του Ariel Winograd. Με τους Diego Peretti, Maribel Verdú, Guadalupe Manent, Horacio Fontova, Martín Piroyansky, Marina Bellati
Με αξεσουάρ...
του zerVo (@moviesltd) 
Έτσι ακριβώς αποκαλούν στην καθομιλουμένη τους οι προχώ ξέμπαρκες, όποιον άντρα τους γυαλίσει, μα στην συλλογή των πληροφοριών τους για εκείνον, μάθουν πως έχει παιδί. Καλός είναι μωρέ, αλλά σέρνει μαζί του και αξεσουάρ, οπότε ρίχτονα στην μαύρη λίστα αφού οι μεγαλοκοπέλες (πια) δεν έχουν δα και καμία καούρα να φροντίσουν μαζί με τον Κύρη και το σπλάχνο, που τις μισές ημέρες του μηνός, αν το πάμε δια του Νόμου, θα βρίσκεται στο πλευρό του. Δικαίωμα τους. Με τέτοια μυαλά η μηδενική τύχη τους είναι προκαθορισμένη βεβαίως, αν βάλουν στο στόχαστρο τους τον μπαμπά μορφονιό, τοποθετώντας αποξαρχής στο περιθώριο το καμάρι του. Και δεν χρειαζόταν να μας το επιβεβαιώσει αυτό μια ανάλαφρη, προς το αφελής Ισπανόφωνη κομεντί όπως το Sin Hijos...
Μόνο ένα θετικό στοιχεί αποκόμισε ο Γκάμπριελ, φημισμένος έμπορος μουσικών οργάνων και ερασιτέχνης κιθαρίστας, από τον σχεδόν δεκαετή αποτυχημένο του γάμο. Ένα ζωηρότατο κοριτσάκι, την Σοφία, που είναι και το μοναδικό πρόσωπο που σκέφτεται ολημερίς, περιμένοντας πως και πως την στιγμή που θα μπει στο εργένικο - πια - σπίτι του για να παίξουν, να τραγουδήσουν, να διασκεδάσουν. Η ερωτική μοναξιά για τον σχεδόν πενηντάρη Αργεντίνο όμως δεν παλεύεται, παρόλες τις προσπάθειες του στενού του κύκλου, να του βρει μια σύντροφο ικανή να γεμίσει και πάλι την ψυχή του με πάθος. Μέχρι την στιγμή που θα ανοίξει η πόρτα του μαγαζιού του και...
...σαν οπτασία θα εισβάλλει η Βίκυ, συνομήλικη του και ανομολόγητος έρωτας των νεανικών του χρόνων, που γοητευτικότερη από ποτέ θα κάνει την καρδιά του να χτυπήσει δυνατά. Ανεξάρτητη, αεράτη, με γνωριμίες στην υψηλή κοινωνία, θηλυκότητα που κτυπάει κόκκινο και σεξ απίλ που ηλεκτρίζει, η γλυκιά αγαπημένη σύντομα θα πέσει στην αγκαλιά του ζορισμένου Γκάμπριελ. Κι η ευτυχισμένες, μελένιες ημέρες θα πάρουν μπροστά, χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα το παραμικρό που θα μπορέσει να διαλύσει την χημεία τους. Αμ, δε! Η νέα κατάκτηση μπορεί να έχει έρθει κατά παραγγελία από τον Θεό, έχει όμως ένα αρνητικό, που μοιάζει σχεδόν απίθανο να παρακαμφθεί: Μισεί τα παιδιά!
Πως το κρατάς κοντά σου λοιπόν Γέρο μου, το (ώριμο) γκομενάκι, που σε έχει κάνει να βγάλεις φτερά και να ξανανιώσεις, σαν να σε έριξαν στην μαρμίτα με το Red Bull? Απλούστατον! Δεν αποκαλύπτεις την ύπαρξη της θυγατέρας και υποκρίνεσαι κι εσύ πως τα παιδιά δεν σε ενδιαφέρουν καν. Όπερ σημαίνει και διπλή ζωή σε εξέλιξη, αφού παρούσης εναλλάξ της ερωμένης ή της κοράκλας, τα πάντα στον περίγυρο του φουκαρά πρέπει να αλλάζουν, από γονικά σε μπάτσελορ και τούμπαλιν. Αυτό είναι ακριβώς και το σημείο που η προερχόμενη από την μακρινή Πάμπα ρομαντική κομεντί, παρουσιάζει και το μεγαλύτερο της ενδιαφέρον. Στο πως ακριβώς ο στοργικός πατήρ, επιβάλλεται να απαρνηθεί το κοριτσάκι του για χάρη της κοριτσάρας, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να του δείξει πως το εγκαταλείπει, πως το αποχωρίζεται.
Όμορφες σε αυτή την πράξη είναι και οι σκηνοθετικές ιδέες του ταλαντούχου Αρχεντίνου ντιρέκτορα Ariel Winograd, που με κάτι σαν σε βίντεο κλιπ, εναλλάσσει τους κόσμους του ταλαιπωρημένου Γκάμπριελ, από πολύχρωμα παιδιάστικους σε μονόχρωμα παθιασμένους. Το ζόρι, όπως είναι πολύ εύκολα αντιληπτό και προβλέψιμο, ξεκινά από την στιγμή που θα πρέπει επιτέλους το παιδί να αποκαλυφθεί. Και τι παιδί! Δεκάχρονος Τζένγκις Χαν! Πρώτη στο τάε κβον ντο (ένεκα και πατριού προπονητή), πρώτη και στην μικρομέγαλη συμπεριφορά, οπότε τέτοιος εκρηκτικός χαρακτήρας - που μεταξύ μας έχει πάρει πρέφα τι συμβαίνει - δεν μπαίνει στην ντουλάπα εύκολα. Οπότε πρέπει σεναριακά να διαλέξεις δρόμο ή να συνεχίσεις την φάρσα, που σε τέτοιου είδους μοντέρνα αφήγηση δεν σε παίρνει ή να το στρέψεις στο μελόδραμα. Αντίος μουτσάτσος συνεπώς έξυπνε θεματικέ σπινθήρα και φτου κι από την αρχή τα δάκρυα και η εσωστρέφεια. Άσε που για να γεμίσει κατά κάποιον τρόπο το 90λεπτο κάνουν την εμφάνιση τους και οι αναληθοφάνειες, που ενδεχόμενα από θυμηδία θα βγάλουν περισσότερο χαμόγελο από τις χιουμοριστικές ενέσεις...
Στα 53 του χρόνια, ένας από τους γνωστότερους σταρ της χώρας των αλμπισελέστε, ο ασχημάντρας Diego Peretti (Wakolda) υποδύεται τον άξονα που πάνω του κτίζεται η πλοκή, τον μοναχικό και προβληματισμένο μεσήλικα, που έχοντας καταξιωθεί επαγγελματικά, νιώθει πως σε όλους τους υπόλοιπους τομείς έχει αποτύχει, οπότε το μόνο που του απομένει είναι το χαμόγελο της μικρής του για να γιάνει τις πληγές. Η έλευση της ονειρικής με το αστραφτερό χαμόγελο Maribel Verdu (Y Tu Mama Tambien μεταξύ άλλων) θα σκορπίσει φως στην μίζερη ζωή του, θα τον κάνει να ξανανιώσει, να πιστέψει πως υπάρχει μέλλον και γι αυτόν. Και πως να γίνει διαφορετικά δηλαδή, αφού η γεννημένη το '70 Μαδριλένα ανασταίνει και νεκρούς στο διάβα της, ούσα πιο ποθητή από ποτέ. Το δίλημμα όμως, ακόμη κι αν ξέρεις από πριν, πως πίσω από την Κουρτίνα Τρία κρύβεται η εκρηκτική Σπανιόλα, δεν υφίσταται. Την γυναίκα της ζωής σου και τα μάτια σου Μεγάλε και από Μαριμπέλ ο κόσμος Να! (ανοιγόκλεισμα δακτύλων)
...σαν οπτασία θα εισβάλλει η Βίκυ, συνομήλικη του και ανομολόγητος έρωτας των νεανικών του χρόνων, που γοητευτικότερη από ποτέ θα κάνει την καρδιά του να χτυπήσει δυνατά. Ανεξάρτητη, αεράτη, με γνωριμίες στην υψηλή κοινωνία, θηλυκότητα που κτυπάει κόκκινο και σεξ απίλ που ηλεκτρίζει, η γλυκιά αγαπημένη σύντομα θα πέσει στην αγκαλιά του ζορισμένου Γκάμπριελ. Κι η ευτυχισμένες, μελένιες ημέρες θα πάρουν μπροστά, χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα το παραμικρό που θα μπορέσει να διαλύσει την χημεία τους. Αμ, δε! Η νέα κατάκτηση μπορεί να έχει έρθει κατά παραγγελία από τον Θεό, έχει όμως ένα αρνητικό, που μοιάζει σχεδόν απίθανο να παρακαμφθεί: Μισεί τα παιδιά!
Πως το κρατάς κοντά σου λοιπόν Γέρο μου, το (ώριμο) γκομενάκι, που σε έχει κάνει να βγάλεις φτερά και να ξανανιώσεις, σαν να σε έριξαν στην μαρμίτα με το Red Bull? Απλούστατον! Δεν αποκαλύπτεις την ύπαρξη της θυγατέρας και υποκρίνεσαι κι εσύ πως τα παιδιά δεν σε ενδιαφέρουν καν. Όπερ σημαίνει και διπλή ζωή σε εξέλιξη, αφού παρούσης εναλλάξ της ερωμένης ή της κοράκλας, τα πάντα στον περίγυρο του φουκαρά πρέπει να αλλάζουν, από γονικά σε μπάτσελορ και τούμπαλιν. Αυτό είναι ακριβώς και το σημείο που η προερχόμενη από την μακρινή Πάμπα ρομαντική κομεντί, παρουσιάζει και το μεγαλύτερο της ενδιαφέρον. Στο πως ακριβώς ο στοργικός πατήρ, επιβάλλεται να απαρνηθεί το κοριτσάκι του για χάρη της κοριτσάρας, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να του δείξει πως το εγκαταλείπει, πως το αποχωρίζεται.
Όμορφες σε αυτή την πράξη είναι και οι σκηνοθετικές ιδέες του ταλαντούχου Αρχεντίνου ντιρέκτορα Ariel Winograd, που με κάτι σαν σε βίντεο κλιπ, εναλλάσσει τους κόσμους του ταλαιπωρημένου Γκάμπριελ, από πολύχρωμα παιδιάστικους σε μονόχρωμα παθιασμένους. Το ζόρι, όπως είναι πολύ εύκολα αντιληπτό και προβλέψιμο, ξεκινά από την στιγμή που θα πρέπει επιτέλους το παιδί να αποκαλυφθεί. Και τι παιδί! Δεκάχρονος Τζένγκις Χαν! Πρώτη στο τάε κβον ντο (ένεκα και πατριού προπονητή), πρώτη και στην μικρομέγαλη συμπεριφορά, οπότε τέτοιος εκρηκτικός χαρακτήρας - που μεταξύ μας έχει πάρει πρέφα τι συμβαίνει - δεν μπαίνει στην ντουλάπα εύκολα. Οπότε πρέπει σεναριακά να διαλέξεις δρόμο ή να συνεχίσεις την φάρσα, που σε τέτοιου είδους μοντέρνα αφήγηση δεν σε παίρνει ή να το στρέψεις στο μελόδραμα. Αντίος μουτσάτσος συνεπώς έξυπνε θεματικέ σπινθήρα και φτου κι από την αρχή τα δάκρυα και η εσωστρέφεια. Άσε που για να γεμίσει κατά κάποιον τρόπο το 90λεπτο κάνουν την εμφάνιση τους και οι αναληθοφάνειες, που ενδεχόμενα από θυμηδία θα βγάλουν περισσότερο χαμόγελο από τις χιουμοριστικές ενέσεις...
Στα 53 του χρόνια, ένας από τους γνωστότερους σταρ της χώρας των αλμπισελέστε, ο ασχημάντρας Diego Peretti (Wakolda) υποδύεται τον άξονα που πάνω του κτίζεται η πλοκή, τον μοναχικό και προβληματισμένο μεσήλικα, που έχοντας καταξιωθεί επαγγελματικά, νιώθει πως σε όλους τους υπόλοιπους τομείς έχει αποτύχει, οπότε το μόνο που του απομένει είναι το χαμόγελο της μικρής του για να γιάνει τις πληγές. Η έλευση της ονειρικής με το αστραφτερό χαμόγελο Maribel Verdu (Y Tu Mama Tambien μεταξύ άλλων) θα σκορπίσει φως στην μίζερη ζωή του, θα τον κάνει να ξανανιώσει, να πιστέψει πως υπάρχει μέλλον και γι αυτόν. Και πως να γίνει διαφορετικά δηλαδή, αφού η γεννημένη το '70 Μαδριλένα ανασταίνει και νεκρούς στο διάβα της, ούσα πιο ποθητή από ποτέ. Το δίλημμα όμως, ακόμη κι αν ξέρεις από πριν, πως πίσω από την Κουρτίνα Τρία κρύβεται η εκρηκτική Σπανιόλα, δεν υφίσταται. Την γυναίκα της ζωής σου και τα μάτια σου Μεγάλε και από Μαριμπέλ ο κόσμος Να! (ανοιγόκλεισμα δακτύλων)
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Αυγούστου 2016 από την Tanweer
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική