Με λένε Τζιγκ
του Gabriele Mainetti. Με τους Claudio Santamaria, Ilenia Pastorelli, Luca Marinelli, Stefano Ambrogi, Maurizio Tesei, Francesco Formichetti, Daniele Trombetti, Joel Sy:
Forza Jeeg!
του zerVo (@moviesltd) 
Με τις ταινίες των υπερηρώων, όπως μας τις προσφέρουν αφειδώς το τελευταίο διάστημα, οι βασικές ανταγωνίστριες στο είδος, Marvel και DC Comics, να εμφανίζονται κατά κύματα στα εκράν, σκορπώντας ανεξέλεγκτα εκρηκτικό υπερθέαμα, κάπου είναι η αλήθεια έχει χαθεί στην μετάφραση των εξαιρετικά καλογυρισμένων, μα διαρκών σίκουελ, ριμπούτ, σπιν οφς και εμφύλιων battles, η συνοχή ακόμη και από τους φανατικότερους οπαδούς του genre. Δεν χωρά καμία αμφιβολία πως η τεχνολογική εξέλιξη και οι δυνατότητες των ειδικών οπτικοακουστικών εφέ, έχουν εκτοξεύσει στα ύψη τον δείκτη της παρουσίασης στην μεγάλη οθόνη, των superheroes περιπετειών, ώστε δεδομένα - και δίκαια - να θεωρούνται ως οι σημαντικότερες πηγές εσόδων της φιλμικής βιομηχανίας. Έχει αναρωτηθεί κανείς όμως, πως θα ήταν μια ταινία υπερανθρώπων, αν και εφόσον η παραγωγή δεν είχε ούτε τα πανίσχυρα PC της Weta ξοπίσω της, ούτε τα χρήματα να τρέχουν ποτάμι, με προϋπολογισμούς που αγγίζουν ακόμη και τα 200 εκατομμύρια δολάρια ανά ταινία?
Στην σημερινή Ρώμη, που μαστίζεται από σωρεία βομβιστικών επιθέσεων, τις οποίες τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αποδίδουν σε λαϊκά εξτρεμιστικά κινήματα, ο Έντσο Τσεκότι, μικροαπατεώνας, λωποδύτης και χαμηλού επιπέδου βαποράκι στην αλυσίδα διακίνησης ναρκωτικών ουσιών, κυνηγημένος από τις αστυνομικές αρχές, θα βρει κρυψώνα, κάτω από την σιχαμερή επιφάνεια των βρωμερών νερών του Τίβερη που διασχίζει την αιώνια Πόλη. Ένα στιγμιαίο του λάθος, θα τον παγιδεύσει ανάμεσα σε πεταμένα στον πάτο του ποταμού σιδερένια κιβώτια, που δίχως να το γνωρίζει, περιέχουν επικίνδυνες ραδιενεργές ουσίες, στην επαφή των οποίων πολύ σύντομα ο αφελής κακοποιός, θα αρχίσει να εμφανίζει μυστηριώδη και ανεξήγητα συμπτώματα. Που στην αρχή θα είναι απλώς εξανθήματα, μώλωπες και ρίγη. Η συνέχεια όμως, κυριολεκτικά θα τον σοκάρει...
...αφού συνοδεύοντας γνωστό του μαφιόζο σε δοσοληψία ηρωίνης, θα πέσει σε ένοπλη παγίδα και όχι μόνο θα δεχτεί στο σώμα του πυρά, αλλά θα πέσει ζαλισμένος από τον ένατο όροφο ερημικής πολυκατοικίας. Ούτε γάτα ούτε ζημιά όμως. Όχι μόνο θα σηκωθεί από την άσφαλτο αγρατσούνιστος, με τα σημάδια από τις σφαίρες να έχουν εξαφανιστεί από το κορμί του, αλλά θα καταλάβει πως έχει αποκτήσει και θηριώδεις δυνάμεις, σε σημείο που να καταφέρνει να σηκώσει ολομόναχος ένα καλά εντοιχισμένο ΑΤΜ! Τα πανηγύρια για την μετεξέλιξη του, από φουκαρά σε υπεράνθρωπο, ανάμεσα σε χύμα πεντακοσάευρα και πορνοDVD, θα διαλυθούν στην εμφάνιση της κούκλας, πλην αλαφροίσκιωτης κόρης του νεκρού μαφιόζου, που θεωρώντας τον σαν τον σωτήρα της, θα του γίνει στενός κορσές. Οδηγώντας ταυτόχρονα στα χνάρια του, τον παρανοϊκό και υπέρ το δέον φιλόδοξο αρχηγίσκο της τοπικής φράξιας των παρανόμων, Σέρτζιο, που ονειρεύεται κάποια στιγμή να αφανίσει τους κυρίαρχους Ναπολιτάνους και να φορέσει το δαχτυλίδι του πιο σεβαστού σε ολάκερη την Ιταλία, Ντον!
Ποιος είναι λοιπόν ο (αντι) ήρωας μας λοιπόν, ο Έντσο? Ένας κοινός αλήτης, ένας τσοντόβιος κανάγιας, που περιφέρεται ολημερίς στα ρωμαϊκά καντούνια, μπας και βουτήξει από κανέναν κακόμοιρο περαστικό πορτοφόλι, ρολόι, τηλέφωνο, για να βγάλει το ανήθικο μεροκάματο του τρόμου. Μοναχικός, απόμακρος, λιγομίλητος, σχεδόν εχθρικός με όλους, δεν έχει ούτε έναν φίλο, είναι μηδενικά δημοφιλής και αν ποτέ του πάθαινε το παραμικρό μέσα στην τρισάθλια τρώγλη που διαμένει, μάλλον ουδείς θα το έπαιρνε χαμπάρι. Και σε τι εξελίσσεται? Τι είναι ο Τζιγκ, που του δίνει την ταυτότητα του, παρμένος από το Ανίμε, που ολημερίς παρακολουθεί στο φορητό της player, η εμφανώς προβληματική, επαναλαμβάνω αν και κούκλα, Αλέζια? Αρχικά ένας εκμεταλλευτής της υπερδύναμης του, που σταδιακά θα μεταβληθεί σε τιμωρό του εγκλήματος, ενώ τα ανδραγαθήματα του, θα τον καταστήσουν σχεδόν ημίθεο στα μάτια του απλού λαού. Μα είναι δυνατόν ένας κανάγιας να μετατραπεί σε Κάπτεν Ιτάλια?
Σύμφωνα με την ανατρεπτική λογική του πειραγμένου adventure που προσφέρει ο σαραντάχρονος ντιρέκτορας Gabriele Mainetti φυσικά και είναι. Αρκεί να πειραχτούν - ως καταλύτες της διαδικασία εδώ χρησιμοποιούνται τα δηλητηριώδη υγρά - οι χορδές της ευαισθησίας του και οι δυνάμεις θα αποκτηθούν κι εκείνες σταδιακά με τον καιρό. Το δυνατότερο στοιχείο στην αφήγηση του Ρωμάνου είναι η έντεχνα δομημένη ατμόσφαιρα που την περιβάλλει, μια κατάσταση αναρχίας και κοινωνικού τρόμου (δεδομένη στις μέρες μας) που οι μάζες εξαγριωμένες βρίσκονται στους δρόμους, την στιγμή που απειλείται διαρκώς η ασφάλεια και η σωματική τους ακεραιότητα. Ντεκόρ φυσικό και πειραγμένο χρωματικά, που δανείζεται τις φυσικές ομορφιές της Ιταλικής πρωτεύουσας για να αποδώσει σε ακόμη πιο ρεαλιστική μορφή την πλοκή, Εκεί που κυριαρχεί η ανάγκη του ψυχικά διαταραγμένου, σχεδόν ψεκασμένου λαουτζίκου - η αλληγορία της φόρμας της όμορφης Αλέ - να βρει ακόμη και πίσω από την μορφή ενός κουρελή, τον σωτήρα που θα επαναφέρει την τάξη.
Εξαιρετικά καλή δουλειά, πέρα από την χαρισματική κινηματογράφηση έχει γίνει και στο πολυπληθές κάστινγκ, με τον γοητευτικό φοτονοβέλο γαλανομάτη, αλλά για τις ανάγκες του ρόλου, προσομοιασμένο με άστεγο, Claudio Santamaria, να πιάνει την ευκαιρία από τα μαλλιά και να ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσει τους δισυπόστατου χαρακτήρα του. Εντυπωσιακά εκφραστική με χαρακτηριστικά προσώπου που κόβουν ανάσες, η Ilenia Pastorelli συνδυάζει κοριτσίστικη αφέλεια και femme fatale διάθεση μαζί, στην απόδοση της βασικής θηλυκής περσόνας, την στιγμή που ο Luca Marinelli ως ο villain του στόρι, αποσπά το περισσότερο χειροκρότημα, μιξάροντας μια εικόνα Τζόκερ, Glam ποπ σταρ και διεμφυλικού περιθωριακού παρέα.
Με συνολικό κόστος που δεν ξεπερνά τα 2 εκατομμύρια ευρώ και με μηδενικό προμοτάρισμα ακόμη και στην ίδια του την πατρίδα, το Lo Ciamavano Jeeg Robot, χάρη στο ιδιόμορφο στυλ του, κατάφερε να αναδειχτεί σαν μια πολύ δυνατή ανεξάρτητη επιτυχία στα Ιταλικά box office. Περίπου πανομοιότυπη συμπεριφορά με το ακριβώς ίδιας αισθητικής και σχεδόν όμοιας θεματικής εξέλιξης, Φραντσέζικο Ares, δηλαδή, με το οποίο άνετα φτιάχνει διδυμάκι φιλμς, όπου κυρίαρχο ρόλο παίζουν η σοσιολογική κατακραυγή για τον εκμηδενισμό της ανθρώπινης υπόστασης από τις ηγεσίες, η θολής κατεύθυνσης επαναστατική θέση των μαζών, αλλά και το αισιόδοξου μοστράρισμα ως από μηχανής Θεού, όχι ενός προνομιούχου μεγαλοαστού, μα ενός εξ ημών των ριγμένων. Που μόνο με την απονομή της δικαιοσύνης, όπως εκείνος ο μεγαλωμένος στην ανέχεια, την αντιλαμβάνεται, θα αποκτήσει ο κόσμος την ισονομία και την ισότητα που του πρέπει...
...αφού συνοδεύοντας γνωστό του μαφιόζο σε δοσοληψία ηρωίνης, θα πέσει σε ένοπλη παγίδα και όχι μόνο θα δεχτεί στο σώμα του πυρά, αλλά θα πέσει ζαλισμένος από τον ένατο όροφο ερημικής πολυκατοικίας. Ούτε γάτα ούτε ζημιά όμως. Όχι μόνο θα σηκωθεί από την άσφαλτο αγρατσούνιστος, με τα σημάδια από τις σφαίρες να έχουν εξαφανιστεί από το κορμί του, αλλά θα καταλάβει πως έχει αποκτήσει και θηριώδεις δυνάμεις, σε σημείο που να καταφέρνει να σηκώσει ολομόναχος ένα καλά εντοιχισμένο ΑΤΜ! Τα πανηγύρια για την μετεξέλιξη του, από φουκαρά σε υπεράνθρωπο, ανάμεσα σε χύμα πεντακοσάευρα και πορνοDVD, θα διαλυθούν στην εμφάνιση της κούκλας, πλην αλαφροίσκιωτης κόρης του νεκρού μαφιόζου, που θεωρώντας τον σαν τον σωτήρα της, θα του γίνει στενός κορσές. Οδηγώντας ταυτόχρονα στα χνάρια του, τον παρανοϊκό και υπέρ το δέον φιλόδοξο αρχηγίσκο της τοπικής φράξιας των παρανόμων, Σέρτζιο, που ονειρεύεται κάποια στιγμή να αφανίσει τους κυρίαρχους Ναπολιτάνους και να φορέσει το δαχτυλίδι του πιο σεβαστού σε ολάκερη την Ιταλία, Ντον!
Ποιος είναι λοιπόν ο (αντι) ήρωας μας λοιπόν, ο Έντσο? Ένας κοινός αλήτης, ένας τσοντόβιος κανάγιας, που περιφέρεται ολημερίς στα ρωμαϊκά καντούνια, μπας και βουτήξει από κανέναν κακόμοιρο περαστικό πορτοφόλι, ρολόι, τηλέφωνο, για να βγάλει το ανήθικο μεροκάματο του τρόμου. Μοναχικός, απόμακρος, λιγομίλητος, σχεδόν εχθρικός με όλους, δεν έχει ούτε έναν φίλο, είναι μηδενικά δημοφιλής και αν ποτέ του πάθαινε το παραμικρό μέσα στην τρισάθλια τρώγλη που διαμένει, μάλλον ουδείς θα το έπαιρνε χαμπάρι. Και σε τι εξελίσσεται? Τι είναι ο Τζιγκ, που του δίνει την ταυτότητα του, παρμένος από το Ανίμε, που ολημερίς παρακολουθεί στο φορητό της player, η εμφανώς προβληματική, επαναλαμβάνω αν και κούκλα, Αλέζια? Αρχικά ένας εκμεταλλευτής της υπερδύναμης του, που σταδιακά θα μεταβληθεί σε τιμωρό του εγκλήματος, ενώ τα ανδραγαθήματα του, θα τον καταστήσουν σχεδόν ημίθεο στα μάτια του απλού λαού. Μα είναι δυνατόν ένας κανάγιας να μετατραπεί σε Κάπτεν Ιτάλια?
Σύμφωνα με την ανατρεπτική λογική του πειραγμένου adventure που προσφέρει ο σαραντάχρονος ντιρέκτορας Gabriele Mainetti φυσικά και είναι. Αρκεί να πειραχτούν - ως καταλύτες της διαδικασία εδώ χρησιμοποιούνται τα δηλητηριώδη υγρά - οι χορδές της ευαισθησίας του και οι δυνάμεις θα αποκτηθούν κι εκείνες σταδιακά με τον καιρό. Το δυνατότερο στοιχείο στην αφήγηση του Ρωμάνου είναι η έντεχνα δομημένη ατμόσφαιρα που την περιβάλλει, μια κατάσταση αναρχίας και κοινωνικού τρόμου (δεδομένη στις μέρες μας) που οι μάζες εξαγριωμένες βρίσκονται στους δρόμους, την στιγμή που απειλείται διαρκώς η ασφάλεια και η σωματική τους ακεραιότητα. Ντεκόρ φυσικό και πειραγμένο χρωματικά, που δανείζεται τις φυσικές ομορφιές της Ιταλικής πρωτεύουσας για να αποδώσει σε ακόμη πιο ρεαλιστική μορφή την πλοκή, Εκεί που κυριαρχεί η ανάγκη του ψυχικά διαταραγμένου, σχεδόν ψεκασμένου λαουτζίκου - η αλληγορία της φόρμας της όμορφης Αλέ - να βρει ακόμη και πίσω από την μορφή ενός κουρελή, τον σωτήρα που θα επαναφέρει την τάξη.
Εξαιρετικά καλή δουλειά, πέρα από την χαρισματική κινηματογράφηση έχει γίνει και στο πολυπληθές κάστινγκ, με τον γοητευτικό φοτονοβέλο γαλανομάτη, αλλά για τις ανάγκες του ρόλου, προσομοιασμένο με άστεγο, Claudio Santamaria, να πιάνει την ευκαιρία από τα μαλλιά και να ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσει τους δισυπόστατου χαρακτήρα του. Εντυπωσιακά εκφραστική με χαρακτηριστικά προσώπου που κόβουν ανάσες, η Ilenia Pastorelli συνδυάζει κοριτσίστικη αφέλεια και femme fatale διάθεση μαζί, στην απόδοση της βασικής θηλυκής περσόνας, την στιγμή που ο Luca Marinelli ως ο villain του στόρι, αποσπά το περισσότερο χειροκρότημα, μιξάροντας μια εικόνα Τζόκερ, Glam ποπ σταρ και διεμφυλικού περιθωριακού παρέα.
Με συνολικό κόστος που δεν ξεπερνά τα 2 εκατομμύρια ευρώ και με μηδενικό προμοτάρισμα ακόμη και στην ίδια του την πατρίδα, το Lo Ciamavano Jeeg Robot, χάρη στο ιδιόμορφο στυλ του, κατάφερε να αναδειχτεί σαν μια πολύ δυνατή ανεξάρτητη επιτυχία στα Ιταλικά box office. Περίπου πανομοιότυπη συμπεριφορά με το ακριβώς ίδιας αισθητικής και σχεδόν όμοιας θεματικής εξέλιξης, Φραντσέζικο Ares, δηλαδή, με το οποίο άνετα φτιάχνει διδυμάκι φιλμς, όπου κυρίαρχο ρόλο παίζουν η σοσιολογική κατακραυγή για τον εκμηδενισμό της ανθρώπινης υπόστασης από τις ηγεσίες, η θολής κατεύθυνσης επαναστατική θέση των μαζών, αλλά και το αισιόδοξου μοστράρισμα ως από μηχανής Θεού, όχι ενός προνομιούχου μεγαλοαστού, μα ενός εξ ημών των ριγμένων. Που μόνο με την απονομή της δικαιοσύνης, όπως εκείνος ο μεγαλωμένος στην ανέχεια, την αντιλαμβάνεται, θα αποκτήσει ο κόσμος την ισονομία και την ισότητα που του πρέπει...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 8 Ιουνίου 2017 από την Weird Wave
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική