Μετά
της Jenny Gage. Με τους Josephine Langford, Hero Fiennes-Tiffin, Khadijha Red Thunder, Shane Paul McGhie, Samuel Larsen, Inanna Sarkis, Dylan Arnold, Swen Temmel, Pia Mia, Meadow Williams, Selma Blair, Peter Gallagher, Jennifer Beals.
Μετά από σένα το χάος...
του zerVo (@moviesltd) 
Είναι κάμποσες μέρες τώρα, που πίσω από την (ερμητικά κλειστή, εννοείται) πόρτα του δωματίου της ελάχιστα πριν την ενηλικίωση θυγατέρα μου, δεν ακούγεται άχνα. Ούτε το Mad Channell στο τέρμα, ούτε ψίθυροι στο τηλέφωνο, ούτε συνεχόμενα γκλιν γκλον από τα μηνύματα που σκάνε σαν καταιγίδα στο Messenger. Περίεργο! Και θα έβαζα και στοίχημα πως αυτή η νηνεμία δεν οφείλεται στην απότομη τάση προς μελέτη μαθημάτων. Ποντάρισμα ελάχιστου ρίσκο, που αποδείχθηκε αληθινό, καθώς ανοίγοντας το διαχωριστικό, την απάντησα βουλιαγμένη σχεδόν μέσα στις σελίδες ενός τόμου με γαλάζιο συννεφιασμένο εξώφυλλο. Έλα ρε πατέρα, μην μου αποσπάς την προσοχή και έχω να διαβάσω όχι μόνον ετούτο, αλλά και όλα αυτές τις συνέχειες που περιμένουν στην σειρά. Μετά? Πρέπει να έχω χάσει επεισόδια μου φαίνεται...
Συνοδευόμενη από την, διαζευγμένη και υπερπροστατευτική, μητέρα της, αλλά και το μικρότερο σε ηλικία αγόρι της, Νόα, η άμαθη και άπειρη Τέσα θα διαβεί το κατώφλι του Πανεπιστημίου του Ρόσμορ της Ατλάντα ως πρωτοετής, γεμάτη αγωνίες για το πως θα τα καταφέρει να ζήσει μόνη της, μακριά από την θαλπωρή του σπιτιού της. Από την πρώτη στιγμή στην εστία, τόσο η μικρή όσο και οι συνοδοί της θα αντιληφθούν πως κάτι πηγαίνει διαφορετικά από όσα θα μπορούσαν να περιμένουν, κυρίως λόγω της παρουσίας της εκκεντρικής συγκάτοικου Στεφ, που με ντύσιμο προκλητικό και κορμί γεμάτο τατουάζ, αυτοστιγμεί θα δεχτεί την απόρριψη της μαμάς, που θα γεμίσει αγωνίες, μην τυχόν και παρασύρει στον ιδιαίτερο τρόπο ζωής της το κοριτσάκι της.
Και πραγματικά η συνύπαρξη με την ξεχωριστών προτιμήσεων και συμπεριφορών κοπελιά, σύντομα θα βγάλει την συνεσταλμένη Τέσα από την αποστειρωμένη της γυάλα, αφού θα την πείσει να πάνε παρέα σε ένα νεανικό πάρτι που διοργανώνεται στο κάμπους. Εκεί που η μπερδεμένη για το πως πρέπει να συμπεριφερθεί στον περίγυρο, προκειμένου να μην την περάσουν για ντεμοντέ, πιτσιρίκα, θα γνωρίσει για πρώτη φορά τον απίστευτα ελκυστικό Χάρντιν, τον πλέον περιζήτητο γόη ολόκληρης της σχολής. Που με την απότομη, πλην άκρως ενδιαφέρουσα συμπεριφορά του, θα της κινήσει το ενδιαφέρον, ώστε να τον γνωρίσει καλύτερα, παραβλέποντας τις μητρικές συμβουλές, ρισκάροντας πάνω στην ομορφάδα του δημοφιλή συμμαθητή, να τσακίσει τα συναισθήματα της.
Και σιγά που δεν θα έχουμε φλερτ μεταξύ της παρθενοπίτσας και του ευειδή μελαχρινού με την σμιλευτή κορμοστασιά και την γεμάτη τατού ζωγραφισμένη ράχη. Πως θα τσουλούσε άλλωστε, έστω και με ταχύτητα χελώνας, το σενάριο που βασίζεται στην νεανική και ερωτική νουβέλα της μπουλούκας Καλιφορνέζας Anna Todd, που κυκλοφόρησε στα 2013 και έκτοτε έχει αποκτήσει μερικά ακόμη, όχι εύκολα μετρήσιμα σίκουελς. Θα τα μάθουμε καλά, όλα τους, στον σινεμά πάντως, αφού με απαρχή το εισαγωγικό After, θα ακολουθήσουν ένα προς ένα τα υπόλοιπα, επιδιώκοντας να κερδίσουν εμπορικά κάτι ανάλογο που πέτυχαν οι 50 Shades και το Twilight. Αν και ούτε το προμόσιον, ούτε το κόστος παραγωγής αγγίζουν τα στάνταρντς των προαναφερόμενων, για να δημιουργείται στο πόνημα της Willage Roadshow τόσο υψηλή προσδοκία. Και για να εξηγούμαι...
Ακόμη κι αν το ζητούμενο του συγγράμματος που στηρίζει το σενάριο, μάλλον εστιάζει στο πως μια κορασίδα, σπάζει το ροζουλί περίβλημα που την τυλίγει για να μεταλλαχθεί από ακατέργαστη κάμπια, σε πεταλουδίτσα, στην μεταφορά του στο πανί, δεν διαφαίνεται πουθενά μια τέτοια υπόθεση. Αντιθέτως οι σκηνοθετικοί χειρισμοί μιας άγνωστης κινηματογραφίστριας σαν την Jenny Gage, ακολουθούν την στείρα πεπατημένη του τυπικού εφηβικού ρομάντζου, που πλασάρεται επίπεδο, νωθρό, χωρίς το απαιτούμενο πάθος και την έκρηξη των 18 χρόνων, λες και μιλάμε για έναν γεροντοέρωτα από εκείνους που σκιτσάρει τίγκα στο κλισέ ο Nicholas Sparks. Μια λιμνούλα, ένα μπανάκι, δυο αγκαλίτσες, κινητά τηλέφωνα στο φουλ, μια απιστία, δυο απιστίες, χωρισμός. Στην ουσία αυτό θα ήταν το περίγραμμα της πλοκής αν το Μετά έβαζε τελεία στις ορμές του και δεν έπεφτε στο φινάλε το to be continued, που ειλικρινά έχω αγωνία να δούμε τι μας επιφυλάσσει...
Αν και τα μαντάτα από το box office δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά, μιας και τα σκορ που πέτυχε η ταινία στην έξοδο της μοιάζουν να απογοητεύουν, πράγμα που μπορεί να βάλει φρένο στην συνολική παραγωγική διαδικασία. Που σε τελική ανάλυση δεν κόστισε και τίποτα στο στούντιο, για να στήσει το Αρλεκινάκι, 14 εκατομμύρια μετά βίας, αφού τα βασικά ονόματα του ντουέτου Josephine Langford - Hero Fiennes-Tiffin (ερμηνευτικά το θήλυ σαρώνει το σερνικό) δεν είναι γνωστά, σχεδόν ούτε ανερχόμενα, τα πλάνα είναι τραβηγμένα σε τρεις, τέσσερις τοποθεσίες, ενώ οι εφετζίδικες παραξενιές που ενδεχόμενα θα ανέβαζαν τον προϋπολογισμό δεν υπάρχουν πουθενά. Ακόμη και οι γνωστές φάτσες των γονέων, η Selma Blair, o Peter Gallagher, η Jennifer Beals (που χάθηκε αυτή η Flashdance ψυχή?) μπορεί και να συμμετείχαν αφιλοκερδώς για το δίλεπτο της παρουσίας τους.
Εν ολίγοις το χωρίς σαφές φινάλε After δεν μοιάζει μόνο ανολοκλήρωτο αλλά σχεδόν μισιακό. Αφού εκεί που παλεύει να κτίσει το ρομαντζάκι το χάνει, εκεί που τείνει να δείξει τις διαφορετικότητες μιας κοινωνίας σαν την προενήλικη το οδηγεί στην καρικατούρα, εκεί που θα έπρεπε να προβάλλει το ερωτικό πλάνο ιδρωμένο, του δίνει μια και μεταπηδά στο επόμενο λες και το ψαλίδι του σελιλόιντ είναι άγαρμπο. Θα είμαι επιεικής, αναμένοντας το επόμενο βηματάκι, που μπορεί να κουμπώσει καλύτερα την πλοκή. Ο λόγος απλός. Μπορεί στα δικά μας νεανικά σινεφίλ ρομαντικά βήματα, να μας έκαναν κλικ τα αξεπέραστα επιτεύγματα του John Hughes, πάντα θέση στην καρδιά είχε όμως και η τρυφερούλα Γαλάζια Λίμνη. Θα μου πεις - και με το δίκιο σου - κανείς δεν την έσπασε σε τριλογία. Σημεία των καιρών...
Και πραγματικά η συνύπαρξη με την ξεχωριστών προτιμήσεων και συμπεριφορών κοπελιά, σύντομα θα βγάλει την συνεσταλμένη Τέσα από την αποστειρωμένη της γυάλα, αφού θα την πείσει να πάνε παρέα σε ένα νεανικό πάρτι που διοργανώνεται στο κάμπους. Εκεί που η μπερδεμένη για το πως πρέπει να συμπεριφερθεί στον περίγυρο, προκειμένου να μην την περάσουν για ντεμοντέ, πιτσιρίκα, θα γνωρίσει για πρώτη φορά τον απίστευτα ελκυστικό Χάρντιν, τον πλέον περιζήτητο γόη ολόκληρης της σχολής. Που με την απότομη, πλην άκρως ενδιαφέρουσα συμπεριφορά του, θα της κινήσει το ενδιαφέρον, ώστε να τον γνωρίσει καλύτερα, παραβλέποντας τις μητρικές συμβουλές, ρισκάροντας πάνω στην ομορφάδα του δημοφιλή συμμαθητή, να τσακίσει τα συναισθήματα της.
Και σιγά που δεν θα έχουμε φλερτ μεταξύ της παρθενοπίτσας και του ευειδή μελαχρινού με την σμιλευτή κορμοστασιά και την γεμάτη τατού ζωγραφισμένη ράχη. Πως θα τσουλούσε άλλωστε, έστω και με ταχύτητα χελώνας, το σενάριο που βασίζεται στην νεανική και ερωτική νουβέλα της μπουλούκας Καλιφορνέζας Anna Todd, που κυκλοφόρησε στα 2013 και έκτοτε έχει αποκτήσει μερικά ακόμη, όχι εύκολα μετρήσιμα σίκουελς. Θα τα μάθουμε καλά, όλα τους, στον σινεμά πάντως, αφού με απαρχή το εισαγωγικό After, θα ακολουθήσουν ένα προς ένα τα υπόλοιπα, επιδιώκοντας να κερδίσουν εμπορικά κάτι ανάλογο που πέτυχαν οι 50 Shades και το Twilight. Αν και ούτε το προμόσιον, ούτε το κόστος παραγωγής αγγίζουν τα στάνταρντς των προαναφερόμενων, για να δημιουργείται στο πόνημα της Willage Roadshow τόσο υψηλή προσδοκία. Και για να εξηγούμαι...
Ακόμη κι αν το ζητούμενο του συγγράμματος που στηρίζει το σενάριο, μάλλον εστιάζει στο πως μια κορασίδα, σπάζει το ροζουλί περίβλημα που την τυλίγει για να μεταλλαχθεί από ακατέργαστη κάμπια, σε πεταλουδίτσα, στην μεταφορά του στο πανί, δεν διαφαίνεται πουθενά μια τέτοια υπόθεση. Αντιθέτως οι σκηνοθετικοί χειρισμοί μιας άγνωστης κινηματογραφίστριας σαν την Jenny Gage, ακολουθούν την στείρα πεπατημένη του τυπικού εφηβικού ρομάντζου, που πλασάρεται επίπεδο, νωθρό, χωρίς το απαιτούμενο πάθος και την έκρηξη των 18 χρόνων, λες και μιλάμε για έναν γεροντοέρωτα από εκείνους που σκιτσάρει τίγκα στο κλισέ ο Nicholas Sparks. Μια λιμνούλα, ένα μπανάκι, δυο αγκαλίτσες, κινητά τηλέφωνα στο φουλ, μια απιστία, δυο απιστίες, χωρισμός. Στην ουσία αυτό θα ήταν το περίγραμμα της πλοκής αν το Μετά έβαζε τελεία στις ορμές του και δεν έπεφτε στο φινάλε το to be continued, που ειλικρινά έχω αγωνία να δούμε τι μας επιφυλάσσει...
Αν και τα μαντάτα από το box office δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά, μιας και τα σκορ που πέτυχε η ταινία στην έξοδο της μοιάζουν να απογοητεύουν, πράγμα που μπορεί να βάλει φρένο στην συνολική παραγωγική διαδικασία. Που σε τελική ανάλυση δεν κόστισε και τίποτα στο στούντιο, για να στήσει το Αρλεκινάκι, 14 εκατομμύρια μετά βίας, αφού τα βασικά ονόματα του ντουέτου Josephine Langford - Hero Fiennes-Tiffin (ερμηνευτικά το θήλυ σαρώνει το σερνικό) δεν είναι γνωστά, σχεδόν ούτε ανερχόμενα, τα πλάνα είναι τραβηγμένα σε τρεις, τέσσερις τοποθεσίες, ενώ οι εφετζίδικες παραξενιές που ενδεχόμενα θα ανέβαζαν τον προϋπολογισμό δεν υπάρχουν πουθενά. Ακόμη και οι γνωστές φάτσες των γονέων, η Selma Blair, o Peter Gallagher, η Jennifer Beals (που χάθηκε αυτή η Flashdance ψυχή?) μπορεί και να συμμετείχαν αφιλοκερδώς για το δίλεπτο της παρουσίας τους.
Εν ολίγοις το χωρίς σαφές φινάλε After δεν μοιάζει μόνο ανολοκλήρωτο αλλά σχεδόν μισιακό. Αφού εκεί που παλεύει να κτίσει το ρομαντζάκι το χάνει, εκεί που τείνει να δείξει τις διαφορετικότητες μιας κοινωνίας σαν την προενήλικη το οδηγεί στην καρικατούρα, εκεί που θα έπρεπε να προβάλλει το ερωτικό πλάνο ιδρωμένο, του δίνει μια και μεταπηδά στο επόμενο λες και το ψαλίδι του σελιλόιντ είναι άγαρμπο. Θα είμαι επιεικής, αναμένοντας το επόμενο βηματάκι, που μπορεί να κουμπώσει καλύτερα την πλοκή. Ο λόγος απλός. Μπορεί στα δικά μας νεανικά σινεφίλ ρομαντικά βήματα, να μας έκαναν κλικ τα αξεπέραστα επιτεύγματα του John Hughes, πάντα θέση στην καρδιά είχε όμως και η τρυφερούλα Γαλάζια Λίμνη. Θα μου πεις - και με το δίκιο σου - κανείς δεν την έσπασε σε τριλογία. Σημεία των καιρών...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Απριλίου 2019 από την Spentzos Films!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική