Escape Room
του Adam Robitel. Με τους Taylor Russell, Logan Miller, Deborah Ann Woll, Tyler Labine, Jay Ellis, Nik Dodani.
Only The Strong Survive
του zerVo (@moviesltd) 
Παρότι δεν έχω βρει τον ελεύθερο χρόνο, ίσως και την ανάλογα πανυγηρτζίδικη κομπανία, για να πάρω συμμετοχή σε αυτό το ομαδικό παιχνίδι που συνδυάζει ευφυΐα, ταχύτητα και επιδεξιότητα, η ιδέα του, μού φαντάζει ιδιαίτερα ελκυστική. Εξού και η τεράστια επιτυχία της, ιδιαίτερα στα νεανικά κοινά, που επιλέγουν να περάσουν το βράδυ τους, περιπετειωδώς, αναζητώντας την μοναδική πιθανή διέξοδο από τα θεματικά δωμάτια απόδρασης, όπως αποκαλούνται, αναζητώντας τις πιο απίθανες λύσεις στους γρίφους που έχουν στήσει οι διοργανωτές τους. Λογική κι επόμενη, το λοιπόν, μου φάνηκε η αντίδραση της φοβιστικής κινηματογραφίας, που βλέποντας το πιασάρικο ύφος του παιχνιδιού Escape Room, αποφάσισε να το εντάξει στην θεματική της και αν κρίνω από την αποδοχή της από τους horror-σινεφίλ, μάλλον το πείραμα, εμπορικά φαίνεται επιτυχημένο.
Στο κατώφλι όλων τους μόλις κατέφθασε ένα μυστηριώδες τετράγωνο, μαύρο κιβώτιο, χωρίς συγκεκριμένο αποστολέα, δίχως περαιτέρω επεξηγήσεις. Για τον καθένα τους το να απαντήσουν στο τι κρύβει μέσα του ήταν μια πρόκληση, που θα επιβραβευόταν με μια ατομική πρόσκληση για να λάβουν μέρος στην πιο σπουδαία διοργάνωση εσκέιπ ρουμ, από όπου ο τελικός νικητής θα φύγει με το έπαθλο των 10 χιλιάδων δολαρίων. Μια πρόταση που δεν θα αρνηθεί κανείς από την ετερόκλητη εξάδα των αγνώστων μεταξύ τους προσώπων, που θα φανούν πιστοί στο ραντεβού που τους έκλεισε η τεχνολογική μπράντα Minos, καλώντας τους να λύσουν ένα προς ένα τα παζλ που θα τους οδηγήσουν μέχρι το επόμενο δωμάτιο και σταδιακά ίσαμε την ελευθερία και την τελική νίκης.
Για την φοιτήτρια της Φυσικής Ζόι, τον αγχωμένο αν και επιτυχημένο χρηματιστή Τζέισον, τον νεαρό μεροκαματιάρη σε μπακάλικο Μπεν, την βετεράνο του πολέμου στην Μέση Ανατολή Αμάντα, τον πρώην μεταλλωρύχο Μάικ και τον φανατικό, αφού έχει "επιβιώσει" σε περισσότερα από ογδόντα όπως υποστηρίζει, των Δωματίων Απόδρασης, Ντάνυ, το παιχνίδι σε λίγο ξεκινά. Για εκείνο που δεν είναι κανείς τους προετοιμασμένος όμως, είναι πως το σενάριο του είναι φτιαγμένο πάνω τους, μιας και ο Gamemaster γνωρίζει πολύ καλά τους φόβους, τις αδυναμίες, τις ιδιαιτερότητες του καθενός τους. Αλλά και το πολύ καλά κρυμμένο, ατομικό, προσωπικό τους μυστικό.
Και κάπως έτσι οι όχι και τόσο ατρόμητοι έξι, τέσσερις άντρες και δύο γυναίκες, θα ριχτούν στον αγώνα αναζήτησης της διεξόδου, που όμως από την πρώτη κιόλας στιγμή δεν θα αποδειχτεί και τόσο ακίνδυνος όσο ακούγεται ή τουλάχιστον όσο προστάζουν τα κανονικά παιχνίδια αυτού του τύπου. Διαδοχικά οι διαγωνιζόμενοι θα κληθούν να ξεπεράσουν δωμάτια που οι συνθήκες τους θα εξελιχθούν σε ακραίες - από την τρομακτικά υψηλή θέρμανση στο πολικό ψύχος και από τις αντιξοότητες του ανάποδου σφαιριστηρίου που οδηγεί στην άβυσσο μέχρι τα ζόρια του θαλάμου αερίων - και βεβαίως δολοφονικές. Και καθώς ο ένας μετά τον άλλο οι παίκτες θα τινάζουν πέταλα, οι εναπομείναντες ζωντανοί θα πρέπει να λειτουργήσουν με γνώμονα την ομαδικότητα μήπως και το σκάσουν από το γεμάτο παγίδες οίκημα σώοι, ίσως και αβλαβείς. Ή μήπως από ένα σημείο και μετά θα πρέπει να πάρει μπροστά ο ατομικισμός που συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις αποδεικνύεται σωτήριος σύμμαχος?
Η βάση της τρομακτικής ιστορίας που μας σερβίρει η Sony με την υπογραφή του αξιόλογων εμπνεύσεων σκηνοθέτη Adam Robitel, μπορεί να μοιάζει ορίτζιναλ, οι πιο γνώστες όμως μέσα στην διαδικασία προόδου του ματς, θα διακρίνουν σκηνές σχεδόν ολοκληρωτικά παρμένες από αναλόγου ύφους και στυλ φιλμς, σαν το πρωτοποριακό Cube του Vincenzo Natali από το 1997 ή το φουλ σασπένς The Game του ίδιου ακριβώς χρόνου, υπογραφής Fincher. Η σύσταση των γεμάτων παγίδες δωματίων είναι στημένη πάνω στις προσωπικότητες του κάθε αγωνιζόμενου, εστιάζοντας στις φοβίες, τις ανασφάλειες, μα και τα τρομακτικά βιώματα εκάστου, τα οποία φυσικά και δεν γνωρίζουμε αποξαρχής, μα πληροφορούμαστε καθώς το πράγμα προχωρά, είτε μέσα από εμβόλιμα φλάσμπακς, είτε μέσα από σεκάνς ενημέρωσης, που η αλήθεια είναι σπάνε το τέμπο που έχει δημιουργήσει η τελευταία χρονικά απόδραση.
Το σίγουρο πάντως είναι πως οι πιο έμπειροι στο φιλμικό ετούτο genre, πανεύκολα θα εντοπίσουν ποιοι από την μισή ντουζίνα - μικρό νούμερο συγκριτικά με ανάλογης ΄παζλ υφής και σπλάτερ αισθητικής παραγωγές, τύπου Saw ας πούμε - των players θα βγάλουν πέρα ολάκερο τον στίβο μάχης και ποιοι θα αποχαιρετίσουν νωρίτερα. Κι αυτό δεν είναι όμως το βασικότερο πρόβλημα του πάμφθηνου προϋπολογισμού κι ας μην του πολυφαίνεται Escape Room, μιας και η έξοδος του, ρηχή και απίστευτα τραβηγμένη, δεν πείθει κανέναν για τα κίνητρα των σχεδιαστών του κόλπου. Όσο για το υπερ-φινάλε, με την διπλή σημασία, μάλλον σκοπό θα είχε να μάθει τον λόγο κόστους / εσόδων στα ταμεία, πριν το στούντιο πάρει την απόφαση της επαναφοράς με ένα (τουλάχιστον) σίκουελ. Και τα 9 εκατομμύρια που γίνηκαν εξήντα στα box office, μάλλον προς την προοπτική της συνέχειας οδηγούν.
Για την φοιτήτρια της Φυσικής Ζόι, τον αγχωμένο αν και επιτυχημένο χρηματιστή Τζέισον, τον νεαρό μεροκαματιάρη σε μπακάλικο Μπεν, την βετεράνο του πολέμου στην Μέση Ανατολή Αμάντα, τον πρώην μεταλλωρύχο Μάικ και τον φανατικό, αφού έχει "επιβιώσει" σε περισσότερα από ογδόντα όπως υποστηρίζει, των Δωματίων Απόδρασης, Ντάνυ, το παιχνίδι σε λίγο ξεκινά. Για εκείνο που δεν είναι κανείς τους προετοιμασμένος όμως, είναι πως το σενάριο του είναι φτιαγμένο πάνω τους, μιας και ο Gamemaster γνωρίζει πολύ καλά τους φόβους, τις αδυναμίες, τις ιδιαιτερότητες του καθενός τους. Αλλά και το πολύ καλά κρυμμένο, ατομικό, προσωπικό τους μυστικό.
Και κάπως έτσι οι όχι και τόσο ατρόμητοι έξι, τέσσερις άντρες και δύο γυναίκες, θα ριχτούν στον αγώνα αναζήτησης της διεξόδου, που όμως από την πρώτη κιόλας στιγμή δεν θα αποδειχτεί και τόσο ακίνδυνος όσο ακούγεται ή τουλάχιστον όσο προστάζουν τα κανονικά παιχνίδια αυτού του τύπου. Διαδοχικά οι διαγωνιζόμενοι θα κληθούν να ξεπεράσουν δωμάτια που οι συνθήκες τους θα εξελιχθούν σε ακραίες - από την τρομακτικά υψηλή θέρμανση στο πολικό ψύχος και από τις αντιξοότητες του ανάποδου σφαιριστηρίου που οδηγεί στην άβυσσο μέχρι τα ζόρια του θαλάμου αερίων - και βεβαίως δολοφονικές. Και καθώς ο ένας μετά τον άλλο οι παίκτες θα τινάζουν πέταλα, οι εναπομείναντες ζωντανοί θα πρέπει να λειτουργήσουν με γνώμονα την ομαδικότητα μήπως και το σκάσουν από το γεμάτο παγίδες οίκημα σώοι, ίσως και αβλαβείς. Ή μήπως από ένα σημείο και μετά θα πρέπει να πάρει μπροστά ο ατομικισμός που συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις αποδεικνύεται σωτήριος σύμμαχος?
Η βάση της τρομακτικής ιστορίας που μας σερβίρει η Sony με την υπογραφή του αξιόλογων εμπνεύσεων σκηνοθέτη Adam Robitel, μπορεί να μοιάζει ορίτζιναλ, οι πιο γνώστες όμως μέσα στην διαδικασία προόδου του ματς, θα διακρίνουν σκηνές σχεδόν ολοκληρωτικά παρμένες από αναλόγου ύφους και στυλ φιλμς, σαν το πρωτοποριακό Cube του Vincenzo Natali από το 1997 ή το φουλ σασπένς The Game του ίδιου ακριβώς χρόνου, υπογραφής Fincher. Η σύσταση των γεμάτων παγίδες δωματίων είναι στημένη πάνω στις προσωπικότητες του κάθε αγωνιζόμενου, εστιάζοντας στις φοβίες, τις ανασφάλειες, μα και τα τρομακτικά βιώματα εκάστου, τα οποία φυσικά και δεν γνωρίζουμε αποξαρχής, μα πληροφορούμαστε καθώς το πράγμα προχωρά, είτε μέσα από εμβόλιμα φλάσμπακς, είτε μέσα από σεκάνς ενημέρωσης, που η αλήθεια είναι σπάνε το τέμπο που έχει δημιουργήσει η τελευταία χρονικά απόδραση.
Το σίγουρο πάντως είναι πως οι πιο έμπειροι στο φιλμικό ετούτο genre, πανεύκολα θα εντοπίσουν ποιοι από την μισή ντουζίνα - μικρό νούμερο συγκριτικά με ανάλογης ΄παζλ υφής και σπλάτερ αισθητικής παραγωγές, τύπου Saw ας πούμε - των players θα βγάλουν πέρα ολάκερο τον στίβο μάχης και ποιοι θα αποχαιρετίσουν νωρίτερα. Κι αυτό δεν είναι όμως το βασικότερο πρόβλημα του πάμφθηνου προϋπολογισμού κι ας μην του πολυφαίνεται Escape Room, μιας και η έξοδος του, ρηχή και απίστευτα τραβηγμένη, δεν πείθει κανέναν για τα κίνητρα των σχεδιαστών του κόλπου. Όσο για το υπερ-φινάλε, με την διπλή σημασία, μάλλον σκοπό θα είχε να μάθει τον λόγο κόστους / εσόδων στα ταμεία, πριν το στούντιο πάρει την απόφαση της επαναφοράς με ένα (τουλάχιστον) σίκουελ. Και τα 9 εκατομμύρια που γίνηκαν εξήντα στα box office, μάλλον προς την προοπτική της συνέχειας οδηγούν.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 3 Ιανουαρίου 2019 από την Feelgood Ent.!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική