Της λίστας το κάγκελο!
Λίστα εδώ, λίστα εκεί, γκόσαμε πια! Είναι μέσα στα «σπορ» της εποχής να δημοσιεύονται λίστες με τα «καλύτερα» της χρονιάς, σαν ένας απολογισμός ρε παιδί μου της χρονιάς που διανύσαμε. Ειδικά σε ότι αφορά τον κινηματογράφο λοιπόν γίνεται της τρελής το πανηγύρι! Από τις αρχές Δεκεμβρίου αρχίζουν να δημοσιεύονται λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς κι ας υπάρχουν τέσσερις βδομάδες όπου μπορεί να παρεισφρήσει κάποιο αριστούργημα! Άσε που είναι ανθρωπίνως αδύνατον να δει κάποιος όλες τις ταινίες που βγαίνουν μέσα σε μια χρονιά σε κάποια χώρα. Διάβασα κάπου ότι φέτος στην Ελλάδα διανεμήθηκαν 333 ταινίες (!!!) στις αίθουσες. Τεςπα, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια (μουάχαχαχαχα, γι' αυτό λέτε να είμαστε πτωχοί;) προσωπικά εξαντλώ όλα τα περιθώρια του χρόνου που μου δίνεται πριν δημοσιεύσω οποιαδήποτε λίστα. Γιατί θέλω να είμαι ακριβοδίκαιος και να έχω δει όσο το δυνατόν περισσότερες ταινίες. Έτσι λοιπόν εδώ θα αναφερθώ σε πολλές ταινίες που ξεχώρισα μέσα στη χρονιά και μέσα από αυτές θα προκύψει η δεκάδα μου, ενδεχομένως με κάποιες ταινίες, που δεν έχω δει ακόμα και – άνθρωποι είμαστε – μπορεί να μου αρέσουν περισσότερο! Έχουμε και λέμε:
Λίστα εδώ, λίστα εκεί, γκόσαμε πια! Είναι μέσα στα «σπορ» της εποχής να δημοσιεύονται λίστες με τα «καλύτερα» της χρονιάς, σαν ένας απολογισμός ρε παιδί μου της χρονιάς που διανύσαμε. Ειδικά σε ότι αφορά τον κινηματογράφο λοιπόν γίνεται της τρελής το πανηγύρι! Από τις αρχές Δεκεμβρίου αρχίζουν να δημοσιεύονται λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς κι ας υπάρχουν τέσσερις βδομάδες όπου μπορεί να παρεισφρήσει κάποιο αριστούργημα! Άσε που είναι ανθρωπίνως αδύνατον να δει κάποιος όλες τις ταινίες που βγαίνουν μέσα σε μια χρονιά σε κάποια χώρα. Διάβασα κάπου ότι φέτος στην Ελλάδα διανεμήθηκαν 333 ταινίες (!!!) στις αίθουσες. Τεςπα, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια (μουάχαχαχαχα, γι' αυτό λέτε να είμαστε πτωχοί;) προσωπικά εξαντλώ όλα τα περιθώρια του χρόνου που μου δίνεται πριν δημοσιεύσω οποιαδήποτε λίστα. Γιατί θέλω να είμαι ακριβοδίκαιος και να έχω δει όσο το δυνατόν περισσότερες ταινίες. Έτσι λοιπόν εδώ θα αναφερθώ σε πολλές ταινίες που ξεχώρισα μέσα στη χρονιά και μέσα από αυτές θα προκύψει η δεκάδα μου, ενδεχομένως με κάποιες ταινίες, που δεν έχω δει ακόμα και – άνθρωποι είμαστε – μπορεί να μου αρέσουν περισσότερο! Έχουμε και λέμε:
24 ταινίες μυθοπλασίας (ξένες, χωρίς αξιολογική σειρά):
- «Οι μισητοί οχτώ» (The Hateful Eight) του Κουέντιν Ταραντίνο
- «Το μεγάλο σορτάρισμα» (The Big Short) του Άνταμ ΜακΚέι
- «Δεσμοί αγάπης» (Hrútar/ Rams) του Γκριμούρ Χακόναρσον
- «Η επιστροφή» (The Revenant) του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου
- «Deadpool» του Τιμ Μίλερ
- «Λουλούδια» (Loreak/ Flowers) των Χον Καράνο και Χοσέ Μαρί Γκενάχα
- «Το μάθημα» (Urok) των Κριστίνα Γκρόσεβα και Πέταρ Βαλχάνοφ
- «Στην αγκαλιά του φιδιού» (El abrazo de la serpiente/ Embrace of the Serpent) του Τσίρο Γκουέρα
- «Ο ήχος της σιωπής» (Louder than Bombs) του Γιοχίμ Τρίερ
- «Μελβούρνη» (Melbourne) του Νιμά Τζαβιντί
- «Η μοδίστρα» (The Dressmaker) της Τζόσλιν Μούρχαουζ
- «Sing Street» του Τζον Κάρνεϊ
- «Ξανά από την αρχή» (Demolition) του Ζαν-Μαρκ Βαλέ
- «Εκείνη» (Elle) του Πολ Φερχόφεν
- «Ο συγγραφέας» (Un homme idéal/ A Perfect Man) του Γιαν Γκοζλάν
- «Frantz» του Φρανσουά Οζόν
- «Η υπηρέτρια» (Ah-ga-ssi/ The Handmaiden) του Παρκ Τσαν-γουκ
- «Toni Erdmann» της Μάρεν Άντε
- «Αφερίμ» (Aferim!) του Ράντου Τζούντε
- «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» (I, Daniel Blake) του Κεν Λόουτς
- «Η μεγάλη αναμονή» (L'attesa/ The Wait) του Πιέρ Μεσίνα
- «Αγανάκτηση» (Idnignation) του Τζέιμς Σέιμους
- «La La Land» του Ντέιμιεν Σαζέλ
- «Ένα ολόγραμμα για τον βασιλιά» (A Hologram for the King) του Τομ Τίκβερ
Είχαμε και πολλές ενδιαφέρουσες ελληνικές ταινίες. Από τις πέντε για την ψηφοφορία της ΠΕΚΚ θα επιλεγούν τελικά οι τρεις. Έχουμε και λέμε:
- «90 χρόνια ΠΑΟΚ: Νοσταλγώντας το μέλλον» του Νίκου Τριανταφύλλιδης
- «Interruption» του Γιώργου Ζώη
- «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου
- «Μικρή άρκτος» της Ελισάβετ Χρονοπούλου
- «SMAC» του Ηλία Δημητρίου
Τέλος, φέτος ήταν μια χρονιά όπου είδαμε εξαιρετικές ταινίες κινουμένων σχεδίων τόσο για ενήλικες όσο και για τα πιτσιρίκια. Οι περισσότερο αγαπημένες μου ήταν οι εξής:
- «Η κόκκινη χελώνα» (La tortue rouge/ The Red Turtle) του Μίκαελ Ντούντοκ ντε Βιτ
- «Anomalisa» του Τσάρλι Κάουφμαν
- «Τραγούδα!» (Sing) των Γκαρθ Τζένινγκς και Κριστόφ Λουρντελέ
Άντε, το 2017 να είναι καλύτερο!
Θόδωρος Γιαχουστίδης
- «Οι μισητοί οχτώ» (The Hateful Eight) του Κουέντιν Ταραντίνο
- «Το μεγάλο σορτάρισμα» (The Big Short) του Άνταμ ΜακΚέι
- «Δεσμοί αγάπης» (Hrútar/ Rams) του Γκριμούρ Χακόναρσον
- «Η επιστροφή» (The Revenant) του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου
- «Deadpool» του Τιμ Μίλερ
- «Λουλούδια» (Loreak/ Flowers) των Χον Καράνο και Χοσέ Μαρί Γκενάχα
- «Το μάθημα» (Urok) των Κριστίνα Γκρόσεβα και Πέταρ Βαλχάνοφ
- «Στην αγκαλιά του φιδιού» (El abrazo de la serpiente/ Embrace of the Serpent) του Τσίρο Γκουέρα
- «Ο ήχος της σιωπής» (Louder than Bombs) του Γιοχίμ Τρίερ
- «Μελβούρνη» (Melbourne) του Νιμά Τζαβιντί
- «Η μοδίστρα» (The Dressmaker) της Τζόσλιν Μούρχαουζ
- «Sing Street» του Τζον Κάρνεϊ
- «Ξανά από την αρχή» (Demolition) του Ζαν-Μαρκ Βαλέ
- «Εκείνη» (Elle) του Πολ Φερχόφεν
- «Ο συγγραφέας» (Un homme idéal/ A Perfect Man) του Γιαν Γκοζλάν
- «Frantz» του Φρανσουά Οζόν
- «Η υπηρέτρια» (Ah-ga-ssi/ The Handmaiden) του Παρκ Τσαν-γουκ
- «Toni Erdmann» της Μάρεν Άντε
- «Αφερίμ» (Aferim!) του Ράντου Τζούντε
- «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» (I, Daniel Blake) του Κεν Λόουτς
- «Η μεγάλη αναμονή» (L'attesa/ The Wait) του Πιέρ Μεσίνα
- «Αγανάκτηση» (Idnignation) του Τζέιμς Σέιμους
- «La La Land» του Ντέιμιεν Σαζέλ
- «Ένα ολόγραμμα για τον βασιλιά» (A Hologram for the King) του Τομ Τίκβερ
Είχαμε και πολλές ενδιαφέρουσες ελληνικές ταινίες. Από τις πέντε για την ψηφοφορία της ΠΕΚΚ θα επιλεγούν τελικά οι τρεις. Έχουμε και λέμε:
- «90 χρόνια ΠΑΟΚ: Νοσταλγώντας το μέλλον» του Νίκου Τριανταφύλλιδης
- «Interruption» του Γιώργου Ζώη
- «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου
- «Μικρή άρκτος» της Ελισάβετ Χρονοπούλου
- «SMAC» του Ηλία Δημητρίου
Τέλος, φέτος ήταν μια χρονιά όπου είδαμε εξαιρετικές ταινίες κινουμένων σχεδίων τόσο για ενήλικες όσο και για τα πιτσιρίκια. Οι περισσότερο αγαπημένες μου ήταν οι εξής:
- «Η κόκκινη χελώνα» (La tortue rouge/ The Red Turtle) του Μίκαελ Ντούντοκ ντε Βιτ
- «Anomalisa» του Τσάρλι Κάουφμαν
- «Τραγούδα!» (Sing) των Γκαρθ Τζένινγκς και Κριστόφ Λουρντελέ
Άντε, το 2017 να είναι καλύτερο!
Θόδωρος Γιαχουστίδης
