Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει
του John Andreas Andersen. Με τους Kristoffer Joner, Ane Dahl Torp, Jonas Hoff Oftebro, Edith Haagenrud-Sande, Kathrine Thorborg Johansen, Stig Ryste Amdam, Catrin Sagen.
Freedom Blues
του zerVo (@moviesltd) 
Έτσι ονομάζεται η Εθνική Οδός του μπλουζ, δρόμος που ξεκινά συμβολικά από τις όχθες του Μισισίπι και τραβάει ίσαμε τρία χιλιόμετρα ανατολικά, διασχίζοντας το μεγαλύτερο κομμάτι του κέντρου του Μέμφις, της φημισμένης μεγαλούπολης του Τενεσί. Είναι ο τόπος όπου έκαναν τα πρώτα τους νεανικά βήματα, ονόματα μυθικά του λατρεμένου μουσικού είδους, όπως οι Louis Armstrong, Muddy Waters, Albert King, B. B. King, Rufus Thomas, Rosco Gordon, Memphis Minnie, ορίζοντας έτσι ένα πανάκριβα ακέραιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς για την νεαρότατη ιστορία της Αστερόεσσας. Αλλά και σήμα κατατεθέν της περιοχής, όπου αμέτρητα τζαζ κλαμπάκια σκορπίζονται στην διαδρομή του, αποτελώντας πόλο έλξης για εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, που επιθυμούν να αποτίσουν φόρο τιμής στην ρίζα, εκεί που γεννήθηκαν οι ποτισμένες με αίμα και δάκρυ κιθαριστικές πενιές. Και καλό είναι, οι φυλές που μαρτύρησαν στις ρατσιστικές διώξεις κατά το πρόσφατο παρελθόν, να μην λησμονούν τα πάθη που έζησαν, αλλά να τα προτάσσουν, όχι με στόχο την αγιοποίηση τους, αλλά προς εξαφάνιση κάθε υπαρκτής φωλιάς αυγού φιδιού, που πολύ θα επιθυμούσε την επαναφορά των κοινωνικών ανισοτήτων, βάσει χρώματος ή προέλευσης.
Χάρλεμ, Νέα Υόρκη, 1971. Ακόμη κι αν οι επαγγελματικές και κατ επέκταση οικονομικές συνθήκες δεν ευνοούν τις φιλοδοξίες τους, εντούτοις για την 19χρονη Τις και τον 22χρονο Φόννυ, η αγάπη τους είναι εκείνη που θα υπερισχύσει, ώστε να κάνουν τα όνειρα τους αλήθεια. Τέκνα πάμφτωχων οικογενειών της μαύρης γειτονιάς της μητρόπολης, που έχουν μεγαλώσει αντάμα από τα μικράτα τους και προς καμία έκπληξη του κοντινού τους περίγυρου θα αγαπηθούν, οι δύο νέοι με όπλο την ζεστή τους αγκάλη, θα στήσουν τις ελάχιστες βάσεις, ώστε πάνω τους να χτιστούν τα θεμέλια για ένα ηλιόλουστο και ποιοτικότερο αύριο. Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, γελά μαζί του ο Θεός, λέει ο σοφός λαός...
Ο παράξενος και ανεξήγητος βιασμός μιας μετανάστριας από το Πουέρτο Ρίκο, ένα μοιραίο βράδυ, θα έχει σαν αποτέλεσμα την σύλληψη του Φόννυ, την αναγνώριση του από την βιασθείσα και με συνοπτικές διαδικασίες την δικαστική του καταδίκη και τον εγκλεισμό του στην φυλακή. Αρνούμενη να αποδεχτεί πως ο λατρεμένος της δεν είναι τίποτα περισσότερο από στυγνός εγκληματίας, η Τις θα του δώσει όρκο καθημερινής της παρουσίας στο επισκεπτήριο, ωσότου εκείνος αθωωθεί και δει και πάλι τον ουρανό ελεύθερος. Ταυτόχρονα θα του ανακοινώσει όμως, πως περιμένει το παιδί τους, τον καρπό της μεγάλης τους αγάπης και όσες δυσκολίες κι αν βρεθούν στο διάβα τους, εκείνη θα το φέρει στον κόσμο και δεν θα το δολοφονήσει.
Ξεκινάμε με το κυριότερο: Τεράστια μαγκιά από το ούτε είκοσι χρονών γκαστρωμένο κορίτσι. Χωρίς δουλειά και έσοδα ακόμη, αν και το παλεύει να πιάσει μεροκάματο στο πολυκατάστημα, εφόσον αποφασίσει η εργοδοσία να προσλάβει μαύρες υπαλλήλους. Χωρίς να γνωρίζει καν το πόσο θα την στηρίξει η δική της οικογένεια, η δυναμική μάνα, ο ρέμπελος πατέρας και η προστατευτική της αδελφή. Ξέροντας όμως απεναντίας το μίσος που τρέφει στο πρόσωπο της η πεθερά και οι βγαλμένες από την Σταχτοπούτα κόρες της. Και φυσικά μη έχοντας ακόμη στεφανωθεί, πράγμα αμφίβολο να προκύψει σύντομα, όσο ο καλός της βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα, ούτε καν θα κάνει δεύτερη σκέψη. Το παιδί το έχει στείλει ο Θεός για να την στηρίξει, να της δώσει νέα πνοή, να της αποδώσει λόγο ύπαρξης. Κι αν το απαρνηθεί θα είναι σαν να απαρνείται όλους τους όρκους αιώνιας πίστης, που έδωσε στον άδικα βαρυποινίτη μνηστήρα της.
Βασισμένη σε μυθιστόρημα που γράφτηκε από τον λογοτέχνη James Baldwin στα 1974 (η ιστορία στο εκράν τρενάρεται μια τριετία πριν, για να συμπέσει χρονικά με την περίοδο που εκτυλίσσονται τα περιστατικά του Moonlight) η πλοκή του φιλμ μεταφέρεται αφηγηματικά μέσα από τα μάτια της εβένινης νέας, μιας πανέμορφης Αφροαμερικανίδας, που έχει μεγαλώσει μέσα στις υλικές στερήσεις και στις φυλετικής βάσης ανελευθερίες, μα είναι γεμάτη πίστη πως μπορεί με τις λιγοστές της δυνάμεις να βοηθήσει να αλλάξει ο κόσμος. Τα κτυπήματα που δέχεται είναι αλλεπάλληλα, οι γροθιές ασταμάτητες, η πίστη της όχι λίγες φορές θα κλονιστεί, το κεφάλι της όμως δεν θα χαμηλώσει ποτέ. Προέχει η διατήρηση της δικής της υπερηφάνειας ψηλά, για να δείξει τον δρόμο της ελευθερίας για τον λατρεμένο της. Όπως κι όποτε έλθει εκείνη, αν ποτέ...
Με την χρήση όχι και λίγων πρωθύστερων εναλλαγών, που σπάνε σε αρκετά σημεία την γραμμικότητα της εξιστόρησης, ο θεατής από την γίνεται απόλυτος γνώστης του πάθους που βιώνουν τα δύο παιδιά, συναρμολογώντας ταυτόχρονα τους χαρακτήρες τους, τις ιδέες τους, τα πλάνα τους, φτιάχνοντας πάντοτε στο φόντο ένα πλατό γεμάτο ταξικές ανισότητες και κανόνες δύο μέτρων και δύο σταθμών. Κι έτσι εισέρχεται μέσα σε ένα πολλών επιπέδων κινηματογραφικό δοκίμιο, όπως το συντάσσει ο (υπό κατεργασία ακόμη, δεν μπορώ να υπολογίσω τις τεράστιες ικανότητες του) αδαμάντινος ντιρέκτορας Barry Jenkins, στην τρίτη του μεγάλου μήκους δουλειά, επιστρέφοντας από τον οσκαρικό θρίαμβο του Φεγγαρόφωτος. Ένα ρομάντζο περιόδου τυλιγμένο με κάθε λογής αντιξοότητα, ένα οικογενειακό δράμα γεμάτο ηθικά διλήμματα, ένα δικαστικό θρίλερ που την έκβαση του μπορείς να προβλέψεις ως θετική, μόνο αν ζεις σε μια ουτοπία διαφορετική από αυτή που ορίζουν διαχρονικά οι States.
Διάλογοι εκπληκτικά καυστικοί και ευθύβολοι, που τρέχουν παράλληλα στο διπλανό κουλουάρ με τις μπλουζ νότες που ξεπηδούν από τα βίντατζ πικάπ της εποχής, των πολύχρωμα επαναστατημένων 70s που με μαγικό τρόπο αναπλάθονται στην οθόνη, πείθοντας σε σχεδόν πως έχεις βγει από χρονοκάψουλα. Που ταρακουνώντας ακατάληπτα με τα συνεχή φλασμπάκ ενός σπουδαία διασκευασμένου σεναρίου, ανεβάζει διαρκώς τις στροφές του If Beale Street Could Talk, ώσπου να φτάσουμε στην δυναμική, συγκινητική και διαχρονικών σοσιολογικών μηνυμάτων έξοδο. Στα συν δεν πρέπει να λησμονούμε την σύσταση ενός φερέλπιδος διδύμου, όπως το ορίζουν ο ταλαντούχος Stephan James και η μαύρη καλλονή KiKi Layne, μα κυρίως την καθηλωτική υποστηρικτική παρουσία της πεπειραμένης Regina King, στον αποδιδόμενο με απαράμιλλο ρεαλισμό ρόλο του Αγγέλου. Του αλεξίσφαιρου σωματοφύλακα γονιού που με γνώμονα την αγάπη, θα κάνει μια φορά τα πάντα για να καλύψει το παιδί του. Και δύο φορές, για να προστατέψει το παιδί του παιδιού του...
Ο παράξενος και ανεξήγητος βιασμός μιας μετανάστριας από το Πουέρτο Ρίκο, ένα μοιραίο βράδυ, θα έχει σαν αποτέλεσμα την σύλληψη του Φόννυ, την αναγνώριση του από την βιασθείσα και με συνοπτικές διαδικασίες την δικαστική του καταδίκη και τον εγκλεισμό του στην φυλακή. Αρνούμενη να αποδεχτεί πως ο λατρεμένος της δεν είναι τίποτα περισσότερο από στυγνός εγκληματίας, η Τις θα του δώσει όρκο καθημερινής της παρουσίας στο επισκεπτήριο, ωσότου εκείνος αθωωθεί και δει και πάλι τον ουρανό ελεύθερος. Ταυτόχρονα θα του ανακοινώσει όμως, πως περιμένει το παιδί τους, τον καρπό της μεγάλης τους αγάπης και όσες δυσκολίες κι αν βρεθούν στο διάβα τους, εκείνη θα το φέρει στον κόσμο και δεν θα το δολοφονήσει.
Ξεκινάμε με το κυριότερο: Τεράστια μαγκιά από το ούτε είκοσι χρονών γκαστρωμένο κορίτσι. Χωρίς δουλειά και έσοδα ακόμη, αν και το παλεύει να πιάσει μεροκάματο στο πολυκατάστημα, εφόσον αποφασίσει η εργοδοσία να προσλάβει μαύρες υπαλλήλους. Χωρίς να γνωρίζει καν το πόσο θα την στηρίξει η δική της οικογένεια, η δυναμική μάνα, ο ρέμπελος πατέρας και η προστατευτική της αδελφή. Ξέροντας όμως απεναντίας το μίσος που τρέφει στο πρόσωπο της η πεθερά και οι βγαλμένες από την Σταχτοπούτα κόρες της. Και φυσικά μη έχοντας ακόμη στεφανωθεί, πράγμα αμφίβολο να προκύψει σύντομα, όσο ο καλός της βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα, ούτε καν θα κάνει δεύτερη σκέψη. Το παιδί το έχει στείλει ο Θεός για να την στηρίξει, να της δώσει νέα πνοή, να της αποδώσει λόγο ύπαρξης. Κι αν το απαρνηθεί θα είναι σαν να απαρνείται όλους τους όρκους αιώνιας πίστης, που έδωσε στον άδικα βαρυποινίτη μνηστήρα της.
Βασισμένη σε μυθιστόρημα που γράφτηκε από τον λογοτέχνη James Baldwin στα 1974 (η ιστορία στο εκράν τρενάρεται μια τριετία πριν, για να συμπέσει χρονικά με την περίοδο που εκτυλίσσονται τα περιστατικά του Moonlight) η πλοκή του φιλμ μεταφέρεται αφηγηματικά μέσα από τα μάτια της εβένινης νέας, μιας πανέμορφης Αφροαμερικανίδας, που έχει μεγαλώσει μέσα στις υλικές στερήσεις και στις φυλετικής βάσης ανελευθερίες, μα είναι γεμάτη πίστη πως μπορεί με τις λιγοστές της δυνάμεις να βοηθήσει να αλλάξει ο κόσμος. Τα κτυπήματα που δέχεται είναι αλλεπάλληλα, οι γροθιές ασταμάτητες, η πίστη της όχι λίγες φορές θα κλονιστεί, το κεφάλι της όμως δεν θα χαμηλώσει ποτέ. Προέχει η διατήρηση της δικής της υπερηφάνειας ψηλά, για να δείξει τον δρόμο της ελευθερίας για τον λατρεμένο της. Όπως κι όποτε έλθει εκείνη, αν ποτέ...
Με την χρήση όχι και λίγων πρωθύστερων εναλλαγών, που σπάνε σε αρκετά σημεία την γραμμικότητα της εξιστόρησης, ο θεατής από την γίνεται απόλυτος γνώστης του πάθους που βιώνουν τα δύο παιδιά, συναρμολογώντας ταυτόχρονα τους χαρακτήρες τους, τις ιδέες τους, τα πλάνα τους, φτιάχνοντας πάντοτε στο φόντο ένα πλατό γεμάτο ταξικές ανισότητες και κανόνες δύο μέτρων και δύο σταθμών. Κι έτσι εισέρχεται μέσα σε ένα πολλών επιπέδων κινηματογραφικό δοκίμιο, όπως το συντάσσει ο (υπό κατεργασία ακόμη, δεν μπορώ να υπολογίσω τις τεράστιες ικανότητες του) αδαμάντινος ντιρέκτορας Barry Jenkins, στην τρίτη του μεγάλου μήκους δουλειά, επιστρέφοντας από τον οσκαρικό θρίαμβο του Φεγγαρόφωτος. Ένα ρομάντζο περιόδου τυλιγμένο με κάθε λογής αντιξοότητα, ένα οικογενειακό δράμα γεμάτο ηθικά διλήμματα, ένα δικαστικό θρίλερ που την έκβαση του μπορείς να προβλέψεις ως θετική, μόνο αν ζεις σε μια ουτοπία διαφορετική από αυτή που ορίζουν διαχρονικά οι States.
Διάλογοι εκπληκτικά καυστικοί και ευθύβολοι, που τρέχουν παράλληλα στο διπλανό κουλουάρ με τις μπλουζ νότες που ξεπηδούν από τα βίντατζ πικάπ της εποχής, των πολύχρωμα επαναστατημένων 70s που με μαγικό τρόπο αναπλάθονται στην οθόνη, πείθοντας σε σχεδόν πως έχεις βγει από χρονοκάψουλα. Που ταρακουνώντας ακατάληπτα με τα συνεχή φλασμπάκ ενός σπουδαία διασκευασμένου σεναρίου, ανεβάζει διαρκώς τις στροφές του If Beale Street Could Talk, ώσπου να φτάσουμε στην δυναμική, συγκινητική και διαχρονικών σοσιολογικών μηνυμάτων έξοδο. Στα συν δεν πρέπει να λησμονούμε την σύσταση ενός φερέλπιδος διδύμου, όπως το ορίζουν ο ταλαντούχος Stephan James και η μαύρη καλλονή KiKi Layne, μα κυρίως την καθηλωτική υποστηρικτική παρουσία της πεπειραμένης Regina King, στον αποδιδόμενο με απαράμιλλο ρεαλισμό ρόλο του Αγγέλου. Του αλεξίσφαιρου σωματοφύλακα γονιού που με γνώμονα την αγάπη, θα κάνει μια φορά τα πάντα για να καλύψει το παιδί του. Και δύο φορές, για να προστατέψει το παιδί του παιδιού του...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 21 Φεβρουαρίου 2019 από την Feelgood Ent.!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική