Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Το κόλπο του "ηλικιωμένος κυριούλης, συνήθως μπαμπάς, σώσει κοριτσάκι από τα χέρια των κακών" πρώτος από όλους το θέσπισε σαν ειδική υποκατηγορία των action movies Ο αείμνηστος (και αγαπημένος) Tony Scott, ορίζοντας σε φιλμς του όπως τα Man On Fire και Domino, προστάτες που έχουν διαβεί για τα καλά το κατώφλι της μεσηλικίωσης σαν τον Denzel και τον Rourke. Αναμφίβολα η έμπνευση του δαίμονα Luc Besson να κτίσει ολόκληρο εμπορικό χαρακτήρα πάνω στο ζήτημα, δίνοντας του μάλιστα την δυνατότητα των σίκουελς. όχι απλώς κατέστησε σε αστέρα πρώτου βεληνεκούς τον Liam Neeson, που βίωσε επιτυχίες στα box office, που δεν είχε συναντήσει ποτέ στην καριέρα του, αλλά έδωσε την ευκαιρία και σε άλλους εξηντάρηδες (σαν τον Sean Penn για παράδειγμα) να υποδυθούν τους δυναμικούς πατεράδες. Ε, λογικά κι επόμενα έφτασε και η ώρα του Mel. Που με τέτοιο παρελθόν δεν θα μπορούσε να το παίξει καλοκάγαθο γερόντι, οπότε το τσούλησε κομματάκι διαφορετικά το στόρι...

Ένα χρόνο έξω από τα κάγκελα συμπληρώνει ο εξηντάρης παροπλισμένος κακοποιός Τζον Λινκ, που επιθυμεί πια, όσο χρόνο ζωής του απομένει να τον περάσει ελεύθερος, αποφεύγοντας τις κακοτοπιές που θα τον γυρίσουν μονομιάς στην φυλακή. Προσπάθεια που έχει ξεκινήσει, αρχικά, μένοντας μακριά από το πιοτό, κακιά συνήθεια που τον είχε καταστρέψει στο παρελθόν και ακολούθως στήνοντας το νόμιμο μαγαζάκι του ως τατού αρτίστας, κάπου στις παρυφές της Καλιφορνέζικης ερήμου, στο απόμερο τροχόσπιτο όπου έχει βρει γαλήνη και ηρεμία. Μονάχα ένας καημός τον βασανίζει εδώ και καιρό, ότι η μοναχοκόρη του Λύντια, που από πολύ μικρή ζει στα πλούσια προάστια μαζί με την εύπορη μητέρα της, έχει εξαφανιστεί χωρίς να αφήσει πίσω της σημεία ζωής, ακολουθώντας - όπως προστάζουν τα πατρικά της γονίδια - βίο παράνομο και ανήθικο, έχοντας για παρέα τους πιο επικίνδυνους εκτελεστές του μεξικάνικου καρτέλ ναρκωτικών.

Χρήστης ουσιών και η ίδια, πέφτει πανεύκολα στις γεμάτες ρίσκο παγίδες που της στήνουν οι κομπανιέροι της και σε μια από αυτές τις ένοπλες εφόδους το κακό δεν θα αργήσει να γίνει, καθώς το δικό της περίστροφο θα εκπυρσοκροτήσει, αφήνοντας στον τόπο τον περιβόητο σικάριο - και boyfriend της - Τζόνα. Μόνη κι αβοήθητη, περιφερόμενη στους κακόφημους δρόμους του LA, χωρίς δολάριο στην τσέπη και γνωρίζοντας καλά πως τα καθάρματα σύντομα θα την αναζητήσουν για να την εξολοθρεύσουν, η Λύντι, θα σκεφτεί να επικοινωνήσει με το μοναδικό στήριγμα που μπορεί αυτή την στιγμή να της φανεί χρήσιμο, τον ίδιο της τον πατέρα.

Και κάπως έτσι κάτω από τον καυτό ήλιο του αμερικάνικου Νότου, μπαμπάς και θυγατέρα θα συναντηθούν και πάλι, με τις συνθήκες όμως να φαντάζουν οι πιο αντίξοες δυνατές, καθώς σύντομα ο έμπειρος από δύσκολες καταστάσεις wanabee τίμιος, Λινκ, θα αντιληφθεί πως το 17χρονο σπλάχνο του κάτι κρύβει πίσω από τα συνεχή της παραμύθια. Έστω και με αυτή την συνθήκη όμως, βλέποντας την ανήμπορη να αντεπεξέλθει στις λακκούβες, θα βγει μπροστά σπάζοντας την αναστολή του, μόνο και μόνο για να την προστατέψει από τα λυκόρνια που την καταζητούν dead or alive. Κι από την μάχη που θα επακολουθήσει δεν είναι βέβαιο πως στο τέλος όλοι θα βγουν σώοι και αβλαβείς.

Βασικός κανόνας του γουέστερν δηλαδή, που μια τέτοια σύγχρονη εκδοχή του ορίζει το Blood Father, βασιζόμενο σε νουβέλα του σκοτεινού κομίστα Peter Craig που εδώ (όπως και στο επίσης αξιόλογο The Town) επιμελείται το σενάριο, στην καινούργια δημιουργία του Φραντσέζου Jean-Francois Richet, που εδώ και καιρό έχει γίνει διεθνής (με το ριμέικ του Assault On Precinct 13) αν και το καλύτερο πόνημα του μέχρι στιγμής φυσικά και είναι το βιογραφικό Mesrine. Εδώ ο Γάλλος με την βοήθεια σέπια φακών που τονίζουν ακόμη περισσότερο το κιτρινοκοκκινωπό περιβάλλον των αρχικών πεδίων της Ατακάμα και με την κάμερα φορτωμένη στον ώμο για να αποδώσει ρεαλιστικότερα τις εντάσεις, στήνει ένα παλιομοδίτικο b-movie, με προβλέψιμη εξέλιξη και με γνώριμες ανατροπές, από εκείνα που οι παλιότεροι θα επιθυμούσαν συχνότερα να απολαμβάνουν στα εκράν.

Παλιότεροι ηλικιακά που πιθανότατα θα συνηδητοποιήσουν στην υπερβολικά γηρασμένη εικόνα του Gibson (στο πανί και όχι στην αφίσα, που ο υπολογιστής έχει κάνει θαύματα), πως από τις μέρες των Φονικών Όπλων έχουν κλείσει ήδη τρεις δεκαετίες και ο Αυστραλοθρεμένος μορφονιός μάλλον δεν διαθέτει τα κουράγια για να κοντράρει τους πάνοπλους Μεχικάνους. Παρόλα αυτά ο γερο-Ριγκς έχει την πείρα και την γνώση να παίξει για πλάκα έναν ρόλο που δεν κρύβει απαιτήσεις, δίνοντας την ευκαιρία με την υποστηρικτική συμβουλή του στην 22χρονη κουκλίτσα Erin Moriarty να συστηθεί ευρύτερα στο κοινό, υποδυόμενη σε αρκούντως σέξι φόρμα την παραστρατημένη νεάνιδα.

Στήνοντας έτσι το δυναμικό ντουετάκι που απαιτεί η πλοκή για να εξελιχθεί, χωρίς να φτάνει ποτέ σε τίποτα σασπένς κορυφώσεις, δίχως όμως ταυτόχρονα να κουράζει με την ρυθμική αφήγηση. Μια περιπέτεια που δεν θα θυμάσαι για πάντα δηλαδή, δεν θα σε αφήσει και στιγμή να βαρεθείς όμως, αφού Mel και ρουτίνα, εκ ορισμού δεν συμβαδίζουν.