του Tarik Saleh. Με τους Fares Fares, Mari Malek, Yasser Ali Maher, Slimane Dazi, Ahmed Selim, Mohamed Yousry, Hania Amar
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες
του zerVo (@moviesltd)
Το γεγονός: Η Σουζάν Ταμίμ, καλλιτέχνιδα Λιβανέζικης καταγωγής, που χάρη στην μαγευτική εξωτερική της εμφάνιση αλλά και του φωνητικού της κάλλους, κερδίζοντας τον δημοφιλέστατο στον Αραβικό κόσμο διαγωνισμό ταλέντων, Studio El Fan, στα 21 της μόλις χρόνια, όριζε ότι πιο ελπιδοφόρο είχε να επιδείξει η μουσική σκηνή της Μέσης Ανατολής κατά την πρώτη δεκαετία του νέου μιλένιουμ. Όλα αυτά μέχρι την ημέρα που βρέθηκε άγρια δολοφονημένη στο διαμέρισμα της σε ξενοδοχειακό συγκρότημα του Ντουμπάι, τον Ιούλιο του 2008. Αποξαρχής οι υποψίες έπεσαν πάνω στον φερόμενο ως εραστή της, νεαρό Αιγύπτιο επιχειρηματία και μέλος της εθνοσυνέλευσης Ταλαάλ Μουστάφα, γιο επιφανούς μεγιστάνα της χώρας, που κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία μαζί με τον εντολοδόχο συνεργό του και αφού κρίθηκε ένοχος, του επιβλήθηκε η ποινή του θανάτου δια απαγχονισμού. Μετά από διαβουλεύσεις υψηλόβαθμων στελεχών του τοπικού Αρείου Πάγου, η ποινή του πλουσιόπαιδου, πολύ σύντομα μετετράπη σε 15ετή κάθειρξη, όπως και του πληρωμένου δολοφόνου που προσέλαβε (έναντι αμοιβής 2 εκατομμυρίων δολαρίων όπως αυτός ομολόγησε) σε ισόβια. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Μουστάφα απέδρασε από τις φυλακές "υψίστης" ασφαλείας όπου κρατήτο, ενόσω στο Κάιρο λάμβαναν χώρα οι μαζικές βίαιες συγκρούσεις κατά της αντιλαϊκής κυβέρνησης. Έκτοτε, φυσικά, τα ίχνη του δολοφόνου αγνοούνται!
Καθώς η πρωτεύουσα της χώρας των Φαραώ, Κάιρο, βρίσκεται σε αναβρασμό, εξαιτίας της μαζικής λαϊκής έκρηξης κατά της ανίκανης κυβέρνησης του Χόσνι Μουμπάρακ, ένα απροσδόκητο περιστατικό θα αναστατώσει τις αστυνομικές αρχές της πόλης. Η στυγερή δολοφονία, μέσα σε σουίτα του πολυτελούς ξενοδοχείου Χίλτον, στις παρυφές του Νείλου, της δημοφιλούς και ανερχόμενης τραγουδίστριας Λαλένα, θα σηκώσει στο πόδι, το όχι συνηθισμένο σε τέτοια περιστατικά τμήμα ανθρωποκτονιών, του οποίου ηγείται ο πάντοτε συμπλέοντας με οτιδήποτε του υποδείξουν οι κρατικές αρχές, ευθυνόφοβος επιθεωρητής Καμάλ. Από τις πρώτες της κιόλας στιγμές, την υπόθεση θα αναλάβει ο υπαστυνόμος Νορεντίν Μοστάφα, ανιψιός του αρχηγού, ένας μοναχικός, λιγομίλητος και απόμακρος μπάτσος, που ακολουθεί πιστά τις αρχές λειτουργίας του Σώματος που υπηρετεί, κάνοντας διαρκώς τα στραβά μάτια και προστατεύοντας ακόμη και εγκληματίας, με αντάλλαγμα, κάτω από το τραπέζι, μπόλικα, ματωμένα και παράνομα λεφτά.
Για εκείνον αυτό το φονικό είναι κάτι διαφορετικό, δεν έχει σχέση με όσα έχει αντιμετωπίσει στην καριέρα του, καθώς ο βασικός ύποπτος για την πράξη, δεν είναι άλλος από τον δισεκατομμυριούχο μεγιστάνα, ιδιοκτήτη της μεγαλύτερης κατασκευαστικής μπράντας της χώρας, μέλους του κοινοβουλίου και επίδοξου ηγέτη του τόπου, Χατέμ Σαφίκ, που κάνει ότι περνάει από το πανίσχυρο χέρι τους για να αποτινάξει από πάνω του τις κατηγορίες. Και το καταφέρνει δίχως ιδιαίτερο κόπο είναι η αλήθεια, αφού ο πρώτος νόμος που ισχύει στην Αίγυπτο είναι εκείνος του ισχυρού και τα πιόνια των διωκτικών αρχών, το γνωρίζουν καλά αυτό το σιχαμερό παιχνίδι. Κατάσταση διαφθοράς, που ακόμη κι αν την έχει δοξάσει για χρόνια ο ιδιότροπος Μομπάρακ, πλέον τον έχει κουράσει. Στην αντίληψη της αδικίας που υποβάλλονται αθώοι, μαζί με τα ηθικά συναισθήματα που θα ξυπνήσει μέσα του ο έρωτας, ο αστυνομικός θα βάλει μπροστά τον δικό του ανένδοτο για να αποκαλύψει τους υπευθύνους του θανάτου της καλλιτέχνιδας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το αστυνομικό (και ενίοτε πολιτικό) θρίλερ καταπιάνεται με την μάχη του ενός κόντρα σε ολόκληρο το σύστημα. Εδώ πάντως στην δική του απεικόνιση ο βορειοευρωπαικής ανατροφής σκηνοθέτης Tarik Saleh καταφέρνει να δημιουργήσει έξοχα, με πολύ προσεκτικές κινήσεις, την ατμόσφαιρα ενός κράτους - και κατ επέκταση μιας κοινωνίας - μηδενικού σε αξίες, που χωρίς αναστολές λειτουργεί τυραννικά εις βάρος του κοσμάκη. Οι νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της ολιγαρχίας, ώστε κάθε δευτερόλεπτο που κυλά να φουσκώνει τα έσοδα της, την ίδια στιγμή που η ανήμπορη μάζα σηκώνει βάρη αβάσταχτα και θεόρατα. Και πρέπει να λέει κι ευχαριστώ από πάνω, απλά και μόνο που επιβιώνει σε συνθήκες τρισάθλιες, φαβελικές, κάτω από καθεστώς στυγνής εκμετάλλευσης. Ινσαλλάχ κι Άγιος ο Θεός! Όμορφη η απεικόνιση, δυναμικά φωτογραφημένη, τόσο στα φωτεινά, όσο κυρίως στα σκοτεινότερα, βραδινά ή εσωτερικά πλάνα, όπου εξελίσσεται η πλοκή.
Εκεί που τα γκέμια χάνονται από τα χέρια του δημιουργού, είναι την ώρα που έχει εισέλθει για τα καλά με το όχημα του στον λαβύρινθο, στο ζουμί του στόρι, στιγμή που οι τόσες πολλές υποιστορίες, με τα αμέτρητα πρόσωπα, αποπροσανατολίζουν την ματιά του θεατή από τον αρχικό στόχο και προκαλείται ένα ανεξήγητο κομφούζιο, συνδυασμένο με τα αληθινά γεγονότα της πλατείας Ταχρίρ. Κουραστικό αρκετά θα έλεγα μετά από μια και βάλε ώρα παρακολούθησης. Τεχνικά το Κάιρο Εμπιστευτικό (The Nile Hilton Incident), είναι άρτιο, ακολουθώντας κατά γράμμα το ακαδημαϊκό λυσσάρι του γαλλικού νουάρ, έχοντας σαν σημαιοφόρο στην θέση του πρωτοδιδάξαντα Yves Montand, έναν εξαιρετικό ερμηνευτή, τον Λιβανέζο - γεννημένο στην Σουηδία - Fares Fares, που χάρη στην πείρα της ιντερνάσιοναλ καριέρας που ακολουθεί, φέρνει εις πέρας με άνεση τον ρόλο του εκ πρώτης όψης θλιβερού, μα κατοπινά μαχητικού φλικ.
Για εκείνον αυτό το φονικό είναι κάτι διαφορετικό, δεν έχει σχέση με όσα έχει αντιμετωπίσει στην καριέρα του, καθώς ο βασικός ύποπτος για την πράξη, δεν είναι άλλος από τον δισεκατομμυριούχο μεγιστάνα, ιδιοκτήτη της μεγαλύτερης κατασκευαστικής μπράντας της χώρας, μέλους του κοινοβουλίου και επίδοξου ηγέτη του τόπου, Χατέμ Σαφίκ, που κάνει ότι περνάει από το πανίσχυρο χέρι τους για να αποτινάξει από πάνω του τις κατηγορίες. Και το καταφέρνει δίχως ιδιαίτερο κόπο είναι η αλήθεια, αφού ο πρώτος νόμος που ισχύει στην Αίγυπτο είναι εκείνος του ισχυρού και τα πιόνια των διωκτικών αρχών, το γνωρίζουν καλά αυτό το σιχαμερό παιχνίδι. Κατάσταση διαφθοράς, που ακόμη κι αν την έχει δοξάσει για χρόνια ο ιδιότροπος Μομπάρακ, πλέον τον έχει κουράσει. Στην αντίληψη της αδικίας που υποβάλλονται αθώοι, μαζί με τα ηθικά συναισθήματα που θα ξυπνήσει μέσα του ο έρωτας, ο αστυνομικός θα βάλει μπροστά τον δικό του ανένδοτο για να αποκαλύψει τους υπευθύνους του θανάτου της καλλιτέχνιδας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το αστυνομικό (και ενίοτε πολιτικό) θρίλερ καταπιάνεται με την μάχη του ενός κόντρα σε ολόκληρο το σύστημα. Εδώ πάντως στην δική του απεικόνιση ο βορειοευρωπαικής ανατροφής σκηνοθέτης Tarik Saleh καταφέρνει να δημιουργήσει έξοχα, με πολύ προσεκτικές κινήσεις, την ατμόσφαιρα ενός κράτους - και κατ επέκταση μιας κοινωνίας - μηδενικού σε αξίες, που χωρίς αναστολές λειτουργεί τυραννικά εις βάρος του κοσμάκη. Οι νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της ολιγαρχίας, ώστε κάθε δευτερόλεπτο που κυλά να φουσκώνει τα έσοδα της, την ίδια στιγμή που η ανήμπορη μάζα σηκώνει βάρη αβάσταχτα και θεόρατα. Και πρέπει να λέει κι ευχαριστώ από πάνω, απλά και μόνο που επιβιώνει σε συνθήκες τρισάθλιες, φαβελικές, κάτω από καθεστώς στυγνής εκμετάλλευσης. Ινσαλλάχ κι Άγιος ο Θεός! Όμορφη η απεικόνιση, δυναμικά φωτογραφημένη, τόσο στα φωτεινά, όσο κυρίως στα σκοτεινότερα, βραδινά ή εσωτερικά πλάνα, όπου εξελίσσεται η πλοκή.
Εκεί που τα γκέμια χάνονται από τα χέρια του δημιουργού, είναι την ώρα που έχει εισέλθει για τα καλά με το όχημα του στον λαβύρινθο, στο ζουμί του στόρι, στιγμή που οι τόσες πολλές υποιστορίες, με τα αμέτρητα πρόσωπα, αποπροσανατολίζουν την ματιά του θεατή από τον αρχικό στόχο και προκαλείται ένα ανεξήγητο κομφούζιο, συνδυασμένο με τα αληθινά γεγονότα της πλατείας Ταχρίρ. Κουραστικό αρκετά θα έλεγα μετά από μια και βάλε ώρα παρακολούθησης. Τεχνικά το Κάιρο Εμπιστευτικό (The Nile Hilton Incident), είναι άρτιο, ακολουθώντας κατά γράμμα το ακαδημαϊκό λυσσάρι του γαλλικού νουάρ, έχοντας σαν σημαιοφόρο στην θέση του πρωτοδιδάξαντα Yves Montand, έναν εξαιρετικό ερμηνευτή, τον Λιβανέζο - γεννημένο στην Σουηδία - Fares Fares, που χάρη στην πείρα της ιντερνάσιοναλ καριέρας που ακολουθεί, φέρνει εις πέρας με άνεση τον ρόλο του εκ πρώτης όψης θλιβερού, μα κατοπινά μαχητικού φλικ.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 26 Οκτωβρίου 2017 από την Seven Films!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική