του Gary Ross. Με τους Matthew McConaughey, Gugu Mbatha-Raw, Keri Russell, Mahershala Ali, Brian Lee Franklin, Jacob Lofland, Brad Carter, Sean Bridgers, Kirk Bovill
Ο Άγνωστος Πόλεμος
του zerVo (@moviesltd) 
Το ακόμη πιο παράξενο στοιχείο που αφορά στην πολύ πρόσφατα αποκαλυφθείσα ιστορία που μας παρουσιάζει η ταινία Free State Of Jones, είναι ο τρόπος που εκείνη θάφτηκε για περισσότερο από ενάμισι αιώνα, στα κιτάπια και τα αρχεία όπως τα έκτισαν οι κοτζαμπάσηδες του Νότου, μόλις ανέλαβαν αξιώματα. Με το πέρας των εχθροπραξιών και την επαναφορά της ειρήνευσης και εν συνεχεία της ανάκαμψης, τις θέσεις των προεστών στις "ηττημένες" Πολιτείες κατέλαβαν πολίτες πλούσιοι, που είχαν το πάνω χέρι και προπολεμικά και οι οποίοι δεν είχαν την παραμικρή σχέση με τις πολεμικές επιχειρήσεις. Φορώντας πλέον το κοστούμι του πολιτικού, οι τοπικοί άρχοντες, γνωρίζοντας την πέραση των στρατιωτικών στην κοινή γνώμη, επιχείρησαν να εξαφανίσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να αναδείξει την ηρωική προσωπικότητα των οπλαρχηγών, των μαχητών, των αρματολών. Γενιά με την γενιά, τα επαναστατικά συμβάντα που περιγράφει εδώ το φιλμ, εξασθένησαν στην μνήμη, με συνέπεια να διαγραφούν σχεδόν οριστικά, μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, όταν μια σκοτεινού χαρακτήρα δίκη, απογόνου του κεντρικού ήρωα, επανέφερε τα στοιχεία της δράσης του στην δημοσιότητα.
1862. Ο Αμερικάνικος Εμφύλιος Πόλεμος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με τις αντίπαλες πλευρές να συγκρούονται μανιασμένα στα πεδία των μαχών, αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και ξεσπιτωμένους πρόσφυγες. Στρατολογημένος στην πλευρά της Συνομοσπονδίας, ο φτωχός αγρότης Νούτον Νάιτ, υπηρετεί σαν νοσοκόμος, μεταφέροντας καθημερινά στο προχειροφτιαγμένο ιατρείο του στρατοπέδου του, σακατεμένους και έτοιμους να ξεψυχήσουν φαντάρους, που μόλις λαβώθηκαν από το βόλι του αντιπάλου. Παρακινούμενος από ιδεαλιστικά κίνητρα και πιστεύοντας πως μόνον οι μη προνομιούχοι χύνουν το αίμα τους στα ορύγματα, σε αντίθεση με τους πλούσιους που απολαμβάνουν ασυλία, θα εγκαταλείψει το στράτευμα και θα επιστρέψει πίσω στο σπίτι και την οικογένεια του, στην Κομητεία του Τζόουνς του βυθισμένου στις ρατσιστικές αντιλήψεις Μισισίπι.
Επικηρυγμένος αυτομάτως σαν λιποτάκτης και κυνηγημένος από τους πρώην συντρόφους του, ο Νουτ, δεν θα παραμείνει στιγμή στο σπιτικό του, μα θα αποδράσει αναζητώντας διαφυγή στα κοντινά απροσπέλαστα δάση, που κρυμμένα πίσω από τους αφιλόξενους βάλτους σφραγίζουν τον δρόμο του οποιουδήποτε εισβολέα. Εκεί που αρχικά ερχόμενος σε επαφή με τους μαύρους φυγάδες, που το είχαν σκάσει από την δουλεία και την καταναγκαστική εργασία των φυτειών, θα δημιουργήσει με τον καιρό μια φράξια ανταρτών που θα αντιταχθούν στις ανηλεείς ορέξεις των αξιωματικών των Νοτίων για πλιάτσικο και κλοπή της σοδειάς των ντόπιων. Με την συνεχή ροή καινούργιων προσώπων στην άτυπη κοινότητα, ο γεμάτος ηγετικές και οργανωτικές τάσεις Νάιτ, θα οργανώσει ανεξάρτητο στρατό, που θα εναντιωθεί ενόπλως πλέον ενάντια στις ανήθικες μεθόδους της, ένα μόλις βήμα πριν παραδοθεί στην τελική επίθεση των Γιάνκηδων, Confederation.
Ένα είδος δηλαδή Ρομπέν και Braveheart είναι εκείνο που πρεσβεύει με την στάση του Ο Επαναστάτης. που στασιάζει ενάντια στην ίδια του την φάρα, γνωρίζοντας καλά πως μπορεί να μοιάζει με υποχείριο των Βορείων, μα κάτι τέτοιο επ ουδενί είναι, αφού κοιτάζοντας μπροστά καταλαβαίνει πως ακόμη κι αν αναλάβουν εκείνοι την εξουσία δεν πρόκειται να αλλάξει το παραμικρό κοινωνικά. Πληγωμένος από την απώλεια δικών του αγαπημένων προσώπων, θα κηρύξει τον δικό του πόλεμο κόντρα στα συμφέροντα, στήνοντας την πρώτη ανεξάρτητη Πολιτεία του Τζόουνς, που διαθέτει ένα άτυπο Σύνταγμα, βασισμένο σε τέσσερις Αρχές. Της ισότητας, της ισονομίας, του σεβασμού στην προσωπικότητα και φυσικά της ελευθερίας.
Αφηγηματικά η ταινία που προσφέρει ο αναγνωρισμένος σκηνοθέτης Gary Ross, που στο παρελθόν έχει προσφέρει αξιόλογες δημιουργίες όπως το Pleasantville, το Seabiscuit, αλλά και το πρώτο επεισόδιο του Hunger Games, ακολουθεί πιστά τις προσταγές της γραμμικότητας, διανύοντας περίπου μια δεκαετία ατρόμητου ενόπλου αγώνα του Νουτ, είτε ενάντια στους Βορείους, είτε κόντρα στους παλιούς του κομπανιέρους, είτε τέλος ερχόμενος σε ρήξη με τους φασίστες της Κου Κλουξ Κλαν και των εξτρεμιστικών συμμοριών. Μοναδική παρεμβολή που σπάει την σταθερή εξέλιξη, είναι τα πλάνα από μια προφανώς μεταγενέστερη χρονικά δίκη, εκεί που ένας νεαρός άντρας κατηγορείται από την Πολιτεία, για ανάρμοστη συμπεριφορά ενάντια στους Νόμους, καθώς όντας κατά το 1/8 (!) "νέγρος" σύμφωνα με τις γραφές, δεν είναι δυνατόν να νυμφευθεί μια λευκή όπως επιθυμεί. Εμβόλιμη υποιστορία που στον επίλογο συμβαδίζει παράλληλα με εκείνη του Νουτ, καθώς είναι σαφές πως πρόκειται για δισέγγονο του, καρπό του έρωτα του με την δεύτερη γυναίκα του (και όχι επισήμως φυσικά σύζυγό του) Ρέιτσελ, που υποδύεται η Gugu Mbatha Raw, γνώριμη στους σινεφίλ από το επίσης φυλετικων διακρίσεων θεματικής Belle.
Όμορφη φωτογραφία του σκονισμένου και πάμφτωχου Νότου, ζωντανή αναπαράσταση της εποχής, αλλά και μερικά ιδιαιτέρως σκληρά στην απεικόνιση πλάνα νεκρών, τραυματιών, διαμελισμένων και απαγχονισμένων συνθέτουν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που αφήνει σαν κληρονομιά ένα φιλμ βιογραφικό κατά βάση, με έκδηλα τα βαθύτερα νοήματα που αντανακλούν ίσαμε το σήμερα. Είναι σαφές πως ο Τεξανός, δηλωμένος Ρεπουμπλικάνος και συντηρητικών πεποιθήσεων Matthew McConaughey θα έπαιζε σε ετούτη εδώ την ηρωική αναφορά στους παρτιζάνους (τι, αντίφαση) του Τζόουνς, ακόμη και χωρίς καμία ανταμοιβή αν του το ζητούσαν. Κι αυτό διακρίνεται από το έντονο πάθος, που πολλές φορές φτάνει στα όρια του overacting, που βγάζει ο Οσκαρούχος σταρ, αποδίδοντας τον κινηματία Νάιτ με τρομακτικό σεβασμό στο πρόσωπο του. Φυσικά σε έτος Προεδρικών εκλογών, δεν είναι και λίγες οι μπηχτές για τις τάσεις που ακολούθησαν κατά το παρελθόν οι Κυβερνήσεις των Δημοκρατικών (μέχρι και για νοθεία στις κάλπες κάνει λόγο το σενάριο) αν και αυτή τελικά η κόντρα Ελεφάντων και Όνων, μάλλον τον οποιονδήποτε εκτός των συνόρων της χώρας που ακόμη δεν έχει μάθει την ιστορία της, δεν τον ενδιαφέρει διόλου...
Επικηρυγμένος αυτομάτως σαν λιποτάκτης και κυνηγημένος από τους πρώην συντρόφους του, ο Νουτ, δεν θα παραμείνει στιγμή στο σπιτικό του, μα θα αποδράσει αναζητώντας διαφυγή στα κοντινά απροσπέλαστα δάση, που κρυμμένα πίσω από τους αφιλόξενους βάλτους σφραγίζουν τον δρόμο του οποιουδήποτε εισβολέα. Εκεί που αρχικά ερχόμενος σε επαφή με τους μαύρους φυγάδες, που το είχαν σκάσει από την δουλεία και την καταναγκαστική εργασία των φυτειών, θα δημιουργήσει με τον καιρό μια φράξια ανταρτών που θα αντιταχθούν στις ανηλεείς ορέξεις των αξιωματικών των Νοτίων για πλιάτσικο και κλοπή της σοδειάς των ντόπιων. Με την συνεχή ροή καινούργιων προσώπων στην άτυπη κοινότητα, ο γεμάτος ηγετικές και οργανωτικές τάσεις Νάιτ, θα οργανώσει ανεξάρτητο στρατό, που θα εναντιωθεί ενόπλως πλέον ενάντια στις ανήθικες μεθόδους της, ένα μόλις βήμα πριν παραδοθεί στην τελική επίθεση των Γιάνκηδων, Confederation.
Ένα είδος δηλαδή Ρομπέν και Braveheart είναι εκείνο που πρεσβεύει με την στάση του Ο Επαναστάτης. που στασιάζει ενάντια στην ίδια του την φάρα, γνωρίζοντας καλά πως μπορεί να μοιάζει με υποχείριο των Βορείων, μα κάτι τέτοιο επ ουδενί είναι, αφού κοιτάζοντας μπροστά καταλαβαίνει πως ακόμη κι αν αναλάβουν εκείνοι την εξουσία δεν πρόκειται να αλλάξει το παραμικρό κοινωνικά. Πληγωμένος από την απώλεια δικών του αγαπημένων προσώπων, θα κηρύξει τον δικό του πόλεμο κόντρα στα συμφέροντα, στήνοντας την πρώτη ανεξάρτητη Πολιτεία του Τζόουνς, που διαθέτει ένα άτυπο Σύνταγμα, βασισμένο σε τέσσερις Αρχές. Της ισότητας, της ισονομίας, του σεβασμού στην προσωπικότητα και φυσικά της ελευθερίας.
Αφηγηματικά η ταινία που προσφέρει ο αναγνωρισμένος σκηνοθέτης Gary Ross, που στο παρελθόν έχει προσφέρει αξιόλογες δημιουργίες όπως το Pleasantville, το Seabiscuit, αλλά και το πρώτο επεισόδιο του Hunger Games, ακολουθεί πιστά τις προσταγές της γραμμικότητας, διανύοντας περίπου μια δεκαετία ατρόμητου ενόπλου αγώνα του Νουτ, είτε ενάντια στους Βορείους, είτε κόντρα στους παλιούς του κομπανιέρους, είτε τέλος ερχόμενος σε ρήξη με τους φασίστες της Κου Κλουξ Κλαν και των εξτρεμιστικών συμμοριών. Μοναδική παρεμβολή που σπάει την σταθερή εξέλιξη, είναι τα πλάνα από μια προφανώς μεταγενέστερη χρονικά δίκη, εκεί που ένας νεαρός άντρας κατηγορείται από την Πολιτεία, για ανάρμοστη συμπεριφορά ενάντια στους Νόμους, καθώς όντας κατά το 1/8 (!) "νέγρος" σύμφωνα με τις γραφές, δεν είναι δυνατόν να νυμφευθεί μια λευκή όπως επιθυμεί. Εμβόλιμη υποιστορία που στον επίλογο συμβαδίζει παράλληλα με εκείνη του Νουτ, καθώς είναι σαφές πως πρόκειται για δισέγγονο του, καρπό του έρωτα του με την δεύτερη γυναίκα του (και όχι επισήμως φυσικά σύζυγό του) Ρέιτσελ, που υποδύεται η Gugu Mbatha Raw, γνώριμη στους σινεφίλ από το επίσης φυλετικων διακρίσεων θεματικής Belle.
Όμορφη φωτογραφία του σκονισμένου και πάμφτωχου Νότου, ζωντανή αναπαράσταση της εποχής, αλλά και μερικά ιδιαιτέρως σκληρά στην απεικόνιση πλάνα νεκρών, τραυματιών, διαμελισμένων και απαγχονισμένων συνθέτουν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που αφήνει σαν κληρονομιά ένα φιλμ βιογραφικό κατά βάση, με έκδηλα τα βαθύτερα νοήματα που αντανακλούν ίσαμε το σήμερα. Είναι σαφές πως ο Τεξανός, δηλωμένος Ρεπουμπλικάνος και συντηρητικών πεποιθήσεων Matthew McConaughey θα έπαιζε σε ετούτη εδώ την ηρωική αναφορά στους παρτιζάνους (τι, αντίφαση) του Τζόουνς, ακόμη και χωρίς καμία ανταμοιβή αν του το ζητούσαν. Κι αυτό διακρίνεται από το έντονο πάθος, που πολλές φορές φτάνει στα όρια του overacting, που βγάζει ο Οσκαρούχος σταρ, αποδίδοντας τον κινηματία Νάιτ με τρομακτικό σεβασμό στο πρόσωπο του. Φυσικά σε έτος Προεδρικών εκλογών, δεν είναι και λίγες οι μπηχτές για τις τάσεις που ακολούθησαν κατά το παρελθόν οι Κυβερνήσεις των Δημοκρατικών (μέχρι και για νοθεία στις κάλπες κάνει λόγο το σενάριο) αν και αυτή τελικά η κόντρα Ελεφάντων και Όνων, μάλλον τον οποιονδήποτε εκτός των συνόρων της χώρας που ακόμη δεν έχει μάθει την ιστορία της, δεν τον ενδιαφέρει διόλου...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 15 Σεπτεμβρίου 2016 από την Spentzos Films
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική