Σε ηλικία 91 ετών, έφυγε από την ζωή στο Λας Βέγκας, ο θρυλικός Αμερικάνος κωμικός Jerry Lewis, όπως επιβεβαίωσε ο ατζέντης του, αφήνοντας ορφανό το είδος που υπηρέτησε πιστά για περισσότερες από έξι δεκαετίες. O Lewis γεννήθηκε στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρζι το 1926 και το πραγματικό του όνομα ήταν Joseph Levitch. Αμφότεροι οι γονείς του υπήρξαν αρτίστες, γεγονός που τον έσπρωξε και τον ίδιο στο να συμμετάσχει σε παράσταση σε ηλικία μόλις πέντε ετών. Στα δεκαπέντε του θα βρεθεί στο Μπάφαλο σαν μέλος θιάσου, επιδεικνύοντας τις ικανότητες του στη υποκριτική και το τραγούδι. Το 1942 θα αναλάβει τον ρόλο του κονφερασιέ σε δημοφιλείς βραδιές που λάμβαναν χώρα στο ξενοδοχείο Brown της Νέας Υόρκης.Βατήρας εκτόξευσης της καριέρας του κορυφαίου στο είδος του σλάπστικ, υπήρξε η συνεργασία του, μετά το πέρας του μεγάλου πολέμου με τον επίσης πολυτάλαντο Dean Martin, δίδυμο που ανακάλυψε κατά την διάρκεια των παραστάσεων που έκαναν μαζί στο Χόλιγουντ, ο παραγωγός Hal Wallis, δίνοντας τους την ευκαιρία να υπογράψουν ένα χρυσοφόρο συμβόλαιο με την Paramount. Για τα επόμενα δέκα χρόνια, Lewis και Martin, θεωρούνταν οι φυσικοί διάδοχοι του εξίσου μυθικού διδύμου Hope - Crosby, συμμετέχοντας σε συνεχόμενες κωμικές φιλμικές στιγμές, όπως The Caddy (Δατς Αμόρε, 1953 του Norman Taurog), The Stooge (1952 του Norman Taurog), Artists And Models (Λόρδοι, Λόρδα και Φιλότιμο, 1955 του Frank Tashin), Pardners (Τα Συνεταιράκια, 1956 του Norman Taurog), με όλες τους να ξεπερνούν σε εισπράξεις το ποσό των 5 εκατομμυρίων δολαριών, νούμερο τρομακτικό για την εποχή. Μετά από μια ολόκληρη δεκαετία κοινής συνύπαρξης το δυναμικό ντούο, αποφάσισε να χωρίσει τους δρόμους του, γεγονός που συνέβη κατόπιν της κυκλοφορίας του φιλμ Hollywwod Or Bust (Τρελές περιπέτειες στο Χόλυγουντ, 1956 του Frank Tashin) και ενός απίστευτου αποχαιρετιστήριου σόου στην Κόπακαμπάνα.
Κατόπιν του χωρισμού ο Lewis ασχολήθηκε ενεργά με το γράψιμο, την παραγωγή αλλά και την σκηνοθεσία ταινιών, αρχής γενομένης από τα The Ladies Man (Ο Τζέρι Λιούις γυναικοκατακτητής, 1961) και The Errand Boy (Ο Τζέρι Λιούις περιπλανώμενος, 1961) συνεχίζοντας συνάμα την συνεργασία του με τον δημιουργό Frank Tshlin στα φιλμς Cinderella (Ο Τζέρι Λιούις Σταχτοπούτος, 1960) και The Disorderly Orderly (Ο Τζέρι Λιούις ταραχοποιός, 1964). Είναι η στιγμή που θα πραγματοποιήσει την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της καριέρας του, πρωταγωνιστώντας στην σπαρταριστή κωμωδία The Nutty Professor (Ο Τζέρι Λιούις δάσκαλος για κλάματα, 1963) που αποτέλεσε και το ζενίθ της δημοτικότητας του στο σινεφίλ κοινό. Ακολουθεί η μεταπήδηση στο στούντιο της Sony, εκεί που πρωταγωνίστησε σε μια σειρά από λιγότερο εμπνευσμένες δημιουργίες, σαν τα Three On A Couch (Να γιατρός, να μάλαμα, 1966), The Big Mouth (Ο τσαρλατάνος, 1967), Don’t Raise the Bridge, Lower the River (Ο κομπιναδόρος, 1968 του Jerry Paris). Η δεκαετία του 70 δεν θα ορίσει την καλύτερη περίοδο της καριέρας του, καθώς θα πρωταγωνιστήσει στην κομεντί Which Way to the Front? (Φαντάρος για κλάματα, 1970) αλλά και στο πιο δραματικής υφής The Day the Clown Cried (1972) ταινίες που ανέβασαν πάντως αρκετά την δημοτικότητα του στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα ακολούθησαν οι αποτυχημένες απόπειρες του στο θεατρικό σανίδι του Μπρόντγουέι με το μιούζικαλ Feeling No Pain και στην Βοστόνη με το Hellzapoppin. Ο Lewis παρέμεινε ανενεργός ερμηνευτικά μέχρι το 1979 όταν πρωταγωνίστησε στην ταινία που σκηνοθέτησε ο ίδιος Hardly Working (Ο μεγάλος πλακατζής) αναμένοντας την στιγμή που θα αποτελούσε την κορωνίδα της τεράστιας καριέρας του.
Ώρα που ήλθε τρία χρόνια κατοπινά, όταν ο μέγιστος Martin Scorsese του έδωσε την ευκαιρία να αποτυπώσει στο πανί την περσόνα του πομπώδη τηλεοπτικού άνκορμαν στο King Of Comedy (Ο Βασιλιάς της Κωμωδίας, 1972). Ακολούθησαν οι συμμετοχές του, σε κυρίως περιφερειακούς ρόλους σε ταινίες σαν τις Slapstick of Another Kind (Πρωταθλητές της καρπαζιάς, 1982 του Steven Paul), Cookie (Τι απέγινε η Κούκι;, 1989 της Suzan Seidelman) και στο εξαιρετικό Arizona Dream του Emir Kusturica το 1993. Η τελευταία αξιοσημείωτη στιγμή του στο σινεμά, χρονολογείται στα 1995 και στην ταινία Funny Bones (Αθεράπευτα αστείος) του Peter Chlesom.
Ο Jerry Lewis παντρεύτηκε την αγαπημένη του Patti Palmer τραγουδίστρια φωνητικού συγκροτήματος το 1944 και μαζί της απέκτησε έξι παιδιά. Το 2009 η Αμερικάνικη Ακαδημία Τεχνών του απένειμε το τιμητικό Βραβείο για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη.
RIP
