Κυνηγός
του Shane Black. Με τους Boyd Holbrook, Trevante Rhodes, Jacob Tremblay, Keegan-Michael Key, Olivia Munn, Thomas Jane, Alfie Allen, Sterling K. Brown
Ξεζούμισμα!
του zerVo (@moviesltd) 
Κάπου εκεί μετά τα μέσα της δεκαετίας του 80 ήταν, όταν το είδος της (ας πούμε επιστημονικά) φανταστικής περιπέτειας γνώρισε μια ξεχωριστή άνθιση, μολονότι ακόμη δεν είχαν τελειοποιηθεί οι τεχνικές δυνατότητες στον τομέα των ειδικών εφέ. Σε μια περίοδο που οι Aliens, οι Robocop και οι Terminator, τίγκαραν τις απανταχού αίθουσες, μια πολύ λιγότερο προμοταρισμένη προσπάθεια, έμελλε να αποτελέσει ένα από τα δυνατότερα εμπορικά χαρτιά στην ιστορία της 20th Century Fox. Με καθοδηγητή τον σχεδόν πρωτάρη στην σκηνοθετική καρέκλα John McTiernan και πρωταγωνιστή τον Αυστριακό εκκολαπτόμενο σούπερ αστέρα, Arnold Schwarxenegger, ο Predator αποτέλεσε τον ορισμό της απόλυτης έκπληξης, καθώς με κόστος 15 εκατομμύρια δολάρια επέστρεψε στα ταμεία τα τετραπλάσια μόνο από την εγχώρια αμερικάνικη αγορά. Δεδομένα η αλλόκοτη μορφή του Κυνηγού, κάνοντας κλικ στα διψασμένα για δράση κοινά, χρησιμοποιήθηκε κατοπινά σε μια τετράδα σίκουελ, σπιν οφς και ριμπούτς, εκμεταλλευόμενη απόλυτα από την παραγωγή, ενώ τώρα τριάντα χρόνια μετά, επαναφέρεται σε λειτουργία, με όχι όμως και τόσο επιτυχημένα αποτελέσματα..
Η μονομαχία των αστρόπλοιων από άλλους πλανήτες πάνω από την επιφάνεια της γης, θα έχει σαν αποτέλεσμα την κατάρριψη του ενός και την συντριβή του σε μια απόκρημνη θαμνώδη έκταση της αμερικάνικης επικράτειας. Μέσα από τα χαλάσματα θα βγει ζωντανό ένα αποκρουστικής όψης κτήνος, που έχει απολέσει την δυνατότητα της επικοινωνίας του με τα πάτρια εδάφη. Αποκαμωμένος και αποπροσανατολισμένος, ο εξωγήινος αφού εντοπιστούν τα ίχνη του από ομάδα ενόπλων που βρίσκεται σε ειδική αποστολή διάσωσης, θα συλληφθεί και θα οδηγηθεί στο εξειδικευμένο ερευνητικό εργαστήριο για περαιτέρω μελέτη του οργανισμού του.
Ατυχώς για τον δυναμικό ρέιντζερ Κουίν ΜακΚέννα να αποσπάσει μέρος του ολοζώντανου εξοπλισμού του μυστηριώδους άλιεν και να το κρύψει στο σπίτι του, στο διπλανό δωμάτιο από όπου ζει ο μικρούλης και με τάσεις αυτισμού, γιος του Ρόρι, θα ξυπνήσει μια σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων, που θα προκαλέσουν την οργή του πανίσχυρου ξένου. Σε αυτό τον πόλεμο ενάντια στο άγνωστης προέλευσης ον, ο ΜακΚέννα θα έχει την στήριξη τόσο της καλά εκπαιδευμένης ομάδας των πάνοπλων συντρόφων του, όσο και της όμορφης βιολόγου Κέισι Μπράκετ, που περιέργως η μορφή της δεν προκαλεί στο κτήνος αρνητικά συναισθήματα.
Και κάπως έτσι εντελώς αναπάντεχα και απρόβλεπτα για το ευρύ κοινό που έχει καλομάθει τον Κυνηγό να κρύβεται, χάρη στην ικανότητα του να μετατρέπει την ύλη του σε αόρατη, πίσω από τις καταπράσινες φυλλωσιές της ζούγκλας, η δράση μεταφέρεται σε αστικό περιβάλλον, στο μέσον μιας ήσυχης περιφερειακής κωμόπολης που όπως είναι φυσικό σύντομα θα μεταβληθεί σε φλογισμένο πεδίο μάχης. Κι αυτό γιατί τόσο ο Πρεντατορ όσο και οι παράξενη φράξια των μαχητών που μοιάζουν να βγήκαν από το τρελάδικο, αμφότεροι μονάδα και ομάδα το έχουν σκάσει - μέσα από δυο ενθουσιώδεις είναι η αλήθεια σεκάνς - από τα δεσμά τους και δεν το έχουν σε τίποτα να ριχτούν στην κόντρα για το ποιος θα αναδειχθεί ο νικητής. Το δυσμενές στην περίπτωση μας είναι που όλη αυτή η μονομαχία δεν έχει και κανένα σοβαρό εκκινητήριο υπόβαθρο, ειδικότερα όταν...
...η μορφή του Predator στο πέρασμα των ετών μάλλον ως προς το φίλιο τείνει στην θωριά των σινεφίλ, σίγουρα πολύ πιο φιλική από εκείνη του τέρατος Alien, έτσι για να θυμηθούμε εκείνη την περίεργη ρήξη που σκαρφίστηκε μια φορά κι έναν καιρό η Fox για να ρίξει στο ρινγκ ταυτόχρονα τα δύο εμπορικά της χαρτιά. Κι αυτό το συναίσθημα του κοινού δεν γίνεται να το αλλάξει αυτή εδώ η επανεκκίνηση του ίδιου θέματος, που δίχως σαφή προσανατολισμό ανακατεύει στο μίξερ αμέτρητα πρόσωπα, πάμπολλες και διάφορες εξωγήινες μορφές, καλούς και κακούς χαρακτήρες που μεταλλάσσονται αμφίδρομα μονομιάς και που εντέλει δεν αφήνει κάποια γεύση ολοκλήρωσης με το που ακούγεται το σφύριγμα της λήξης. Εκεί που, πιο προβλέψιμα δεν γίνεται, ανακοινώνεται μετά βαίων και κλάδων η επερχόμενη συνέχεια. Από την μύγα ξύγκι...
Ένα απίθανο τρίβια χαρακτηρίζει τον σκηνοθέτη Shane Black, που βάζει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του εδώ πέρα, καθώς ως ηθοποιός κάποτε, είχε διαβεί από τις εικόνες του πρωτότυπου Predator, σε έναν από τους περιφερειακούς ρόλους. Στην τρίτη του δημιουργική απόπειρα, μετά τα Kiss Kiss Bang Bang και Iron Man 3, ο 57χρονος Αμερικάνος ντιρέκτορας, εκδηλώνει πάρα πολύ σύντομα στην αφήγηση του, την τάση για σκηνές πραγματικού μακελειού και πραγματικά χορταίνει το κοινό του με πυροβολισμούς και εφετζίδικους πανικούς. Μια κάποια προσπάθεια πάντως να συνδέσει την αληθινή μοναξιά του εξωγήινου, με την απομόνωση του πιτσιρικά που πάσχει από σύνδρομο Asperger (και πάλι ο μικρούλης Jacob Tremblay σε υπόδυση καρμπόν με τις προηγούμενες του) δεν πετυχαίνει απόλυτα τον σκοπό της, αφού προσεγγίζεται πάρα πολύ επιδερμικά.
Σε γενικές γραμμές ο νέος Predator, δίχως να ακολουθεί τα χνάρια των προηγούμενων, επιχειρεί την αναγέννηση του μύθου, χωρίς να έχει σπουδαίες ιδέες στην φαρέτρα του. Γνώριμα πρόσωπα, αλλά όχι κι από το πάνω ράφι, στο πολυπληθές καστ, όπως ο Boyd Holbrook που προμοτάρεται αρκετά ως action hero, η κούκλα Olivia Munn ως σέξι επιστήμονας, ο Thomas Jane που δεν έπιασε ποτέ του σαν σταρ, αλλά κι ένας συρφετός καρατεριστών που συνθέτουν το πάνελ των funny partners, δείχνουν πως επενδύθηκαν χρήματα στο πρότζεκτ (σιμά 90 εκατομμύρια) αλλά όχι και με εγγυημένα εισπρακτικά αποτελέσματα. Και πράγματι το άνοιγμα του περιπετειώδους sci-fi θρίλερ στα διεθνή box offices, που δεν ήταν και το πιο πανηγυρικό, συμβαδίζει αρκετά με το μέτριο λέβελ μιας ταινίας φιλόδοξης, όχι όμως όσο της αξίζει.
Ατυχώς για τον δυναμικό ρέιντζερ Κουίν ΜακΚέννα να αποσπάσει μέρος του ολοζώντανου εξοπλισμού του μυστηριώδους άλιεν και να το κρύψει στο σπίτι του, στο διπλανό δωμάτιο από όπου ζει ο μικρούλης και με τάσεις αυτισμού, γιος του Ρόρι, θα ξυπνήσει μια σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων, που θα προκαλέσουν την οργή του πανίσχυρου ξένου. Σε αυτό τον πόλεμο ενάντια στο άγνωστης προέλευσης ον, ο ΜακΚέννα θα έχει την στήριξη τόσο της καλά εκπαιδευμένης ομάδας των πάνοπλων συντρόφων του, όσο και της όμορφης βιολόγου Κέισι Μπράκετ, που περιέργως η μορφή της δεν προκαλεί στο κτήνος αρνητικά συναισθήματα.
Και κάπως έτσι εντελώς αναπάντεχα και απρόβλεπτα για το ευρύ κοινό που έχει καλομάθει τον Κυνηγό να κρύβεται, χάρη στην ικανότητα του να μετατρέπει την ύλη του σε αόρατη, πίσω από τις καταπράσινες φυλλωσιές της ζούγκλας, η δράση μεταφέρεται σε αστικό περιβάλλον, στο μέσον μιας ήσυχης περιφερειακής κωμόπολης που όπως είναι φυσικό σύντομα θα μεταβληθεί σε φλογισμένο πεδίο μάχης. Κι αυτό γιατί τόσο ο Πρεντατορ όσο και οι παράξενη φράξια των μαχητών που μοιάζουν να βγήκαν από το τρελάδικο, αμφότεροι μονάδα και ομάδα το έχουν σκάσει - μέσα από δυο ενθουσιώδεις είναι η αλήθεια σεκάνς - από τα δεσμά τους και δεν το έχουν σε τίποτα να ριχτούν στην κόντρα για το ποιος θα αναδειχθεί ο νικητής. Το δυσμενές στην περίπτωση μας είναι που όλη αυτή η μονομαχία δεν έχει και κανένα σοβαρό εκκινητήριο υπόβαθρο, ειδικότερα όταν...
...η μορφή του Predator στο πέρασμα των ετών μάλλον ως προς το φίλιο τείνει στην θωριά των σινεφίλ, σίγουρα πολύ πιο φιλική από εκείνη του τέρατος Alien, έτσι για να θυμηθούμε εκείνη την περίεργη ρήξη που σκαρφίστηκε μια φορά κι έναν καιρό η Fox για να ρίξει στο ρινγκ ταυτόχρονα τα δύο εμπορικά της χαρτιά. Κι αυτό το συναίσθημα του κοινού δεν γίνεται να το αλλάξει αυτή εδώ η επανεκκίνηση του ίδιου θέματος, που δίχως σαφή προσανατολισμό ανακατεύει στο μίξερ αμέτρητα πρόσωπα, πάμπολλες και διάφορες εξωγήινες μορφές, καλούς και κακούς χαρακτήρες που μεταλλάσσονται αμφίδρομα μονομιάς και που εντέλει δεν αφήνει κάποια γεύση ολοκλήρωσης με το που ακούγεται το σφύριγμα της λήξης. Εκεί που, πιο προβλέψιμα δεν γίνεται, ανακοινώνεται μετά βαίων και κλάδων η επερχόμενη συνέχεια. Από την μύγα ξύγκι...
Ένα απίθανο τρίβια χαρακτηρίζει τον σκηνοθέτη Shane Black, που βάζει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του εδώ πέρα, καθώς ως ηθοποιός κάποτε, είχε διαβεί από τις εικόνες του πρωτότυπου Predator, σε έναν από τους περιφερειακούς ρόλους. Στην τρίτη του δημιουργική απόπειρα, μετά τα Kiss Kiss Bang Bang και Iron Man 3, ο 57χρονος Αμερικάνος ντιρέκτορας, εκδηλώνει πάρα πολύ σύντομα στην αφήγηση του, την τάση για σκηνές πραγματικού μακελειού και πραγματικά χορταίνει το κοινό του με πυροβολισμούς και εφετζίδικους πανικούς. Μια κάποια προσπάθεια πάντως να συνδέσει την αληθινή μοναξιά του εξωγήινου, με την απομόνωση του πιτσιρικά που πάσχει από σύνδρομο Asperger (και πάλι ο μικρούλης Jacob Tremblay σε υπόδυση καρμπόν με τις προηγούμενες του) δεν πετυχαίνει απόλυτα τον σκοπό της, αφού προσεγγίζεται πάρα πολύ επιδερμικά.
Σε γενικές γραμμές ο νέος Predator, δίχως να ακολουθεί τα χνάρια των προηγούμενων, επιχειρεί την αναγέννηση του μύθου, χωρίς να έχει σπουδαίες ιδέες στην φαρέτρα του. Γνώριμα πρόσωπα, αλλά όχι κι από το πάνω ράφι, στο πολυπληθές καστ, όπως ο Boyd Holbrook που προμοτάρεται αρκετά ως action hero, η κούκλα Olivia Munn ως σέξι επιστήμονας, ο Thomas Jane που δεν έπιασε ποτέ του σαν σταρ, αλλά κι ένας συρφετός καρατεριστών που συνθέτουν το πάνελ των funny partners, δείχνουν πως επενδύθηκαν χρήματα στο πρότζεκτ (σιμά 90 εκατομμύρια) αλλά όχι και με εγγυημένα εισπρακτικά αποτελέσματα. Και πράγματι το άνοιγμα του περιπετειώδους sci-fi θρίλερ στα διεθνή box offices, που δεν ήταν και το πιο πανηγυρικό, συμβαδίζει αρκετά με το μέτριο λέβελ μιας ταινίας φιλόδοξης, όχι όμως όσο της αξίζει.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 από την Odeon!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική