Ο κόσμος σου ανήκει
του Romain Gavras. Με τους Karim Leklou, Isabelle Adjani, Vincent Cassel, Oulaya Amamra, Sam Spruell, Gabby Rose, Sofian Khammes, Mounir Mamra, Mahamadou Sangare, François Damiens
Μεταξύ κατεργαρέων… άντε βγάλε άκρη!
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969) 
Ένα όχι και τόσο απλό σχέδιο...
Αυτή είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του Romain Gavras, γιου του Κώστα Γαβρά. Η πρώτη του ήταν το «Θα έρθει η μέρα και για εμάς» (Notre jour viendra, 2010). Και στις δύο πρωταγωνιστεί ο Vincent Cassel. Ο υιός Γαβράς έχει γίνει περισσότερο γνωστός για τα βιντεοκλίπ που έχει σκηνοθετήσει για καλλιτέχνες όπως οι Justice και η Μ.I.A. Αλλά και οι διαφημίσεις του για εταιρίες όπως η Adidas, o Dior και ο Yves Saint Laurent.
Η παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας Ο κόσμος σου ανήκει (Le monde est à toi / The World Is Yours) δόθηκε στο περασμένο φεστιβάλ των Καννών, όπου προβλήθηκε στο τμήμα «Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών». Η πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας δόθηκε στο περασμένο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Στη Γαλλία οι εισπράξεις της ταινίας ξεπέρασαν τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ: την πρώτη βδομάδα προβολής της (τον περασμένο Δεκαπενταύγουστο) έκοψε πάνω από 150 χιλιάδες εισιτήρια. Σε δηλώσεις του, o Γαβράς αναφέρει ότι στην ταινία κάνουν cameo εμφάνιση ο αγαπημένος του σκηνοθέτης, John Landis, και η σύζυγός του, Deborah. Στο imdb δεν αναφέρεται πουθενά η παρουσία τους. Όσοι πάτε να δείτε την ταινία από εδώ και στο εξής και ξέρετε πως μοιάζει ο Landis, τσεκάρετε την αλήθεια των λεγομένων του σκηνοθέτη. Προφανώς, κάνει πέρασμα κάπου στο τουριστικό θέρετρο.
Η υπόθεση: Ο Φαρές είναι ένας μικροκακοποιός, που έχει κουραστεί τη ζωή που κάνει. Όνειρό του είναι να βγάλει αρκετά χρήματα ώστε να μπει πλέον στον ίσιο δρόμο. Η ιδέα που έχει είναι να γίνει ο επίσημος διανομέας της εταιρίας γρανιτών «Mr. Freeze» στο Μαρόκο (γενικότερα, στη Βόρεια Αφρική) και να τα 'κονομίσει. Όμως, οι ελπίδες του διαλύονται όταν ανακαλύπτει πως η μητέρα του, μια έμπειρη απατεώνισσα, έχει παίξει – κι έχει χάσει – όλες τις οικονομίες του στον τζόγο. Η μόνη λύση που του απομένει για να βγάλει τα λεφτά που χρειάζεται, είναι να δεχτεί την πρόταση του αρχηγού της τοπικής συμμορίας και να αναλάβει μια τελευταία «δουλειά» στην Ισπανία.
Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο - και η μία γκάφα διαδέχεται την άλλη - όταν η «δουλειά» στραβώνει κι όλος ο περίγυρος του Φαρές βρίσκεται μπλεγμένος στην υπόθεση: η κοπέλα που έχει καψουρευτεί, ο ονειροπαρμένος πρώην της μητέρας του, ο οποίος μόλις έχει βγει από τη φυλακή, δύο αχώριστοι κι ανεκδιήγητοι τύποι που φαντασιώνονται ότι είναι γκάνγκστερ και, τέλος, η πιο επικίνδυνη απ' όλους: η γοητευτική μητέρα του! Θα τα καταφέρει ο Φαρές να πραγματοποιήσει το όνειρό του ενάντια σε όλους και σε όλα;
Η άποψή μας: Αυτή είναι μια ωραία ταινία. Μια ευχάριστη ταινία. Μια διασκεδαστική ταινία. Από τον τίτλο της καταλαβαίνουμε την παραπομπή της στον θρυλικό «Σημαδεμένο», τον Scarface ντε! Γίνεται αναφορά στην ταινία και μέσα στην ταινία! Μόνο που εκεί, στην ταινία του De Palma, όπως είπε ο Γαβράς, ο πρωταγωνιστής Τόνι Μοντάνα θέλει να βρεθεί στην κορυφή του κόσμου. Το μόνο που θέλει ο Φρανσουά της δικής του ταινίας είναι να ζήσει το ταπεινό του όνειρο, χωρίς να τον νοιάζει καμία κορυφή. Ο σκηνοθέτης γυρίζει μια απολαυστική κωμωδία με μπόλικη βία, όχι στο στυλ του Tarantino, όπως λένε και γράφουν πολλοί, αλλά στο στυλ του παλιού, καλού Guy Ritchie, της εποχής που γύριζε το φοβερό και τρομερό «Δυο καπνισμένες κάνες».
Η γραφή του και η σκηνοθετική του προσέγγιση είναι πυκνή και βιντεοκλιπίστικη. Η αισθητική αυτή επιλογή είναι εδώ απολύτως δικαιολογημένη. Η ταινία του Γαβρά είναι... ποπ! Και η σκηνοθεσία, το μοντάζ, η φωτογραφία, η μουσική, υπηρετούν έτσι όπως πρέπει το δημιουργικό όραμα του ταλαντούχου καπετάνιου της ταινίας. Το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει τον Γαβρά: φτιάχνει μια ταινία που ψυχαγωγεί τον θεατή, χωρίς να είναι κενή περιεχομένου. Έχει κάτι να πει. Η μόνη επιλογή η οποία δεν μου κάθισε καλά είναι εκείνη του πρωταγωνιστή. Ο Karim Leklou στο ρόλο του Φαρές δεν γίνεται ποτέ απολύτως αποδεκτός από τον θεατή ως κάποιος που, ενώ δείχνει βουτυρομπεμπές, μπορεί να καταφέρει να στήσει ένα κόλπο τόσο περίπλοκο όσο αυτό που βλέπουμε στην ταινία. Δεν είναι η ερμηνεία του: είναι το παρουσιαστικό του.
Καταλαβαίνω την ανάγκη του σκηνοθέτη να βρει κάποιον που να μοιάζει με έναν τύπο που αρπάζει καρπαζιές αλλά έχει τους κοχόνες να πραγματοποιήσει το όνειρό του against all odds, αλλά δεν ξέρω, τον έβλεπα τον τύπο στη μεγάλη οθόνη και τον ένιωθα ως την μοναδική παραφωνία. Ας πούμε, ο Vincent Cassel, στο ρόλο του πρώην της μάνας του Φαρές, που τον βοηθάει, είναι καταπληκτικός! Μπορεί να είναι και η καλύτερη ερμηνεία του από την εποχή του «Μίσους»! Η ερμηνεία του ως χαζούλης γκάνγκστερ, που επηρεάζεται και «εκπαιδεύεται» να διακρίνει την παγκόσμια συνωμοσία των Ιλουμινάτι στα πάντα, είναι απολαυστική! Δεν είναι ο πρωταγωνιστής, θέτει τον εαυτό του στη διάθεση του σκηνοθέτη του, και δίνει ρέστα! Θεός.
Και βέβαια, Θεά από τις λίγες είναι η Isabelle Adjani, στο ρόλο της μητέρας του Φαρές. Μπορεί να μεγάλωσε, μπορεί να έκανε πλαστικές που την οδηγούν να μοιάζει πια με την Emmanuelle Béart, αλλά... τι ματάρες είναι αυτές ρε παιδιά! Και η γυναίκα λάμπει! Και το διασκεδάζει αφάνταστα στο ρόλο της! Μια ηθοποιός, που δεν εμφανίζεται πλέον πολύ συχνά στον κινηματογράφο. Αν τα λέω σωστά τα γράμματα, πρέπει να έχουμε να τη δούμε σε ταινία στην Ελλάδα από το 2010, τότε που είχε έναν μικρό ρόλο στην (υπέροχη) ταινία «Mamouth», δίπλα στον Gérard Depardieu. Εδώ, κυριαρχεί σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται. Αλλά και οι δεύτεροι ρόλοι είναι τρομεροί! Ας πούμε, ο Sofian Khammes, που ερμηνεύει τον γκάνγκστερ Πουτίν, τον τρελαμένο με το κατοικίδιό του (απολαυστική η εναρκτήρια σκηνή, όπου με τα παλικάρια του... απελευθερώνει τον σκύλο του από εκεί που τον έχουν κλείσει: ο θεατής αρχικά πιστεύει πως βλέπει να ξετυλίγεται μπροστά του μια ληστεία!). Ε, τον λατρεύεις! Ή οι δύο τρελαμένοι και υπερβίαιοι Μοχάμεντ, που έχουν... διαφορετικά όνειρα.
Ή ο François Damiens, στον μικρό ρόλο του μυστήριου Ρενέ, που ερωτεύεται τη μητέρα του Φαρές, ερχόμενος σε κόντρα με τον μόνιμο προστάτη της! Ή ο Σκοτσέζος Μπρους, που την «φέρνει» στον Φαρές, και η κορούλα του, η – λατρεία – Μπρίτανι! Η σχέση της Μπρίτανι με τον πατέρα της είναι ανάλογη με εκείνη του Φαρές με τη μητέρα του: αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα. Γι' αυτό οι δυο τους τα πάνε τελικά τόσο πολύ καλά όταν τους δίνετε η ευκαιρία κατά τη διάρκεια της ιδιότυπης... απαγωγής! Ακόμα και το μέρος που έχει γυριστεί η ταινία εντυπωσιάζει! Το Μπενιντόρμ είναι μια παραθαλάσσια πόλη – τουριστικό θέρετρο 70 χιλιάδων μόνιμων κατοίκων στα ανατολικά της Ισπανίας. Το ξέρετε ότι είναι η πόλη με τους περισσότερους ουρανοξύστες ανά κάτοικο στον κόσμο; Ε, το μαθαίνετε κι αυτό εδώ! Και ο Γαβράς δεν χάνει την ευκαιρία να το κινηματογραφήσει σε όλη του τη δόξα.
Η ταινία «Ο κόσμος σου ανήκει» είναι μια ταινία που ανήκει στον κόσμο της. Μη χάσετε την ευκαιρία να αποτελέσετε μέρος του κόσμου αυτού.
Η υπόθεση: Ο Φαρές είναι ένας μικροκακοποιός, που έχει κουραστεί τη ζωή που κάνει. Όνειρό του είναι να βγάλει αρκετά χρήματα ώστε να μπει πλέον στον ίσιο δρόμο. Η ιδέα που έχει είναι να γίνει ο επίσημος διανομέας της εταιρίας γρανιτών «Mr. Freeze» στο Μαρόκο (γενικότερα, στη Βόρεια Αφρική) και να τα 'κονομίσει. Όμως, οι ελπίδες του διαλύονται όταν ανακαλύπτει πως η μητέρα του, μια έμπειρη απατεώνισσα, έχει παίξει – κι έχει χάσει – όλες τις οικονομίες του στον τζόγο. Η μόνη λύση που του απομένει για να βγάλει τα λεφτά που χρειάζεται, είναι να δεχτεί την πρόταση του αρχηγού της τοπικής συμμορίας και να αναλάβει μια τελευταία «δουλειά» στην Ισπανία.
Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο - και η μία γκάφα διαδέχεται την άλλη - όταν η «δουλειά» στραβώνει κι όλος ο περίγυρος του Φαρές βρίσκεται μπλεγμένος στην υπόθεση: η κοπέλα που έχει καψουρευτεί, ο ονειροπαρμένος πρώην της μητέρας του, ο οποίος μόλις έχει βγει από τη φυλακή, δύο αχώριστοι κι ανεκδιήγητοι τύποι που φαντασιώνονται ότι είναι γκάνγκστερ και, τέλος, η πιο επικίνδυνη απ' όλους: η γοητευτική μητέρα του! Θα τα καταφέρει ο Φαρές να πραγματοποιήσει το όνειρό του ενάντια σε όλους και σε όλα;
Η άποψή μας: Αυτή είναι μια ωραία ταινία. Μια ευχάριστη ταινία. Μια διασκεδαστική ταινία. Από τον τίτλο της καταλαβαίνουμε την παραπομπή της στον θρυλικό «Σημαδεμένο», τον Scarface ντε! Γίνεται αναφορά στην ταινία και μέσα στην ταινία! Μόνο που εκεί, στην ταινία του De Palma, όπως είπε ο Γαβράς, ο πρωταγωνιστής Τόνι Μοντάνα θέλει να βρεθεί στην κορυφή του κόσμου. Το μόνο που θέλει ο Φρανσουά της δικής του ταινίας είναι να ζήσει το ταπεινό του όνειρο, χωρίς να τον νοιάζει καμία κορυφή. Ο σκηνοθέτης γυρίζει μια απολαυστική κωμωδία με μπόλικη βία, όχι στο στυλ του Tarantino, όπως λένε και γράφουν πολλοί, αλλά στο στυλ του παλιού, καλού Guy Ritchie, της εποχής που γύριζε το φοβερό και τρομερό «Δυο καπνισμένες κάνες».
Η γραφή του και η σκηνοθετική του προσέγγιση είναι πυκνή και βιντεοκλιπίστικη. Η αισθητική αυτή επιλογή είναι εδώ απολύτως δικαιολογημένη. Η ταινία του Γαβρά είναι... ποπ! Και η σκηνοθεσία, το μοντάζ, η φωτογραφία, η μουσική, υπηρετούν έτσι όπως πρέπει το δημιουργικό όραμα του ταλαντούχου καπετάνιου της ταινίας. Το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει τον Γαβρά: φτιάχνει μια ταινία που ψυχαγωγεί τον θεατή, χωρίς να είναι κενή περιεχομένου. Έχει κάτι να πει. Η μόνη επιλογή η οποία δεν μου κάθισε καλά είναι εκείνη του πρωταγωνιστή. Ο Karim Leklou στο ρόλο του Φαρές δεν γίνεται ποτέ απολύτως αποδεκτός από τον θεατή ως κάποιος που, ενώ δείχνει βουτυρομπεμπές, μπορεί να καταφέρει να στήσει ένα κόλπο τόσο περίπλοκο όσο αυτό που βλέπουμε στην ταινία. Δεν είναι η ερμηνεία του: είναι το παρουσιαστικό του.
Καταλαβαίνω την ανάγκη του σκηνοθέτη να βρει κάποιον που να μοιάζει με έναν τύπο που αρπάζει καρπαζιές αλλά έχει τους κοχόνες να πραγματοποιήσει το όνειρό του against all odds, αλλά δεν ξέρω, τον έβλεπα τον τύπο στη μεγάλη οθόνη και τον ένιωθα ως την μοναδική παραφωνία. Ας πούμε, ο Vincent Cassel, στο ρόλο του πρώην της μάνας του Φαρές, που τον βοηθάει, είναι καταπληκτικός! Μπορεί να είναι και η καλύτερη ερμηνεία του από την εποχή του «Μίσους»! Η ερμηνεία του ως χαζούλης γκάνγκστερ, που επηρεάζεται και «εκπαιδεύεται» να διακρίνει την παγκόσμια συνωμοσία των Ιλουμινάτι στα πάντα, είναι απολαυστική! Δεν είναι ο πρωταγωνιστής, θέτει τον εαυτό του στη διάθεση του σκηνοθέτη του, και δίνει ρέστα! Θεός.
Και βέβαια, Θεά από τις λίγες είναι η Isabelle Adjani, στο ρόλο της μητέρας του Φαρές. Μπορεί να μεγάλωσε, μπορεί να έκανε πλαστικές που την οδηγούν να μοιάζει πια με την Emmanuelle Béart, αλλά... τι ματάρες είναι αυτές ρε παιδιά! Και η γυναίκα λάμπει! Και το διασκεδάζει αφάνταστα στο ρόλο της! Μια ηθοποιός, που δεν εμφανίζεται πλέον πολύ συχνά στον κινηματογράφο. Αν τα λέω σωστά τα γράμματα, πρέπει να έχουμε να τη δούμε σε ταινία στην Ελλάδα από το 2010, τότε που είχε έναν μικρό ρόλο στην (υπέροχη) ταινία «Mamouth», δίπλα στον Gérard Depardieu. Εδώ, κυριαρχεί σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται. Αλλά και οι δεύτεροι ρόλοι είναι τρομεροί! Ας πούμε, ο Sofian Khammes, που ερμηνεύει τον γκάνγκστερ Πουτίν, τον τρελαμένο με το κατοικίδιό του (απολαυστική η εναρκτήρια σκηνή, όπου με τα παλικάρια του... απελευθερώνει τον σκύλο του από εκεί που τον έχουν κλείσει: ο θεατής αρχικά πιστεύει πως βλέπει να ξετυλίγεται μπροστά του μια ληστεία!). Ε, τον λατρεύεις! Ή οι δύο τρελαμένοι και υπερβίαιοι Μοχάμεντ, που έχουν... διαφορετικά όνειρα.
Ή ο François Damiens, στον μικρό ρόλο του μυστήριου Ρενέ, που ερωτεύεται τη μητέρα του Φαρές, ερχόμενος σε κόντρα με τον μόνιμο προστάτη της! Ή ο Σκοτσέζος Μπρους, που την «φέρνει» στον Φαρές, και η κορούλα του, η – λατρεία – Μπρίτανι! Η σχέση της Μπρίτανι με τον πατέρα της είναι ανάλογη με εκείνη του Φαρές με τη μητέρα του: αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα. Γι' αυτό οι δυο τους τα πάνε τελικά τόσο πολύ καλά όταν τους δίνετε η ευκαιρία κατά τη διάρκεια της ιδιότυπης... απαγωγής! Ακόμα και το μέρος που έχει γυριστεί η ταινία εντυπωσιάζει! Το Μπενιντόρμ είναι μια παραθαλάσσια πόλη – τουριστικό θέρετρο 70 χιλιάδων μόνιμων κατοίκων στα ανατολικά της Ισπανίας. Το ξέρετε ότι είναι η πόλη με τους περισσότερους ουρανοξύστες ανά κάτοικο στον κόσμο; Ε, το μαθαίνετε κι αυτό εδώ! Και ο Γαβράς δεν χάνει την ευκαιρία να το κινηματογραφήσει σε όλη του τη δόξα.
Η ταινία «Ο κόσμος σου ανήκει» είναι μια ταινία που ανήκει στον κόσμο της. Μη χάσετε την ευκαιρία να αποτελέσετε μέρος του κόσμου αυτού.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Δεκεμβρίου 2018 από την Weird Wave!
1 σχόλια:
Πιωμένος ή μαστουρωμένος ήσουνα όταν έγραφες την κριτική γιαυτό το έκτρωμα?
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική