Winchester: Το Σπίτι των Φαντασμάτων
των The Spierig Brothers. Με τους Helen Mirren, Jason Clarke, Sarah Snook, Finn Scicluna-O'Prey, Angus Sampson, Laura Brent, Tyler Coppin, Eamon Farren
Τρελογιατρέ...
του zerVo (@moviesltd) 
Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε καν δέκα, αλλά τριάντα οκτώ συναπτά έτη το έκτιζε το φημισμένο σπιτικό της στα περίχωρα της Γκόλντεν Στέιτ, η Κυρά Γουίντσεστερ. Μια από τις πλέον ονομαστές κληρονόμους στα χρονικά των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, που τσέπωσε μετά τον θάνατο του ζάπλουτου ανδρός της, περί τα τέλη του 19ου αιώνα, το ποσό ρεκόρ των 20 εκατομμυρίων δολαρίων (τότε, σημερινά λεφτά, κάτι περισσότερα από μισό δις!). Επηρεασμένη ψυχικά από το γεγονός πως η μπράντα του συζύγου της, σήμα κατατεθέν της βιομηχανίας όπλων, ήταν συνυφασμένη με τον θάνατο, η Μππλακ Γουίντοου, υπέθεσε στο μαραμένο της μυαλό, πως με τον τρόπο αυτό, την ανέγερση ενός μεγάρου χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, θα έβρισκαν το απάγκιο που έψαχναν τόσο καιρό οι ψυχές των θανόντων από βόλι. Για τους ζωντανούς ούτε σέντσι δεν πρόσφερε, λένε, η Μαντάμ! Τρελογιατρέ...
Κατακερματισμένος από τον πρόσφατο, απροσδόκητο θάνατο της γυναίκας του, ο αναγνωρισμένος σε ολόκληρη την Πολιτεία της Καλιφόρνια, γιατρός Έρικ Πράις, έχει εγκαταλείψει ολοσχερώς το λειτούργημα του και ξεσπάει τον πόνο του, σε ολονύχτιες ασωτίες, βουτηγμένες στο καταπραυντικό λάβδανο και τις εφήμερες αγκαλιές των ιερόδουλων. Επηρεασμένος από τον εθισμό του στις ναρκωτικές ουσίες, δεν θα αντιληφθεί εύκολα τους λόγους που ο κολοσσός της Γουίντσεστερ, της κορυφαίας κατασκευάστριας φάμπρικας οπλισμού, θα τον επιλέξει για να συντάξει απλά και μόνο μια διάγνωση. Που αφορά στην ηλικιωμένη Σάρα, χήρα Ουίλιαμ Ουίρτ, ιδιοκτήτη της φίρμας, που πλέον υπό τον έλεγχο της βρίσκεται η μυθική του περιουσία, αλλά και το 51 τοις εκατό των μετοχών της εταιρίας και πρέπει πάση θυσία να κριθεί διανοητικά ανίκανη, προκειμένου να της αποσπαστούν νομίμως οι τίτλοι.
Πράγμα όχι και ιδιαίτερα δύσκολο, από την στιγμή που η μαυροφορεμένη γυναίκα, έχει αποφασίσει να επενδύσει μεγάλο μέρος των χρημάτων της, στην ανέγερση ενός πανάκριβου και υπερπολυτελούς γιγάντιου ξενώνα στην περιφέρεια του Σαν Χοσέ, που όπως υποστηρίζει θα την εξιλεώσει για όλα τα φονικά δεινά που έχουν προκαλέσει οι καπνισμένες κάννες από τις καραμπίνες που έχει κατασκευάσει η Winchester Co. Κίνηση που εξ ορισμού μοιάζει παρανοϊκή, ενόσω η αινιγματική γυναίκα, πιστεύει διακαώς πως το κτίριο της δύναται να αποτελέσει ένα είδος πανσιόν ανάπαυσης των ψυχών των δολοφονημένων για τους οποίους αισθάνεται ηθική αυτουργός. Από τις πρώτες ώρες της επίσκεψης του στις εγκαταστάσεις που το κτίσιμο τους βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη, ο Δόκτορας θα αντιληφθεί πως οι τοίχοι του κρύβουν, πολλά και ανατριχιαστικά μυστικά...
Ή μήπως λες για όλα τα παροράματα που βιώνει, στις σκάλες, στις υπόγειες αποθήκες, ακόμη και στο ίδιο του το δωμάτιο ο Δρ Πράις, υπαίτιο να είναι το αψέντι που έχει τιγκάρει τις φλέβες του? Μια κατάσταση που θα εκτραχυνθεί ακόμη πιότερο, από την στιγμή που ο μονάκριβος γιος της (όμορφης, μοναχικής, μα και διαχυτικής) ανιψιάς της Αφεντικίνας, θα επιδείξει ακραίες τάσεις υπνοβασίας, αλλά και δολοφονικά ένστικτα που επ ουδενί συνάδουν με την ηλικία του. Οπότε δεδομένα κάτι μεταφυσικό συνυπάρχει με τους ενοίκους και το προσωπικό (βαλέδες, σερβιτόρους και αμέτρητους εργάτες) μέσα στο απέραντο μπλοκ βιλών, με τα εκατοντάδες δωμάτια, που φαντάζουν ικανά να κρύψουν μέσα τους όλα τα φαντάσματα αυτών που έπεσαν νεκροί εξαιτίας της trade mark καραμπίνας! Αστείο...
Πράγμα που εξελίσσεται ακόμη πιο ανεκδοτικό, από την στιγμή που στην θεματική σούμα, εισέρχονται εκτός από τα αναμενόμενα "μπου", που πλέον μετά από τόσες δεκάδες haunted house movies προβλέψιμα δεν κοψοχολιάζουν κανέναν και στοιχεία που έχουν να κάνουν με την μετεμψύχωση (οκ, ασούμε αποδεκτόν) αλλά και την αναπαράσταση στο τώρα, σαν υπαρκτό ντέζα βου, στιγμών του παρελθόντος. Καταστάσεις αλλοπρόσαλλες που και μπερδεύουν και ασυνέχεια προκαλούν στην ματιά του θεατή, ο φουκαράς οποίος μια χαρά παρακινήθηκε από την αληθινή βάση του στόρυ, που μεταξύ μας αποτελεί και το μοναδικό κέρδος για όποιον επιθυμήσει να παρακολουθήσει το Σπίτι των Φαντασμάτων, καθώς είναι βέβαιο πως επιστρέφοντας στην εστία του, είναι βέβαιο πως θα θελήσει να μάθει περισσότερα στοιχεία γι αυτή την τουριστική, πλέον, ατραξιόν που κατασκεύασε ενάμισι αιώνα πριν η μαυροφορεμένη Γουίντσεστερ.
Και που εδώ παρουσιάζεται με τον πλέον απρόσμενα επίπεδο τρόπο από το αδελφικό σκηνοθετικό δίδυμο των Spierig Bros, που πολύ διαφημίζονται ως ταλαντούχοι από τα προμόσιονς, δίχως να έχουν καταφέρει και τίποτα σοβαρό, στα έξι ταινιάκια που έχουν μέχρι στιγμής υπογράψει (στα μέρη μας έχουμε "απολαύσει" τα Jigsaw και Daybreakers). Αφήνοντας κατ αυτόν τον τρόπο να περάσει ανεκμετάλλευτο όχι μόνο το σίγουρο buzz που προκαλεί στην πλατεία η περίπτωση του υπαρκτού στοιχοιωμένου καμπ, ειδικά με τον τρόπο και την αφορμή που εκείνο στήθηκε, αλλά και το όπως και να το κάνουμε, υψηλότατου επιπέδου στάρινγκ, που εδώ καλείται να αποδώσει ρολάκια της σειράς, χωρίς καμία υπόσταση, χωρίς κανένα απολύτως ενδιαφέρον, που δεν δίνουν σε κανέναν έστω μισό κίνητρο να γνοιαστεί κανείς για το αν θα τερματίσουν στο φιλμ, ζωντανοί για πεθαμένοι...
Τσεκ συνταξιοδότησης για την Ντάμα Helen Mirren, που ακόμη και σε εξακόσιες τέτοιες χαζοταινίες να την δούμε στο μέλλον, φυσικά και θα την δικαιολογήσουμε, δεν έχει άλλωστε να αποδείξει το παραμικρό, για την αδιαμφισβήτητη αξία της. Δεν μπορώ να πω το ίδιο πάντως και για τον Jason Clarke, που πιθανότατα έχει μοιράσει περισσότερες προσδοκίες από όσες μπορεί να κάνει πραγματικότητα, εφόσον εδώ, στην αλήθεια ως ο βασικός πρωταγωνιστής, ήρωας, εξορκιστής, Βαν Χέλσινγκ και εκείνος που κατέχει τον μεγαλύτερο on screen χρόνο, είναι το λιγότερο απογοητευτικός. Μαθαίνοντας, δε, για την πορεία του φιλμ στα box office, που δεν έσκισε κιόλας, ίσως να μιλάμε για ένα φιλόδοξο horror πλάνο με πολλές συνέχειες, που έσβησε νωρίς. Αν και εκτιμώ πως στην μικρή οθόνη, με λίγη ακόμη προσοχή στο κτίσιμο του κλίματος εποχής, ένα πιθανό TV Series μια χαρά συντροφιά θα κρατούσε στους φανατικούς των σίριαλς.
Πράγμα όχι και ιδιαίτερα δύσκολο, από την στιγμή που η μαυροφορεμένη γυναίκα, έχει αποφασίσει να επενδύσει μεγάλο μέρος των χρημάτων της, στην ανέγερση ενός πανάκριβου και υπερπολυτελούς γιγάντιου ξενώνα στην περιφέρεια του Σαν Χοσέ, που όπως υποστηρίζει θα την εξιλεώσει για όλα τα φονικά δεινά που έχουν προκαλέσει οι καπνισμένες κάννες από τις καραμπίνες που έχει κατασκευάσει η Winchester Co. Κίνηση που εξ ορισμού μοιάζει παρανοϊκή, ενόσω η αινιγματική γυναίκα, πιστεύει διακαώς πως το κτίριο της δύναται να αποτελέσει ένα είδος πανσιόν ανάπαυσης των ψυχών των δολοφονημένων για τους οποίους αισθάνεται ηθική αυτουργός. Από τις πρώτες ώρες της επίσκεψης του στις εγκαταστάσεις που το κτίσιμο τους βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη, ο Δόκτορας θα αντιληφθεί πως οι τοίχοι του κρύβουν, πολλά και ανατριχιαστικά μυστικά...
Ή μήπως λες για όλα τα παροράματα που βιώνει, στις σκάλες, στις υπόγειες αποθήκες, ακόμη και στο ίδιο του το δωμάτιο ο Δρ Πράις, υπαίτιο να είναι το αψέντι που έχει τιγκάρει τις φλέβες του? Μια κατάσταση που θα εκτραχυνθεί ακόμη πιότερο, από την στιγμή που ο μονάκριβος γιος της (όμορφης, μοναχικής, μα και διαχυτικής) ανιψιάς της Αφεντικίνας, θα επιδείξει ακραίες τάσεις υπνοβασίας, αλλά και δολοφονικά ένστικτα που επ ουδενί συνάδουν με την ηλικία του. Οπότε δεδομένα κάτι μεταφυσικό συνυπάρχει με τους ενοίκους και το προσωπικό (βαλέδες, σερβιτόρους και αμέτρητους εργάτες) μέσα στο απέραντο μπλοκ βιλών, με τα εκατοντάδες δωμάτια, που φαντάζουν ικανά να κρύψουν μέσα τους όλα τα φαντάσματα αυτών που έπεσαν νεκροί εξαιτίας της trade mark καραμπίνας! Αστείο...
Πράγμα που εξελίσσεται ακόμη πιο ανεκδοτικό, από την στιγμή που στην θεματική σούμα, εισέρχονται εκτός από τα αναμενόμενα "μπου", που πλέον μετά από τόσες δεκάδες haunted house movies προβλέψιμα δεν κοψοχολιάζουν κανέναν και στοιχεία που έχουν να κάνουν με την μετεμψύχωση (οκ, ασούμε αποδεκτόν) αλλά και την αναπαράσταση στο τώρα, σαν υπαρκτό ντέζα βου, στιγμών του παρελθόντος. Καταστάσεις αλλοπρόσαλλες που και μπερδεύουν και ασυνέχεια προκαλούν στην ματιά του θεατή, ο φουκαράς οποίος μια χαρά παρακινήθηκε από την αληθινή βάση του στόρυ, που μεταξύ μας αποτελεί και το μοναδικό κέρδος για όποιον επιθυμήσει να παρακολουθήσει το Σπίτι των Φαντασμάτων, καθώς είναι βέβαιο πως επιστρέφοντας στην εστία του, είναι βέβαιο πως θα θελήσει να μάθει περισσότερα στοιχεία γι αυτή την τουριστική, πλέον, ατραξιόν που κατασκεύασε ενάμισι αιώνα πριν η μαυροφορεμένη Γουίντσεστερ.
Και που εδώ παρουσιάζεται με τον πλέον απρόσμενα επίπεδο τρόπο από το αδελφικό σκηνοθετικό δίδυμο των Spierig Bros, που πολύ διαφημίζονται ως ταλαντούχοι από τα προμόσιονς, δίχως να έχουν καταφέρει και τίποτα σοβαρό, στα έξι ταινιάκια που έχουν μέχρι στιγμής υπογράψει (στα μέρη μας έχουμε "απολαύσει" τα Jigsaw και Daybreakers). Αφήνοντας κατ αυτόν τον τρόπο να περάσει ανεκμετάλλευτο όχι μόνο το σίγουρο buzz που προκαλεί στην πλατεία η περίπτωση του υπαρκτού στοιχοιωμένου καμπ, ειδικά με τον τρόπο και την αφορμή που εκείνο στήθηκε, αλλά και το όπως και να το κάνουμε, υψηλότατου επιπέδου στάρινγκ, που εδώ καλείται να αποδώσει ρολάκια της σειράς, χωρίς καμία υπόσταση, χωρίς κανένα απολύτως ενδιαφέρον, που δεν δίνουν σε κανέναν έστω μισό κίνητρο να γνοιαστεί κανείς για το αν θα τερματίσουν στο φιλμ, ζωντανοί για πεθαμένοι...
Τσεκ συνταξιοδότησης για την Ντάμα Helen Mirren, που ακόμη και σε εξακόσιες τέτοιες χαζοταινίες να την δούμε στο μέλλον, φυσικά και θα την δικαιολογήσουμε, δεν έχει άλλωστε να αποδείξει το παραμικρό, για την αδιαμφισβήτητη αξία της. Δεν μπορώ να πω το ίδιο πάντως και για τον Jason Clarke, που πιθανότατα έχει μοιράσει περισσότερες προσδοκίες από όσες μπορεί να κάνει πραγματικότητα, εφόσον εδώ, στην αλήθεια ως ο βασικός πρωταγωνιστής, ήρωας, εξορκιστής, Βαν Χέλσινγκ και εκείνος που κατέχει τον μεγαλύτερο on screen χρόνο, είναι το λιγότερο απογοητευτικός. Μαθαίνοντας, δε, για την πορεία του φιλμ στα box office, που δεν έσκισε κιόλας, ίσως να μιλάμε για ένα φιλόδοξο horror πλάνο με πολλές συνέχειες, που έσβησε νωρίς. Αν και εκτιμώ πως στην μικρή οθόνη, με λίγη ακόμη προσοχή στο κτίσιμο του κλίματος εποχής, ένα πιθανό TV Series μια χαρά συντροφιά θα κρατούσε στους φανατικούς των σίριαλς.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 15 Φεβρουαρίου 2018 από την Odeon!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική