Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Αν υπάρχει ένας σημαντικός λόγος που ο Ελβετός σκηνοθέτης Frederic Mermoud έχει κάνει διεθνώς γνωστό το όνομα του, αυτός δεν έχει να κάνει με τον κινηματογράφο, αλλά με την μικρή οθόνη καθώς υπήρξε ανάμεσα στους βασικούς συντελεστές της πολύ μεγάλης τηλεοπτικής επιτυχίας Les Revenatnts, της μίνι σειράς 16 επεισοδίων που κινούταν στον χώρο του μεταφυσικού τρόμου και που προβλήθηκε προ λίγων ετών και από τους δέκτες της χώρας μας. Στο σινεμά ο 48χρονος δημιουργός έχει μέχρι στιγμής μόλις μια μεγάλου μήκους ταινία καταγράψει στο παλμαρέ του, το αστυνομικό θρίλερ Complices από το 2009, που για το σενάριο του είχε τιμηθεί με το σχετικό βαρύτιμο από την Ελβετική Ακαδημία Σινεμά. Με την καινούργια του ταινία Moka, ο Mermoud επιστρέφει πίσω από την κάμερα, συνεργαζόμενος ξανά με την ίδια πρωταγωνίστρια που κατεύθυνε και στο ντεμπούτο του. Για την ιστορία ο τίτλος Moka, ο ίδιος δηλαδή με του ομώνυμου μπεστ σέλλερ της Tatiana De Rosnay που στηρίζεται το θέμα, έχει να κάνει με την απόχρωση του αυτοκινήτου που παίζει τον πλέον καταλυτικό ρόλο στην πλοκή που ακολουθεί...

Ελάχιστος καιρός έχει περάσει από το τραγικό δυστύχημα που κόστισε την ζωή του έφηβου και χαρισματικού βιολονίστα Λικ και η κατακερματισμένη ψυχικά μητέρα του, ακόμη δεν έχει βρει την δύναμη να ξεπεράσει το αβάσταχτο σοκ. Απορρίπτοντας την αρωγή των ψυχιάτρων και των θεραπειών που προτείνουν, η Ντιάν επιστρέφοντας στην βάση της, στην πανέμορφη Λοζάνη, θα έρθει σε επαφή με τον ιδιωτικό ντετέκτιβ που προσέλαβε για να της δώσει περαιτέρω στοιχεία από το πως προκλήθηκε το μοιραίο τροχαίο. Οι πληροφορίες που θα πάρει, βάσει του αυτόπτη μάρτυρα του περιστατικού, μιλούν για μια Mercedes, χρώματος καφετί, που οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα μια ξανθιά γυναίκα, η οποία αμέσως μετά το συμβάν, εγκατέλειψε στην άσφαλτο το αιμόφυρτο παιδί κι εξαφανίστηκε...

Με όλα αυτά τα μπλεγμένα δεδομένα να στροβιλίζουν στο μυαλό της χαροκαμένης μάνας, δεν θα αργήσει να δημιουργηθεί στην ψυχή της η ανάγκη για τιμωρία του θύτη και μάλιστα από τα ίδια της τα χέρια, εκδίκηση που θα καλμάρει σε μεγάλο βαθμό τον καημό της άδικης απώλειας. Τα στοιχεία που έχει στα χέρια της, θα την οδηγήσουν στην αντίπερα όχθη της λίμνης, στην όμορφη Γαλλική λουτρόπολη της Εβιάν, όπου θα αποκαλύψει τους κατόχους του φονικού αμαξιού, την Μαρλέν, μια κατάξανθη εξηντάρα ιδιοκτήτρια σαλόν ντε μποτέ και τον επί χρόνια σύντροφο της και κατά πολύ νεότερο της Μισέλ, γυμναστή στο τοπικό σπα. Όταν η Ντιάν ξετυλίγοντας το κουβάρι της έρευνας αντιληφθεί από την δική της σκοπιά την αλήθεια και προμηθευτεί από την μαύρη αγορά το περίστροφο που κρυφά ζητούσε, οι προθέσεις της πλέον θα είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς...

Θρίλερ που στο επίκεντρο του παίζει η εκδίκηση είναι λοιπόν το Moka, για το οποίο υπάρχει τουλάχιστον ένας σημαντικός λόγος για να το παρακολουθήσει κανείς. Και που είναι ο προφανής, μιας και η κάμερα καταγράφει για τα 90 λεπτά της διάρκειας του φιλμ, τα πανέμορφα τοπία των κεντροευρωπαικών λακ, που αγκαλιάζονται από τις χιονισμένες Άλπεις, δημιουργώντας έτσι ένα υπέροχο φυσικό σκηνικό ανάπτυξης της δράσης. Που από την μια μεριά, για σκηνοθέτη με τηλεοπτική εμπειρία την αποδέχεσαι καθώς στην σερβίρει με αξιοπρέπεια στην αφήγηση, στην αυξομείωση της έντασης, στην προβολή της ανατροπής, από την άλλη όμως, γνωρίζοντας την επιτυχία που είχε το πρωτότυπο μυθιστόρημα στις παγκόσμιες αγορές, μάλλον θα περίμενες κάτι πιο ευρηματικό και πρωτότυπο, από το πανεύκολα προβλέψιμο φινάλε.

Πιθανότατα γιατί και το σκριπτ δεν καταφέρνει ποτέ να αναπτύξει τους χαρακτήρες της υπόθεσης απόλυτα, πόσο μάλλον τις σχέσεις που δημιουργούνται ανάμεσα τους, ενόσω η Ντιάν επισκέπτεται το σαλόνι αισθητικής για μακιγιάζ, το κολυμβητήριο ως υποψήφια αγοραστής του κλασικού κονβέρτιμπλ που έχει μπει για πούλημα ή το καλύβι της ανέμελης και ανεύθυνης κόρης της Μαρλέν στα βουνά, ως πιθανή ενοικιάστρια. Όσο για την ερωτική σχέση που θα συνάψει με τον από το πουθενά εμφανιζόμενο λωποδυτάκο, ετούτη κι αν χάνεται ολοκληρωτικά μέσα στην δίνη της συμπύκνωσης των πάντων, μέσα σε περιορισμένο χρονικά ορίζοντα, λες και συντρέχει κάποιος λόγος για να λαχανιάσει ο θεατής τρέχοντας μαζί με τα όσα ταχύτατα εξελίσσονται στο εκράν.

Εξαφανισμένη για καιρό από τις μεγάλες μας οθόνες η Emmanuelle Devos, στην δεύτερη συνεργασία της με τον σκηνοθέτη, δεν δείχνει πως αυτό είναι το μεγάλο της καμ μπακ, μολονότι εκ πρώτης όψης ο ρόλος μοιάζει αβανταδόρικος για να ξετυλίξει την αναμφίβολη αξία της. Η 52χρονη, πλέον, Φραντσέζα, δεν περνά στην πλατεία το συναίσθημα του τραυματισμένου ανεπανόρθωτα γονιού. μη έχουσα σεναριακά ακραίες δραματικές ατάκες και μορφασμούς να αποδώσει. Αριστοκρατική, ακόμη και υποδυόμενη την mid class πεντικιουρίστα με το πλατινέ βάψιμο στη κόμμωση, η Nathalie Baye - κατά 16 ολόκληρα έτη γηραιότερη από την Devos, ανέτως περνά για συνομήλικη - φέρνει από την μεριά της εις πέρας την αποστολή της, ούτε εκείνη όμως περνά απόλυτα εκμεταλλεύσιμη στο σύνολο. Που εντέλει καταλήγει σαν ένα επίπεδο θρίλερ, χωρίς εκπλήξεις και απρόσμενα τουίστς, που στην θύμηση θα μας μείνει (σχεδόν) μόνο για την απεικόνιση των απαράμιλλης ομορφιάς, πραγματικά, Ελβετικών τοπίων.