Borg vs McEnroe Όλα για τη Δόξα
του Janus Metz. Με τους Sverrir Gudnason, Shia LaBeouf, Stellan Skarsgård, Tuva Novotny, Leo Borg, Marcus Mossberg
Στο Tie Break!
του zerVo (@moviesltd) 
Παρότι οι κανόνες του ευγενούς αυτού αθλήματος, που ως πραγματική κουλτούρα απέχει αιώνες από την δική μας - αν φέρουμε κατά νου την απίστευτα ανάρμοστη συμπεριφορά των "φιλάθλων", σε εκείνο τον προκριματικό της Δανιηλίδου, σε αγώνες μάλιστα Ολυμπιακούς!!!! - δεν έχουν τροποποιηθεί παρά ελάχιστα σε βάθος χρόνου, έχει μεταβληθεί εντυπωσιακά η μέθοδος προβολής του από τους ιθύνοντες, σε χώρες που δεν είχαν και ιδιαίτερη σχέση με αυτό. Για να γίνω σαφέστερος, σαράντα χρόνια πριν, ελλείψει φυσικά και της καταιγιστικής ταχύτητας πληροφορίας που παρέχει πια το διαδίκτυο, οι πολλοί Έλληνες αγνοούσαν πλήρως τις έννοιες της εβδομαδιαίας κατάταξης, των συνεχόμενων τουρνουά, ακόμη ακόμη και των τεσσάρων κορυφαίων γκραντ σλαμ. Αντισφαίριση σήμαινε αποκλειστικά και μόνο Γουίμπλεντον, που περιέργως πως, η δημόσια τηλεόραση φρόντιζε να το παρουσιάζει και μάλιστα εκτενώς, τις ζεστές ημέρες του κάθε Ιούνη, που συνέπεφταν μάλιστα με τις πρώτες των νεανικών θερινών μας διακοπών. Άντε και λιγουλάκι Ρολάντ Γκαρός να έδειχναν σε περιορισμένα στιγμιότυπα οι ειδήσεις, που σαφέστατα τότε, έπαιζε στα μάτια μας ως η απόλυτη δευτεράντζα... Όλα αυτά στον τρίτο τενιστικό κόσμο. Γιατί παντού αλλού, οι κορυφαίοι τενίστες υπερτερούσαν σε λάμψη ακόμη κι εκείνης των ροκ αστέρων!
Καλοκαίρι του 80. προερχόμενος από τέσσερις συνεχόμενες κατακτήσεις, του κορυφαίου θεσμού στον κόσμο, του πρωταθλήματος του Γουίμπλεντον, ο νούμερο ένα τενίστας Μπγιορν Μποργκ, μοιάζει πανέτοιμος να σπάσει το σχετικό ρεκόρ, καθώς εμφανίζεται ως το απόλυτο φαβορί και για τον επερχόμενο τίτλο. Τα προγνωστικά κάνουν λόγο για μια ακόμη εύκολη επικράτηση του Σκανδιναβού στο Λονδρέζικο γκαζόν, αφού οι μεγάλοι σταρς Τζίμι Κόνορς, Τζιμ Μάγιερ, Βίκτορ Πέτσι, Βίτας Τζερουλάιτις, Ιβάν Λέντλ, δεν δείχνουν ικανοί να κοντράρουν στα ίσα την καταιγιστική ορμή του 24χρονου υπεραθλητη. Ως ο μοναδικός και σοβαρότερος ανταγωνιστής του Μποργκ στην κούρσα του προς την νίκη, εμφανίζεται ένας ατίθασος εικοσάχρονος Αμερικάνος, ο Τζον ΜάκΕνρο, που ένα μόλις χρόνο πριν είχε κατακτήσει το διπλό και με όπλο του τον ενθουσιασμό, στοχεύει να εκθρονίσει από την κορυφή, το απόλυτο ίνδαλμα του κόσμου!
Ενόσω το δεκαπενθήμερο των αγώνων πλησιάζει, ο Μποργκ νιώθει την ψυχολογική πίεση να τον καταβάλλει. Παρότι προβάλλει ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί, αντιλαμβάνεται και ο ίδιος πως από την απέναντι όχθη του Ατλαντικού πλησιάζει με ορμή, μια παντοδύναμη απειλή, που αμφισβητεί τα πρωτεία του. Είναι και ο μοναδικός αντίπαλος άλλωστε που στους επτά αγώνες που έχουν δώσει, τον έχει κερδίσει στους τρεις. Και γνωρίζοντας καλά τους κανόνες του πρωταθλητισμού, όπως ακριβώς κι εκείνος ανέβηκε ένα προς ένα τα σκαλοπάτια του θριάμβου, έτσι νιώθει την καυτή ανάσα του φιλόδοξου πιτσιρικά να τον τυλίγει. Ήρθε η ώρα της ήττας? Η στιγμή της αποκαθήλωσης? Ο βασιλιάς μήπως πεθαίνει? Οπότε φωνάζουμε δόξα και τιμή στον νέο βασιλιά?
Με το πιο ιστορικό παιχνίδι στα χρονικά του σπορ, που έλαβε χώρα το απόγευμα της 6ης Ιουλίου και όμοιο του δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ σε οποιοδήποτε μέλλον, ασχολείται η εκ πρώτης όψης αθλητικού περιεχομένου ταινία, που φέρει τον φυσικότατο τίτλο Borg Vs McEnroe. Εκτίμηση μου είναι πως και πολύ άργησε η κινηματογραφία να ασχοληθεί με αυτή την μυθική αναμέτρηση, που συγκλόνισε και συνταράσσει ακόμη το φίλαθλο κοινό, αν και ενδιάμεσα χρονικά, έχουν εμφανιστεί σπουδαίοι παίκτες που έχουν υπερκεράσει τα ατομικά κατορθώματα και των δύο αντιπάλων. Αληθινά αν καρτερούσε κάποιος, μια απλή αναφορά στο χρονικό της διεξαγωγής του τουρνουά όμως, από το συγκεκριμένο φιλμ, θα βρεθεί ενώπιος μιας πληρέστατης καταγραφής των συναισθημάτων των δύο τενιστών, όσο οι γύροι και οι προκρίσεις τους βρίσκονται σε εξέλιξη.
Από την μια μεριά του κορτ, ο ξανθομακρυμάλλης με το άτεγκτο βλέμμα, που παροιμιωδώς ανέκφραστος εξαπολύει το μπαλάκι με ταχύτητες ιλιγγιώδεις. Βορειοευρωπαικής ανατροφής, μαθημένος από τον αθλητικό του πατέρα Λέναρντ Μπέργκελιν (μια έξοχη υποστηρικτική ερμηνεία από τον Stellan Skarsgård) να πνίγει θυμούς και ενθουσιασμούς και να κοιτάζει κάθε γκέιμ ξεχωριστά, ο Σουηδός δείχνει να βυθίζεται από αυτή την εσωστρέφεια. Επιθυμεί να εκδηλωθεί, να ξεκρεμάσει το επαγγελματικό προσωπείο αιχμαλωσίας που τον έχει καταστήσει πάντως ως τον αναμφίβολα εκλεκτό της κερκίδας. Εκείνον που οι κάμερες καταδιώκουν διαρκώς, εκείνον που δεν κάνει βήμα χωρίς να υπογράψει αυτόγραφο, εκείνον που διαφημιστικά πήρε μια πανάσημη μπράντα ρούχων σαν την Fila, από το απόλυτο μηδέν και την οδήγησε στο sold out, εκείνον που πρώτος από κάθε άλλο αθλητή σύστησε στον κόσμο την συμβία του Μαριάνα Σιμιονέσκου (ολόιδια ως μορφή η ηθοποιός Tuva Novotny) έχοντας την πάντοτε σιμά του, όπως δεν έχει πράξει άλλη, τέτοιου διαμετρήματος βεντέτα ποτέ.
Στην άλλη άκρη του τερέν, στέκει μέσα στα ολόλευκα Sergio Tacchini του, ένα αδύνατο παλικαράκι από την Νέα Υόρκη, που από όσους παραβρίσκονται στο κεντρικό γήπεδο δεν τον υποστηρίζει κανείς. Μηδένας, πλην του πατέρα του, που από μικρή ηλικία ήξερε πως θα γινόταν ξεχωριστός. Και όχι αναίτια, καθώς ο εκρηκτικός χαρακτήρας του, οι διαρκείς και επαναλαμβανόμενες ύβρεις προς τους διαιτητές, τους αλυτάρχες ακόμη και το ίδιο το κοινό, τον έχουν καταστήσει ασυμπάθιστο, μακρινό, αντιαθλητικό, που ίσως και μέσα από την ακατάπαυστη γκρίνια του, επιθυμεί να προσθέσει δυο τρεις πόντους στο σακούλι. Ακόμη κι οι συναθλητές του τον έχουν κατηγορήσει για απίστευτες αλητείες στα παρασκήνια, συνεπώς οι μηδενικές φιλίες του τον έχουν ωθήσει στον απομόνωση, το περιθώριο, να κοιτάξει με μανία το αυτοσχέδιο ταμπλό των αγώνων και να ελπίζει σε εκδίκηση προς όλους, μέσα από τον πιθανό θρίαμβο του.
Τι παιχνίδι είναι ετούτο που μας θύμισε το Όλα για την Δόξα! Τι μονομαχία μέχρις εσχάτων! Τι ανατροπές, τι αγωνίες, τι συγκινήσεις. και μάλιστα με πλήρως αληθοφανή παρουσίαση του ματς, με την κάμερα να στριφογυρνά μέσα στις τέσσερις γραμμές του χορτάρινου γηπέδου, που σε μια πλήρη ανάπτυξη του (αν δεν χρησιμοποιήθηκε και το ίδιο ως σκηνικό, πολύ πιθανό) βοηθά στην αναπαράσταση με απόλυτα ρεαλιστικό τρόπο τον θρύλο. Χρησιμοποιώντας στιγμιότυπα φλασμπάκ δραματοποιημένα, από το παιδικό / νεανικό παρελθόν των παικτών, τόσο στο μόνιμα συννεφιασμένο Σεντερτέλιε, όσο και (πολύ λιγότερο) στην Νέα Υόρκη, ο (προφανώς) ντοκιμαντερίστας κατορθώνει να ζωντανέψει στο εκράν, όχι μόνο την μυθική μονομαχία, αλλά και να αναλύσει επακριβώς τον ψυχισμό τους, όσο το αγωνιστικό θερμόμετρο εκτοξεύεται στα ύψη.
Υπόδειγμα αθλητικογραφικού σινεμά, είναι αυτό που μας σερβίρει χωρίς να πέφτει καν σε σινγκλ φολτ ο Δανός. Άψογη κινηματογράφηση, υπέροχη ταχύτητα λήψης, καταιγιστικό μοντάζ και δύο καταπληκτικές ερμηνείες, από τον copy paste ως Μποργκ, συμπατριώτη του Sverrir Gudnason, αλλά και τον σαφώς διασημότερο του Shia LaBeouf που πιάνει άψογα τον ψυχωσικό σφυγμό του ΜάκΕνρο. Μια υπέροχη αφήγηση των συμβάντων του 80, πλημμυρισμένη με συναίσθημα, όπως άλλωστε είναι και το ίδιο το σπορ, σαν είχε δηλώσει κάποτε ο Αντρέ Αγκάσι, αναλύοντας τους βγαλμένους από την κανονική ζωή αγωνιστικούς του όρους: Advantage, service, break, love...
Ενόσω το δεκαπενθήμερο των αγώνων πλησιάζει, ο Μποργκ νιώθει την ψυχολογική πίεση να τον καταβάλλει. Παρότι προβάλλει ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί, αντιλαμβάνεται και ο ίδιος πως από την απέναντι όχθη του Ατλαντικού πλησιάζει με ορμή, μια παντοδύναμη απειλή, που αμφισβητεί τα πρωτεία του. Είναι και ο μοναδικός αντίπαλος άλλωστε που στους επτά αγώνες που έχουν δώσει, τον έχει κερδίσει στους τρεις. Και γνωρίζοντας καλά τους κανόνες του πρωταθλητισμού, όπως ακριβώς κι εκείνος ανέβηκε ένα προς ένα τα σκαλοπάτια του θριάμβου, έτσι νιώθει την καυτή ανάσα του φιλόδοξου πιτσιρικά να τον τυλίγει. Ήρθε η ώρα της ήττας? Η στιγμή της αποκαθήλωσης? Ο βασιλιάς μήπως πεθαίνει? Οπότε φωνάζουμε δόξα και τιμή στον νέο βασιλιά?
Με το πιο ιστορικό παιχνίδι στα χρονικά του σπορ, που έλαβε χώρα το απόγευμα της 6ης Ιουλίου και όμοιο του δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ σε οποιοδήποτε μέλλον, ασχολείται η εκ πρώτης όψης αθλητικού περιεχομένου ταινία, που φέρει τον φυσικότατο τίτλο Borg Vs McEnroe. Εκτίμηση μου είναι πως και πολύ άργησε η κινηματογραφία να ασχοληθεί με αυτή την μυθική αναμέτρηση, που συγκλόνισε και συνταράσσει ακόμη το φίλαθλο κοινό, αν και ενδιάμεσα χρονικά, έχουν εμφανιστεί σπουδαίοι παίκτες που έχουν υπερκεράσει τα ατομικά κατορθώματα και των δύο αντιπάλων. Αληθινά αν καρτερούσε κάποιος, μια απλή αναφορά στο χρονικό της διεξαγωγής του τουρνουά όμως, από το συγκεκριμένο φιλμ, θα βρεθεί ενώπιος μιας πληρέστατης καταγραφής των συναισθημάτων των δύο τενιστών, όσο οι γύροι και οι προκρίσεις τους βρίσκονται σε εξέλιξη.
Από την μια μεριά του κορτ, ο ξανθομακρυμάλλης με το άτεγκτο βλέμμα, που παροιμιωδώς ανέκφραστος εξαπολύει το μπαλάκι με ταχύτητες ιλιγγιώδεις. Βορειοευρωπαικής ανατροφής, μαθημένος από τον αθλητικό του πατέρα Λέναρντ Μπέργκελιν (μια έξοχη υποστηρικτική ερμηνεία από τον Stellan Skarsgård) να πνίγει θυμούς και ενθουσιασμούς και να κοιτάζει κάθε γκέιμ ξεχωριστά, ο Σουηδός δείχνει να βυθίζεται από αυτή την εσωστρέφεια. Επιθυμεί να εκδηλωθεί, να ξεκρεμάσει το επαγγελματικό προσωπείο αιχμαλωσίας που τον έχει καταστήσει πάντως ως τον αναμφίβολα εκλεκτό της κερκίδας. Εκείνον που οι κάμερες καταδιώκουν διαρκώς, εκείνον που δεν κάνει βήμα χωρίς να υπογράψει αυτόγραφο, εκείνον που διαφημιστικά πήρε μια πανάσημη μπράντα ρούχων σαν την Fila, από το απόλυτο μηδέν και την οδήγησε στο sold out, εκείνον που πρώτος από κάθε άλλο αθλητή σύστησε στον κόσμο την συμβία του Μαριάνα Σιμιονέσκου (ολόιδια ως μορφή η ηθοποιός Tuva Novotny) έχοντας την πάντοτε σιμά του, όπως δεν έχει πράξει άλλη, τέτοιου διαμετρήματος βεντέτα ποτέ.
Στην άλλη άκρη του τερέν, στέκει μέσα στα ολόλευκα Sergio Tacchini του, ένα αδύνατο παλικαράκι από την Νέα Υόρκη, που από όσους παραβρίσκονται στο κεντρικό γήπεδο δεν τον υποστηρίζει κανείς. Μηδένας, πλην του πατέρα του, που από μικρή ηλικία ήξερε πως θα γινόταν ξεχωριστός. Και όχι αναίτια, καθώς ο εκρηκτικός χαρακτήρας του, οι διαρκείς και επαναλαμβανόμενες ύβρεις προς τους διαιτητές, τους αλυτάρχες ακόμη και το ίδιο το κοινό, τον έχουν καταστήσει ασυμπάθιστο, μακρινό, αντιαθλητικό, που ίσως και μέσα από την ακατάπαυστη γκρίνια του, επιθυμεί να προσθέσει δυο τρεις πόντους στο σακούλι. Ακόμη κι οι συναθλητές του τον έχουν κατηγορήσει για απίστευτες αλητείες στα παρασκήνια, συνεπώς οι μηδενικές φιλίες του τον έχουν ωθήσει στον απομόνωση, το περιθώριο, να κοιτάξει με μανία το αυτοσχέδιο ταμπλό των αγώνων και να ελπίζει σε εκδίκηση προς όλους, μέσα από τον πιθανό θρίαμβο του.
Τι παιχνίδι είναι ετούτο που μας θύμισε το Όλα για την Δόξα! Τι μονομαχία μέχρις εσχάτων! Τι ανατροπές, τι αγωνίες, τι συγκινήσεις. και μάλιστα με πλήρως αληθοφανή παρουσίαση του ματς, με την κάμερα να στριφογυρνά μέσα στις τέσσερις γραμμές του χορτάρινου γηπέδου, που σε μια πλήρη ανάπτυξη του (αν δεν χρησιμοποιήθηκε και το ίδιο ως σκηνικό, πολύ πιθανό) βοηθά στην αναπαράσταση με απόλυτα ρεαλιστικό τρόπο τον θρύλο. Χρησιμοποιώντας στιγμιότυπα φλασμπάκ δραματοποιημένα, από το παιδικό / νεανικό παρελθόν των παικτών, τόσο στο μόνιμα συννεφιασμένο Σεντερτέλιε, όσο και (πολύ λιγότερο) στην Νέα Υόρκη, ο (προφανώς) ντοκιμαντερίστας κατορθώνει να ζωντανέψει στο εκράν, όχι μόνο την μυθική μονομαχία, αλλά και να αναλύσει επακριβώς τον ψυχισμό τους, όσο το αγωνιστικό θερμόμετρο εκτοξεύεται στα ύψη.
Υπόδειγμα αθλητικογραφικού σινεμά, είναι αυτό που μας σερβίρει χωρίς να πέφτει καν σε σινγκλ φολτ ο Δανός. Άψογη κινηματογράφηση, υπέροχη ταχύτητα λήψης, καταιγιστικό μοντάζ και δύο καταπληκτικές ερμηνείες, από τον copy paste ως Μποργκ, συμπατριώτη του Sverrir Gudnason, αλλά και τον σαφώς διασημότερο του Shia LaBeouf που πιάνει άψογα τον ψυχωσικό σφυγμό του ΜάκΕνρο. Μια υπέροχη αφήγηση των συμβάντων του 80, πλημμυρισμένη με συναίσθημα, όπως άλλωστε είναι και το ίδιο το σπορ, σαν είχε δηλώσει κάποτε ο Αντρέ Αγκάσι, αναλύοντας τους βγαλμένους από την κανονική ζωή αγωνιστικούς του όρους: Advantage, service, break, love...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 23 Αυγούστου 2018 από την Rosebud 21!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική