Taxi 5
του Franck Gastambide. Με τους Franck Gastambide, Malik Bentalha, Sabrina Ouazani, Sand Van Roy, Bernard Farcy, Salvatore Esposito
Α ρε Μανώλη Τραμπαρίφα...
του zerVo (@moviesltd) 
Για να πω την μαύρη αλήθεια, είχα την εντύπωση πως το δημοσίας κινηματογραφικής χρήσης όχημα, δεν θα έβγαινε ξανά από το πάρκινγκ του, έχοντας πραγματοποιήσει μια τρομακτικά επιτυχημένη διαδρομή. Από την πρώτη του εκείνη κούρσα, όταν ξεπετάχτηκε από την σκέψη του δαίμονα Luc Besson και στήθηκε με την μπαγκέτα του Μίδα Gerard Pires, το Taxi αποτέλεσε την πιο προσοδοφόρα φιλμική σειρά, που γέννησε ποτέ το Γαλλικό σινεμά. Και δεν στεκόμαστε μόνο στα περισσότερα από τριακόσια εκατομμύρια που απέφερε στα ταμεία της Europa Corp η τετραλογία (που έληξε κάπου στο 2007) αλλά και στο γεγονός πως φιλοξένησε στις δημοφιλείς τάξεις του, μερικά από τα πιο διάσημα ονόματα της (όχι αμιγώς, καλλιτεχνικής) φραντσέζικης πραγματικότητας: Από τον πολύ Djibril Cisse, μέχρι την οσκαρούχα Marion Cotillard!
Μπορεί να είναι ένας από τους καλύτερους ντετέκτιβ του σώματος δίωξης εγκλήματος των Παρισίων, ο δυναμικός Συλβαίν Μαρό, ο υπερβάλλοντας ζήλος του όμως, που θα αποδειχθεί καταστροφικός, θα του κοστίσει μια θέση στο Σώμα. Συνέπεια τούτου θα είναι η μετάθεση του από την άνετη πρωτεύουσα, στην μεσογειακή Μασσαλία, εκεί που πλέον θα ενταχθεί σε υποβαθμισμένο πόστο στην τοπική δημοτική αστυνομία, με τις υποθέσεις που θα πρέπει να φέρει εις πέρας, να έχουν να κάνουν με πταίσματα και όχι με εγκληματικές πράξεις.
Συν τοις άλλοις, η προσαρμογή του στο νέο περιβάλλον θα είναι τραυματική, καθώς θα κληθεί να συνεργαστεί με μια ομάδα ατόμων που μόνο για μπάτσοι δεν μοιάζουν - Έναν γκαφατζή ψηλέα, μια υπέρβαρη αντρογυναίκα και έναν απρόβλεπτο νάνο. Στην προσπάθεια του να αποκαλύψει τα ίχνη της συμμορίας των Ιταλιάνων ληστών με τις Φερράρι, που έχει τρομοκρατήσει ολόκληρη την Κυανή Ακτή, ο Μαρό θα βρει έναν ανέλπιστο σύμμαχο, στο πρόσωπο του κατεργαράκου Έντι Μακλούφ, ενός άτακτου οδηγού ταξί, που δεν θα διστάσει να δανείσει το γρήγορο κατάλευκο Πεζό του για να βοηθήσει τους αστυνόμους να πετύχουν τον σκοπό τους.
Και κάπως έτσι, με ένα πρόσωπο εμφανώς ανανεωτικό και με την βοήθεια του βαρύτατα πιασάρικου τίτλου, ξετυλίγεται η υπόθεση ενός ακόμη κωμικά περιπετειώδους, πολύχρωμου και διασκεδαστικού, για τους φίλους των μηχανοκίνητων σινειστοριών, τεύχους, που επιχειρεί να δώσει πνοή καινούργια σε ένα πρότζεκτ ξεχασμένο από δεκαετίας. Για να συμβεί βέβαια κάτι δεν τέτοιο, δεν απαιτούνται από την συνταγή παρά μόνο ελάχιστα βασικά υλικά, ένας ένστολος που δεν κωλώνει πουθενά, ένας funny partner που γουστάρει παράνομα παιχνιδάκια κι ένα μπόλικων ίππων αμάξι, ικανό να κυνηγήσει στα στροφίλίκια της Μαρσίλιας, τις αστραφτερές κούρσες της Σκουντερίας.
Φυσικά και δεν περιμένει κανείς τίποτα παραπάνω από μια σειρά κεφάτων αλλά πενιχρού χιούμορ σκετς, που κατά βάση παίρνουν τις ιδέες τους από τα χάντικαπς των ετερόκλητων κομπανιέρων της μουνίσιπαλ πολίς, ουσιαστικά επαναλαμβάνοντας στιγμές του ένδοξου Taxi παρελθόντος. Κάποιες σποντίτσες πολιτικής χροιάς και μερικές φτωχές αναφορές κοινωνικού ενδιαφέροντος, χάνονται όπως είναι αντιληπτό στον πανζουρλισμό του σλάπστικ και των χοντροκομμένων δράσεων των φλικς, που αν τους αφήσει κανείς ανεξέλεγκτους, μπορεί και να ισοπεδώσουν το λιμάνι ολόκληρο.
Στο ριμπούτ ετούτο, οι φίλοι του παλιού κουαντρίλοτζι, θα πρέπει να λησμονήσουν την δυάδα των Samy Naceri και Frederic Diefenthal που έγινε σώμα ένα με την μαρκίζα και δεν επέστρεψε για να αποδώσει ξανά τους ρόλους της. Ανταυτού, τα πάντα αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας ο υπερβολικά φιλόδοξος Franck Gastambide, που από την θέση του οδηγού, του πρωταγωνιστή αλλά και του για πρώτη φορά σκηνοθέτη, εκτιμά πως αποτίοντας φόρο τιμής στο ορίτζιναλ, τα πάντα θα γίνουν μέλι γάλα. Το φασαριόζικο και γκαζιάρικο αποτέλεσμα, νοσταλγικό μεν για τους φανς του σίριαλ, άνισο και αδύναμο συγκριτικά με τα (πρώτα τουλάχιστον) τσάπτερς του, δεν ικανοποιεί, δεν πετυχαίνει τον σκοπό του, ούτε φτάνει τελικά τα εμπορικώς χρυσοφόρα λέβελς του παλιού καλού καιρού. Με δυο λόγια, θα ήταν προτιμότερο, να παραμείνει στο γκαράζ, από το να βγει γι αυτή την πέμπτη, δίχως λόγο κι αφορμή, βόλτα στα σοκάκια της μεγαλούπολης που έστησαν κάποτε οι Φωκαείς!
Συν τοις άλλοις, η προσαρμογή του στο νέο περιβάλλον θα είναι τραυματική, καθώς θα κληθεί να συνεργαστεί με μια ομάδα ατόμων που μόνο για μπάτσοι δεν μοιάζουν - Έναν γκαφατζή ψηλέα, μια υπέρβαρη αντρογυναίκα και έναν απρόβλεπτο νάνο. Στην προσπάθεια του να αποκαλύψει τα ίχνη της συμμορίας των Ιταλιάνων ληστών με τις Φερράρι, που έχει τρομοκρατήσει ολόκληρη την Κυανή Ακτή, ο Μαρό θα βρει έναν ανέλπιστο σύμμαχο, στο πρόσωπο του κατεργαράκου Έντι Μακλούφ, ενός άτακτου οδηγού ταξί, που δεν θα διστάσει να δανείσει το γρήγορο κατάλευκο Πεζό του για να βοηθήσει τους αστυνόμους να πετύχουν τον σκοπό τους.
Και κάπως έτσι, με ένα πρόσωπο εμφανώς ανανεωτικό και με την βοήθεια του βαρύτατα πιασάρικου τίτλου, ξετυλίγεται η υπόθεση ενός ακόμη κωμικά περιπετειώδους, πολύχρωμου και διασκεδαστικού, για τους φίλους των μηχανοκίνητων σινειστοριών, τεύχους, που επιχειρεί να δώσει πνοή καινούργια σε ένα πρότζεκτ ξεχασμένο από δεκαετίας. Για να συμβεί βέβαια κάτι δεν τέτοιο, δεν απαιτούνται από την συνταγή παρά μόνο ελάχιστα βασικά υλικά, ένας ένστολος που δεν κωλώνει πουθενά, ένας funny partner που γουστάρει παράνομα παιχνιδάκια κι ένα μπόλικων ίππων αμάξι, ικανό να κυνηγήσει στα στροφίλίκια της Μαρσίλιας, τις αστραφτερές κούρσες της Σκουντερίας.
Φυσικά και δεν περιμένει κανείς τίποτα παραπάνω από μια σειρά κεφάτων αλλά πενιχρού χιούμορ σκετς, που κατά βάση παίρνουν τις ιδέες τους από τα χάντικαπς των ετερόκλητων κομπανιέρων της μουνίσιπαλ πολίς, ουσιαστικά επαναλαμβάνοντας στιγμές του ένδοξου Taxi παρελθόντος. Κάποιες σποντίτσες πολιτικής χροιάς και μερικές φτωχές αναφορές κοινωνικού ενδιαφέροντος, χάνονται όπως είναι αντιληπτό στον πανζουρλισμό του σλάπστικ και των χοντροκομμένων δράσεων των φλικς, που αν τους αφήσει κανείς ανεξέλεγκτους, μπορεί και να ισοπεδώσουν το λιμάνι ολόκληρο.
Στο ριμπούτ ετούτο, οι φίλοι του παλιού κουαντρίλοτζι, θα πρέπει να λησμονήσουν την δυάδα των Samy Naceri και Frederic Diefenthal που έγινε σώμα ένα με την μαρκίζα και δεν επέστρεψε για να αποδώσει ξανά τους ρόλους της. Ανταυτού, τα πάντα αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας ο υπερβολικά φιλόδοξος Franck Gastambide, που από την θέση του οδηγού, του πρωταγωνιστή αλλά και του για πρώτη φορά σκηνοθέτη, εκτιμά πως αποτίοντας φόρο τιμής στο ορίτζιναλ, τα πάντα θα γίνουν μέλι γάλα. Το φασαριόζικο και γκαζιάρικο αποτέλεσμα, νοσταλγικό μεν για τους φανς του σίριαλ, άνισο και αδύναμο συγκριτικά με τα (πρώτα τουλάχιστον) τσάπτερς του, δεν ικανοποιεί, δεν πετυχαίνει τον σκοπό του, ούτε φτάνει τελικά τα εμπορικώς χρυσοφόρα λέβελς του παλιού καλού καιρού. Με δυο λόγια, θα ήταν προτιμότερο, να παραμείνει στο γκαράζ, από το να βγει γι αυτή την πέμπτη, δίχως λόγο κι αφορμή, βόλτα στα σοκάκια της μεγαλούπολης που έστησαν κάποτε οι Φωκαείς!
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 24 Μαΐου 2018 από την Odeon!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική