ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ

Κυριακή – κοντογιορτή το λοιπόνε. Εγώ θα την αράξω επί του καναπέως από τις 6μμ και στις 8μμ αρχινά το πανηγύρι. Εσύ φανατικέ συνέλληνα θα χτυπήσεις ιρλανδέζικους καφέδες, θα πλακώσεις το σκάτς και το ξηροκαρπίδι και θα ξεροσταλλιάσεις στο συνδρομητικό κοντά τρεις τα ξημερώματα. Με θυμάμαι προ- Καναδά, κουνουπίδι το πρωί της Δευτέρας στη δουλειά. Τώρα πια όμως, κοντά τριάντα χρόνια από την εφηβεία και την αποτελειωτική λατρεία για τα Oscars, θέλω με τρόπο να στο σερβίρω ψιθυριστά, γυρεύοντας να σε ξεψαρώσω χωρίς όμως να σου χαλάσω το έθιμο: Βρισκόμαστε σε ένα τέλος εποχής για τα διασημότερα βραβεία του πλανήτη.

Oscars 2019 Nominations
Το πράμα έχει ξεφύγει από τα γαλαζοπράσινα νερά της χολυγουντιανής λιμνούπολης και έχει ξωκείλει στη στάση κάβο Μαλιά. Δεν είναι πλέον τα βραβεία που απονέμουν αριστεία στους επιτευγματίες -κινηματογραφικούς συντελεστές. Είναι και (κυρίως) αυτό το τιτανομεγιστοτεράστιο αλισβερίσι, αυτή η κουναβίσια όσμωση οσκαρολόγων-δημοσχεσάκηδων – Ακαδημίας που συντηρεί τον ακύρηχτο πόλεμο (whisper campaign) μεταξύ των (υποτεθείστω) καλύτερων φιλμς της χρονιάς. Τι προσπαθώ να ξεκαθαρίσω; Μα το εξής απλούστατο. Το βραβείο όσκαρ είναι το αριθμητικό (βλ. preferential ballot) άθροισμα της εύνοιας των (ζωή νάχουνε) 7.902 νοματέων με δικαίωμα ψήφου. Τουτέστιν, αν η δική σου ευνοούμενη ταινία χάσει αύριο, μη χολοσκάς. Η πιθανότερη επικρατέστερη θα είναι μάλλον η δεύτερη ή και η τρίτη επιλογή της πλειονοψηφίας των ψηφοφόρων.

Θα τα ματαγράψω κατά το δυνατό περιεκτικούλικα, μήπως μείνει κάτι στο μνημονικό. Η 91η Απονομή στο Kodak Theater μέχρι την ώρα που με διαβάζεις είναι ένα τεράτιο φιάσκο. Ο Kevin Hart βαρέθηκε να απολογείται στη νιοστή για τα ομοφοβικά του παρελθόντος του και την κάνει από παρουσιαστής. Δεν πειράζει (λέει) πάμε χωρίς παρουσιαστή. Μετά το σώου ξεπερνά το τρίωρο και (θέλουμε να) μας βλέπει και νεαρόκοσμος. Μιλάμε για 235 χώρες και territories. Νο προμπλέμο. Θα κόψουμε από την τηλεοπτική μετάδοση κάτι βραβεύσεις (μεταξύ άλλων) Μοντάζ και Διεύθυνση Κινηματογράφησης (Φωτογραφία). Τι κι αν ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ταινία χωρίς αυτά τα δομικά στοιχεία (χωρίς ηθοποιούς και σενάριο ΥΠΑΡΧΕΙ ταινία για να αντιληφθείς τη μπαρούφα της παραγωγής του σώου). Κάποιοι κακοί υποστηρίζουν ότι επιλέχτηκαν οι συγκεκριμένες κατηγορίες γιατί εκεί δεν είχε ενδιαφέρον η Disney στην οποία ανήκει το ABC. Γκέγκε;

Μετά είχαν τη φαεινή ιδέα να μην παίξουν τα υποψήφια τραγούδια. Στο κατόπι να μην τηρήσουν το έθιμο της βράβευσης των Ρόλων από τους περσινούς νικητές. Και για να μη το ξενυχτήσω αλυχτώντας, έπεσε η γιούχα σύγνεφο. Το gay film Twitter λύσσαξε (δικαιολογημένα) κι έβαλε την Ακαδημία στη θέση της. Τα πήρε όλα πίσω (μετά συγχωρήσεως). Εννοείται πως μετά από τέτοια παλινωδία το ζήτημα φαντάζει πλέον δυσοίωνο. Να διαψευστώ μακάρι. Και να πάω με γοργή περπατησιά στις φετινές τελικές μαντεψιές μου. Με τη διαφορά ότι αποφάσισα πλέον να κάνω το κέφι μου. Να μπουρδουκλώσω τα ρεύματα νίκης με τις προσωπικές μου ευνοοούμενες υποψηφιότητες. Γιατί όχι δηλαδή; Κάθε πότε έχω την πολυτέλεια να καμαρώνω Έλληνα κουμανταδόρο (γεια σου Γιωργάρα Λάνθιμε κι εσύ Μαυροψαρίδη) μια δρασκελιά από 10 (δέκα) χρυσαφένια αγάλματα; Ούτως ή άλλιώς σου έχω στρώσει απαξάπασες τις υποψηφιότητες με σειρά προτίμησης και (εννοείται πέραν αστεϊσμών) πιθανότητας τελικής επικράτησης. Οπότε τις έχεις μπροστά σου και ξέρεις τι να περιμένεις. Για να το σουμάρω λοιπόν, δώσε βάση στην πενιά.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΕΙ
Α. Οι Ρόλοι είναι τελειωμένη υπόθεση. Malek– Close- Ali – King. Της Reginaς (King) κλωτσάει λόγω απουσίας της από SAG και BAFTA. Έχει ξαναγίνει. To Beale Street παραμένει σιγουράκι και στο Original Score.

Β. Σκηνοθεσία ο Alfonso Quaron (σήκωσε DGA). Δεν υπάρχει αντίπαλος. (Sorry Yorgos)

Γ. Σενάρια το Blackkklansman (προσωπική δικαίωση του Spike Lee επιτέλους) και Η Ευνοούμενη. ΌΧΙ επειδή στηρίζω. Υπάρχει η περίπτωση να πάει 0-10 άκλαφτο. Ένα μόνο να πάρει θα είναι αυτό όμως. Αντίπαλος το Green Book μπας και κλέψει την Καλύτερη Ταινία. Έχει φάει πάντως τέτοιο φούμο που καραμφιβάλλω.

Δ. Ταινία και Φωτογραφία Roma και τρία αγάλματα στον Quaron ατομικά. Και Ξενόγλωσσο. Οι όποιες αμφιβολίες που υπήρξαν για παρεμβολή Cold War, ένθεν κακείθεν εξατμίσθησαν.

Ε. Animated o Spiderman. Παίχτο στοίχημα μαζί με το Shallow ( A Star Is Born) και το Make Up & Hairstyling του Vice.

ΣΤ. Οι ήχοι ομού στο Bohemian Rhapsody. Η φολάρα έχει ρεύμα. Μερικοί προσεύχονται να αρπάξει και το Μοντάζ από τα χέρια του Vice. Μάθε ότι η ταινία ολοκληρώθηκε εν απουσία του απωλελέ (εξώλης και προώλης) Bryan Singer. Μη στεναχωρεύεσαι Μαυροψαρίδη μας, υπάρχει και η καραμπόλα.

Ζ. Οπτικοί Εφφέδες το Avengers. Παίζεται να είναι η μόνη (και πρώτη ιστορικά για Μαρβελοταινία) βράβευση της βραδιάς ΑΝ ξωμείνει 0-7 το Black Panther.

H. To οποίο για να γίνει επιβάλλεται να χάσει από την Ευνοοούμενη σε Σχεδιασμό Παραγωγής – Κοστούμια. Εδώ θέτω το Ελληνικό Βέτο, παρότι το ρεύμα θέλει τον Πάνθηρα να κερδίζει τουλάχιστον τα κοστούμια (λόγω της πολυνίκου Sandy Powel από τη μια και της βετεράνας αβράβευτης Ruth Carter)

Τι μας έμεινε εξόν τις σιγουράντζες; Το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους που προκρίνω Free Solo που ουσιαστικά είναι ο ορισμός της κατορθωματικής κινηματογράφησης από το λιμπεράλε πολιτικό (σφαλιάρα έμμεση στον Trump) RBG. Τα μικρομηκάδικα τέλος όπου: Στο Animated το Bao θα κόψει άνετα το νήμα λόγω της προβολής του μαζί με το Incredibles 2. Στο Live Action γίνεται ο θάνοτος του νεκροθάφτη και συμφορά...μαύρη σαν καλιακούδα θεματολογικά. Το μόνο μοντέρνα χειραφετημένο και χαριτωμένο είναι το Marguerite. Ενώ στο Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους είναι η ουσία όλη, όπως στην έκανα λιανά στο άρθρο ανάλυσης των υποψηφιοτήτων. Επαναλαμβάνω λοιπόν: Lisa Taback (Netflix): Period. End of Sentence

Με βρίσκεις στο @TakisGaris και εννοειθήτω αποκλειστικά στο @Moviesltd. Καλά μας Oscars με υγεία και ελληνικής χροιάς θρίαμβο να έχουμε. Όσο δι’ εμέ, θα τα βιώσω παραδοσιακά αγκαζέ με την Μαριάνθη, την προσωπική μου Ευνοούμενη, το καλύτερό μου μισό που γενεθλιάζει σήμερις. Χρόνια σου Ατελεύτητα. Είσαι το Oscar... άνευ συναγωνισμού!




gaRis