Ο Κυνηγός της Νύχτας
του David Raymond. Με τους Henry Cavill, Ben Kingsley, Alexandra Daddario, Stanley Tucci, Brendan Fletcher, Minka Kelly, Nathan Fillion, Emma Tremblay.
Έτσι είναι αν έτσι... nomis!
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969) 
«Τικ τακ, τικ τακ, ποιος θέλει να παίξουμε;». Άσε μας ρε φιλαράκι...
Αυτή είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο γεννημένος το 1979 στο Λονδίνο, David Raymond. Μάλιστα, ο ίδιος υπογράφει και το σενάριο. Η παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας δόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2018 στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Λος Άντζελες. Από τις 8 Αυγούστου του 2019, που άρχισε να προβάλλεται εμπορικά σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο, δεν κατάφερε να κάνει παγκόσμιες εισπράξεις που να φτάνουν το ένα εκατομμύριο δολάρια συνολικά.
Τα γυρίσματα της ταινίας Ο Κυνηγός της Νύχτας (Night Hunter / Nomis) έγιναν στην πόλη Γουίνιπεγκ της Μανιτόμπα, στον Καναδά, τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2017. Και ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας, το «Nomis», είναι το όνομα ενός από τους βασικούς ήρωες της ταινίας, του Simon, γραμμένο ανάποδα. Παράλληλα, όμως, στα εσπεράντο, σημαίνει «αυτός που έχει καλεστεί».
Η υπόθεση: Ο Μάρσαλ είναι αστυνομικός στο τμήμα ανθρωποκτονιών της Μινεάπολις. Είναι χωρισμένος, έχει χάσει την επιμέλεια της έφηβης κόρης του και ο μόνιμός του φόβος είναι μην πάθουν τίποτα τα δύο αυτά αγαπημένα του πρόσωπα. Κατά τη διάρκεια έρευνας ακόμα μίας ανθρωποκτονίας μιας νεαρής γυναίκας, θα πέσει πάνω στον Κούπερ, έναν συνταξιούχο δικαστικό, ο οποίος έχει βάλει στόχο της ζωής του να... ευνουχίσει όσο το δυνατόν περισσότερους παιδόφιλους, με τη βοήθεια της νεαρής και όμορφης Λάρα, την οποία χρησιμοποιεί ως δόλωμα. Όταν η Λάρα εξαφανίζεται, ο Κούπερ ζητά τη βοήθεια της αστυνομίας. Και σε ένα απομονωμένο σπίτι στο δάσος, ο Μάρσαλ θα βρει τη Λάρα, καμιά δεκαριά ακόμα νεαρές γυναίκες φυλακισμένες κι έναν μεσήλικα άνδρα.
Ο άνδρας θα τεθεί υπό κράτηση, αλλά δεν φαίνεται να μπορεί να επικοινωνήσει. Η εξειδικευμένη αστυνομικός Ρέιτσελ θα αρχίσει να τον ανακρίνει – ψυχαναλύει. Θα διαπιστώσει πως ο άνδρας δεν ακούει και πως μάλλον πρόκειται για έναν σχιζοφρενή με πολλαπλές προσωπικότητες, η κυρίαρχη από τις οποίες ονομάζεται Σάιμον. Κι ενώ ο Σάιμον είναι ο βασικός ύποπτος, όχι μόνον δεν σταματάνε οι εξαφανίσεις νεαρών κοριτσιών ενώ ο ίδιος βρίσκεται υπό κράτηση, αλλά δολοφονούνται και αστυνομικοί. Ποια είναι η αλήθεια; Τι κρύβει ο Σάιμον; Θα μπορέσει ο Μάρσαλ να ξεδιαλύνει το μυστήριο;
Η άποψή μας: «Βρίσκεσαι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Με ανοιχτά τα μάτια. Ενώ στην αρχή δεν βλέπεις τίποτα, εντέλει συνηθίζεις κι αρχίζεις να διακρίνεις μέσα στο σκοτάδι. Αν όμως έρθει κάποιος κι αναβοσβήσει το φως, δεν θα μπορείς να δεις τίποτα. Το φως σε τυφλώνει και δεν μπορείς να δεις στο σκοτάδι. Εσύ είσαι αυτό το φως». Στην καλύτερη σκηνή αυτού του μετριότατου, αχρείαστα μπερδεμένου, γεμάτου δάνεια από πολύ καλύτερες ταινίες και με ανατροπές που δεν δικαιολογούνται, αστυνομικού θρίλερ, ο αγχωμένος πατέρας που υποδύεται ο Henry Cavill εξομολογείται στην έφηβη κόρη του, τον λόγο ουσιαστικά για τον οποίο χώρισε με τη γυναίκα του και απομακρύνθηκε και από τις δύο. Κυνηγώντας μέσα στο σκοτάδι, για τη δουλειά του, προσπαθώντας να κάνει κάτι καλό για την κοινωνία, είχε συνηθίσει αυτό το σκοτάδι. Και η αγάπη του, ιδίως για την κόρη του, ουσιαστικά τον εμπόδιζαν να κάνει σωστά τη δουλειά του.
Είναι ενδεικτικός αυτός ο μονόλογος των δυνατοτήτων του νεαρού σκηνοθέτη – σεναριογράφου για κάτι καλύτερο αλλά ταυτόχρονα και του γεγονότος ότι μια εντυπωσιακή φράση, που σου μένει στο μυαλό, γιατί μπορείς να την κάνεις εικόνα, δεν αρκεί για να φτιαχτεί μια καλή ταινία. Σαν ένα μέτριο επεισόδιο αστυνομικών σειρών όπως το «Criminal Minds» θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την ταινία. Σκηνοθετικά, δεν μπορεί να ξεφύγει από τηλεοπτικά πλαίσια. Να φταίει το μικρό μπάτζετ; Η απειρία; Η αταλαντοσύνη; Η αμηχανία – που προκύπτει κυρίως από την πολυπλοκότητα αλλά και την «ευκολία» του σεναρίου – δεν καλύπτεται σκηνοθετικά, ενώ και οι ηθοποιοί πασχίζουν η αλήθεια είναι αλλά δεν πείθουν.
Ο Superman της νέας εποχής, Henry Cavill, προσπαθεί να είναι πειστικός στον πιο... ανθρώπινο ρόλο της καριέρας του, αλλά τόσο το σουλούπι του όσο και το σενάριο, δεν τον βοηθάνε. Οι δύο... καράφλες (σόρι γκάις), Ben Kingsley και Stanley Tucci, έχουν σκηνές που φωνάζουν έξω φρενών, αλλά τέτοιοι ρόλοι γι' αυτούς είναι a walk in the park κι εύκολος τρόπος για ακόμα ένα μικρό paycheck. Τον Brendan Fletcher, που υποδύεται τον Σάιμον, ο οποίος κουβαλάει μεγάλο μυστικό, δεν θυμάμαι να τον έχω δει πουθενά αλλού. Ψάχνοντας στο imdb είδα ότι συμμετείχε στην «Επιστροφή» του Iñárritu, μάλλον ό,τι πιο σημαντικό έχει κάνει στη ζωή του σε ότι αφορά την υποκριτική. Η Alexandra Daddario είναι η πιο αδύναμη υποκριτικά από όλους στην ταινία. Καμία σχέση με την εκπληκτική και αξέχαστη εμφάνισή της στον πρώτο κύκλο του «True Detective» - την ερωτική σκηνή της με τον Woody Harelson δεν θα την ξεπεράσουμε ποτέ όμως.
Και η πρώην σύζυγος του Cavill στην ταινία, η Minka Kelly, κάτι μου θύμιζε. Ε, το έψαξα: υποδύεται τη σύζυγο του τραγουδιστή των Maroon 5 στο πολύ ενδιαφέρον βιντεοκλίπ για το τραγούδι του συγκροτήματος, το «One More Night», όπου στο τέλος τον παρατάει τον πυγμάχο πρωταγωνιστή μόνο του με τη γυάλα με το ψάρι – βιντεοκλίπ που σκηνοθέτησε ο – και ηθοποιός μεταξύ των άλλων – Peter Berg! Και η Minka είναι το μοναχοπαίδι του πρώην κιθαρίστα των Aerosmith, του Rick Dufay. Ναι, τόσο λίγα έχω να πω εντέλει για την ταινία αυτή- καθαυτή...
Η υπόθεση: Ο Μάρσαλ είναι αστυνομικός στο τμήμα ανθρωποκτονιών της Μινεάπολις. Είναι χωρισμένος, έχει χάσει την επιμέλεια της έφηβης κόρης του και ο μόνιμός του φόβος είναι μην πάθουν τίποτα τα δύο αυτά αγαπημένα του πρόσωπα. Κατά τη διάρκεια έρευνας ακόμα μίας ανθρωποκτονίας μιας νεαρής γυναίκας, θα πέσει πάνω στον Κούπερ, έναν συνταξιούχο δικαστικό, ο οποίος έχει βάλει στόχο της ζωής του να... ευνουχίσει όσο το δυνατόν περισσότερους παιδόφιλους, με τη βοήθεια της νεαρής και όμορφης Λάρα, την οποία χρησιμοποιεί ως δόλωμα. Όταν η Λάρα εξαφανίζεται, ο Κούπερ ζητά τη βοήθεια της αστυνομίας. Και σε ένα απομονωμένο σπίτι στο δάσος, ο Μάρσαλ θα βρει τη Λάρα, καμιά δεκαριά ακόμα νεαρές γυναίκες φυλακισμένες κι έναν μεσήλικα άνδρα.
Ο άνδρας θα τεθεί υπό κράτηση, αλλά δεν φαίνεται να μπορεί να επικοινωνήσει. Η εξειδικευμένη αστυνομικός Ρέιτσελ θα αρχίσει να τον ανακρίνει – ψυχαναλύει. Θα διαπιστώσει πως ο άνδρας δεν ακούει και πως μάλλον πρόκειται για έναν σχιζοφρενή με πολλαπλές προσωπικότητες, η κυρίαρχη από τις οποίες ονομάζεται Σάιμον. Κι ενώ ο Σάιμον είναι ο βασικός ύποπτος, όχι μόνον δεν σταματάνε οι εξαφανίσεις νεαρών κοριτσιών ενώ ο ίδιος βρίσκεται υπό κράτηση, αλλά δολοφονούνται και αστυνομικοί. Ποια είναι η αλήθεια; Τι κρύβει ο Σάιμον; Θα μπορέσει ο Μάρσαλ να ξεδιαλύνει το μυστήριο;
Η άποψή μας: «Βρίσκεσαι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Με ανοιχτά τα μάτια. Ενώ στην αρχή δεν βλέπεις τίποτα, εντέλει συνηθίζεις κι αρχίζεις να διακρίνεις μέσα στο σκοτάδι. Αν όμως έρθει κάποιος κι αναβοσβήσει το φως, δεν θα μπορείς να δεις τίποτα. Το φως σε τυφλώνει και δεν μπορείς να δεις στο σκοτάδι. Εσύ είσαι αυτό το φως». Στην καλύτερη σκηνή αυτού του μετριότατου, αχρείαστα μπερδεμένου, γεμάτου δάνεια από πολύ καλύτερες ταινίες και με ανατροπές που δεν δικαιολογούνται, αστυνομικού θρίλερ, ο αγχωμένος πατέρας που υποδύεται ο Henry Cavill εξομολογείται στην έφηβη κόρη του, τον λόγο ουσιαστικά για τον οποίο χώρισε με τη γυναίκα του και απομακρύνθηκε και από τις δύο. Κυνηγώντας μέσα στο σκοτάδι, για τη δουλειά του, προσπαθώντας να κάνει κάτι καλό για την κοινωνία, είχε συνηθίσει αυτό το σκοτάδι. Και η αγάπη του, ιδίως για την κόρη του, ουσιαστικά τον εμπόδιζαν να κάνει σωστά τη δουλειά του.
Είναι ενδεικτικός αυτός ο μονόλογος των δυνατοτήτων του νεαρού σκηνοθέτη – σεναριογράφου για κάτι καλύτερο αλλά ταυτόχρονα και του γεγονότος ότι μια εντυπωσιακή φράση, που σου μένει στο μυαλό, γιατί μπορείς να την κάνεις εικόνα, δεν αρκεί για να φτιαχτεί μια καλή ταινία. Σαν ένα μέτριο επεισόδιο αστυνομικών σειρών όπως το «Criminal Minds» θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την ταινία. Σκηνοθετικά, δεν μπορεί να ξεφύγει από τηλεοπτικά πλαίσια. Να φταίει το μικρό μπάτζετ; Η απειρία; Η αταλαντοσύνη; Η αμηχανία – που προκύπτει κυρίως από την πολυπλοκότητα αλλά και την «ευκολία» του σεναρίου – δεν καλύπτεται σκηνοθετικά, ενώ και οι ηθοποιοί πασχίζουν η αλήθεια είναι αλλά δεν πείθουν.
Ο Superman της νέας εποχής, Henry Cavill, προσπαθεί να είναι πειστικός στον πιο... ανθρώπινο ρόλο της καριέρας του, αλλά τόσο το σουλούπι του όσο και το σενάριο, δεν τον βοηθάνε. Οι δύο... καράφλες (σόρι γκάις), Ben Kingsley και Stanley Tucci, έχουν σκηνές που φωνάζουν έξω φρενών, αλλά τέτοιοι ρόλοι γι' αυτούς είναι a walk in the park κι εύκολος τρόπος για ακόμα ένα μικρό paycheck. Τον Brendan Fletcher, που υποδύεται τον Σάιμον, ο οποίος κουβαλάει μεγάλο μυστικό, δεν θυμάμαι να τον έχω δει πουθενά αλλού. Ψάχνοντας στο imdb είδα ότι συμμετείχε στην «Επιστροφή» του Iñárritu, μάλλον ό,τι πιο σημαντικό έχει κάνει στη ζωή του σε ότι αφορά την υποκριτική. Η Alexandra Daddario είναι η πιο αδύναμη υποκριτικά από όλους στην ταινία. Καμία σχέση με την εκπληκτική και αξέχαστη εμφάνισή της στον πρώτο κύκλο του «True Detective» - την ερωτική σκηνή της με τον Woody Harelson δεν θα την ξεπεράσουμε ποτέ όμως.
Και η πρώην σύζυγος του Cavill στην ταινία, η Minka Kelly, κάτι μου θύμιζε. Ε, το έψαξα: υποδύεται τη σύζυγο του τραγουδιστή των Maroon 5 στο πολύ ενδιαφέρον βιντεοκλίπ για το τραγούδι του συγκροτήματος, το «One More Night», όπου στο τέλος τον παρατάει τον πυγμάχο πρωταγωνιστή μόνο του με τη γυάλα με το ψάρι – βιντεοκλίπ που σκηνοθέτησε ο – και ηθοποιός μεταξύ των άλλων – Peter Berg! Και η Minka είναι το μοναχοπαίδι του πρώην κιθαρίστα των Aerosmith, του Rick Dufay. Ναι, τόσο λίγα έχω να πω εντέλει για την ταινία αυτή- καθαυτή...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 10 Οκτωβρίου 2019 από την Tanweer!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική