Η Μεγάλη Νύχτα της Νάπολης
του Claudio Giovannesi. Με τους Francesco Di Napoli, Artem Tkachuk, Alfredo Turitto, Viviana Aprea, Valentina Vannino, Ciro Vecchione, Ciro Pellecchia, Mattia Piano Del Balzo, Pasquale Marotta, Luca Nacarlo, Carmine Pizzo.
La città di Dio
του zerVo (@moviesltd) 
Ο χρόνος είχε σημαδέψει το 2002, όταν ο σημαντικός λατινοαμερικάνος σκηνοθέτης, Fernando Meirelles, αποτύπωνε στο φιλμ του Cidade De Deus, τον σαθρό, παραβατικό και χωρίς καμία ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο κόσμο, που κρύβεται πίσω από την λαμπερή βιτρίνα του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Στο επίκεντρο της ιστορίας του, παιδιά ηλικίας από 8 χρονώ, ίσαμε τινέιτζερς, καθήλωσαν την ματιά του θεατή με την αληθινότητα της προβολής της μοναδικής επιλογής που τους μένει, της παρανομίας, χάρη σε μια ολοκληρωμένη κινηματογραφική άποψη που προτάθηκε για 4 Όσκαρς (σκηνοθεσίας, μοντάζ, φωτογραφίας και διασκευασμένου σεναρίου). Μια παράφραση εκείνης, μιας από τις συγκλονιστικότερες φιλμικές στιγμές του αιώνα που διανύουμε, ορίζει η ταινία Η Μεγάλη Νύχτα της Νάπολης (La Paranza dei Bambini) που ουσιαστικά μεταφέρει την δράση από την πολύβουη Βραζιλιάνικη μητρόπολη, σε μια από τις διασημότερες για το γκακνγστερικό τους υπόβαθρο, περιοχές της Νοτίου Ιταλίας.
Μεγαλωμένος δίχως πατέρα, από μια μάνα που κάνει τα πάντα για να συντηρήσει τόσο εκείνον, όσο και τον μικρότερο αδελφό του, ο δεκαπεντάχρονος Νικόλα αντιλαμβάνεται κάθε ημέρα που κυλά, πως δεν πρόκειται ποτέ του να ξεφύγει από την μιζέρια και την ανέχεια, αν δεν ακολουθήσει το μονοπάτι της εγκληματικότητας, παίρνοντας παράδειγμα από τις πλούσιες ζωές που διάγουν τα ενήλικα στελέχη της Καμόρα. Δίχως καν να έχει χρήματα για να καλύψει τις πιο απλές του ανάγκες, εκείνος και μια φράξια εξίσου απελπισμένων και πάμφτωχων συνομηλίκων του, θα προσεγγίσουν τους πατρόνους της Μαφίας, προκειμένου να τους κάνουν τα θελήματα, για να βγάζουν κι εκείνοι το χαρτζιλίκι τους.
Φέροντας εις πέρας τις πρώτες μικροδουλίτσες και αφού πέρασαν με επιτυχία την δοκιμασία της εμπιστοσύνης, οι ανήλικοι συμμορίτες θα αναλάβουν να καλύψουν πιο ζόρικα και απαιτητικά θελήματα των αφεντικών τους, γεμίζοντας συνάμα τις τσέπες τους με βρώμικο χρήμα, που όμως θα τους γλυκάνει τόσο, όσο χρειάζεται για να βουτήξουν ολοκληρωτικά στον βούρκο της παρανομίας. Η διακίνηση των μικρών πακέτων ναρκωτικών και η είσπραξη του βδομαδιάτικου της προστασίας, πολύ σύντομα θα δώσουν την σκυτάλη στην μεταφορά του βαρύτατου οπλισμού αυτόματων και περίστροφων, για τα ακόμη μεγαλύτερα κόλπα των Μαφιόζων. Και όσο οι τσέπες θα γεμίζουν με λεφτά, που το ξόδεμα τους θα τους μετατρέψει σε σπουδαίους και τρανούς στα τρισάθλια σοκάκια της Νάπολης, τόσο οι Πιράνχας θα έλκονται πιο πολύ από το εύκολου κέρδους, μα γεμάτο απρόβλεπτους κινδύνους, παιχνίδι της αντικανονικότητας.
Από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο της ύπαρξης του, εκεί όπου οι απαίδευτοι και δίχως ίχνος μαθησιακής γνώσης έφηβοι θα αρπάξουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο από το κέντρο της φτωχικής τους συνοικίας, για να το κάψουν πανηγυρίζοντας τον θρίαμβο τους - έξοχη σκηνή, απίθανη εισαγωγή που σε μπάζει μονομιάς στο ζουμί του στόρι - καταλαβαίνει κανείς πως για το επόμενο δίωρο μπροστά του θα ξετυλιχθεί μια ιστορία πολύ σκληρών εικόνων, μυθοπλασίας μεν, που δεν απέχει και πολύ από την κυνική πραγματικότητα. Μια πόλης, όπως η Νάπολη, που βιώνοντας την αδικία των πολλών μέτρων και σταθμών κοινωνικής φροντίδας, ενός κράτους που φροντίζει τους κατέχοντες από το μέσον της επικράτειας του και προς τα πάνω, έχει αποφασίσει να στήσει τον δικό της Νόμο, τον εγκληματικό, που είναι γραμμένος με αίμα πάνω στα καλντερίμια των δυσπρόσιτων στενών της.
Οι κεντρικοί ήρωες της ιστορίας που επιμελείται σκηνοθετικά ο χωρίς ιδιαίτερη προϊστορία στο μεγάλο μήκος, σαραντάχρονος Claudio Giovannesi, είναι παιδάκια, αμούστακα και άμαθα, που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να ασχολούνται με τα μαθήματα τους, ώστε να εξελιχθούν σε χρήσιμους και αγαθούς πολίτες. Τα τριμμένα και γεμάτα μπαλώματα παντελόνια τους, η έλλειψη έστω και των λιγοστών δέκα ευρώ που θα τους επιτρέψουν να βγουν μια νύχτα να διασκεδάσουν, μα το κυριότερο η απαξίωση τους ως προσωπικότητες σε έναν κόσμο που βασιλεύει το περίστροφο, πανεύκολα θα τους οδηγήσουν στην απόφαση να αρματωθούν κι εκείνοι. Κάτω από την εποπτεία των ντόπιων Βαρόνων, που και βέβαια δεν νιώθουν ούτε τις ελάχιστες τύψεις, χρησιμοποιώντας παιδάκια για να φέρουν εις πέρας τις βρομοδουλειές τους.
Βασισμένο στην νουβέλα του Roberto Saviano, γνωστού από το καταπληκτικό Gomorra που όρισε την βάση μιας συγκλονιστικής δημιουργίας στα 2008, με τον ίδιο να συνυπογράφει και το σενάριο, το La Paranza dei Bambini, είναι μια καταγραφή της σύγχρονης πραγματικότητας ενός κόσμου απονιάς και στείρας εκμετάλλευσης, που ούτε καν μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος να φανταστεί πως υφίσταται. Χάρη στο ικανό ντοκιμαντερίστικο παρελθόν του σκηνοθέτη του, το έργο βυθίζει προσεκτικά βήματα τον θεατή του στα άδυτα της Ναπολιτάνικης Μαφίας, εκεί που για τους άπειρους μπόμπιρες τα ινδάλματα τους είναι οι πιστολέρο και οι επαγγελματίες εκτελεστές. Στυγεροί εγκληματίες που τους ξανοίγουν το μονοπάτι της κακίας, λαμπερό και πολύχρωμο μεν, με παράδες και φήμη να στολίζουν το διάβα του, χωρίς όμως κανένας από όλους να έχει συνυπολογίσει τις συνέπειες που είναι απόλυτα βέβαιο θα κληθεί να πληρώσει για να το περπατήσει.
Ανατριχιαστικές εικόνες, ενόσω τα ΑΚ 47 αλλάζουν χεράκια παιδιών, που τις κάνει ακόμη πιο φοβιστικές η γνώση πως τα πάντα είναι παρμένα από αληθινά περιστατικά που συμβαίνουν στα φλεγόμενα δρομάκια της Ριόνε Σανιτά. Εκτός από τους πεπειραμένους ερμηνευτές που υποδύονται ρόλους περιφερειακούς, των μαντρωμένων στελεχών της Καμόρας, των φουκαράδων βιοπαλαιστών που πρώτα πρέπει να βγάλουν το μερίδιο των νταβατζήδων και ύστερα το μεροκάματο, των ταλαίπωρων γονιών που αναγκάζονται να παίξουν σαν άβουλες μαριονέτες το σκληρό παιχνίδι της φαυλότητας, ένα τσούρμο μπόμπιρες, δίνει τον καλύτερο του εαυτό για να δείξει το φιλμ ανταποκρίσιμο της αλήθειας.
Προεξάρχοντος του Francesco Di Napoli, που υποδύεται με δυναμική έμπειρου ερμηνευτή τον Νικόλα, ένα πανέμορφο, αγγελικό πλασματάκι σαν τα κρύα τα νερά, που σταδιακά η πτώση του θα τον μεταβάλλει, ψυχικά και σωματικά σε περιφερόμενο νεκροζώντανο. Και χωρίς την παραμικρή δίοδο διαφυγής από το ρίσκο ανοιχτή, αντιθέτως γνωρίζοντας πως τίποτα πια, τόσο για εκείνον, όσο και για τους συν αυτώ, δεν θα είναι το ίδιο. Επίτευγμα του δημιουργού η απίστευτη χημεία της teen υποκριτικής του ομάδας, που δημιουργεί τον στέρεο πυλώνα εκείνο, ανάπτυξης της ταχύτατης πλοκής, που καθιστά το Piranhas ξεχωριστό ως κινηματογραφικό πόνημα, μα το κυριότερο ως βατήρα μια μακράς σοσιολογικής υπόστασης κουβέντας, γύρω από τον κατακερματισμό της ελπίδας, στην ματιά των νέων μιας σύγχρονης Ευρώπης.
Φέροντας εις πέρας τις πρώτες μικροδουλίτσες και αφού πέρασαν με επιτυχία την δοκιμασία της εμπιστοσύνης, οι ανήλικοι συμμορίτες θα αναλάβουν να καλύψουν πιο ζόρικα και απαιτητικά θελήματα των αφεντικών τους, γεμίζοντας συνάμα τις τσέπες τους με βρώμικο χρήμα, που όμως θα τους γλυκάνει τόσο, όσο χρειάζεται για να βουτήξουν ολοκληρωτικά στον βούρκο της παρανομίας. Η διακίνηση των μικρών πακέτων ναρκωτικών και η είσπραξη του βδομαδιάτικου της προστασίας, πολύ σύντομα θα δώσουν την σκυτάλη στην μεταφορά του βαρύτατου οπλισμού αυτόματων και περίστροφων, για τα ακόμη μεγαλύτερα κόλπα των Μαφιόζων. Και όσο οι τσέπες θα γεμίζουν με λεφτά, που το ξόδεμα τους θα τους μετατρέψει σε σπουδαίους και τρανούς στα τρισάθλια σοκάκια της Νάπολης, τόσο οι Πιράνχας θα έλκονται πιο πολύ από το εύκολου κέρδους, μα γεμάτο απρόβλεπτους κινδύνους, παιχνίδι της αντικανονικότητας.
Από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο της ύπαρξης του, εκεί όπου οι απαίδευτοι και δίχως ίχνος μαθησιακής γνώσης έφηβοι θα αρπάξουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο από το κέντρο της φτωχικής τους συνοικίας, για να το κάψουν πανηγυρίζοντας τον θρίαμβο τους - έξοχη σκηνή, απίθανη εισαγωγή που σε μπάζει μονομιάς στο ζουμί του στόρι - καταλαβαίνει κανείς πως για το επόμενο δίωρο μπροστά του θα ξετυλιχθεί μια ιστορία πολύ σκληρών εικόνων, μυθοπλασίας μεν, που δεν απέχει και πολύ από την κυνική πραγματικότητα. Μια πόλης, όπως η Νάπολη, που βιώνοντας την αδικία των πολλών μέτρων και σταθμών κοινωνικής φροντίδας, ενός κράτους που φροντίζει τους κατέχοντες από το μέσον της επικράτειας του και προς τα πάνω, έχει αποφασίσει να στήσει τον δικό της Νόμο, τον εγκληματικό, που είναι γραμμένος με αίμα πάνω στα καλντερίμια των δυσπρόσιτων στενών της.
Οι κεντρικοί ήρωες της ιστορίας που επιμελείται σκηνοθετικά ο χωρίς ιδιαίτερη προϊστορία στο μεγάλο μήκος, σαραντάχρονος Claudio Giovannesi, είναι παιδάκια, αμούστακα και άμαθα, που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να ασχολούνται με τα μαθήματα τους, ώστε να εξελιχθούν σε χρήσιμους και αγαθούς πολίτες. Τα τριμμένα και γεμάτα μπαλώματα παντελόνια τους, η έλλειψη έστω και των λιγοστών δέκα ευρώ που θα τους επιτρέψουν να βγουν μια νύχτα να διασκεδάσουν, μα το κυριότερο η απαξίωση τους ως προσωπικότητες σε έναν κόσμο που βασιλεύει το περίστροφο, πανεύκολα θα τους οδηγήσουν στην απόφαση να αρματωθούν κι εκείνοι. Κάτω από την εποπτεία των ντόπιων Βαρόνων, που και βέβαια δεν νιώθουν ούτε τις ελάχιστες τύψεις, χρησιμοποιώντας παιδάκια για να φέρουν εις πέρας τις βρομοδουλειές τους.
Βασισμένο στην νουβέλα του Roberto Saviano, γνωστού από το καταπληκτικό Gomorra που όρισε την βάση μιας συγκλονιστικής δημιουργίας στα 2008, με τον ίδιο να συνυπογράφει και το σενάριο, το La Paranza dei Bambini, είναι μια καταγραφή της σύγχρονης πραγματικότητας ενός κόσμου απονιάς και στείρας εκμετάλλευσης, που ούτε καν μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος να φανταστεί πως υφίσταται. Χάρη στο ικανό ντοκιμαντερίστικο παρελθόν του σκηνοθέτη του, το έργο βυθίζει προσεκτικά βήματα τον θεατή του στα άδυτα της Ναπολιτάνικης Μαφίας, εκεί που για τους άπειρους μπόμπιρες τα ινδάλματα τους είναι οι πιστολέρο και οι επαγγελματίες εκτελεστές. Στυγεροί εγκληματίες που τους ξανοίγουν το μονοπάτι της κακίας, λαμπερό και πολύχρωμο μεν, με παράδες και φήμη να στολίζουν το διάβα του, χωρίς όμως κανένας από όλους να έχει συνυπολογίσει τις συνέπειες που είναι απόλυτα βέβαιο θα κληθεί να πληρώσει για να το περπατήσει.
Ανατριχιαστικές εικόνες, ενόσω τα ΑΚ 47 αλλάζουν χεράκια παιδιών, που τις κάνει ακόμη πιο φοβιστικές η γνώση πως τα πάντα είναι παρμένα από αληθινά περιστατικά που συμβαίνουν στα φλεγόμενα δρομάκια της Ριόνε Σανιτά. Εκτός από τους πεπειραμένους ερμηνευτές που υποδύονται ρόλους περιφερειακούς, των μαντρωμένων στελεχών της Καμόρας, των φουκαράδων βιοπαλαιστών που πρώτα πρέπει να βγάλουν το μερίδιο των νταβατζήδων και ύστερα το μεροκάματο, των ταλαίπωρων γονιών που αναγκάζονται να παίξουν σαν άβουλες μαριονέτες το σκληρό παιχνίδι της φαυλότητας, ένα τσούρμο μπόμπιρες, δίνει τον καλύτερο του εαυτό για να δείξει το φιλμ ανταποκρίσιμο της αλήθειας.
Προεξάρχοντος του Francesco Di Napoli, που υποδύεται με δυναμική έμπειρου ερμηνευτή τον Νικόλα, ένα πανέμορφο, αγγελικό πλασματάκι σαν τα κρύα τα νερά, που σταδιακά η πτώση του θα τον μεταβάλλει, ψυχικά και σωματικά σε περιφερόμενο νεκροζώντανο. Και χωρίς την παραμικρή δίοδο διαφυγής από το ρίσκο ανοιχτή, αντιθέτως γνωρίζοντας πως τίποτα πια, τόσο για εκείνον, όσο και για τους συν αυτώ, δεν θα είναι το ίδιο. Επίτευγμα του δημιουργού η απίστευτη χημεία της teen υποκριτικής του ομάδας, που δημιουργεί τον στέρεο πυλώνα εκείνο, ανάπτυξης της ταχύτατης πλοκής, που καθιστά το Piranhas ξεχωριστό ως κινηματογραφικό πόνημα, μα το κυριότερο ως βατήρα μια μακράς σοσιολογικής υπόστασης κουβέντας, γύρω από τον κατακερματισμό της ελπίδας, στην ματιά των νέων μιας σύγχρονης Ευρώπης.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 26 Σεπτεμβρίου 2019 από την Rosebud 21!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική