Movies Ltd

Dream to me...

του zerVo (@moviesltd)

Πως περνάει τόσο γρήγορα αυτός ο ρημάδης ο χρόνος ε? Είκοσι δύο (22) ολάκερα έτη έχουν διαβεί από εκείνη την επική βραδιά στην Opera Assos Odeon, όπου η σερνική πλατεία λοξοκατάπιε στην όπισθεν θωριά μιας μελαψής Λατίνας, που σε γκρο πλαν στο εκράν, έσκυβε, φορώντας μια θεόστενη χακί φόρμα, μέσα στα θολά νερά του Αμαζονίου, ψάχνοντας την θηριώδη Anaconda. Στις απορίες της συμμορίας για ποια στο διάολο είναι αυτή η μορφονιά, η δική μου απάντηση ήταν πως την είχα ματαδεί πρόσφατα σε μια βίντεο κασέτα - αν θυμάμαι καλά βγαλμένη σε δύο μέρη - που έπαιζε μια (πλήρως άγνωστη μου) μεχικάνα τραγουδίστρια με κακό τέλος. Και εκεί μου είχε δώσει την εντύπωση πως μια χαρά κάνει για αρτίστα της ποπ, αντί για ηθοποιός, όπως άλλωστε αποδείχτηκε και στην μετέπειτα πορεία της, αφού το κορίτσι από τις φτωχογειτονιές του Μπρονξ, εξελίχθηκε σε μεγάλο και τρανό αστέρι. Γεννημένη μόνο 65 ημέρες μετά από μένα, η Τζένη από το Μπλοκ, πενηνταρίζει κι όπως συμβαίνει με όλους μας εκεί γύρω, κάτι τέτοιο δεν της αρέσει. Κι αφού η μπογιά της καραπερνάει, μια χαρά κάνει να το παίζει μια δεκαετία (τουλάχιστον) πιο πιτσιρίκα...

Τίποτα δεν πηγαίνει καλά στην ζωή της έξυπνης και φιλόδοξης Μάγια Βάργκας, ελάχιστες στιγμές πριν φυσήξει στην τούρτα, τα σαράντα της κεράκια. Έχοντας μόλις χάσει την μεγάλη της ευκαιρία να πάρει το πόστο της προϊσταμένης, στην υπεραγορά που εργάζεται για μια δεκαπενταετία, θα καταλάβει πως οι ευκαιρίες που θα συναντήσει μπροστά της λιγοστεύουν, ειδικά από την στιγμή που δεν διαθέτει στα χέρια της ένα πτυχίο κολεγίου. Μια ευχή για να είχε έστω λιγάκι ποιοτικότερο βιογραφικό, που θα πραγματοποιηθεί την ημέρα των γενεθλίων της, καθώς το αγαπημένο της βαφτιστήρι, ένας δαίμονας των ηλεκτρονικών υπολογιστών, θα της δημιουργήσει στον κυβερνοχώρο την τέλεια προσωπικότητα, σπουδαγμένη, ταξιδεμένη, με αμέτρητες γνωριμίες και εμπειρίες, ελπίζοντας να κάνει την νονά του ανάρπαστη, σε όποιον προσφέρει εργασία, υψηλού επιπέδου.

Όπερ και εγένετο καθώς μια από τις πιο διάσημες μπράντες στον χώρο της γυναικείας περιποίησης, όχι απλά θα έλθει σε επαφή μαζί της, αλλά θα της αποδώσει και την, παχυλού μισθού, θέση της συμβούλου. Αξιοζήλευτο αξίωμα και αυτό που για πάντα επιζητούσε, ακόμη κι αν οι απαιτήσεις είναι πανύψηλες και επιβάλλεται να συνεργαστεί με την απότομου χαρακτήρα, Ζόι, την θυγατέρα του νέου της αφεντικού. Το μεγάλο της ζόρι όμως δεν θα είναι το να ρίξει φρέσκες ιδέες στο τραπέζι, που θα δημιουργήσουν καινούργια πιο ελκυστικά και κερδοφόρα προϊόντα, μα να ξεπεράσει το εμπόδιο του ανήθικου ψέματος, πάνω στο οποίο πλέον στηρίζεται η κίβδηλη καριέρα της.

Και κάπως έτσι η μεγαλοκοπέλα μας, που ελάχιστες ημέρες πριν φορούσε νοικοκυρεμένα την ποδίτσα της υπαλλήλου του σούπερ μάρκετ με μισθό λίγες εκατοντάδες δολάρια, πλέον απολαμβάνει την πόλη από ψηλά και μέσα στα ακριβά της ταγιέρ, χάρη στην θέα που της προσφέρει η γραφειάρα της στον νηοστό όροφο του ουρανοξύστη. Και με πολλαπλάσιες αποδοχές και με μπόνους και με δυνατότητες μετεξέλιξης αν και εφόσον οι καινοτόμες προτάσεις της πιάσουν διάνα. Και όλα ετούτα χάρη σε ένα τοσοδά ψεματάκι, που έστησε ο τεκ φρικ νερντ βαφτισιμιός. Μήπως όλα αυτά είναι τόσο όμορφα για να είναι αληθινά, για την αδικημένη από την μοίρα της Μάγια? Ή μήπως ακόμη χειρότερα πίσω από όλη αυτή την στιγμιαία εξέλιξη, κρύβεται ένα μυστικό από το (σε απόγνωση) παρελθόν της, που θα δυσκολευτεί υπερβολικά να αντέξει στην αποκάλυψη του?

Ένα ακόμη κλωνάρι του αμερικάνικα ονειρικού Working Girl, ξετυλίγεται στις οθόνες μας, wanabe αστείο, που δεν τα καταφέρνει, πετυχαίνοντας όμως να βγάλει έστω μισή νότα αισιοδοξίας, ειδικά μέσα στις γιορτινές ημέρες που διανύουμε. Την όχι και τόσο ευρηματική σεναριακή βάση, διαδέχονται μια σειρά από (υποτίθεται) κεφάτα κλιπάκια όπου η βασική μας ηρωίδα περνά διάφορες δοκιμασίες για να αποδείξει στον γεμάτο αμφιβολίες περίγυρο πως πραγματικά έχει φοιτήσει στο...Χάρβαρντ, όπως διαλαλεί το κιουρίκουλουμ της. Το ανέκδοτο όμως απαιτεί και κάποιον χαβαλετζή για να το πει, οπότε απούσης της όποιας κωμικής έκφρασης της JLO δεν πρέπει να ζητάμε και κάτι περισσότερο από την διεκπεραίωση. Και το ατυχές ετούτη την φορά για εκείνη, είναι το γεγονός πως δεν παίζει και ρομάντζο σημαντικό - αυτό με τον "καλό της" Ventimiglia, άχρωμο και νωθρό έχει σβήσει από πολύ νωρίς - για να κρατήσει το δευτερεύων ενδιαφέρον, πέραν του επαγγελματικού, ζωντανό μέχρι το φινάλε.

Και σε αυτή την αφελή αναβίωση του σιτεμένου Εργαζόμενου Κοριτσιού, που σκηνοθετεί ο μετρ της πολύ ανάλαφρης κομεντί Peter Segal, τα εύσημα πηγαίνουν στην...επιμελήτρια της ενδυματολογίας, που βγάζει κορμάρα το Jennάκι - λες και δεν είναι - όπως και αναδεικνύει το my style rocks της ομορφούλας Hudgens, που δίνει τον νεανικό, ανταγωνιστικό (?) τόνο στην πλοκή. Άντε και στην ανατροπή της, για την οποία θα χρειαστείς μερικές οκάδες καλής θέλησης για να την αποδεχθείς, αν και εφόσον ανήκεις στην σχολή των basic ορθολογιστών. Αν πάντως παίζεις από την μεριά των κούγκαρς, μιλφ, γκιλφ και τα τοιαύτα, ίσα που σηκώνεις και παντιέρα πανηγυρική με την Μια Δεύτερη Ευκαιρία, αφού είπαμε, τα χρόνια μπορεί να πέρασαν για την Lopez, πάνω της όμως δεν δείχνουν διόλου βαριά, ώστε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε άνετα για χάρη της, το γνωμικό με την πουλάδα και το ζουμάκι...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 3 Ιανουαρίου 2019 από την Odeon!