του Nick Hamm. Με τους Lee Pace, Jason Sudeikis, Corey Stoll, Judy Greer, Isabel Arraiza, Michael Cudlitz, Erin Moriarty, Justin Bartha, Iddo Goldberg, Tara Summers, Jamey Sheridan.
Δείξε μου το φίλο σου...
του zerVo (@moviesltd)
Η σχέση μου με τα αυτοκίνητα, ειδικά με τα ακριβά πολυτελή, είναι μηδενική. Συνεπώς πέρα από το να οδηγώ το, επί είκοσι ήδη έτη και για ακόμη άλλα τόσα προβλέπω, δικό μου, έχω πλήρη άγνοια για το ποια φίρμα είναι σπουδαία και τα αμάξια της καταφέρνουν τις κορυφαίες επιδόσεις. Την φίρμα De Lorean δε, που θεωρείται τόσο σπουδαία και θρυλική, ούτε καν θα την είχα ακουστά, αν δεν είχε υπάρξει το μυθικό Back To The Future του Zemeckis. Που στήριζε όλη του την σεναριακή ύπαρξη στην εντυπωσιακής όψης κατακόκκινη σπορ κούρσα, άσχετα αν στην ματιά του αδαή, η μάρκα της δεν έπαιζε και τον μεγαλύτερο ρόλο. Μια μάρκα που έχει γράψει ιστορία στα χρονικά της αμερικάνικης μηχανοκίνησης, όπως όμως και τα παραβατικά πεπραγμένα του δημιουργού της, που την ιστορία του μαθαίνουμε μέσα από τα καρέ της ταχύτατης περιπέτειας Driven.
1977. Έχοντας μόλις συλληφθεί από τους Ομοσπονδιακούς, συν γυναιξί και τέκνοις, σε μικρό περιφερειακό αεροδρόμιο της χώρας, με ένα ολόκληρο φορτίο κοκαΐνης κρυμμένο στα φτερά του δικινητήριου Τσέσνα, ο πιλότος και διακινητής ναρκωτικών από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, Τζιμ Χόφμαν, θα βρεθεί μπροστά σε ένα τεράστιο δίλημμα. Ή να συνεχίσει το υπόλοιπο της ζωής του πίσω από τα κάγκελα ή να λειτουργήσει ως πληροφοριοδότης του FBI, κερδίζοντας κατά αυτό τον τρόπο την ελευθερία του. Αποφασίζοντας - πανεύκολα - την δεύτερη επιλογή, θα μετακομίσει με την οικογένεια του, κάτω από από την προστασία των feds, σε πανάκριβο προάστιο της Νότιας Καλιφόρνια, έχοντας λάβει την εντολή να παγιδεύσει τον πρώην συνεργάτη και βαρόνο του καρτέλ, Χέτρικ.
Εκεί που προς τεράστια έκπληξη του, θα γνωρίσει ως τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, τον λαμπερό δισεκατομμυριούχο Τζον Ντελόριαν, κορυφαίο μηχανικό και ιδρυτή της περιβόητης φίρμας αυτοκινήτων, αναπτύσσοντας μαζί του μια σχέση, παραπάνω από την απλή γειτονική. Αφού ο Τζιμ θα μαγευτεί από τον χλιδάτο τρόπο ζωής αλλά και την ευστροφία στην μέθοδο της σκέψης του καινούργιου του φίλου, την ίδια στιγμή που ο Τζον, θα γοητευτεί από την ανθρώπινη ειλικρίνεια του χαρακτήρα του (στα χαρτιά και μόνο) αερομεταφορέα. Κι έχοντας βάλει σκοπό, να δημιουργήσει το απόλυτο αυτοκίνητο, κατά πως το έχει ζωγραφίσει στο μυαλό του, στην αναζήτηση του απαιτούμενου κεφαλαίου, δεν θα διστάσει να διαβεί την κόκκινη γραμμή της παρανομίας. Εκεί που χωρίς να το περιμένει, στο πρόσωπο του πολυλογά Χόφμαν, θα βρει έναν ανέλπιστο σύμμαχο.
Ωπ! Με ένα σμπάρο δηλαδή, δύο τρυγόνια για την Δίωξη, που εκτός από τον πρώτο και βασικό ύποπτο, έχει μπροστά της να αποκαλύψει ένα λαβράκι και μάλιστα τόσο ονομαστό. Το μόνο που απομένει είναι το καλωδιωμένο καρφί, να εξαργυρώσει τα οφέλη που του πρόσφεραν οι αστυνομικές αρχές, στέλνοντας πακέτο και τον όλο και πιο στενότατο, κάθε μέρα που περνά, νέο κολλητό του. Το ζήτημα είναι αν θα υπερισχύσει στις επιλογές του προβληματισμένου, ακόμη κι αν δεν το δείχνει, informer, το συναίσθημα της αλληλεγγύης προς το πρόσωπο του Ντελόριαν ή αυτό της ανάγκης, να παραμείνει εκείνος και τα αγαπημένα του πρόσωπα έξω από την φυλακή.
Δεν την γνώριζα καν την ταλαιπωρία του με τον Νόμο του φημισμένου σχεδιαστή, δεδηλωμένου κοσμοπολίτη και πάμπλουτου καλοπερασάκια, αν και με δυο, τρία χτυπήματα στο google, μπορεί ο καθένας πλέον να πάρει την πληροφορία που του λείπει. Με αφορμή λοιπόν αυτή την δικαστική Υπόθεση Ντελόριαν, ο αξιόλογος αν και όχι τόσο αναγνωρισμένος διεθνώς σκηνοθέτης, Nick Hamm - στην χώρα μας έχει προβληθεί, μόνο φεστιβαλικά εξ όσων θυμάμαι, το Killing Bono - στήνει ένα φιλμ που απορροφά δεδομένα από την πραγματικότητα, διανθίζοντας το με στοιχεία δραματουργικά, έχοντας σαν πυξίδα του, περιέργως, το κέφι. Ούτε αγωνιώδες θρίλερ να του βγει το μαγείρεμα, ούτε τίποτα δακρύβρεχτη μιζέρια, κλειστοφοβική, κινούμενη στους τέσσερις τοίχους του κορτ.
Με σενάριο που επιθυμεί να μοιάσει όσο το δυνατόν περισσότερο στο (ιδίου ύφους, μα το κυριότερο πανομοιότυπης, ηλιόλουστης απεικονιστικής χροιάς) πολύ καλό American Made, το Driven, με κέφι και ευθυμία, επιχειρεί να σχεδιάσει τους δύο, εκ διαμέτρου αντίθετους στα πάντα, χαρακτήρες της πλοκής, προβάλλοντας τους μέσα από τα μάτια του κανάγια της ιστορίας. Που εκ πρώτης όψης δείχνει αδίστακτος, δεν λογίζει οικογένεια μπροστά στο κέρδος, δεν καταλαβαίνει από δεσμούς φιλίας προκειμένου να επιβιώσει και όμως, σταθερά μοιάζει συμπαθής προς όλους, νομίμους και παρανόμους.
Το πρόβλημα είναι πως όλο αυτό το πολύχρωμο και disco μπιτάτο πανηγύρι, δεν καταφέρνει εντέλει να πείσει για τον ρεαλισμό των περσόνων του, αφού ουδείς τους - εκτός ίσως από την σύζυγο του πιλότου, που αποδίδει η πάντα έξοχη ρολίστα Judy Greer, έχοντας σαν θηλυκό αντίπαλον δέος την μαντάμ πλούσια, γουάου Ρικάνα Isabel Arraiza - μπορεί να σταθεί ως μη παρατραβηγμένος. Με αποτέλεσμα να μην γίνεται κάποιος να πιστέψει πως εισέβαλε τόσο άνετα στην καθημερινότητα ενός μεγαλοφυή Κροίσου - άνετος και αριστοκρατικός ο Lee Pace - ένας πονηρός, πανούργος, διπρόσωπος παπατζής, που τον ερμηνεύει με το γνώριμα κωμικό του χαμογελάκι ο αξιοπρεπής Jason Sudeikis. Βγάζοντας μέσα από τον ρόλο του con artist, την απαιτούμενη ευφορία που επιζητά ο τελειομανής πλούσιος, ψάχνοντας ένα στήριγμα, που στην θεωρία δεν τον κοιτάζει μόνο στην τσέπη. Υπερβολικό, ακραίο, αλλά βλέπεται πολύ ευχάριστα ως κομψή αναπαράσταση της εποχής και μονορούφι. Και παρά τον παραπλανητικό τίτλο της εγχώριας διανομής, που μάλλον κανείς τους δεν το παρακολούθησε πριν τον αποφασίσει...
Εκεί που προς τεράστια έκπληξη του, θα γνωρίσει ως τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, τον λαμπερό δισεκατομμυριούχο Τζον Ντελόριαν, κορυφαίο μηχανικό και ιδρυτή της περιβόητης φίρμας αυτοκινήτων, αναπτύσσοντας μαζί του μια σχέση, παραπάνω από την απλή γειτονική. Αφού ο Τζιμ θα μαγευτεί από τον χλιδάτο τρόπο ζωής αλλά και την ευστροφία στην μέθοδο της σκέψης του καινούργιου του φίλου, την ίδια στιγμή που ο Τζον, θα γοητευτεί από την ανθρώπινη ειλικρίνεια του χαρακτήρα του (στα χαρτιά και μόνο) αερομεταφορέα. Κι έχοντας βάλει σκοπό, να δημιουργήσει το απόλυτο αυτοκίνητο, κατά πως το έχει ζωγραφίσει στο μυαλό του, στην αναζήτηση του απαιτούμενου κεφαλαίου, δεν θα διστάσει να διαβεί την κόκκινη γραμμή της παρανομίας. Εκεί που χωρίς να το περιμένει, στο πρόσωπο του πολυλογά Χόφμαν, θα βρει έναν ανέλπιστο σύμμαχο.
Ωπ! Με ένα σμπάρο δηλαδή, δύο τρυγόνια για την Δίωξη, που εκτός από τον πρώτο και βασικό ύποπτο, έχει μπροστά της να αποκαλύψει ένα λαβράκι και μάλιστα τόσο ονομαστό. Το μόνο που απομένει είναι το καλωδιωμένο καρφί, να εξαργυρώσει τα οφέλη που του πρόσφεραν οι αστυνομικές αρχές, στέλνοντας πακέτο και τον όλο και πιο στενότατο, κάθε μέρα που περνά, νέο κολλητό του. Το ζήτημα είναι αν θα υπερισχύσει στις επιλογές του προβληματισμένου, ακόμη κι αν δεν το δείχνει, informer, το συναίσθημα της αλληλεγγύης προς το πρόσωπο του Ντελόριαν ή αυτό της ανάγκης, να παραμείνει εκείνος και τα αγαπημένα του πρόσωπα έξω από την φυλακή.
Δεν την γνώριζα καν την ταλαιπωρία του με τον Νόμο του φημισμένου σχεδιαστή, δεδηλωμένου κοσμοπολίτη και πάμπλουτου καλοπερασάκια, αν και με δυο, τρία χτυπήματα στο google, μπορεί ο καθένας πλέον να πάρει την πληροφορία που του λείπει. Με αφορμή λοιπόν αυτή την δικαστική Υπόθεση Ντελόριαν, ο αξιόλογος αν και όχι τόσο αναγνωρισμένος διεθνώς σκηνοθέτης, Nick Hamm - στην χώρα μας έχει προβληθεί, μόνο φεστιβαλικά εξ όσων θυμάμαι, το Killing Bono - στήνει ένα φιλμ που απορροφά δεδομένα από την πραγματικότητα, διανθίζοντας το με στοιχεία δραματουργικά, έχοντας σαν πυξίδα του, περιέργως, το κέφι. Ούτε αγωνιώδες θρίλερ να του βγει το μαγείρεμα, ούτε τίποτα δακρύβρεχτη μιζέρια, κλειστοφοβική, κινούμενη στους τέσσερις τοίχους του κορτ.
Με σενάριο που επιθυμεί να μοιάσει όσο το δυνατόν περισσότερο στο (ιδίου ύφους, μα το κυριότερο πανομοιότυπης, ηλιόλουστης απεικονιστικής χροιάς) πολύ καλό American Made, το Driven, με κέφι και ευθυμία, επιχειρεί να σχεδιάσει τους δύο, εκ διαμέτρου αντίθετους στα πάντα, χαρακτήρες της πλοκής, προβάλλοντας τους μέσα από τα μάτια του κανάγια της ιστορίας. Που εκ πρώτης όψης δείχνει αδίστακτος, δεν λογίζει οικογένεια μπροστά στο κέρδος, δεν καταλαβαίνει από δεσμούς φιλίας προκειμένου να επιβιώσει και όμως, σταθερά μοιάζει συμπαθής προς όλους, νομίμους και παρανόμους.
Το πρόβλημα είναι πως όλο αυτό το πολύχρωμο και disco μπιτάτο πανηγύρι, δεν καταφέρνει εντέλει να πείσει για τον ρεαλισμό των περσόνων του, αφού ουδείς τους - εκτός ίσως από την σύζυγο του πιλότου, που αποδίδει η πάντα έξοχη ρολίστα Judy Greer, έχοντας σαν θηλυκό αντίπαλον δέος την μαντάμ πλούσια, γουάου Ρικάνα Isabel Arraiza - μπορεί να σταθεί ως μη παρατραβηγμένος. Με αποτέλεσμα να μην γίνεται κάποιος να πιστέψει πως εισέβαλε τόσο άνετα στην καθημερινότητα ενός μεγαλοφυή Κροίσου - άνετος και αριστοκρατικός ο Lee Pace - ένας πονηρός, πανούργος, διπρόσωπος παπατζής, που τον ερμηνεύει με το γνώριμα κωμικό του χαμογελάκι ο αξιοπρεπής Jason Sudeikis. Βγάζοντας μέσα από τον ρόλο του con artist, την απαιτούμενη ευφορία που επιζητά ο τελειομανής πλούσιος, ψάχνοντας ένα στήριγμα, που στην θεωρία δεν τον κοιτάζει μόνο στην τσέπη. Υπερβολικό, ακραίο, αλλά βλέπεται πολύ ευχάριστα ως κομψή αναπαράσταση της εποχής και μονορούφι. Και παρά τον παραπλανητικό τίτλο της εγχώριας διανομής, που μάλλον κανείς τους δεν το παρακολούθησε πριν τον αποφασίσει...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 15 Αυγούστου 2019 από την Spentzos Films!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική