Brightburn: Ζωντανή Κόλαση
του David Yarovesky. Με τους Elizabeth Banks, David Denman, Jackson A. Dunn, Matt Jones, Meredith Hagner.
Man Of Steel! Αλλιώς...
του zerVo (@moviesltd) 
Ως ιδέα υλοποιήθηκε για πρώτη φορά αυτόνομη στο πολύχρωμο περιοδικό λίγο πριν να ξεσπάσει ο δεύτερος μεγάλος πόλεμος. Και φυσικά είναι πασίγνωστη ακόμη και στον πλέον αδαή με την έννοια των υπέρ ηρώων. Οδηγούμενο προς την σωτηρία του το νεογνό - διάδοχος του θρόνου στον πλανήτη Κρύπτον, λίγο πριν επέλθει ο ολοκληρωτική καταστροφή στο μακρινό αστέρι, θα φτάσει άριστα πακεταρισμένο στην γη μας, για να περισυλλεγεί από άτεκνη φαμίλια της αμερικάνικης περιφέρειας. Μεγαλώνοντας, η ισχύς που θα του δώσουν τα ολοζώντανα πετρώματα της γης του, θα είναι τόσο ικανή ώστε να καταστήσουν τον Σούπερμαν ως θεματοφύλακα της παγκόσμιας ασφάλειας. Κι αν ο μικρός στραβώσει, την δει αλλιώς και η ψυχούλα του δεν σφίζει από ηθική αλλά από πλεονεξία να εξελιχθεί στον κυρίαρχο του σύμπαντος? Brightburn...
Μετά από ατελείωτες προσπάθειες να αποκτήσουν το πολυπόθητο παιδί τους, έστω και σε οριακή ηλικία πια για να γίνουν γονείς, το ζευγάρι της Τόρι και του Κάιλ, δύο φιλήσυχων αγροτών από το Κάνσας, θα αποκτήσουν επιτέλους το αγοράκι τους, τον μικρούλη Μπράντον. Τουλάχιστον αυτό θα δημοσιοποιήσουν στον στενό τους περίγυρο αποκρύπτοντας την πλήρη αλήθεια, πως το μωρό στην πραγματικότητα προσγειώθηκε ανεξήγητα στο κατώφλι της φάρμας τους, μια μοιραία νύχτα, πάνω σε έναν φλεγόμενο, σπινθηροβόλο μετεωρίτη.
Από εκείνη την βραδιά έχουν διαβεί 12 χρόνια και το μυστικό των ταπεινών Μπρέγιερ διατηρείται επτασφάλιστο, αφού δεν το έχουν ακόμη ομολογήσει ούτε στο αγοράκι. Που πλέον έχει μεγαλώσει για τα καλά, σε απόλυτα φυσιολογικές συνθήκες και δίχως να έχει επιδείξει κάτι το ξεχωριστό στην συμπεριφορά του. Μέχρι ώρας, διότι με απαρχή την όχι και τόσο καλή σχέση του με τους συμμαθητές του στο σχολείο, ο Μπράντον θα αρχίσει να επιδίδεται σε παράξενες, βίαιες και παραβατικές πράξεις, που δεν τον χαρακτήριζαν ως τώρα. Και που περιέργως δεν θα ανησυχήσουν άμεσα τους χαμένους στην ευτυχία τους, θετούς γονείς του...
Όχι και παράλογο λες ε? κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως το καμάρι του ενδέχεται να αποτελέσει μετεμψύχωση του...Ντέιμιαν. Στην παρούσα περίπτωση όμως οφείλουμε να παραδεχτούμε πως ετούτο είναι και το μεγαλύτερο φάουλ μιας έμπνευσης που αρχικώς δείχνει ιδιαίτερα πιασάρικη. Ο μπόμπιρας από την μια στιγμή στην άλλη, μεταστρέφει χαρακτήρα κατά 180 μοίρες: Γεμίζει τετράδια και μπλοκ με ακατάληπτες ζωγραφιές. Τσακώνεται στην τάξη, σε σημείο που να προκαλέσει κάταγμα. Προκαλεί τον όλεθρο στο κοτέτσι μην αφήνοντας ούτε μισή όρνιθα στην ζωή. Με μια απλή του κίνηση κολλάει τον πατριό του στον τοίχο. Αδιαφορεί παντελώς για τον χαμό αγαπημένων συγγενών. Ε και η μαμά του, δεν βλέπει τίποτα απολύτως το επιλήψημο σε όλη αυτή την στάση, βάζοντας τα κιόλας με τον Κύρη της, που υποψιάζεται πως κάτι (μπορεί να) τρέχει με τον κανακάρη τους.
Κι όμως οι φιλοδοξίες του πρότζεκτ, που αποξαρχής έθεσε κάτω από την προστασία του ο πολύς James Gunn των Guardians Of The Galaxy, δεν είναι όπως φαίνεται μικρές, αν αναλογιστούμε πως πίσω από την παραγωγή στέκεται ολόκληρη Sony. Εξού και με μόλις έξι εκατομμύρια κόστος, χάρη στην προσεγμένη δουλειά της ειδικής Fractured (που κρύβεται πίσω από τα περισσότερα έργα της Blumhouse) τα ειδικά εφέ είναι άρτια, τόσο ώστε τα φονικά που συμβαίνουν στην οθόνη να μοιάζουν το λιγότερο εντυπωσιακά. Μέχρις εκεί όμως, αφού τα θύματα διεκδικούν τέτοιο βραβείο ηλίθιας λογικής, ώστε ο θεατής μπορεί να καταλήξει και στο ανείπωτο συμπέρασμα του "καλά να πάθουν"!
Κι όμως η περίπτωση του εναλλακτικά κακίστρου Καλ Ελ, με ελάχιστη φροντίδα παραπάνω στο σενάριο θα μπορούσε να αποδώσει σαφώς καλύτερα, αναδεικνύοντας την αλληγορία γύρω από την δύσκολη ενηλικίωση, σε έναν κόσμο απόλυτα περιοριστικό. Ανταυτού οι μηδενιστικές περσόνες που περιβάλλουν τον Μπράντον (αξιόλογος ο μελαγχολικός πιτσιρικάς Jackson Dunn) με προεξάρχουσα εκείνη της απίθανα αστείας μανούλας του, που αποδίδει η - την είχα κάποτε για ψηλότερα - Elizabeth Banks, μάλλον δεν βοηθούν ποτέ, στο να πάρει μπροστά μια σοβαρή πλοκή. Κι έτσι η Ζωντανή Κόλαση χωρίς φλόγες, λάβες και μικρούς αντίχριστους, δεν πείθει κανέναν ως αποτέλεσμα, παρά μόνο ως υγιής πρόθεση τροποποίησης του μύθου.
Από εκείνη την βραδιά έχουν διαβεί 12 χρόνια και το μυστικό των ταπεινών Μπρέγιερ διατηρείται επτασφάλιστο, αφού δεν το έχουν ακόμη ομολογήσει ούτε στο αγοράκι. Που πλέον έχει μεγαλώσει για τα καλά, σε απόλυτα φυσιολογικές συνθήκες και δίχως να έχει επιδείξει κάτι το ξεχωριστό στην συμπεριφορά του. Μέχρι ώρας, διότι με απαρχή την όχι και τόσο καλή σχέση του με τους συμμαθητές του στο σχολείο, ο Μπράντον θα αρχίσει να επιδίδεται σε παράξενες, βίαιες και παραβατικές πράξεις, που δεν τον χαρακτήριζαν ως τώρα. Και που περιέργως δεν θα ανησυχήσουν άμεσα τους χαμένους στην ευτυχία τους, θετούς γονείς του...
Όχι και παράλογο λες ε? κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως το καμάρι του ενδέχεται να αποτελέσει μετεμψύχωση του...Ντέιμιαν. Στην παρούσα περίπτωση όμως οφείλουμε να παραδεχτούμε πως ετούτο είναι και το μεγαλύτερο φάουλ μιας έμπνευσης που αρχικώς δείχνει ιδιαίτερα πιασάρικη. Ο μπόμπιρας από την μια στιγμή στην άλλη, μεταστρέφει χαρακτήρα κατά 180 μοίρες: Γεμίζει τετράδια και μπλοκ με ακατάληπτες ζωγραφιές. Τσακώνεται στην τάξη, σε σημείο που να προκαλέσει κάταγμα. Προκαλεί τον όλεθρο στο κοτέτσι μην αφήνοντας ούτε μισή όρνιθα στην ζωή. Με μια απλή του κίνηση κολλάει τον πατριό του στον τοίχο. Αδιαφορεί παντελώς για τον χαμό αγαπημένων συγγενών. Ε και η μαμά του, δεν βλέπει τίποτα απολύτως το επιλήψημο σε όλη αυτή την στάση, βάζοντας τα κιόλας με τον Κύρη της, που υποψιάζεται πως κάτι (μπορεί να) τρέχει με τον κανακάρη τους.
Κι όμως οι φιλοδοξίες του πρότζεκτ, που αποξαρχής έθεσε κάτω από την προστασία του ο πολύς James Gunn των Guardians Of The Galaxy, δεν είναι όπως φαίνεται μικρές, αν αναλογιστούμε πως πίσω από την παραγωγή στέκεται ολόκληρη Sony. Εξού και με μόλις έξι εκατομμύρια κόστος, χάρη στην προσεγμένη δουλειά της ειδικής Fractured (που κρύβεται πίσω από τα περισσότερα έργα της Blumhouse) τα ειδικά εφέ είναι άρτια, τόσο ώστε τα φονικά που συμβαίνουν στην οθόνη να μοιάζουν το λιγότερο εντυπωσιακά. Μέχρις εκεί όμως, αφού τα θύματα διεκδικούν τέτοιο βραβείο ηλίθιας λογικής, ώστε ο θεατής μπορεί να καταλήξει και στο ανείπωτο συμπέρασμα του "καλά να πάθουν"!
Κι όμως η περίπτωση του εναλλακτικά κακίστρου Καλ Ελ, με ελάχιστη φροντίδα παραπάνω στο σενάριο θα μπορούσε να αποδώσει σαφώς καλύτερα, αναδεικνύοντας την αλληγορία γύρω από την δύσκολη ενηλικίωση, σε έναν κόσμο απόλυτα περιοριστικό. Ανταυτού οι μηδενιστικές περσόνες που περιβάλλουν τον Μπράντον (αξιόλογος ο μελαγχολικός πιτσιρικάς Jackson Dunn) με προεξάρχουσα εκείνη της απίθανα αστείας μανούλας του, που αποδίδει η - την είχα κάποτε για ψηλότερα - Elizabeth Banks, μάλλον δεν βοηθούν ποτέ, στο να πάρει μπροστά μια σοβαρή πλοκή. Κι έτσι η Ζωντανή Κόλαση χωρίς φλόγες, λάβες και μικρούς αντίχριστους, δεν πείθει κανέναν ως αποτέλεσμα, παρά μόνο ως υγιής πρόθεση τροποποίησης του μύθου.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 23 Μαΐου 2019 από την Feelgood Ent.!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική