Τοποθετώντας έναν τετράγωνο πάσσαλο σε στρογγυλή τρύπα. Βασισμένη στο βιβλίο του Ζενγιούν Λιου, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο, η ταινία Δεν Είμαι η Μαντάμ Μποβαρύ (I’m not Madame Bovary) εξετάζει τις συγκρούσεις που προκύπτουν όταν μια κοινωνία εξαρτημένη από ένα σύστημα χάριτος και προσωπικών εξυπηρετήσεων, εξελίσσεται σε μια κοινωνία που υπακούει σε ένα συστημικό κράτος δικαίου. Η ηρωίδα, χειρίζεται την αντιπαράθεσή της με τον πρώην σύζυγό της, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτει για να αποκαλύψει τη σημασία του κανόνα δικαίου σε μια σύγχρονη κοινωνία. Ενώ ο πρωτότυπος κινεζικός τίτλος, «Δεν είμαι η Παν Τζιλιάν», είναι μια αναφορά στη μυθική φιγούρα της κινεζικής λογοτεχνίας, αρχέτυπο της σατανικής γυναίκας, ο διεθνής τίτλος χρησιμοποιεί ένα άλλο όνομα, που στην Δυτική κουλτούρα, συμβολίζει την άπιστη γυναίκα και σύζυγο, αυτό της Μαντάμ Μποβαρύ. Η εικαστική προσέγγιση της ιστορίας, είναι τουλάχιστον πρωτοποριακή. Ο σκηνοθέτης Φενγκ, επιλέγει να χρησιμοποιήσει κυκλικό κάδρο στο μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης, δημιουργώντας μια αίσθηση απόστασης και αποξένωσης. Ο θεατής καλείται να παρακολουθήσει την δράση πιο αντικειμενικά, βιώνοντας τις επίπονες αλήθειες που κρύβονται κάτω από τον παραλογισμό της ιστορίας και το σαρκαστικό χιούμορ της ταινίας.
Για να αποκτήσουν ένα διαμέρισμα που παρέχει το κράτος στους νέους που παραμένουν ανύπαντροι, η Λι και ο σύζυγός της παίρνουν ψεύτικο διαζύγιο. Μετά το διαζύγιο όμως, ο άντρας της μετακομίζει στο διαμέρισμα με μία άλλη γυναίκα, την οποία παντρεύεται. Εξαπατημένη και ντροπιασμένη, η Λι, θα ξεκινήσει έναν ατέλειωτο δικαστικό αγώνα, για να αποδείξει την δολοπλοκία του συζύγου της και να αποκαταστήσει την χαμένη της τιμή. Από το μικρό χωριό που ζει, η μάχη της θα φτάσει μέχρι τα υψηλότερα κυβερνητικά κλιμάκια, στο Πεκίνο. Πρωταγωνιστούν οι Μπινγκμπινγκ Φαν, Ταο Γκουο, Πενγκ Ντα.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 14 Δεκεμβρίου 2017 από την Weird Wave!
