Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Διανύουμε τον πρώτο χρόνο του νέου μιλένιουμ, όταν ένας από τους πλέον εργασιομανείς και πολυπράγμονες Χολιγουντιανούς, μα και indie συνάμα, ντιρέκτορες, παίρνει το ρίσκο να ξανακτίσει στο εκράν, έναν από τους πλέον πιασάρικους τίτλους της χρυσής εποχής του σινεμά, αναβιώνοντας ταυτόχρονα ένα είδος που πνέει τα λοίσθια. Χάρη στην εκρηκτικότητα του, μα και λόγω της συμμετοχής σε αυτό ολάκερης της αμερικάνικης ερμηνευτικής ντριμ τιμ, το Ocean's 11, συνέτριψε εμπορικά με τις δυο ακόμη συνέχειες, τον μύθο του προκατόχου του, ξανασυστήνωντας στο κοινό το εξαφανισμένο genre των heist movies. Με τόση πείρα πάνω στο θέμα, πια, ο άνθρωπος που υπέγραψε δυο ντουζίνες ταινίες μέσα σε 14 χρόνια, δεν είναι τυχαίο που πραγματοποιεί την μεγάλη του επιστροφή, πάνω σε αυτή την γνώριμη ράγα, μετά από μια τετραετία απραξίας.

Παροιμιώδης είναι η γκαντεμιά που έχει κτυπήσει την οικογένεια των Λόγκαν, αφού κανένα από τα τρία αδέλφια δεν ευτύχησε να ακολουθήσει την καριέρα που ονειρευόταν. Ο ένας αδελφός, ο μικρός, ο Κλάιντ, μέχρι το Ιράκ έφτασε ντυμένος την στολή του πεζοναύτη, εκεί που πολεμώντας για την πατρίδα του έχασε σε μάχη, το αριστερό του χέρι και απλά ξοδεύει την ημέρα του, βαριεστημένος, παριστάνοντας τον μπάρμαν, στο σφαιριστήριο του χωριού του. Ομοίως και η μορφονιά Μέλι, ποτέ της δεν εξαργύρωσε τις φιλόδοξες επιταγές της πιτσιρίκας beauty queen, χάνοντας την ευκαιρία να ξεφύγει από τα στενά όρια της Δυτικής Βιρτζίνια, για να μείνει πίσω φροντίζοντας με το σεσουάρ της, τις κουπ των ηλικιωμένων κυριών. Όσο για τον μεγαλύτερο, τον Τζίμυ, μια φορά κι έναν καιρό πρωταθλητή ποδοσφαίρου ολόκληρης της Πολιτείας, που όλες οι επαγγελματικές ομάδες είχαν βάλει στο στόχαστρο τους? Ένας μοιραίος τραυματισμός στο πόδι θα τον αφήσει σχεδόν σακατεμένο, να ψαχουλεύει πλέον, κοντά στα σαράντα του, μεροκάματα λίγων δολαρίων, στα εργοτάξια της περιοχής.

Χωρίς μόνιμη δουλειά, δίχως έσοδα και με τα χρέη να τρέχουν, ανήμπορος να προσφέρει τα στοιχειώδη στην μικρή του κόρη, που πια ζει μαζί με την μητέρα της και τον φανφαρόνο, νεόπλουτο πατριό της, θα δεχτεί ακόμη ένα κτύπημα, στο άκουσμα του μαντάτου, πως θα φύγει ακόμη πιο μακρυά του, μιας και η νέα της φαμίλια σχεδιάζει μετακόμιση. Ευρισκόμενος σε απόγνωση και γνωρίζοντας καλά πως βοήθειες δεν θα έλθουν από πουθενά θα προτείνει στα αδελφάκια του ένα παράτολμο, όσο και παράνομο, σχέδιο: Να ξαφρίσουν το θησαυροφυλάκιο του φημισμένου πολυήμερου αγώνα ταχύτητας NASCAR της Σάρλοτ, εκεί που την αργία της Memorial Day αναμένεται να μαζευτεί ολόκληρο το χαρτί της Πολιτείας!

Βασικό πλεονέκτημα του πλάνου των Λόγκαν, είναι πως γνωρίζουν σαν την παλάμη τους τα κατατόπια, ειδικά τα υπόγεια, στοές από όπου ταξιδεύουν οι αγωγοί μεταφοράς του χρήματος, από τα ταμεία ίσαμε την κρύπτη. Το δύσκολο κομμάτι της άσκησης, είναι το πως θα επιτευχθεί η διάρρηξη του απροσπέλαστης ασφάλειας χώρου. Λύση που μπορεί να δώσει μόνον ένας, ο πιο ονομαστός διαρρήκτης της Midwest, ο διαβόητος Τζο Μπανγκ, που για κακή τύχη της τριάδας - όπως συνήθως - βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα, εκτίοντας ποινή φυλάκισης. Τα αδέλφια όμως είναι αποφασισμένα να πάνε μέχρι τέλους την ευρηματική τους ιδέα και κανένα τέτοιου είδους εμπόδιο δεν μπορεί να σταθεί ικανό να τους αποτρέψει...

Στην μίζερη και φτωχική κομητεία Μπουν, στήνεται το τυπικά southern επαρχιακό μοτίβο, που θα φιλοξενήσει την δράση των φιλόδοξων πάνω στην απελπισία τους Logan Lucky. Ξεφτισμένα όνειρα, λιγοστές συγκινήσεις, ρουτινιάρικες συνθήκες διαβίωσης, πολύ μακρινές από εκείνες τις προνομιούχες, που ισχύουν στην λαμπερή βιτρίνα της Υπερδύναμης, στις πλούσιες ζώνες που στεγάζουν τα κέντρα των αποφάσεων. Σε αυτή την δίχως ορατό φωτεινό ορίζοντα καθημερινότητα, η απόφαση για το πέρασμα στην παρανομία δεν είναι δύσκολη, το αντίθετο μάλιστα, σχεδόν παρακινεί προς αυτήν η έλλειψη οράματος και η απουσία μακράς και υγιούς πνοής. Συνεπώς ευρηματικά ο Soderbergh, προσθέτοντας ακόμη έναν κρίκο στην αλυσίδα των κινηματογραφικών του αέρινων ληστειών, ταξιδεύει την κάμερα του από το λουσάτο Λας Βέγκας, στον άγονο και ερημικό Νότο, εκεί που το βλέμμα πρέπει να ταξιδέψει πολλές χιλιάδες μίλια για να συναντήσει πολυτέλειες και εκμοντερνισμούς.

Κι επειδή ο δαιμόνιος Steven δεν αρκείται στο να σερβίρει μια καλοστημένη όσο και δαιδαλώδης υφής λωποδυσιά, στολίζει το μενού του με ουκ ολίγες υποπλοκές, με πιο εμπνευσμένη φυσικά, εκείνη την πρόκληση της απελευθέρωσης του γκουρού των κλοπών από το σωφρονιστικό ίδρυμα, δίχως να το αντιληφθεί κανείς. Ακόμη πιο ευφυής είναι η ιδέα του να απονείμει τον συγκεκριμένο ρόλο του πανέξυπνου, αν και ποτέ δεν πείθει γι αυτό, λιγομίλητου, βετεράνου της στενής και εκκεντρικού κλεφταρά, στον Daniel Craig, που ασπρομάλλης εδώ και μακρυά από τα τζειμσμποντικά σμόκιν, σου δίνει την εντύπωση πως είναι ένας ηθοποιός που διαβάζεις για πρώτη φορά στο εκράν και δεν κοιτάς την ώρα να τον ξανασυναντήσεις για να τον χορτάσεις. Άλλη ταινία, άμα τη εμφανίσει του, έστω και μόνον υποστηρικτικά.

Αφού οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες είναι μοιρασμένοι σε ένα τρίο που διαθέτει απίθανη χημεία, παρότι ετερόκλητης υποκριτικής αξίας και δυνατότητας. Ο Channing Magic Mike Tatum, δίνει ξανά τα χέρια με τον Sodie, πολύ βαρύτερος και αργοκίνητος ετούτη την φορά, ώστε να αναδείξει το μέγεθος της ψυχοσωματικής παραίτησης ενός φέρελπι νέου, ενόψει μιας ζωής που δεν είναι ακριβώς εκείνη που καρτερούσε. Πανάξιος συμπαραστάτης ο πλέον ερμηνευτικά αποκαλυπτικός ηθοποιός της δεκαετίας Adam Driver, ως μονόχειρας μπαρτέντερ - εξ κομάντο, παρατημένο θύμα των πατριωτικών απαιτήσεων της Αμέρικα, που στέλνει στο διάολο αρχές και ηθικές αναστολές, βλέποντας πως κανείς δεν θα γνοιαστεί για εκείνον. Τα μισά - όχι και τόσο πολιτικά ορθά είναι είναι η αλήθεια - αστεία του σεναρίου, είναι βασισμένα πάνω στην μη αρτιμελώς ιδιόμορφη περσόνα του. Έκπληξη τέλος ορίζει η θηλυκή πλευρά του τριγώνου, Καλιφορνέζα Riley Keough, που ως το αισιόδοξο αδελφάκι ορίζει ότι πιο κάντρι χοτ έχουν δει τα μάτια μας, από την εποχή της Ντέιζι Ντιουκ!

Το κόλπο του Soderbergh πάντως, γνωρίζοντας από πριν πως θα πέσει σε παγίδες, δεν τις αποφεύγει, αντιθέτως πέφτει μέσα τους, προκαλώντας τον ανάλογο κρότο. Υπ αριθμόν ένα φλόπα η παρουσία στο απόλυτο σύνολο της, του Seth MacFarlane, που πίσω από μια ηλίθια περούκα κι ένα πανηλίθιο μουστάκι, προκαλεί απορία για τον λόγο που υπάρχει στο φιλμ. Ανούσια προσθήκη, καθαρή αμερικανιά, που ποτέ δεν κολλάει στο λοιπό παζλ. Ομοίως ανεξήγητη, αναιμική, ουδέτερη η ανιαρή καλησπέρα της 2 στα 2 Όσκαρς Hilary Swank, που συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν συνταξιούχα. Κλείσιμο στις αρνητικές μου εντυπώσεις, κάνω με την αναφορά στην αξιοπρεπή ως ψιλοβλάχα πρώην σύζυγο του αρχηγού Λόγκαν, Katie Holmes, που καθώς φαίνεται το διαζύγιο στην αληθινή της ζωή, την έχει ζορίσει μοστρικά, ώστε να δείχνει καμιά εικοσαριά χρόνια μεγαλύτερη από τα σαράντα που είναι στ αλήθεια. Κουκλάκι σωστό την θυμάμαι. Πάνε αυτά...

Για δύο ώρες, όπως ακριβώς το υπόσχεται ο Soderbergh, δεν πρέπει να υπάρξει θεατής που να μην περάσει από όμορφα έως πολύ καλά, παρακολουθώντας και υποστηρίζοντας την (ανήθικη) δράση των Λόγκαν να ξαφρίσουν τους παράδες. Κέφι, ζωντάνια, τέμπο, έξυπνα δοσμένα κλισέ, σέξι χιουμοριστική διάθεση, σκηνοθεσία που ποτέ της δεν βαραίνει παρόλες τις μικρές αστοχίες, χαρακτηρίζουν μια ακόμη κίνηση του μετρ, πάνω σε έναν στίβο που γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Συνεπώς το επίσημο καμ μπακ του μίστερ Crash, πιάνει τόπο, τον βάζει ξανά στο κάδρο από όπου κατάτι τον είχαμε λησμονήσει, προκαλώντας στους σινεφίλ φανς του έργου του, το συναίσθημα πως είναι εδώ και σύντομα θα μεγαλουργήσει ξανά.