του Jonathan Levine. Με τους Seth Rogen, Charlize Theron, O'Shea Jackson Jr., Andy Serkis, June Diane Raphael, Bob Odenkirk, Alexander Skarsgård.
It Must Have Been Love!
του zerVo (@moviesltd)
Από την πρώτη κιόλας ταινία, υπογραφής του από οποιοδήποτε πόστο, του ντιρέκτορα, του παραγωγού, του οργανωτή, το ανατρεπτικό Knocked Up μια ντουζίνα χρόνια πριν, κατάλαβα πως ποτέ δεν θα υπάρξω φαν της σατιρικής ιδιοσυγκρασίας του Μιστερ Evan Goldberg. Προαίσθημα που επιβεβαίωσε η συνέχεια των πράξεων του διαδόχου του Apatow, καθώς αυτό το επιθετικά κωμικό στυλάκι, το αθυρόστομο, το ταχύτατης κοπής, το γεμάτο φασαριόζικα και ιλιγγιώδη γκαγκς κάτω από την επήρεια ουσιών, δεν είναι το ταιριαστό μου. Οι δυο δημιουργίες που επιμελήθηκε πλήρως δε, το αλλόκοτο This Is The End και το εκνευριστικά ενοχλητικό The Interview, σχημάτισαν τόσο ντόρο γύρω από το όνομα του, που μάλλον δεν τον δικαιούται καν. Από το πόστο του producer, ο πολυσχιδής Εβραίος ξαναγυρνά, με ένα ιδιόρρυθμο rom com, που προσωπικά εκτιμώ, αν και δεν είναι και τίποτα το ξεχωριστό, πως ανήκει στις πιο καλές στιγμές του παλμαρέ του. Για να ακριβολογώ στις λιγότερο ανυπόφορες...
Ιδεαλιστής και ρισκαδόρος ρεπόρτερ, ο μάχιμος Φρεντ Φλάρσκι, δίχως να μπορεί να ανεχτεί τον νέο ιδιοκτήτη της εφημερίδας που εργάζεται, έναν δαιμόνιο και πλεονέκτη μεγαλοεπιχειρηματία, θα δηλώσει άμεσα την παραίτηση του, γεγονός που θα τον βυθίσει μονομιάς στην απόγνωση της ανεργίας. Βρίσκοντας αποκούμπι στον απομακρυσμένο εσχάτως, αλλά πρόθυμο να τον βοηθήσει, καλύτερο του φίλο, Λανς, θα δεχτεί την πρόταση του να επισκεφτούν μαζί μια πολιτική δεξίωση, που θα παραβρεθεί ολόκληρη η υψηλή κοινωνία της πόλης, άρα θα του δοθεί και μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για νέες γνωριμίες. Εκεί που εντελώς απρόσμενα, θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με την υπέρλαμπρη, όσο και απίστευτα δημοφιλή στο κοινό, νεότατη Υπουργό των Εξωτερικών, Σάρλοτ Φιλντ, που μονομιάς στο μυαλό του θα ξυπνήσει μια γεμάτη πάθος νεανική ανάμνηση.
Η Σάρλοτ βλέπεις, μπορεί πλέον να είναι το δεξί χέρι του Πλανητάρχη και ίσως η πιθανότερη επιλογή για να τον αντικαταστήσει, τώρα που εκείνος έχει αποφασίσει να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού του Χόλιγουντ, μια φορά και έναν καιρό, στα 16 της χρόνια, παρίστανε την μπέιμπι σίττερ, του κατά μια τριετία νεότερου της, Φρεντ. Η συνάντηση τους μετά από τόσο καιρό και το ένστικτο της εξωφρενικά αγαπητής στο εκλογικό σώμα, πολιτικού, θα την ωθήσει να επιλέξει τον αξιόλογο δημοσιογράφο, για να στελεχώσει την κενή θέση του συντάκτη των λόγων της. Πίσω από αυτή την επιλογή, δεν μπορεί, όλο και κάποιο μυστικό ερωτικό κίνητρο κρύβεται. Παρότι, εμφανισιακά τουλάχιστον, οι δυο τους, δεν διαθέτουν το παραμικρό κοινό στοιχείο...
Εκείνος ασούμπαλος, συνήθως ατημέλητος, με μια απαράδεκτη φόρμα - πετσί του για πανωφόρι, μονίμως αξουρής και κακοντυμένος, δεν μοιάζει να περνά και ως ο πρώτος γκόμενος, μολονότι το άσχημο παρουσιαστικό του είναι αντιστρόφως ανάλογο της ικανότητας του στις λέξεις. Εκείνη απεναντίας, μια πραγματική Θεά! Μπάτσελορ δεδηλωμένη, μέσα στα καυτά, αν και συντηρητικά πολιτικώς ορθά φορέματα της, τραβά μονίμως τα βλέμματα του περίγυρου, με κυριότερα εκείνα του ευειδή Καναδέζου πρωθυπουργού, Τζειμς Στιούαρτ. Πως τώρα αυτοί οι δυο ακραίοι πόλοι, μπορούν να στήσουν ρομάντζο της προκοπής, είναι αλλουνού ιερέα ευαγγέλιο...
Και πραγματικά προς χάρην της μυθοπλασίας έτσι θα συμβεί, αφού τα δύο πιτσουνάκια, μυστικά ακόμη κι από τα πιο κοντινά τους πρόσωπα, θα απολαύσουν την αγάπη τους, πολυταξιδεμένα μάλιστα, αφού η δουλειά της Σεκρετέρυ οφ δε Στέιτ, ορίζει να μην βρίσκεται για πάνω από μια ημέρα στο ίδιο σημείο της υδρογείου. Φυσικά πίσω από το γεμάτο αστείες στιγμές πάθος του ντουέτου, την εμφάνιση τους κάνουν οι ίντριγκες, οι δολοπλοκίες, οι μηχανορραφίες και οι διαπλοκές που χαρακτηρίζουν το κάθε πολιτικό σύστημα. Και που φυσικά ως ξεχωριστή στο είδος της η κουκλάρα μινίστρα, αρνείται να υπηρετήσει.
Επιδερμική η προσέγγιση στο υπαρκτό αυτό κοινωνικό ζήτημα από την κάμερα του Jonathan Levine, που βεβαίως δεν έχει και διαρκώς στο μυαλό του να ζορίσει το κοινό με προβληματισμούς, μα να το διασκεδάσει με μια κομεντί, μοντέρνα και σύγχρονη, στις εξαγγελίες της τουλάχιστον. Και πραγματικά ο σκηνοθέτης, μπορεί να ακολουθεί την γνώριμα μπρουτάλ φόρμα, που κυρίαρχο λόγο παίζουν τα F Words, οι μπάφοι και τα LSD σπιντάκια, ας πούμε όμως πως πετυχαίνει να ορίσει την έννοια του αταίριαστου διδύμου, που ακόμη και οι πλέον καλοπροαίρετοι δεν γίνεται να πειστούν πως έχει δεσμό. Βασική αιτία γι αυτό, για πολλοστή φορά, η οπτασία από τον Αφρικάνικο Νότο, Charlize Theron, που αποδεικνύει πως και το κωμικό στοιχείο ρέει στο αίμα της, συνδυασμένο μάλιστα με την αγγελική εξωτερική της εμφάνιση, μπορεί να καταφέρει θαύματα. Εν αντιθέσει με την μόστρα του Seth Rogen, που σχεδόν δυο δεκαετίες στο κουρμπέτι και μάλιστα ως αναγνωρισμένος αστέρας, πρέπει να είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι φορές που με έχει κάνει να γελάσω. Ασυμπάθιστος με μια λέξη. Και με πολλές, φωνακλάς, ακραίος, όχι τίποτα σπουδαία ταλαντούχος. Ευτυχώς που έχει εδώ σιμά του το κατάξανθο ντιβίνο αντίβαρο και το Long Shot δεν οδηγείται, παρουσία του, ξανά, στην καταστροφή.
Η Σάρλοτ βλέπεις, μπορεί πλέον να είναι το δεξί χέρι του Πλανητάρχη και ίσως η πιθανότερη επιλογή για να τον αντικαταστήσει, τώρα που εκείνος έχει αποφασίσει να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού του Χόλιγουντ, μια φορά και έναν καιρό, στα 16 της χρόνια, παρίστανε την μπέιμπι σίττερ, του κατά μια τριετία νεότερου της, Φρεντ. Η συνάντηση τους μετά από τόσο καιρό και το ένστικτο της εξωφρενικά αγαπητής στο εκλογικό σώμα, πολιτικού, θα την ωθήσει να επιλέξει τον αξιόλογο δημοσιογράφο, για να στελεχώσει την κενή θέση του συντάκτη των λόγων της. Πίσω από αυτή την επιλογή, δεν μπορεί, όλο και κάποιο μυστικό ερωτικό κίνητρο κρύβεται. Παρότι, εμφανισιακά τουλάχιστον, οι δυο τους, δεν διαθέτουν το παραμικρό κοινό στοιχείο...
Εκείνος ασούμπαλος, συνήθως ατημέλητος, με μια απαράδεκτη φόρμα - πετσί του για πανωφόρι, μονίμως αξουρής και κακοντυμένος, δεν μοιάζει να περνά και ως ο πρώτος γκόμενος, μολονότι το άσχημο παρουσιαστικό του είναι αντιστρόφως ανάλογο της ικανότητας του στις λέξεις. Εκείνη απεναντίας, μια πραγματική Θεά! Μπάτσελορ δεδηλωμένη, μέσα στα καυτά, αν και συντηρητικά πολιτικώς ορθά φορέματα της, τραβά μονίμως τα βλέμματα του περίγυρου, με κυριότερα εκείνα του ευειδή Καναδέζου πρωθυπουργού, Τζειμς Στιούαρτ. Πως τώρα αυτοί οι δυο ακραίοι πόλοι, μπορούν να στήσουν ρομάντζο της προκοπής, είναι αλλουνού ιερέα ευαγγέλιο...
Και πραγματικά προς χάρην της μυθοπλασίας έτσι θα συμβεί, αφού τα δύο πιτσουνάκια, μυστικά ακόμη κι από τα πιο κοντινά τους πρόσωπα, θα απολαύσουν την αγάπη τους, πολυταξιδεμένα μάλιστα, αφού η δουλειά της Σεκρετέρυ οφ δε Στέιτ, ορίζει να μην βρίσκεται για πάνω από μια ημέρα στο ίδιο σημείο της υδρογείου. Φυσικά πίσω από το γεμάτο αστείες στιγμές πάθος του ντουέτου, την εμφάνιση τους κάνουν οι ίντριγκες, οι δολοπλοκίες, οι μηχανορραφίες και οι διαπλοκές που χαρακτηρίζουν το κάθε πολιτικό σύστημα. Και που φυσικά ως ξεχωριστή στο είδος της η κουκλάρα μινίστρα, αρνείται να υπηρετήσει.
Επιδερμική η προσέγγιση στο υπαρκτό αυτό κοινωνικό ζήτημα από την κάμερα του Jonathan Levine, που βεβαίως δεν έχει και διαρκώς στο μυαλό του να ζορίσει το κοινό με προβληματισμούς, μα να το διασκεδάσει με μια κομεντί, μοντέρνα και σύγχρονη, στις εξαγγελίες της τουλάχιστον. Και πραγματικά ο σκηνοθέτης, μπορεί να ακολουθεί την γνώριμα μπρουτάλ φόρμα, που κυρίαρχο λόγο παίζουν τα F Words, οι μπάφοι και τα LSD σπιντάκια, ας πούμε όμως πως πετυχαίνει να ορίσει την έννοια του αταίριαστου διδύμου, που ακόμη και οι πλέον καλοπροαίρετοι δεν γίνεται να πειστούν πως έχει δεσμό. Βασική αιτία γι αυτό, για πολλοστή φορά, η οπτασία από τον Αφρικάνικο Νότο, Charlize Theron, που αποδεικνύει πως και το κωμικό στοιχείο ρέει στο αίμα της, συνδυασμένο μάλιστα με την αγγελική εξωτερική της εμφάνιση, μπορεί να καταφέρει θαύματα. Εν αντιθέσει με την μόστρα του Seth Rogen, που σχεδόν δυο δεκαετίες στο κουρμπέτι και μάλιστα ως αναγνωρισμένος αστέρας, πρέπει να είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι φορές που με έχει κάνει να γελάσω. Ασυμπάθιστος με μια λέξη. Και με πολλές, φωνακλάς, ακραίος, όχι τίποτα σπουδαία ταλαντούχος. Ευτυχώς που έχει εδώ σιμά του το κατάξανθο ντιβίνο αντίβαρο και το Long Shot δεν οδηγείται, παρουσία του, ξανά, στην καταστροφή.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Μαΐου 2019 από την Odeon!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική