Booksmart
της Olivia Wilde. Με τους Beanie Feldstein, Kaitlyn Dever, Jessica Williams, Lisa Kudrow, Will Forte, Jason Sudeikis, Billie Lourd, Diana Silvers, Skyler Gisondo, Molly Gordon, Noah Galvin.
Άντε, καλοί πολίτες!
του zerVo (@moviesltd) 
Η αλήθεια είναι πως ποτέ μου δεν κατανόησα τον σαφή λόγο αυτού του τόσο μεγάλου πανηγυριού, που συνοδεύει την ημέρα της αποφοίτησης από το Λύκειο. Και που εκτιμώ πως στα μέρη μας που η κατάσταση είναι κάπως πιο συνειδητοποιημένη, μάλλον προς το στενόχωρη φαντάζει αυτή η στιγμή, που τελεύει οριστικά η ανεμελιά, καθώς την επαύριο, ξεκινούν τα πραγματικά ζόρια, αφού ακόμη και στην τριτοβάθμια να συνεχίσει ο σπουδαστής, αν δεν είναι της φάσης "όλα πληρωμένα", όλο και κάποιον δίσκο θα αναγκαστεί να κρατήσει για να σερβίρει, μπας και βγάλει το χαρτζιλίκι του. Εννοείται πως οι ταρατατζούμ Αμερικάνοι, που πετούν σκούφιες με το παραμικρό, θεωρούν ετούτη την ημέρα, σχεδόν εφάμιλλη της γέννησης τους: Τι χοροεσπερίδες, τι γιορτές, τι ομιλίες, τι καπέλα στον αέρα και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Τέλος πάντων στην καρδιά αυτής ακριβώς της κόκκινης γραμμής, που στο εφεξής της το υποκείμενο νοείται πλέον ως ενήλικο, μας μεταφέρει η πειραγμένη ίντι νεανική κομεντί Booksmart, που αν μη τι άλλο, πέραν της δίχως σπουδαίο λόγο (όπως προείπα) θεματικής βάσης της, μοιάζει κάπως ενδιαφέρουσα.
Τελευταία ημέρα στο σχολειό, εντός ολίγου το κουδούνι θα κτυπήσει για ύστατη φορά και οι μαθητές που πέρασαν τόσα χρόνια αντάμα κάτω από την ίδια στέγη, αναγκαστικά θα χαιρετηθούν ώστε να τραβήξει ο καθένας τον δρόμο του. Ανάμεσα τους και οι κολλητές από τα μικράτα τους, οι άριστες σε όλο τον καιρό των σπουδών τους, Έιμι και Μόλλυ, που χάρη στις αμέτρητες ώρες διαβάσματος που έχουν ρίξει, έχουν γίνει αποδεκτές από τα καλύτερα και πιο έγκυρα πανεπιστήμια της χώρας. Ναι, μόνο που το ίδιο στην ουσία αποτέλεσμα ισχύει και για μαθητές πολύ πιο μέτριους, που δεν πήραν ποτέ τους είκοσι, ούτε υπήρξαν επιμελείς, να έχουν στο τσεπάκι τους το πολυπόθητο "ναι" από κολέγια ονομαστά και με εγγυημένο επαγγελματικό μέλλον.
Τσατισμένες που μπήκαν στην ίδια μοίρα με τα "κούτσουρα", οι αποτραβηγμένες από κάθε είδους μαθητικό ξεφάντωμα, λόγω διαβάσματος, κοπέλες, θα πάρουν την μεγάλη απόφαση να το ρίξουν επιτέλους έξω, να ξεδώσουν για πρώτη φορά πραγματικά στην νεαρή τους ζωή, να κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που επιβάλει ο κανόνας του τέλειου. Και ποια καλύτερη ευκαιρία από αυτή που τα τους δοθεί, να παραβρεθούν στο πάρτι αποφοίτησης, που διοργανώνει ο μορφονιός, όσο και μάλλον χαζός, της τάξης, Νικ, όπου αναμένεται να γίνει χαμός. Μόνο που τα δύο εφηβάκια ως ακάλεστες στην φιέστα, ούτε καν γνωρίζουν τον τόπο διεξαγωγής της. Και δεν είναι και τόσο εύκολο να τον εντοπίσουν, μη έχοντας επαφή, έστω με έναν συμμαθητή τους...
Αγαθούλι το θεμέλιο του σεναρίου για να λέμε του στραβού το δίκιο. Οκ, δεν ξέρεις where is the party, δεν νοείται όμως σε τωρινές ημέρες που τα κινητά δίνουν και παίρνουν, να μην έχεις καταχωρημένο στην μνήμη, έστω κάποιον αριθμό τηλεφώνου ενός συνομηλίκου. Κι ας μην τον χωνεύεις, έτσι για πρώτη ανάγκη. Για να μην επεκταθώ στα σόσιαλ μίντια, που από εκεί μπορείς να μάθεις τα πάντα, αλλά άντε κλείνω τα μάτια, ενόψει της περιπέτειας που πρέπει να βιώσουν οι κορασίδες ωσότου να μάθουν την αντρέσα της γιορτής. Και εδώ μιλούμε για πραγματική Οδύσσεια, καθώς σκαστές (φυσικά) από τα σπιτικά τους, θα αναγκαστούν να συμμετάσχουν στο αντι-πάρτι του πλούσιου, καλοσυνάτου, μα ελάχιστα δημοφιλούς στην μαθητική παροικία Τζάρεντ, να πάρουν μέρος στο εκκεντρικό καρναβάλι που έχουν στήσει τα πιο καλλιτεχνικά πνεύματα της Class του 19, να απειλήσουν πιτσαδόρο - διανομέα προκειμένου να μάθουν που μοίρασε τα αμέτρητα λαχταριστά κουτιά, αλλά και να ταξιδέψουν ολάκερη την πόλη, μέσα στο ούμπερ που οδηγεί ο Λυκειάρχης τους, ο οποίος τα βράδια ντύνεται σοφέρ για να βγάλει πέντε δολάρια παραπάνω.
Της ξέφρενης αυτής τους διαδρομής στα σκοτάδια του Λος Άντζελες, ακολουθεί βέβαια το δεύτερο ημίχρονο όπου λαμβάνει χώρα μέσα στο μισοδιαλυμένο σπιτικό - έδρα του πάρτι, εκεί που επικρατεί κυριολεκτικά πανικός, εκεί όμως που τα κοριτσόπουλα θα φάνε και την πρώτη adult σφαλιάρα τους, που θα τις προσγειώσει στον κανονικό κόσμο. Παρατραβηγμένα μοιάζουν (και είναι) τα αστεία που χρησιμοποιεί για να αποδώσει με όσο περισσότερη ζωντάνια γίνεται, μέσα στο αλλόκοτο σκηνικό που δένει την ιστορία της, η (υπεργκόμενα, με τα γατίσα μάτια) Olivia Wilde, ηθοποιός της γενιάς του μιλένιουμ, που με το Booksmart περνά για πρώτη φορά πίσω από την κάμερα. Και ενδεχόμενα το ταλέντο της να γέρνει προς το ντιρεκτοριλίκι, καθώς εδώ με ελάχιστους παράδες, αλλά με αρκετή έμπνευση στην δόμηση των σκηνών, δεν τα πηγαίνει καθόλου άσχημα, αντιθέτως προσφέρει κάποιες εικόνες που θα τις αποκαλούσες και εξαιρετικές. Και που εννοείται δεν είναι εκείνες που κυριαρχούν οι χοντράδες, οι εξυπνάδες και οι υπερβολές, μα αυτές που υπερισχύει το πηγαίο, λυρικό συναίσθημα.
Στο (καρά)ανεξάρτητο παρθενικό πόνημα της, που τα πήγε περίφημα σε φεστιβάλ σαν του SXSW, η Νεοϋορκέζα, έχει την τύχη να συνεργαστεί με δύο αληθινά εικοσάχρονα ταλεντάκια, που δίχως ίχνος ωραιοπάθειας, κερδίζουν σχεδόν άμεσα την συμπάθεια του κοινού. Η τροφαντούλα Beanie Feldstein, με κατάτι στην ζυγαριά περισσότερο πρωταγωνιστικό χρόνο, παίζει την εγωίστρια, επιβλητική, τελειομανή, αλλά και συννεφιασμένη Μόλλυ, ενώ η Kaitlyn Dever αποδίδει με πιο χαμηλούς τόνους, την υποτακτική, συνεσταλμένη, εξίσου ζορισμένη για τα μάτια του ξανθού αγοροκόριτσου (μάλλον άτοπη η λέζμπο παρένθεση) Έιμι. Δυο ονόματα που σίγουρα τα κρατούμε στο κιτάπι, ως υποκριτικές ελπίδες για το μέλλον, ενθυμούμενοι πως το βασικό πρωταγωνιστικό βήμα τους το έπραξαν στο Booksmart. Ένα κεφάτο, υστερικών, ανά περιόδους, διαθέσεων φιλμάκι που δεν ενθουσιάζει μεν, αλλά με γοητευτικό τρόπο δεν αφήνει ποτέ την ματιά του θεατή του, να αποτραβηχτεί. Κι αυτό από μόνο του, είναι ένα πολύ σημαντικό κέρδος.
Τσατισμένες που μπήκαν στην ίδια μοίρα με τα "κούτσουρα", οι αποτραβηγμένες από κάθε είδους μαθητικό ξεφάντωμα, λόγω διαβάσματος, κοπέλες, θα πάρουν την μεγάλη απόφαση να το ρίξουν επιτέλους έξω, να ξεδώσουν για πρώτη φορά πραγματικά στην νεαρή τους ζωή, να κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που επιβάλει ο κανόνας του τέλειου. Και ποια καλύτερη ευκαιρία από αυτή που τα τους δοθεί, να παραβρεθούν στο πάρτι αποφοίτησης, που διοργανώνει ο μορφονιός, όσο και μάλλον χαζός, της τάξης, Νικ, όπου αναμένεται να γίνει χαμός. Μόνο που τα δύο εφηβάκια ως ακάλεστες στην φιέστα, ούτε καν γνωρίζουν τον τόπο διεξαγωγής της. Και δεν είναι και τόσο εύκολο να τον εντοπίσουν, μη έχοντας επαφή, έστω με έναν συμμαθητή τους...
Αγαθούλι το θεμέλιο του σεναρίου για να λέμε του στραβού το δίκιο. Οκ, δεν ξέρεις where is the party, δεν νοείται όμως σε τωρινές ημέρες που τα κινητά δίνουν και παίρνουν, να μην έχεις καταχωρημένο στην μνήμη, έστω κάποιον αριθμό τηλεφώνου ενός συνομηλίκου. Κι ας μην τον χωνεύεις, έτσι για πρώτη ανάγκη. Για να μην επεκταθώ στα σόσιαλ μίντια, που από εκεί μπορείς να μάθεις τα πάντα, αλλά άντε κλείνω τα μάτια, ενόψει της περιπέτειας που πρέπει να βιώσουν οι κορασίδες ωσότου να μάθουν την αντρέσα της γιορτής. Και εδώ μιλούμε για πραγματική Οδύσσεια, καθώς σκαστές (φυσικά) από τα σπιτικά τους, θα αναγκαστούν να συμμετάσχουν στο αντι-πάρτι του πλούσιου, καλοσυνάτου, μα ελάχιστα δημοφιλούς στην μαθητική παροικία Τζάρεντ, να πάρουν μέρος στο εκκεντρικό καρναβάλι που έχουν στήσει τα πιο καλλιτεχνικά πνεύματα της Class του 19, να απειλήσουν πιτσαδόρο - διανομέα προκειμένου να μάθουν που μοίρασε τα αμέτρητα λαχταριστά κουτιά, αλλά και να ταξιδέψουν ολάκερη την πόλη, μέσα στο ούμπερ που οδηγεί ο Λυκειάρχης τους, ο οποίος τα βράδια ντύνεται σοφέρ για να βγάλει πέντε δολάρια παραπάνω.
Της ξέφρενης αυτής τους διαδρομής στα σκοτάδια του Λος Άντζελες, ακολουθεί βέβαια το δεύτερο ημίχρονο όπου λαμβάνει χώρα μέσα στο μισοδιαλυμένο σπιτικό - έδρα του πάρτι, εκεί που επικρατεί κυριολεκτικά πανικός, εκεί όμως που τα κοριτσόπουλα θα φάνε και την πρώτη adult σφαλιάρα τους, που θα τις προσγειώσει στον κανονικό κόσμο. Παρατραβηγμένα μοιάζουν (και είναι) τα αστεία που χρησιμοποιεί για να αποδώσει με όσο περισσότερη ζωντάνια γίνεται, μέσα στο αλλόκοτο σκηνικό που δένει την ιστορία της, η (υπεργκόμενα, με τα γατίσα μάτια) Olivia Wilde, ηθοποιός της γενιάς του μιλένιουμ, που με το Booksmart περνά για πρώτη φορά πίσω από την κάμερα. Και ενδεχόμενα το ταλέντο της να γέρνει προς το ντιρεκτοριλίκι, καθώς εδώ με ελάχιστους παράδες, αλλά με αρκετή έμπνευση στην δόμηση των σκηνών, δεν τα πηγαίνει καθόλου άσχημα, αντιθέτως προσφέρει κάποιες εικόνες που θα τις αποκαλούσες και εξαιρετικές. Και που εννοείται δεν είναι εκείνες που κυριαρχούν οι χοντράδες, οι εξυπνάδες και οι υπερβολές, μα αυτές που υπερισχύει το πηγαίο, λυρικό συναίσθημα.
Στο (καρά)ανεξάρτητο παρθενικό πόνημα της, που τα πήγε περίφημα σε φεστιβάλ σαν του SXSW, η Νεοϋορκέζα, έχει την τύχη να συνεργαστεί με δύο αληθινά εικοσάχρονα ταλεντάκια, που δίχως ίχνος ωραιοπάθειας, κερδίζουν σχεδόν άμεσα την συμπάθεια του κοινού. Η τροφαντούλα Beanie Feldstein, με κατάτι στην ζυγαριά περισσότερο πρωταγωνιστικό χρόνο, παίζει την εγωίστρια, επιβλητική, τελειομανή, αλλά και συννεφιασμένη Μόλλυ, ενώ η Kaitlyn Dever αποδίδει με πιο χαμηλούς τόνους, την υποτακτική, συνεσταλμένη, εξίσου ζορισμένη για τα μάτια του ξανθού αγοροκόριτσου (μάλλον άτοπη η λέζμπο παρένθεση) Έιμι. Δυο ονόματα που σίγουρα τα κρατούμε στο κιτάπι, ως υποκριτικές ελπίδες για το μέλλον, ενθυμούμενοι πως το βασικό πρωταγωνιστικό βήμα τους το έπραξαν στο Booksmart. Ένα κεφάτο, υστερικών, ανά περιόδους, διαθέσεων φιλμάκι που δεν ενθουσιάζει μεν, αλλά με γοητευτικό τρόπο δεν αφήνει ποτέ την ματιά του θεατή του, να αποτραβηχτεί. Κι αυτό από μόνο του, είναι ένα πολύ σημαντικό κέρδος.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Ιουνίου 2019 από την Odeon!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική