Movies Ltd

Όλα για το παιδί μιας άλλης...

του zerVo (@moviesltd)

Βάσανο. Δεν μπορώ να γνωρίζω τα κίνητρα αυτού του είδους της δοκιμασίας που στέλνει ο Μεγαλοδύναμος, στα ζευγάρια εκείνα που δυσκολεύονται έως και αδυνατούν να τεκνοποιήσουν. Αδυναμία που πολλές φορές φτάνει μέχρι και τα όρια της παράνοιας, στην απόκτηση ενός παιδιού παντί τρόπω, αφού ακόμη και οι συνθήκες υιοθεσίας, σε αρκετά κράτη, όπως τις έχουν ορίσει οι κατά τόπους σοσιολογικού χαρακτήρα επιτροπές, έχουν δυσκολέψει σημαντικά την διαδικασία της αναδοχής. Το θέμα υπαρκτότατο, κατά βάση στις δυτικές και πιο εξελιγμένες κοινωνίες, έχει αρχίσει να απασχολεί έντονα και το σινεμά. Μια πολύ αξιόλογη Γαλλική ταινία που παρακολουθήσαμε πρόσφατα στο ανοιξιάτικο φεστιβάλ, το ευαίσθητο Pupille, που ασχολείται με την ιδιαίτερων καταστάσεων μητρότητα, δίνει την σκυτάλη στο νοτιοαμερικάνικης κοπής δράμα Μια Ιδιαίτερη Οικογένεια (Una Especie de Familia). Που να σημειώσουμε προέρχεται από την πολύπαθη Αργεντινή, χώρα που στα δύσκολα γύψινα χρόνια της δικτατορίας Βιδέλα, βίωσε την πρωτοφανή στα χρονικά υπόθεση, απαγωγής όλων των νεογνών των αντιφρονούντων, πριν εκείνοι εξαφανιστούν από το ανήλεο καθεστώς.

Ζορισμένη ψυχικά εξαιτίας της μη ικανότητας της να αποκτήσει παιδί με φυσιολογικό τρόπο, η τριανταπεντάχρονη γιατρός από το Μπουένος Άιρες, Μαλένα, θα έρθει σε συμφωνία με τον φίλο της, Δόκτορα Κόστα, επιμελητή μιας περιφερειακής κλινικής στην απόμακρη επαρχία, για να κάνει δικό της το μωρό μιας πάμφτωχης γυναίκας, που αδυνατεί να το μεγαλώσει, αμέσως μόλις εκείνη το φέρει στον κόσμο. Έχοντας δαπανήσει ήδη ένα τεράστιο ποσό, καλύπτοντας τα έξοδα της Μαρτσέλα την περίοδο της κυοφορίας της, η άμαθη γιατρίνα θα βρεθεί μπροστά σε μια τεράστια έκπληξη, αντιλαμβανόμενη πως για να ολοκληρωθεί η όχι και τόσο νόμιμη διαδικασία, θα πρέπει να καταβάλει το ποσόν των 10 χιλιάδων δολαρίων, προκειμένου να πλαστογραφηθούν τα έγγραφα που θα υποδεικνύουν εκείνη ως την αληθινή μητέρα του παιδιού.

Καθώς η κατάσταση θα αρχίσει να ξεφεύγει, αφού ολοένα και περισσότερα εμπόδια θα εμφανίζονται στο διάβα της προβληματισμένης Μαλένα, εκείνη θα καταλάβει πως βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ολόκληρη αφανή οργάνωση διακίνησης βρεφών, που καμία νόμιμη αρχή δεν είναι ικανή να αποκαλύψει. Και καθώς θα υποκύπτει στους αλλεπάλληλους εκβιασμούς, θα νιώσει πως ακόμη κι αν κάνει το παν, το νεογέννητο αγοράκι μιας άλλης, ποτέ δεν πρόκειται να γίνει ολοκληρωτικά δικό της. Και χαμένη μέσα σε διαρκείς φόβους, ανασφάλειες και αγωνίες, δίχως την πραγματική στήριξη του ορθολογιστή και κυνικού συμβίου της, θα νιώσει πως πρέπει να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα σε όσους προσπαθούν να την ξεγελάσουν και να της αποσπάσουν το ελάχιστων ωρών ζωής αγόρι.

Σε αυτό το σαθρό περιβάλλον, όπου κυριαρχεί η διαφθορά και η διαπλοκή, ακόμη και για τόσο ευαίσθητα ζητήματα όπως η υιοθεσία, η ηρωίδα της ιστορίας που μας παρουσιάζει ο αξιόλογος σκηνοθέτης Diego Lerman, μοιάζει απίστευτα απροετοίμαστη και αγαθή για όσες διεργασίες την καρτερούν από την ώρα που θα ολοκληρωθεί ο τοκετός. Ευκολόπιστη στα λόγια υποτιθέμενων φίλων και χωρίς στην ουσία να ξέρει που βαδίζει, θα νιώσει τα πάντα να καταρρέουν βυθίζοντας την στην απόγνωση, την κατάθλιψη και τον ανεξέλεγκτο τρόμο πως η παρουσία της και μόνο αποτελεί κακό μαντάτο. Και κάπου εκεί, με όλη αυτή την άσχημη εξέλιξη για την ίδια και την πορεία της όπως θα καταλάβει καλά πια, ολοκληρωτικά παράνομης υιοθεσίας, θα έρθει η ώρα της αντίδρασης της. Προϊόν περισσότερο τρέλας, μανίας, κατάπτωσης. Το παιδί θα το πάρω εγώ! Ανήκει σε μένα! Το οποιοδήποτε παιδί όμως?

Η πλοκή κτίζεται μεθοδικά από τον Αργεντίνο δημιουργό, που μπολιάζει τα πλάνα του με αρκετές δόσεις σασπένς, ειδικά στις αγωνιώδεις στιγμές της (δια)φυγής. Με όπλο του την έξοχα χρωματισμένη φωτογραφία και με αφορμή το ίδιο το συμβάν, ο δημιουργός του Suddenly, είκοσι σχεδόν χρόνια πριν, επιχειρεί να παρουσιάσει το πορτρέτο μιας, σύμφωνα με την βιτρίνα της, σε ανάπτυξη, χώρας που η οικονομική ανέχεια όμως την έχει οδηγήσει σε πράξεις ανείπωτες, Χουντικής σύλληψης και εκτέλεσης. Παρότι συμμαζεμένη χρονικά η ταινία, δεν αποφεύγει τις επαναλήψεις όμως, στοιχείο που μπλοκάρει σε αρκετά σημεία το τέμπο. Η επιμονή δε στον τεχνητό ρεαλισμό, μέσα από την ανούσια κίνηση της κάμερας πρωτίστως και στην επιλογή ερασιτεχνών ηθοποιών για την κάλυψη των περιφερειακών ρολιστικών αναγκών, ακολούθως, δεν πετυχαίνει ακριβώς τον στόχο. Μάλλον το αντίθετο έχει σαν αποτέλεσμα η "σαν να λένε το ποίημα τους" ερμηνεία των εμφανώς άπειρων ηθοποιών.

Γεγονός που μεγεθύνει το κατόρθωμα της καταπληκτικής Bárbara Lennie, που εμφανίζεται αντάξια όλων εκείνων των διθυράμβων που συνοδεύουν κάθε της πρωταγωνιστική εμφάνιση, στην βασική της έδρα, την Ισπανία. Η γεννημένη το 1985 εκφραστικότατη Μαδριλένα, με τις ρίζες από την χώρα της πάμπας, συγκλονίζει αποδίδοντας την κατακερματισμένη - όσο και αφελή - πρωτευουσιάνα, καλύπτοντας με το καθηλωτικό της βλέμμα τις αστοχίες της παραγωγής. Όχι όμως και το απρόσμενα παρατραβηγμένο φινάλε, που για χάρη των καστανοπράσινων ματιών της, θα υποκριθώ κι εγώ με την σειρά μου πως δεν συνέβη ποτέ...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 9 Μαΐου 2019 από την Weird Wave!