Το Παρίσι Μπορεί να Περιμένει
της Eleanor Coppola. Με τους Diane Lane, Alec Baldwin, Arnaud Viard
Πριν το...Παρίσι!
του zerVo (@moviesltd) 
Δεν βλέπω τον λόγο γιατί να μην μπορεί να υπάρχει ζωντανό το ενδεχόμενο του ερωτικού σκιρτήματος, ακόμη και σε ηλικίες που κοιτάζουν μια ευθεία μόνο, πριν το κατώφλι του γήρατος. Ειδικά εκεί κάπου γύρω στα εξήντα, όταν έχει πραγματοποιηθεί μέσες άκρες και ο ρομαντικός απολογισμός μιας ολάκερης ζωής, οπότε η σούμα είτε θα είναι υπερθετική και ο καθείς μας θα είναι χορτασμένος (σαφώς το μικρότερο ποσοστό) είτε θα μοιάζει ελλιπής, κάπου στην διαδρομή της θα υπάρχει ένα κενό. Θέλεις αυτό να αφορά ανομολόγητο πάθος, έρωτα που ουδέποτε εκπληρώθηκε, πληγή που άφησε το έτερον ήμισυ? Εκεί ακριβώς στην εποχή της αναδρομής, αναζητείται το χαμένο λάγνο παζλ, έντονα μάλιστα, μιας και ο χρόνος που έχουμε μπροστά, για να το ανακαλύψουμε και να σημάνει η ώρα της απόλυτης ολοκλήρωσης, είναι, εξ ορισμού, περιορισμένος...
Για είκοσι ολόκληρα χρόνια η γοητευτική, σιμά εξηντάχρονη, Αν, στέκεται στο πλευρό του λατρεμένου της συζύγου Μάικλ, διακεκριμένου παραγωγού του Χόλιγουντ, με τεράστιες κινηματογραφικές επιτυχίες στο παλμαρέ του. Συνάμα όμως και στην σκιά του, μιας κι εκείνος, λαμπερός και διάσημος αποσπά κατ αποκλειστικότητα τα φωτογραφικά φλας σε οποιαδήποτε κοινή τους εμφάνιση, γεγονός που ούτε την προσβάλλει, ούτε την μειώνει προσωπικά όμως. Η Αν έχει συνηθίσει τον ρόλο τον δεύτερο, της αρκεί που κρατά την πρώτη θέση στην καρδιά του καλού της, ακόμη κι αν εκείνος, αφοσιωμένος ψυχή και σώμα στην δουλειά του, απουσιάζει συχνά από δίπλα της.
Όπως τώρα καλή ώρα, που το Φεστιβάλ των Καννών πλησιάζει στο τέλος του κι εκείνος πρέπει οπωσδήποτε να μεταβεί στο Βουκουρέστι, στα γυρίσματα της επόμενης του ταινίας, δίνοντας στην συμβία του ραντεβού για να συνεχίσουν μαζί τις ανοιξιάτικες διακοπές τους. Προκειμένου η Αν, να μην ταξιδέψει ολομόναχη από την Κρουαζέτ στην Πόλη του Φωτός, ο μπον βιβέρ Φραντσέζος Ζακ, στενός συνεργάτης του συζύγου της, θα προσφερθεί να την συνοδεύσει με το αυτοκίνητο του, διασχίζοντας οδικώς την μισή Γαλλία μέχρι τον τελικό τους προορισμό. Μια πορεία που δεν ξεπερνά χρονικά τις επτά ώρες, χάρη στις συνεχείς στάσεις που θα κάνει το μισού αιώνα ζωής διθέσιο Peugeot, θα αγγίξει το διήμερο...
Χμμμ, πονηρά πράγματα, σκέφτεται ο θεατής. Εντάξει, είναι κάπου και η σιτεμένη ηλικία που δεν συνηγορεί στο να ξεφύγει το σενάριο σε πολύ πιο πιπεράτες λεπτομέρειες, έλα όμως που όλα τα άλλα κτίζουν ένα περιβάλλον τέτοιο που πολύ δύσκολα δεν μπορεί να φανταστεί κανείς πως κάτι παραπάνω από το φιλικό συνέβη στην βόλτα του Paris Can Wait. Καταρχήν ελάχιστα μέρη, στον κόσμο ολόκληρο, μπορούν να κτίσουν ρομαντικό σκηνικό, ομορφότερο από αυτό της εαρινής Προβηγκίας, της πολύχρωμης, γεμάτης αρώματα, οσμές και παραμυθένια τοπία πανέμορφης Τρικολόρ ζώνης, που οι κοιλάδες της μοσχοβολούν λεβάντα, ενόσω τις χαϊδεύει απαλά ο καταγάλανος Ροδανός. Οπότε αποξαρχής εκτοξεύονται οι σπίθες του φλερτ που σιγοκαίει, ανάμεσα στον καλοβαλμένο, ευγενικό, διαχυτικό και προσεγμένο στην εμφάνιση του Ζακ και την Αμερικανίδα που είναι προφανές πως ο ερωτικός της βίος, εδώ και πολύ καιρό έχει σιγήσει.
Κάπου ανάμεσα στα ζάπλουτα, αποτελούμενα από γαστρονομικές λιχουδιές και επιλεγμένο εξαίσιο κρασί, δείπνα και τα λατρεμένα μέρη που διασχίζει το ιδιόμορφο road trip, ανεβάζει παλμούς το πιθανό ειδύλλιο, ενόσω εκείνος, πεπειραμένος Καζανόβας δεν το βάζει κάτω κι εκείνη αντιλαμβάνεται πως οι αναστολές της λυγίζουν. Πραγματικό το στόρι που στηρίζει το κεφάτο και ουδέποτε βαριεστημένο σκριπτ της ταινίας δρόμου, που υπογράφει ένα όνομα βαρύτατο σαν ιστορία. Όχι βέβαια εκείνου που το έκτισε προ πολλών δεκαετιών, ούτε καν της θυγατέρας του που το διατηρεί ολοζώντανο στις ημέρες μας. Μα της κυρίας της φαμίλιας FFC, της ονομαστής για την πορεία της στον χώρο του ντοκιμαντέρ Eleanor Coppola, που με αστείρευτο κέφι και Αρλεκίνα διάθεση, προσφέρει τις καλοσχηματισμένες της εικόνες, σαν να είναι βγαλμένες από φημισμένους πίνακες της ρομαντικής περιόδου.
Στα νιάτα της, μπορεί να είχε φτιάξει ένα σημαντικό όνομα, ως μούσα μάλιστα του Francis Ford, κούκλα την Diane Lane, δεν την αποκαλούσες με τίποτα. Στο δεύτερο, ώριμο στάδιο της καριέρας της, χάρη σε εκείνο το ξέφρενο ερωτικό θρίλερ του Unfaithful, η καλιφορνέζα σήκωσε ψηλά την παντιέρα της μεσήλικης γυναικείας επανάστασης. Σεξ απίλ που διατηρεί ολοζώντανο και στις ημέρες μας, μιας και οι ρυτίδες στο πρόσωπο, τής προσφέρουν μια ξεχωριστή σπινθηροβόλα λάμψη, καθιστώντας την ικανή να αντεπεξέλθει στην απαίτηση του μελαγχολικού βασικά, μα μετά από καμιά εκατοστή χιλιόμετρα, δροσερού ρόλου. Βοηθά τα μέγιστα σε αυτό άλλωστε και η τέλεια χημεία που κτίζει με τον Παριζιάνικου αέρα Arnaud Viard, που ανέμελος και λουσάτος δεν απεικονίζει τον ιδανικό εραστή, ίσα ίσα το αντίθετο κατά περιπτώσεις, που στο πίσω μέρος του νου, μοιάζει σαν ο απόλυτος τυχοδιώκτης ζιγκολό.
Χάρη στις ζεστές του εικόνες, τα πρόσχαρα μέρη που διασχίζει, την λάμψη των αστέρων του, τις γαστριμαργικές πόζες και τους διαλόγους που δεν βαραίνουν ποτέ, το geriatric φλερτάκι, ίσαμε να φτάσουμε στο Παρίσι, αποτελεί ένα πρώτης τάξης, ροζουλί φιλμάκι, σχεδιασμένο από την μαντάμ Coppola, για να το παρακολουθήσουν όλες οι συνομήλικες της, με τέτοιο κέφι, σαν να το βίωσαν οι ίδιες.
Όπως τώρα καλή ώρα, που το Φεστιβάλ των Καννών πλησιάζει στο τέλος του κι εκείνος πρέπει οπωσδήποτε να μεταβεί στο Βουκουρέστι, στα γυρίσματα της επόμενης του ταινίας, δίνοντας στην συμβία του ραντεβού για να συνεχίσουν μαζί τις ανοιξιάτικες διακοπές τους. Προκειμένου η Αν, να μην ταξιδέψει ολομόναχη από την Κρουαζέτ στην Πόλη του Φωτός, ο μπον βιβέρ Φραντσέζος Ζακ, στενός συνεργάτης του συζύγου της, θα προσφερθεί να την συνοδεύσει με το αυτοκίνητο του, διασχίζοντας οδικώς την μισή Γαλλία μέχρι τον τελικό τους προορισμό. Μια πορεία που δεν ξεπερνά χρονικά τις επτά ώρες, χάρη στις συνεχείς στάσεις που θα κάνει το μισού αιώνα ζωής διθέσιο Peugeot, θα αγγίξει το διήμερο...
Χμμμ, πονηρά πράγματα, σκέφτεται ο θεατής. Εντάξει, είναι κάπου και η σιτεμένη ηλικία που δεν συνηγορεί στο να ξεφύγει το σενάριο σε πολύ πιο πιπεράτες λεπτομέρειες, έλα όμως που όλα τα άλλα κτίζουν ένα περιβάλλον τέτοιο που πολύ δύσκολα δεν μπορεί να φανταστεί κανείς πως κάτι παραπάνω από το φιλικό συνέβη στην βόλτα του Paris Can Wait. Καταρχήν ελάχιστα μέρη, στον κόσμο ολόκληρο, μπορούν να κτίσουν ρομαντικό σκηνικό, ομορφότερο από αυτό της εαρινής Προβηγκίας, της πολύχρωμης, γεμάτης αρώματα, οσμές και παραμυθένια τοπία πανέμορφης Τρικολόρ ζώνης, που οι κοιλάδες της μοσχοβολούν λεβάντα, ενόσω τις χαϊδεύει απαλά ο καταγάλανος Ροδανός. Οπότε αποξαρχής εκτοξεύονται οι σπίθες του φλερτ που σιγοκαίει, ανάμεσα στον καλοβαλμένο, ευγενικό, διαχυτικό και προσεγμένο στην εμφάνιση του Ζακ και την Αμερικανίδα που είναι προφανές πως ο ερωτικός της βίος, εδώ και πολύ καιρό έχει σιγήσει.
Κάπου ανάμεσα στα ζάπλουτα, αποτελούμενα από γαστρονομικές λιχουδιές και επιλεγμένο εξαίσιο κρασί, δείπνα και τα λατρεμένα μέρη που διασχίζει το ιδιόμορφο road trip, ανεβάζει παλμούς το πιθανό ειδύλλιο, ενόσω εκείνος, πεπειραμένος Καζανόβας δεν το βάζει κάτω κι εκείνη αντιλαμβάνεται πως οι αναστολές της λυγίζουν. Πραγματικό το στόρι που στηρίζει το κεφάτο και ουδέποτε βαριεστημένο σκριπτ της ταινίας δρόμου, που υπογράφει ένα όνομα βαρύτατο σαν ιστορία. Όχι βέβαια εκείνου που το έκτισε προ πολλών δεκαετιών, ούτε καν της θυγατέρας του που το διατηρεί ολοζώντανο στις ημέρες μας. Μα της κυρίας της φαμίλιας FFC, της ονομαστής για την πορεία της στον χώρο του ντοκιμαντέρ Eleanor Coppola, που με αστείρευτο κέφι και Αρλεκίνα διάθεση, προσφέρει τις καλοσχηματισμένες της εικόνες, σαν να είναι βγαλμένες από φημισμένους πίνακες της ρομαντικής περιόδου.
Στα νιάτα της, μπορεί να είχε φτιάξει ένα σημαντικό όνομα, ως μούσα μάλιστα του Francis Ford, κούκλα την Diane Lane, δεν την αποκαλούσες με τίποτα. Στο δεύτερο, ώριμο στάδιο της καριέρας της, χάρη σε εκείνο το ξέφρενο ερωτικό θρίλερ του Unfaithful, η καλιφορνέζα σήκωσε ψηλά την παντιέρα της μεσήλικης γυναικείας επανάστασης. Σεξ απίλ που διατηρεί ολοζώντανο και στις ημέρες μας, μιας και οι ρυτίδες στο πρόσωπο, τής προσφέρουν μια ξεχωριστή σπινθηροβόλα λάμψη, καθιστώντας την ικανή να αντεπεξέλθει στην απαίτηση του μελαγχολικού βασικά, μα μετά από καμιά εκατοστή χιλιόμετρα, δροσερού ρόλου. Βοηθά τα μέγιστα σε αυτό άλλωστε και η τέλεια χημεία που κτίζει με τον Παριζιάνικου αέρα Arnaud Viard, που ανέμελος και λουσάτος δεν απεικονίζει τον ιδανικό εραστή, ίσα ίσα το αντίθετο κατά περιπτώσεις, που στο πίσω μέρος του νου, μοιάζει σαν ο απόλυτος τυχοδιώκτης ζιγκολό.
Χάρη στις ζεστές του εικόνες, τα πρόσχαρα μέρη που διασχίζει, την λάμψη των αστέρων του, τις γαστριμαργικές πόζες και τους διαλόγους που δεν βαραίνουν ποτέ, το geriatric φλερτάκι, ίσαμε να φτάσουμε στο Παρίσι, αποτελεί ένα πρώτης τάξης, ροζουλί φιλμάκι, σχεδιασμένο από την μαντάμ Coppola, για να το παρακολουθήσουν όλες οι συνομήλικες της, με τέτοιο κέφι, σαν να το βίωσαν οι ίδιες.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 10 Αυγούστου 2017 από την Feelgood Ent.
