Το Αουτσάιντερ
του Christophe Barratier. Με τους Arthur Dupont, François-Xavier Demaison, Sabrina Ouazani, Tewfik Jallab, Thomas Coumans, Sören Prévost, Franz-Rudolf Lang, Luc Schiltz, Mhamed Arezki
Απληστία
του zerVo (@moviesltd) 
Κάθε τέσσερα χρόνια και μια καινούργια ταινία είναι η περιοδικότητα που έχει ορίσει για την δημιουργικότητα του ο Γάλλος σκηνοθέτης Christophe Barratier, που με το ντεμπούτο του είχε αφήσει εξαιρετικές υποσχέσεις για μια πολύ σπουδαία καριέρα. Και όχι άδικα αφού το Les Choristes (είχε προβληθεί και αυτό σε μια από τις πρώτες εκδοχές του Γαλλόφωνου Φεστιβάλ, ενώ ο πρωταγωνιστής του Gerard Jugnot είχε παραβρεθεί στην επίσημη πρεμιέρα του στην Αθήνα) αποτελεί μια από τις πιο όμορφες στιγμές του τρικολόρ σινεμά για την πρώτη δεκαετία του μιλένιουμ, έχοντας φτάσει μάλιστα ίσαμε τις Οσκαρικές υποψηφιότητες, σε δύο κατηγορίες, καλύτερης ξενόγλωσσης παραγωγής και καλύτερης μουσικής επένδυσης. Η πορεία του 53χρονου κινηματογραφιστή εντέλει δεν ανταποκρίθηκε των προσδοκιών με τις επόμενες ταινίες του, Faubourg 36 και La Nouvelle Guerre Des Boutons, να μην φτάνουν ποτέ στα επίπεδα της πρώτης. Το L'Outsider είναι η τέταρτη μεγάλου μήκους δημιουργία του και παρότι ενδιαφέρουσα, εκτιμώ η πιο αδύναμη ποιοτικά όλων.
Το όνειρο κάθε φιλόδοξου χρηματιστή του Παρισιού, είναι κάποια στιγμή να καταφέρει να ανέβει τις γιγάντιες σκάλες που οδηγούν στα έγκατα των κτιρίων των κορυφαίων τραπεζικών ιδρυμάτων, εκεί που παίζεται και το πιο χοντρό παιχνίδι κέρδους. Όνειρο που θα κάνει πραγματικότητα στα 2005 ο νεαρός Ζερόμ Κερβίλ, κερδίζοντας μια θέση κατώτερου υπαλλήλου στην τράπεζα Societe General, μια εκ των 120 χιλιάδων παγκοσμίως, τρέφοντας πάντοτε μέσα του την ελπίδα θα αναρριχηθεί στην ιεραρχία της και να εξελιχθεί σε μεγάλο και τρανό μπρόκερ. Και πραγματικά έχοντας την καθοδήγηση του άριστου γνώστη των κινήσεων της αγοράς Κέλλερ, που θα τον πάρει υπό την εποπτεία του, ο Ζερόμ ταχύτατα θα εκτιμηθεί από τους ανωτέρους του σαν ιδιαίτερα φέρελπις χρηματιστής και θα κερδίσει επάξια ένα από τα σημαντικότερα και πλέον καίρια πόστα, που του δίνει την δυνατότητα να τζογάρει καθημερινά τεράστια ποσά, αποσκοπώντας σε ανάλογα θεόρατα κέρδη για τους εργοδότες του. Από τις πρώτες κιόλας στιγμές της δράσης του, θα γίνει σαφές σε όλους τους συναδέλφους του, πως οι μέθοδοι του υπέχουν τεράστιου ρίσκο και μια ενδεχόμενη αστοχία θα σημάνει απώλειες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για την τράπεζα. Όταν κάποια φορά γίνει επίσημη καταμέτρηση της χασούρας, τα μεγέθη θα είναι πολύ πιο μεγάλα από όσα θα μπορούσε να φανταστεί ο απλός νους...
Αυτή είναι η ιστορία του ανθρώπου που έφτασε στα όρια της καταστροφής μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, πετυχαίνοντας με τις ενέργειες του να την βάλει μέσα ούτε λίγο ούτε πολύ, κατά 4,7 δισεκατομμύρια ευρώ, νούμερο ιλιγγιώδες, που ειδικά στις δύσκολες ημέρες για την κεφαλαιαγορά που διανύουμε, με ευκολία μπορεί να βάλει λουκέτο ακόμη και στις πιο γερών θεμελίων χρηματοπιστωτικές οικογένειες. Το σκάνδαλο της SG που συγκλόνισε το 2008 τις αγορές της Γαλλίας, δεν πετυχαίνει τα ίδια αποτελέσματα όμως, τοποθετημένο στο επίκεντρο του στόρι ενός φιλμ που παγιδεύεται μέσα στην ίδια του την ματαιοδοξία, να προβάλλει συμπυκνωμένο όλο το πάθος των μανιακών της stock market, για κέρδη και φούσκωμα μέχρι και ξεχείλωμα των λογαριασμών με ποσά που ξεπερνούν την φαντασία. Στην απεικόνιση πάνω στους συνδεδεμένους με τις αγορές ηλεκτρονικούς υπολογιστές, όλα αυτά τα νούμερα μοιάζουν με ιερογλυφικά στο μυαλό του άμαθου θεατή, που δεν έχει την γνώση για το πότε είναι το σωστό να ψωνίζεις και να πουλάς, άρα οι ορολογία που χρησιμοποιούν οι λουσμένοι στον κρύο ιδρώτα ρισκαδόροι, δεν μπορεί να περάσει με ευκολία και να αγκαλιάσει την αδαή πλατεία. Δεν είναι βλέπεις και όλοι Scorsese για να δημιουργήσουν ταινία χρηματιστηριακής δράσης και να μην πνίξουν τον αναγνώστη τους σε ποσοστά, αριθμούς, νούμερα και ψηφία...
Ο Barratier προσπαθεί πάντως να κτίσει ένα ανθρώπινο υπόβαθρο γύρω από την βασική του περσόνα, που υποδύεται ο ταλαντούχος Arthur Dupont με συνέπεια και τόλμη. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην στιγμή που γίνεται αντιληπτό πως δεν πρόκειται για έναν απλό ανθρωπάκο, για έναν υπάλληλο εταιρίας που κάνει τα πάντα για να πάει το μαγαζί του μπροστά. Ο Κερβίλ είναι ένα ντόμπερμαν, ένας λυσσασμένος σκύλος που νοιάζεται μόνο για σκορ με θετικό πρόσημο και πολλά μηδενικά ψηφία στο κλείσιμο τους. Στην αγωνιώδη του ετούτη μάχη, λησμονεί πως έχει γονείς, φίλους, συντροφιές, μια μνηστή που τον καρτερεί υπομονετικά στο σπίτι, γίνεται ένα παθιασμένα άπληστο ζόμπι, ένας ζωντανός νεκρός που δεν έχει κάτι να κερδίσει τόσο ο ίδιος, όσο η πουλημένη στον διάβολο του χρήματος ψυχή του, αν κατορθώσει να πετύχει το μεγάλο, το σπουδαίο ντιλ. Από αυτή του την έκφανση Το Αουτσάιντερ (λογικός ο τίτλος, κανείς δεν του το είχε του μικρού για καταστροφέα) αποσπά τα περισσότερα κέρδη του, όταν γίνεται πιο γήινο και απτό, αφού ντυμένο μια πιο θρίλερ φορεσιά, κτίζει το πορτρέτο του μισαλλόδοξου μανιοκαταθλιπτικού τύπου, που παραλίγο να τινάξει στον αέρα τα ισοζύγια της δεύτερης σημαντικότερης οικονομικά δύναμης της ΕΕ.
Αυτή είναι η ιστορία του ανθρώπου που έφτασε στα όρια της καταστροφής μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, πετυχαίνοντας με τις ενέργειες του να την βάλει μέσα ούτε λίγο ούτε πολύ, κατά 4,7 δισεκατομμύρια ευρώ, νούμερο ιλιγγιώδες, που ειδικά στις δύσκολες ημέρες για την κεφαλαιαγορά που διανύουμε, με ευκολία μπορεί να βάλει λουκέτο ακόμη και στις πιο γερών θεμελίων χρηματοπιστωτικές οικογένειες. Το σκάνδαλο της SG που συγκλόνισε το 2008 τις αγορές της Γαλλίας, δεν πετυχαίνει τα ίδια αποτελέσματα όμως, τοποθετημένο στο επίκεντρο του στόρι ενός φιλμ που παγιδεύεται μέσα στην ίδια του την ματαιοδοξία, να προβάλλει συμπυκνωμένο όλο το πάθος των μανιακών της stock market, για κέρδη και φούσκωμα μέχρι και ξεχείλωμα των λογαριασμών με ποσά που ξεπερνούν την φαντασία. Στην απεικόνιση πάνω στους συνδεδεμένους με τις αγορές ηλεκτρονικούς υπολογιστές, όλα αυτά τα νούμερα μοιάζουν με ιερογλυφικά στο μυαλό του άμαθου θεατή, που δεν έχει την γνώση για το πότε είναι το σωστό να ψωνίζεις και να πουλάς, άρα οι ορολογία που χρησιμοποιούν οι λουσμένοι στον κρύο ιδρώτα ρισκαδόροι, δεν μπορεί να περάσει με ευκολία και να αγκαλιάσει την αδαή πλατεία. Δεν είναι βλέπεις και όλοι Scorsese για να δημιουργήσουν ταινία χρηματιστηριακής δράσης και να μην πνίξουν τον αναγνώστη τους σε ποσοστά, αριθμούς, νούμερα και ψηφία...
Ο Barratier προσπαθεί πάντως να κτίσει ένα ανθρώπινο υπόβαθρο γύρω από την βασική του περσόνα, που υποδύεται ο ταλαντούχος Arthur Dupont με συνέπεια και τόλμη. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην στιγμή που γίνεται αντιληπτό πως δεν πρόκειται για έναν απλό ανθρωπάκο, για έναν υπάλληλο εταιρίας που κάνει τα πάντα για να πάει το μαγαζί του μπροστά. Ο Κερβίλ είναι ένα ντόμπερμαν, ένας λυσσασμένος σκύλος που νοιάζεται μόνο για σκορ με θετικό πρόσημο και πολλά μηδενικά ψηφία στο κλείσιμο τους. Στην αγωνιώδη του ετούτη μάχη, λησμονεί πως έχει γονείς, φίλους, συντροφιές, μια μνηστή που τον καρτερεί υπομονετικά στο σπίτι, γίνεται ένα παθιασμένα άπληστο ζόμπι, ένας ζωντανός νεκρός που δεν έχει κάτι να κερδίσει τόσο ο ίδιος, όσο η πουλημένη στον διάβολο του χρήματος ψυχή του, αν κατορθώσει να πετύχει το μεγάλο, το σπουδαίο ντιλ. Από αυτή του την έκφανση Το Αουτσάιντερ (λογικός ο τίτλος, κανείς δεν του το είχε του μικρού για καταστροφέα) αποσπά τα περισσότερα κέρδη του, όταν γίνεται πιο γήινο και απτό, αφού ντυμένο μια πιο θρίλερ φορεσιά, κτίζει το πορτρέτο του μισαλλόδοξου μανιοκαταθλιπτικού τύπου, που παραλίγο να τινάξει στον αέρα τα ισοζύγια της δεύτερης σημαντικότερης οικονομικά δύναμης της ΕΕ.
Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική