράστια ονόματα διαβάσει κανείς στο κάστινγκ, αφού εκείνη κρατά το πηδάλιο της εξιστόρησης, ως πανταχού παρούσα από το φονικό και ύστερα. Τίποτα στην καριέρα της από εδώ και πέρα δεν θα είναι το ίδιο. Η πολυπληθής ομάδα τριγύρω της, υπάρχει όπως είναι φυσικό για να ανεβεί ο αριθμός των νευρωσικών suspects εκεί που πρέπει για να οριστεί το παιχνίδι. Σπουδαία (όσο και άσχημη σαν την μάνα της κι όχι σαν τον υπεργόη μπαμπά της) η Curtis, υπέροχος ξανά ο Shannon, δυναμικός όπως συνήθως ο Evans, πειστικός ο Johnson, σέξι στα 50 της η Colette. Ανσάμπλ για πολύ παλαμάκι, κάτω από την κυριαρχία του Christopher Plummer, που στα ενενήντα του δεν το βάζει κάτω ούτε γι αστείο! Ενδεχόμενα το μοναδικό ψεγάδι του σεναρίου, το ότι από το σημείο μηδέν (της συμβολαιογραφικής πράξης) οι περισσότεροι εξ αυτών σβήνουν σταδιακά από το εκράν, ελάχιστα πριν οδηγηθούμε στο φινάλε και την πτώση των μασκών.
Η κλειστοφοβική σκηνοθεσία του Λούπερ Rian Johnson, είναι αυτό που λέμε υποδειγματικά προσεχτική για το genre, αφού δεν πέφτει σε παγίδες της στιγμής, οδηγώντας μέσω του μελετημένου και έξοχα γραμμένου σεναρίου του, τους ερασιτέχνες Πουαρώ σε διαρκή αδιέξοδα, θέτοντας τους εύκολα νοκ άουτ από την επίλυση του προβλήματος. Ο ντιρέκτορας δεν μπολιάζει τον αγέρα με ακατάσχετη αγωνία, προκαλώντας πνιγμό, μα με κεφάτη διάθεση προσεγγίζει ένα μυστήριο που δεν το λες και κλισεδιάρικο. Το κλείσιμο του ματιού στις ανορθόδοξες Trumpικές ορέξεις, με την χρήση μιας, εκτός μεταναστευτικού νόμου, κοπελιάς στο επίκεντρο του πανηγυριού, δίνει μια επιπλέον σοσιολογική διάσταση στην γενικότερη κεντρική ιδέα. Μιας από τις πιο ψυχαγωγικές φιλμικές στιγμές του 2019, που δεν θα αφήσει ούτε έναν θεατή ανικανοποίητο. Και θα κάνει περήφανη, εκεί που βρίσκεται και την προφεσόρα Αγκάθα Κρίστι! Το πα!
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 4 Δεκεμβρίου 2019 από την Spentzos Films!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική