Solo: A Star Wars Story
του Ron Howard. Με τους Alden Ehrenreich, Woody Harrelson, Emilia Clarke, Donald Glover, Thandie Newton, Phoebe Waller-Bridge, Joonas Suotamo, Paul Bettany
Μονάχος!
του zerVo (@moviesltd) 
Είναι εκείνος που όρισε τον περιπετειώδη πόλο της Star Wars Saga. Αυτός που η δραματουργία δεν ήταν κτισμένη πάνω του, ούτε και τα βασικά φώτα της δημοσιότητας τον υπερτόνισαν ως τον κύριο πρωταγωνιστή του στόρι, δίχως την ανατρεπτική και απρόβλεπτη παρουσία του, όμως, οι αφηγηματικές εντάσεις δεν θα ήταν ποτέ οι ίδιες. Δεν είναι τυχαίο που με την δυναμική και εκκεντρική πολλές φορές εικόνα του, ταυτίστηκαν οι περισσότεροι φανς του σίριαλ, με συνέπεια να κερδίζει ολοένα και πιο πολύ χρόνο συμμετοχής στην διαδρομή που χάραξε ο Lucas. Σε συνέχεια των σχεδόν αυτοτελών τσάπτερς, που παρεμβάλλονται στο κομφουζιώδες πλέον timeline, το στούντιο επέλεξε να κτίσει μια ολόκληρη ταινία αφιέρωμα πάνω στον εκρηκτικό χαρακτήρα του Solo, ρίχνοντας φως στα νεανικά χρόνια της μαχητικής καριέρας του και κλείνοντας κάποιες από τις τρύπες που είχαν ντε φάκτο εντυπωθεί για το παρελθόν του, από την εποχή του εισαγωγικού Episode IV κιόλας.
Έχοντας καταφέρει να αποδράσει από την μιζέρια της γενέτειρας του, τον πλανήτη Κορέλια, όπου αναγκαζόταν να διαπράττει μικροκλοπές προκειμένου να επιβιώσει, ο νεαρός Χαν, απογοητευμένος που δεν κατάφερε να απεγκλωβίσει μαζί του και την αγαπημένη του Κί'ρα, θα πάρει το ρίσκο να ενταχθεί Αυτοκρατορική Ακαδημία ως δόκιμος πιλότος. Δίνοντας συνάμα όρκο κάποια στιγμή να επιστρέψει και να βοηθήσει το όμορφο κορίτσι του.
Τρία χρόνια κατοπινά, η τραυματική αρχικά γνωριμία με την περιπλανώμενη συμμορία του τυχοδιώκτη Μπέκετ, θα έχει σαν συνέπεια την συμπτωματική γνωριμία με τον γιγαντόσωμο Γούκι Τσουμπάκα, που πολύ σύντομα θα εξελιχθεί σε πραγματική φιλία. Οι δυο τους αποφασισμένοι να κυνηγήσουν την μοίρα τους, θα συνεχίσουν το αστρικό τους ταξίδι μαζί με τους αινιγματικούς μισθοφόρους, που στοχεύουν να κλέψουν, για χάρη του βαρώνου του εγκλήματος Ντράιντεν Βος, ένα κονβόι που μεταφέρει τεράστιες ποσότητες από το περιζήτητο ενεργειακό υλικό κοάξιουμ.
Στην ουσία μέσα σε αυτό το γεμάτο από πληροφορίες, αλλά και μερικές καλοσχηματισμένες ταχύτατες σεκάνς (ειδικά εκείνης της εντυπωσιακής heist στον πλανήτη Βαντόρ), δίωρο, γινόμαστε μάρτυρες για το πως κτίστηκε σταδιακά η κυνική προσωπικότητα του Χαν, που χάρη στην στιγμιαία απόφαση του στρατολόγου, που αντιλαμβανόμενος πως σε αυτό τον κόσμο είναι μόνος και έρημος, του χάρισε το γνώριμο επίθετο Σόλο. Μέσα σε αυτή την όριτζιν στόρι, δεύτερη στην λίστα των Star Wars Stories μετά το Rogue One, κόλπο που ξεκίνησαν πρώτοι με κομσί κομσά αποτελέσματα οι X-Men, μαθαίνουμε με κάθε επισημότητα το κάτω από ποιες αντίξοες συνθήκες συναντήθηκε για πρώτη φορά ο Σόλο με τον Διόσκουρο του, τέρας εξολοθρευτή μέχρι τότε Τσουμπάκα, πως ήλθε σε επαφή με τον φημισμένο βεντέτο αστρομαχητή Λάντο Καλρίσιαν, ποια τροπή πήρε ο δεσμός του με την πανέξυπνη, αλλά και μυστηριώδη Κί'ρα, πως περιήλθε στην κατοχή του το σκάφος Μιλένιουμ Φάλκον και εντέλει ποιες περιστάσεις τον οδήγησαν να πάρει ρότα προς τον πλανήτη Τατουίν. Εκεί που ο κύκλος της εισαγωγής κλείνει όμορφα και δένει με την συνέχεια για πάρει μπροστά ο θρύλος του A New Hope.
Το ρίσκο είναι η αλήθεια για την Lucasfilms δεν ήταν μικρό, καθώς με όλα αυτά τα παρακλάδια που έχει στήσει γύρω από την (μέχρι στιγμής) εννεαλογία, το πράγμα έχει αρχίσει να ξεχειλώνει πρακτικά, ίσως και να κουράζει τους όχι και τόσο μυημένους στον μύθο. Μια κατάσταση που εξελίχθηκε σε ακόμη πιο αρνητικά προδιατεθειμένη, μετά την αποπομπή από το σετ, των σκηνοθετών Lord και Miller (των animation Κεφτέδων, του Lego Movie και της δυάδας των Jump Street) που είχαν ολοκληρώσει μάλιστα τα τρία τέταρτα των γυρισμάτων. Ως σωτήρες σε αυτό το προβλεπόμενο ναυάγιο, εμφανίστηκαν ο πεπειραμένος και μεθοδικός Ron Howard, μα κυρίως ο άριστος γνώστης της έννοιας του Πολέμου των Άστρων, σεναριογράφος Lawrence Kasdan, που με την εμπειρία του για οδηγό, επιχείρησε να βάλει μια τάξη στο πανδαιμόνιο που είχε δημιουργηθεί.
Το έτερο ζόρι του στούντιο είχε να κάνει με το γεγονός πως για πρώτη φορά τον ρόλο του Σόλο δεν θα κρατούσε ο Harrison Ford, που και βέβαια έχει γίνει ένα με την μορφή του στο πέρασμα των δεκαετιών. Ο επίλεκτος Αlden Ehrenreich, δεν χρωματίζει την περσόνα με την παρουσία του, άλλωστε ακόμη εκείνη, ως πολύ νέα, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, δίνει όμως κάποια στοιχεία χαρακτηριστικά στις κινήσεις του, που οι πιο πεπειραμένοι θεατές άνετα θα αποκρυπτογραφήσουν. Η συνοδεία του, συμπεριφέρεται άνισα στις δικές της αποδώσεις, με την πολυδιαφημισμένη Emilia Clarke να μοιάζει εκτός κλίματος ως διττής υπόστασης κοπελιά, τον Paul Bettany να δίνει μια χροιά γλαφυρότητας στην ερμηνεία του Νονού, τον Woody Harrelson μάλλον να μην ταιριάζει και πολύ ως αγριωπός λωποδύτης και τον Donald Glover να εμφανίζεται ως ανώτερος των περιστάσεων, δίνοντας πνοή στην φιγούρα του Λάντο.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, το Solo δεν αποτελεί την ντροπή της σειράς, έτσι όπως πολλοί συνεκτιμούσαν, χάρη στα δυσμενή δεδομένα. Από την άλλη μεριά όμως, δεν είναι και η ταινία που θα προχωρήσει έστω και μισό βήμα παραπέρα το πρότζεκτ, δεν ορίζει κατιτίς το ξεχωριστό, το μοναδικό, όπως τέτοιο υπήρξε, τουλάχιστον στα πρώτα στάδια της ύπαρξης του, το Star Wars. Είναι με λίγα λόγια, ένα ακριβό, θεαματικό και με προσεγμένα εφέ μπαλωματάκι, που έρχεται να κουμπώσει αρμονικά στα ήδη πασίγνωστα data, που έχουν στα χέρια τους οι εκατομμύρια απανταχού οπαδοί των Episodes, που οπτικοποιεί κάποια λίγο έως πολύ γνώριμα στοιχεία για τον νεαρό σε ηλικία και μετέπειτα αριστοτέχνη πιλότο Χαν.
Είναι αρνητικό το να φτιάχνεται ένα φιλμ, ακόμη και τόσο υψηλού κόστους, στοχευμένα και μόνο, να αφορά μια μερίδα σινεφίλ που ζουν και αναπνέουν στους ρυθμούς που ορίζει ο Γιόντα? Όχι βέβαια. Το αντίθετο θα έλεγα, από την στιγμή που περνούν περίφημα στο άκουσμα και μόνο της πασίγνωστης μελωδίας του Williams. Είπαμε όμως το Star Wars για μεγάλο ποσοστό υπήρξε κάτι το ξεχωριστό, που σε καμία περίπτωση το Solo δεν ανταποκρίνεται...
Τρία χρόνια κατοπινά, η τραυματική αρχικά γνωριμία με την περιπλανώμενη συμμορία του τυχοδιώκτη Μπέκετ, θα έχει σαν συνέπεια την συμπτωματική γνωριμία με τον γιγαντόσωμο Γούκι Τσουμπάκα, που πολύ σύντομα θα εξελιχθεί σε πραγματική φιλία. Οι δυο τους αποφασισμένοι να κυνηγήσουν την μοίρα τους, θα συνεχίσουν το αστρικό τους ταξίδι μαζί με τους αινιγματικούς μισθοφόρους, που στοχεύουν να κλέψουν, για χάρη του βαρώνου του εγκλήματος Ντράιντεν Βος, ένα κονβόι που μεταφέρει τεράστιες ποσότητες από το περιζήτητο ενεργειακό υλικό κοάξιουμ.
Στην ουσία μέσα σε αυτό το γεμάτο από πληροφορίες, αλλά και μερικές καλοσχηματισμένες ταχύτατες σεκάνς (ειδικά εκείνης της εντυπωσιακής heist στον πλανήτη Βαντόρ), δίωρο, γινόμαστε μάρτυρες για το πως κτίστηκε σταδιακά η κυνική προσωπικότητα του Χαν, που χάρη στην στιγμιαία απόφαση του στρατολόγου, που αντιλαμβανόμενος πως σε αυτό τον κόσμο είναι μόνος και έρημος, του χάρισε το γνώριμο επίθετο Σόλο. Μέσα σε αυτή την όριτζιν στόρι, δεύτερη στην λίστα των Star Wars Stories μετά το Rogue One, κόλπο που ξεκίνησαν πρώτοι με κομσί κομσά αποτελέσματα οι X-Men, μαθαίνουμε με κάθε επισημότητα το κάτω από ποιες αντίξοες συνθήκες συναντήθηκε για πρώτη φορά ο Σόλο με τον Διόσκουρο του, τέρας εξολοθρευτή μέχρι τότε Τσουμπάκα, πως ήλθε σε επαφή με τον φημισμένο βεντέτο αστρομαχητή Λάντο Καλρίσιαν, ποια τροπή πήρε ο δεσμός του με την πανέξυπνη, αλλά και μυστηριώδη Κί'ρα, πως περιήλθε στην κατοχή του το σκάφος Μιλένιουμ Φάλκον και εντέλει ποιες περιστάσεις τον οδήγησαν να πάρει ρότα προς τον πλανήτη Τατουίν. Εκεί που ο κύκλος της εισαγωγής κλείνει όμορφα και δένει με την συνέχεια για πάρει μπροστά ο θρύλος του A New Hope.
Το ρίσκο είναι η αλήθεια για την Lucasfilms δεν ήταν μικρό, καθώς με όλα αυτά τα παρακλάδια που έχει στήσει γύρω από την (μέχρι στιγμής) εννεαλογία, το πράγμα έχει αρχίσει να ξεχειλώνει πρακτικά, ίσως και να κουράζει τους όχι και τόσο μυημένους στον μύθο. Μια κατάσταση που εξελίχθηκε σε ακόμη πιο αρνητικά προδιατεθειμένη, μετά την αποπομπή από το σετ, των σκηνοθετών Lord και Miller (των animation Κεφτέδων, του Lego Movie και της δυάδας των Jump Street) που είχαν ολοκληρώσει μάλιστα τα τρία τέταρτα των γυρισμάτων. Ως σωτήρες σε αυτό το προβλεπόμενο ναυάγιο, εμφανίστηκαν ο πεπειραμένος και μεθοδικός Ron Howard, μα κυρίως ο άριστος γνώστης της έννοιας του Πολέμου των Άστρων, σεναριογράφος Lawrence Kasdan, που με την εμπειρία του για οδηγό, επιχείρησε να βάλει μια τάξη στο πανδαιμόνιο που είχε δημιουργηθεί.
Το έτερο ζόρι του στούντιο είχε να κάνει με το γεγονός πως για πρώτη φορά τον ρόλο του Σόλο δεν θα κρατούσε ο Harrison Ford, που και βέβαια έχει γίνει ένα με την μορφή του στο πέρασμα των δεκαετιών. Ο επίλεκτος Αlden Ehrenreich, δεν χρωματίζει την περσόνα με την παρουσία του, άλλωστε ακόμη εκείνη, ως πολύ νέα, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, δίνει όμως κάποια στοιχεία χαρακτηριστικά στις κινήσεις του, που οι πιο πεπειραμένοι θεατές άνετα θα αποκρυπτογραφήσουν. Η συνοδεία του, συμπεριφέρεται άνισα στις δικές της αποδώσεις, με την πολυδιαφημισμένη Emilia Clarke να μοιάζει εκτός κλίματος ως διττής υπόστασης κοπελιά, τον Paul Bettany να δίνει μια χροιά γλαφυρότητας στην ερμηνεία του Νονού, τον Woody Harrelson μάλλον να μην ταιριάζει και πολύ ως αγριωπός λωποδύτης και τον Donald Glover να εμφανίζεται ως ανώτερος των περιστάσεων, δίνοντας πνοή στην φιγούρα του Λάντο.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, το Solo δεν αποτελεί την ντροπή της σειράς, έτσι όπως πολλοί συνεκτιμούσαν, χάρη στα δυσμενή δεδομένα. Από την άλλη μεριά όμως, δεν είναι και η ταινία που θα προχωρήσει έστω και μισό βήμα παραπέρα το πρότζεκτ, δεν ορίζει κατιτίς το ξεχωριστό, το μοναδικό, όπως τέτοιο υπήρξε, τουλάχιστον στα πρώτα στάδια της ύπαρξης του, το Star Wars. Είναι με λίγα λόγια, ένα ακριβό, θεαματικό και με προσεγμένα εφέ μπαλωματάκι, που έρχεται να κουμπώσει αρμονικά στα ήδη πασίγνωστα data, που έχουν στα χέρια τους οι εκατομμύρια απανταχού οπαδοί των Episodes, που οπτικοποιεί κάποια λίγο έως πολύ γνώριμα στοιχεία για τον νεαρό σε ηλικία και μετέπειτα αριστοτέχνη πιλότο Χαν.
Είναι αρνητικό το να φτιάχνεται ένα φιλμ, ακόμη και τόσο υψηλού κόστους, στοχευμένα και μόνο, να αφορά μια μερίδα σινεφίλ που ζουν και αναπνέουν στους ρυθμούς που ορίζει ο Γιόντα? Όχι βέβαια. Το αντίθετο θα έλεγα, από την στιγμή που περνούν περίφημα στο άκουσμα και μόνο της πασίγνωστης μελωδίας του Williams. Είπαμε όμως το Star Wars για μεγάλο ποσοστό υπήρξε κάτι το ξεχωριστό, που σε καμία περίπτωση το Solo δεν ανταποκρίνεται...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 24 Μαΐου 2018 από την Feelgood Ent.!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική